 |
| REUΤΕRS / Leοnhard Fοeger |
Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Μόσχα έχει ήδη αντιταχθεί στο ΝΑΤΟ ως άμεσο συμμετέχοντα στις εχθροπραξίες στην Ουκρανία. Το ρεπορτάζ του RFE επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της Ρωσίας. Είναι η αυτοπαραδοχή των Ηνωμένων Πολιτειών πως αποτελούν μέρος στη σύγκρουση.
Οι δορυφορικές εικόνες παρασχέθηκαν από μια ιδιωτική αμερικανική εταιρεία που ονομάζεται Planet Labs, η οποία έχει ιστορικό στενής συνεργασίας με το Πεντάγωνο. Οι εικόνες περιελάμβαναν μια αεροπορική βάση στο Dzhankoy, η οποία περιγράφεται ως κύριος κόμβος εφοδιαστικής. Οι ναυτικές τοποθεσίες στη Σεβαστούπολη καταγράφηκαν επίσης λεπτομερώς, καθώς και οι υποτιθέμενες σήραγγες πυρομαχικών στα γύρω βουνά. Άλλοι στόχοι περιελάμβαναν αντιαεροπορικές θέσεις κοντά στη Φεοδοσία στη χερσόνησο της Κριμαίας. Από την άποψη της Μόσχας, η χερσόνησος είναι το κυρίαρχο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ωστόσο, εδώ έχουμε το φερέφωνο των μέσων ενημέρωσης της κυβέρνησης των ΗΠΑ που δίνει τις συντεταγμένες και ζητά αεροπορικές επιδρομές σε «πρώτους στόχους».
Το RFE ανήκει εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και έχει μια μακρά και λιτή ιστορία να ενεργεί ως αγωγός της CIA στην Ανατολική Ευρώπη κατά την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Για τη δημοσίευση που δημοσιεύει στόχους για στρατιωτική επίθεση και υποστηρίζει μια τέτοια ενέργεια ισοδυναμεί με το ότι η Ουάσιγκτον δηλώνει ανοιχτά πως είναι διευθυντής πολεμικών επιχειρήσεων για το καθεστώς του Κιέβου.
Αυτός ο ρόλος της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ θεωρείται εδώ και καιρό από τότε που ξέσπασε η σύγκρουση στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. Πράγματι, για τα οκτώ χρόνια από το πραξικόπημα στο Κίεβο το 2014, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους στο ΝΑΤΟ εξοπλίζουν και προετοιμάζουν το αντιρωσικό καθεστώς για πόλεμο, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ .
Αλλά από τότε που ξέσπασαν οι εχθροπραξίες τους τελευταίους 10 μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία, η Πολωνία και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν συμμετάσχει ενεργά στην παροχή όχι μόνο όπλων, αλλά εκπαίδευσης, επιμελητείας και πληροφοριών για επίθεση στις ρωσικές δυνάμεις. Πιστεύεται πως Αμερικανοί και Βρετανοί σύμβουλοι κατευθύνουν τις ουκρανικές αεροπορικές επιδρομές στον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής του Zaporozhye, καθώς και πιο πρόσφατα σε αεροπορικές βάσεις βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος. Η δολοφονία περισσότερων από δώδεκα ανώτερων Ρώσων στρατιωτικών διοικητών στα πεδία των μαχών πιστεύεται επίσης ότι είναι αποτέλεσμα πληροφοριών στενής στόχευσης που παρέχονται από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Η βύθιση του Moskva, του πλοίου σημαία του ρωσικού πολεμικού ναυτικού στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας, με την απώλεια πολλού προσωπικού επί του πλοίου, είναι άλλο ένα περιστατικό που δείχνει τη γενική συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην επιδίωξη αυτού του πολέμου.
Στα τέλη Οκτωβρίου πιστεύεται ότι αμερικανικές και βρετανικές ειδικές δυνάμεις συμμετείχαν σε μια τολμηρή επίθεση με drones στην Κριμαία. Αυτό το περιστατικό οδήγησε στη Μόσχα να ακυρώσει προσωρινά τη ναυτιλιακή συμφωνία για τις εξαγωγές σιτηρών από τη Μαύρη Θάλασσα.
Όλη αυτή η φαινομενική συμμετοχή στη σύγκρουση έχει αιφνιδιαστικά λιθοβοληθεί από την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ που ισχυρίζονται σταθερά ότι δεν είναι μέρος στη σύγκρουση. Μόλις αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε πως σχεδίαζε να προμηθεύσει πυραύλους Patriot στην Ουκρανία, κάτι που η Μόσχα καταδίκασε ως άλλη μια σοβαρή κλιμάκωση. Το Πεντάγωνο απέρριψε τις ρωσικές ανησυχίες και υποστήριξε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δε βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία και δεν επιδιώκουμε σύγκρουση».
Τέτοιες ειλικρινείς αρνήσεις ευθύνης στη σύγκρουση είναι είτε παραληρηματικά είτε ξεκάθαρα ψέματα. Το γεγονός είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ βρίσκονται σε πόλεμο στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας. Το οπλοστάσιο όπλων και η οικονομική υποστήριξη για το καθεστώς του Κιέβου διασφαλίζει ότι η σύγκρουση είναι παρατεταμένη και σχεδόν αδύνατο να σταματήσει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτούν ένα αυτοανακηρυγμένο νεοναζιστικό καθεστώς ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων τόσο σε στρατιωτική όσο και σε οικονομική βοήθεια.
