Παρουσίαση Freepen.gr
Οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη της περασμένης εβδομάδας σε ρωσικές στρατιωτικές βάσεις αντιπροσωπεύουν μια σοβαρή κλιμάκωση στον πόλεμο αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας. Μία από τις επιθέσεις αφορούσε ένα αεροδρόμιο που βρίσκεται λιγότερο από 200 μίλια από τη Μόσχα. Όπως ήταν φυσικό, το περιστατικό έτσουξε τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να διερευνήσει τις επιλογές για αντίποινα. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η Top Brass της Ρωσίας συνέστησε χτυπήματα πυραύλων tit-for-tat πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας ως μια μορφή ίσης ανταπόδοσης. Ευτυχώς, επικράτησαν πιο ψύχραιμα κεφάλια και ο στρατός επέμεινε στην τρέχουσα στρατηγική του να εξαλείψει κρίσιμες υποδομές σε πόλεις σε όλη τη χώρα. Οι επιθέσεις στο εύθραυστο ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας είναι η ουσιαστική προετοιμασία για την έναρξη μιας πολυαναμενόμενης χειμερινής επίθεσης.
Η χθεσινή επίθεση με drone σε αεροδρόμιο στο Κουρσκ σηματοδοτεί μια μεγάλη κλιμάκωση στον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας… Η τοποθεσία των επιθέσεων και η εφαρμογή τους υποδηλώνουν για άλλη μια φορά την άμεση εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών… Ο βομβαρδισμός των αγωγών Nord Stream… Οι εκρήξεις στο ναυτικό λιμάνι της Σεβαστούπολης στις 29 Οκτωβρίου (και) οι εκρήξεις της 15ης Νοεμβρίου σε ένα πολωνικό αγροτικό χωριό που σκότωσαν δύο πολίτες… Κάθε μία από αυτές τις ενέργειες μυρίζει μυστική εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καθεμία πιο απερίσκεπτη και δυνητικά επικίνδυνη από την προηγούμενη… Αναδύεται ένα μοτίβο στο οποίο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνεχίζουν να πιέζουν τη Ρωσία για να δοκιμάσουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν χωρίς να προκαλέσουν απάντηση από το καθεστώς Πούτιν… Η αδυσώπητη και απερίσκεπτη κλιμάκωση του πολέμου από τις Ηνωμένες Πολιτείες συνεπάγεται τον κίνδυνο η ρωσική κυβέρνηση να απαντήσει με μια δική της μεγάλη κλιμάκωση, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες». («Επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ρωσικές αεροπορικές βάσεις: Μια σημαντική κλιμάκωση στον πόλεμο που συντάχθηκε στην Ουάσιγκτον», Chris Marsden, World Socialist Web Site)
Λίγες ώρες μετά την τρίτη επίθεση, ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν εξέδωσε δήλωση αρνούμενος οποιαδήποτε ευθύνη για το περιστατικό. Αυτός είπε:
«Δεν ενθαρρύναμε ούτε επιτρέψαμε στους Ουκρανούς να χτυπήσουν μέσα στη Ρωσία». Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η άρνηση του Blinken έπεσε πολύ μακριά από μια επίσημη απόρριψη της ίδιας της επίθεσης που θα περίμενε κανείς. Πιο συγκεκριμένα, φαίνεται πως οι ΗΠΑ συμμετείχαν άμεσα δεδομένου ότι «τόσο οι παρατηρητές του ΝΑΤΟ όσο και οι Ρώσοι παρατηρητές (ισχυρίζονται) τη συμμετοχή των ΗΠΑ σε επιθέσεις σε ρωσικές βάσεις». Να τι βρήκαν:
Πολλαπλές στρατιωτικές πηγές σε χώρες του ΝΑΤΟ καθώς και στη Ρωσία… αναφέρουν ότι τα επισκευασμένα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Tu-141 που εκτόξευσε η Ουκρανία στις ρωσικές αεροπορικές βάσεις υποβίβασαν τα αμερικανικά δορυφορικά δεδομένα GPS για να χτυπήσουν τους στόχους τους.
Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της δεκαετίας του 1970 μετατράπηκαν σε πυραύλους κρουζ, εξοπλισμένα με νέα συστήματα καθοδήγησης και κατευθυνόμενα από αμερικανικούς δορυφόρους, ανέφεραν οι πηγές. Η Ουκρανία δεν έχει τη δυνατότητα να καθοδηγήσει πυραύλους από μόνη της, πρόσθεσαν.
Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας προσδιόρισε ένα από τα όπλα ως το Tu-141 σε δήλωση της 6ης Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με ρωσικές στρατιωτικές πηγές, οι Ρώσοι αναγνώρισαν το Tu-141 από θραύσματα που ανακτήθηκαν αφού οι πύραυλοι έπληξαν τις ρωσικές αεροπορικές βάσεις Dyagilevo και Engels.
Εάν, σε αντίθεση με την άρνηση του Blinken, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν καθοδήγηση για την επίθεση με πυραύλους, τότε η Ουάσιγκτον πρέπει να γνωρίζει καλά ότι αυτό φέρνει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο χείλος της άμεσης εμπλοκής στον πόλεμο της Ουκρανίας και η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να είναι έτοιμη να διατρέξει αυτόν τον κίνδυνο. ( «Στρατιωτικές πηγές: Οι πύραυλοι της Ουκρανίας χρησιμοποιούσαν την καθοδήγηση των ΗΠΑ», Asia Times)
Τι σημαίνει λοιπόν αυτή η νέα υποκίνηση και πώς θα επηρεάσει τη διεξαγωγή του πολέμου;
Πιστεύουμε πως η Ουάσιγκτον έχει υιοθετήσει μια νέα τακτική προσέγγιση που θα μπορούσε να ονομαστεί «υπολογισμένη απερισκεψία», δηλαδή, οι ΗΠΑ εξαπολύουν σχολαστικά σχεδιασμένες επιθέσεις που γίνονται για να μοιάζουν με παρορμητικές πράξεις επιθετικότητας από τον πληρεξούσιό τους, την Ουκρανία. Ο στόχος αυτών των επιθέσεων είναι να προκαλέσουν τη Μόσχα σε υπερβολική αντίδραση, δηλαδή αντίποινα σε στόχους εκτός Ουκρανίας. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την είσοδο του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση που, φαινομενικά, είναι ο στόχος της Ουάσιγκτον.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι ο Πούτιν και οι σύμβουλοί του έχουν αντισταθεί στον πειρασμό να επεκτείνουν τον πόλεμο πέρα από τον σημερινό χώρο μάχης. Αυτό είναι από ένα άρθρο στο Southfront:
Σε απάντηση στις προσπάθειες του Κιέβου να διαταράξει το έργο της ρωσικής αεροπορίας, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν ένα ακόμη μαζικό χτύπημα σε στρατιωτικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις σε ολόκληρη την Ουκρανία. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι χτυπήθηκαν και οι 17 στόχοι στην Ουκρανία. Εκρήξεις σημειώθηκαν σε περισσότερες από 10 περιοχές της χώρας.
Οι επιθέσεις σε εγκαταστάσεις υποδομής οδήγησαν σε άλλη μια κατάρρευση ολόκληρου του ενεργειακού συστήματος της Ουκρανίας. Λόγω της ανισορροπίας στο σύστημα, ένα κύμα έκτακτων διακοπών ρεύματος συνεχίζει να κυλά σε όλη τη χώρα, που συνοδεύεται από μαζικά ατυχήματα στο ηλεκτρικό δίκτυο...
Η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και επικοινωνιών σε όλη τη χώρα συνοδεύεται από ηχηρές δηλώσεις από το Κίεβο ότι η ουκρανική αεράμυνα φέρεται να αναχαίτισε με επιτυχία σχεδόν όλους τους ρωσικούς πυραύλους». («Το Κίεβο παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τη ρωσική αεροπορία μεγάλης εμβέλειας» , Southfront)
Με άλλα λόγια, ο Πούτιν δεν έχει τσιμπήσει στο δόλωμα της κλιμάκωσης που επιδιώκει η Ουάσιγκτον, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε θα καλέσει επιπλέον εφέδρους για να σχηματίσουν μονάδες εδαφικής άμυνας σε πολλές περιοχές κατά μήκος της δυτικής πλευράς της Ρωσίας. Νομίζουμε ότι θα το κάνει. Η Μόσχα δεν μπορεί πλέον να αγνοεί την απειλή μελλοντικών επιθέσεων ή εισβολών στο δικό της έδαφος. Πρέπει να συγκεντρώσει το ανθρώπινο δυναμικό της και να προετοιμαστεί για το χειρότερο. Σταδιακά, η Ρωσία οδεύει προς μια πλήρη κινητοποίηση εν καιρώ πολέμου.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για αυτή τη νέα κλιμάκωση είναι ότι έρχεται σε αντίθεση με την αρχική δέσμευση της κυβέρνησης να αποτρέψει την επέκταση της σύγκρουσης πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας. Αυτό είναι από το WSWS:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας υποκινήσει και προκαλέσει έναν πόλεμο που έχει σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς, πέρασαν όχι μόνο τις «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας, αλλά και τις δικές τους… Τον Μάιο, ο Μπάιντεν δημοσίευσε ένα άρθρο στους New York Times με τίτλο « Τι θα κάνει και τι δε θα κάνει η Αμερική στην Ουκρανία», στο οποίο δήλωσε πως «Δεν ενθαρρύνουμε ούτε επιτρέπουμε στην Ουκρανία να χτυπήσει πέρα από τα σύνορά της». Αλλά η Ουάσιγκτον έκανε ακριβώς αυτό, παρέχοντας πληροφορίες στόχευσης, όπλα και υλικοτεχνική υποστήριξη που επέτρεψαν στην Ουκρανία να επιτεθεί βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος». (WSWS)