Τα όπλα που παρέχονται στην Ουκρανία έχουν γίνει σταδιακά πιο εξελιγμένα και μεγαλύτερης εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένων των πυροβολικών και αντιαεροπορικών συστημάτων HIMARS, ATACMS, IRIS-T και NASAMS. Η ανακοίνωση των παραδόσεων Patriot αποτελεί περαιτέρω κλιμάκωση. Αυτά τα προηγμένα συστήματα σημαίνουν απαραίτητα ότι αμερικανικά, βρετανικά, γερμανικά και άλλα στρατεύματα του ΝΑΤΟ βρίσκονται στο έδαφος στην Ουκρανία και πυροβολούν όπλα εναντίον ρωσικών στόχων. Είναι αδιανόητο οι Ουκρανοί στρατεύσιμοι να μπορούν να χειρίζονται αυτά τα συστήματα χωρίς διοικητές και συμβούλους του ΝΑΤΟ, αν όχι πραγματικούς πυροβολητές.
Εξάλλου, υπήρξαν παραδοχές από αμερικανικές και βρετανικές στρατιωτικές πηγές πως οι ειδικές τους δυνάμεις επιχειρούν κρυφά στην Ουκρανία.
Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις προηγούμενες δεσμεύσεις του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να μην αναπτύξουν αμερικανικές δυνάμεις ή βαλλιστικά όπλα στην Ουκρανία, επειδή αυτό θα μπορούσε να εξαπολύσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Μπάιντεν μιλούσε μέσα από τα δόντια του. Κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη. Οι Αμερικανοί πολιτικοί ηγέτες λένε ψέματα για την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ στη Ρωσία εδώ και δεκαετίες.
Η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, το Βερολίνο και ούτω καθεξής παίζουν ένα αξιοκαταφρόνητο παιχνίδι γκάζι. Είναι προφανές πως εμπλέκονται στην πυροδότηση ενός πολέμου στο κατώφλι της Ρωσίας και είναι προφανές ότι ο στόχος του πολέμου είναι το απόλυτο γεωπολιτικό έπαθλο της υποκίνησης αλλαγής καθεστώτος στη Μόσχα. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει επανειλημμένα υποτιμήσει συνοπτικά αυτή τη δυτική ιμπεριαλιστική ατζέντα.
Από την άλλη, όμως, οι δυτικοί αντίπαλοι προβάλλουν έναν αέρα αθωότητας, υποστηρίζοντας ενάντια σε όλα τα στοιχεία πως «δε βρίσκονται σε πόλεμο».
Η διπλή δυναμική είναι συγκρίσιμη με το σενάριο του βρασμού του βατράχου, όπως εύστοχα το έθεσε πρόσφατα ένας σχολιαστής. Η αργή, σταδιακή μετατόπιση της εχθρότητας στοχεύει στην εξάλειψη της κατά τα άλλα προφανώς κακόβουλης πρόθεσης.
Το ύπουλο παιχνίδι του gaslighting μπορεί συχνά να είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί. Αυτό είναι που το κάνει ένα ιδιαίτερα απαίσιο τέχνασμα. Είναι ένα στιλέτο με μανδύα.
Αλλά στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, το παιχνίδι έχει τελειώσει προ πολλού ως προς το τι πραγματικά συμβαίνει – δηλαδή την υπολογισμένη επιθετικότητα προς τη Ρωσία. Αυτή η επιθετικότητα έχει σπαρθεί από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Την ήττα της ναζιστικής επιθετικότητας ακολούθησε η διαδοχή του ΝΑΤΟ ως προφανούς μηχανισμού του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Η ιστορική επίθεση κατά της Ρωσίας κορυφώθηκε με το καθεστώς του Κιέβου και τον υποστηριζόμενο από το ΝΑΤΟ πόλεμο του. Αυτός ο πόλεμος ήταν μια εκστρατεία χαμηλής έντασης για οκτώ χρόνια μέχρι την πλήρη μορφή του φέτος.
Όταν ένα κρατικό μέσο ενημέρωσης των ΗΠΑ δημοσιεύει δορυφορικές εικόνες αεροπορικών και ναυτικών βάσεων στην Κριμαία και ορίζει ανοιχτά αυτές τις τοποθεσίες ως «πρώτους στόχους», τότε σίγουρα γνωρίζουμε ότι η σύγκρουση έχει ξεπεράσει τη συνείδηση σε επίπεδο αποδοχής του κοινού. Εν ολίγοις, είναι επίσημο.
Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει πως θα θεωρήσει τις συστοιχίες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ως νόμιμους στόχους. Τι συμβαίνει όταν Αμερικανοί, Βρετανοί, Καναδοί, Γερμανοί, Πολωνοί και άλλοι στρατιώτες του ΝΑΤΟ αρχίζουν να επιστρέφουν σε σακούλες;
Σίγουρα μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων για τη σύγκρουση στην Ουκρανία και τις ευρύτερες ανησυχίες για την ασφάλεια της Ρωσίας θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Αλλά δυστυχώς, η Ουάσιγκτον και τα τσιράκια της στην Ευρώπη και το Κίεβο είναι ανίκανα για τέτοια διπλωματία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο φαίνεται να είναι μια αυγή συνειδητοποίησης στη Μόσχα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει αποφασιστικά με στρατιωτικά μέσα. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να διαπραγματευτείς με ψεύτες και παραπλανούντες. Αυτό έχει ήδη δοκιμαστεί χωρίς αποτέλεσμα. Το καθεστώς του Κιέβου πρέπει να εξαλειφθεί μια για πάντα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ απειλούν συνεχώς με μια επικίνδυνη κλιμάκωση. Αλλά η Ρωσία πρέπει να τελειώσει αυτόν τον πόλεμο με τους όρους της.