Οι υποσχέσεις της Ουάσιγκτον δε σημαίνουν τίποτα. Οι ενέργειες των ΗΠΑ καθοδηγούνται μόνο από το προσωπικό συμφέρον και από μια ακόρεστη δίψα για εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε παρόμοιες προκλήσεις στο μέλλον καθώς η Ουάσιγκτον πιέζει το φάκελο στην προσπάθειά της να σύρει τη Ρωσία σε έναν ευρύτερο πόλεμο που πιθανότατα θα κατακλύσει την περιοχή. Δείτε περισσότερα από το WSWS:
Ο βομβαρδισμός των αγωγών Nord Stream… Οι εκρήξεις στο ναυτικό λιμάνι της Σεβαστούπολης στις 29 Οκτωβρίου (και) Οι εκρήξεις της 15ης Νοεμβρίου σε ένα πολωνικό αγροτικό χωριό που σκότωσαν δύο πολίτες…. Κάθε μία από αυτές τις ενέργειες μυρίζει μυστική ανάμειξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καθεμία πιο απερίσκεπτη και δυνητικά επικίνδυνη από την προηγούμενη…. Οι τελευταίες επιθέσεις βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος θα μπορούσαν να είχαν ενορχηστρωθεί από τμήματα του στρατού, των μυστικών υπηρεσιών και της πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ... ανεξάρτητα από το πόσο δυνητικά καταστροφική μπορεί να είναι η έκβαση μιας τέτοιας επιθετικότητας». (World Socialist Web Site)
Οι αναλυτές στο WSWS δεν αποδέχθηκαν ποτέ τη φαντασία πως οι ΗΠΑ απλώς βοηθούν την Ουκρανία στον αγώνα της ενάντια στο Ρώσο μπούγκιμαν. Από την αρχή, κατάλαβαν ότι η σύγκρουση ήταν σε μεγάλο βαθμό ένα παρασκεύασμα των ΗΠΑ με στόχο τη χρήση πληρεξουσίων για την αποδυνάμωση της Ρωσίας προκειμένου να επιτύχει τους ευρύτερους γεωπολιτικούς της στόχους. Αυτές οι πρόσφατες επιθέσεις επιβεβαιώνουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί να επιλύσουν αυτήν την κρίση μέσω της χρήσης στρατιωτικής βίας. Αυτό σημαίνει ότι μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων δεν είναι μόνο εκτός θέματος, αλλά θεωρείται ως ανάθεμα για τους στρατηγικούς στόχους της Ουάσιγκτον. Όπως επισημαίνει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο αναλυτής εξωτερικής πολιτικής John Mearsheimer, δεν υπάρχουν πλέον «ρεαλιστικές επιλογές» για το πώς μπορεί να τερματιστεί ο πόλεμος. Οι διαφορές είναι ασυμβίβαστες, δεν υπάρχει διάθεση για συμβιβασμό και οι ΗΠΑ βλέπουν την στρατιωτική αντιπαράθεση ως τη λύση. Συμπέρασμα: Η κλιμάκωση είναι αναπόφευκτη.
Ακολουθεί μέρος μιας πρόσφατης συνέντευξης με τον Mearsheimer που μετέγραψα για να υπογραμμίσω την απελπισία της τρέχουσας κατάστασης στην Ουκρανία, η οποία είναι βέβαιο ότι θα χειροτερέψει προτού βελτιωθεί. Ζητώ συγγνώμη για τυχόν λάθη κατά τη μεταγραφή των σχολίων τους.
Freddie Sayers – Ποιες είναι οι ρεαλιστικές επιλογές τώρα; (Με άλλα λόγια, πώς μπορεί να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία;)
John Mearsheimer– (19:40 λεπτά) Δεν υπάρχουν ρεαλιστικές επιλογές. Έχουμε τσακωθεί… Η σύγκρουση θα κλιμακωθεί και οι δύο πλευρές θα κλιμακώσουν. Έχουν κλιμακώσει και πού οδηγεί αυτό, είναι πολύ δύσκολο να πούμε. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία στο τραπέζι που να μπορεί να επιτευχθεί εδώ. Γίνεται όλη αυτή η συζήτηση για την ανάγκη για διπλωματία…. αλλά το ερώτημα που πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι: Εάν κάνετε διπλωματία, μπορείτε να κάνετε μια συμφωνία; Και, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει καμία συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί, και οι δύο πλευρές θα παλέψουν αυτή τη μία…
Υπάρχουν δύο μεγάλα ζητήματα εδώ: «Το ένα» είναι μια «ουδέτερη Ουκρανία» και το άλλο είναι το «εδαφικό». Οι Ρώσοι έχουν πλέον προσαρτήσει 4 περιφέρειες. Αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ουκρανικής επικράτειας και οι Ρώσοι πιστεύουν τώρα πως το έδαφος τους ανήκει. Πιστεύετε ότι οι Ρώσοι θα είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν αυτό το έδαφος μαζί με την Κριμαία; Δε βλέπω να συμβαίνει αυτό. Δε νομίζω ότι οι Ρώσοι έχουν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν αυτό το έδαφος…
Οι Ουκρανοί από την πλευρά τους, επιμένουν να πάρουν πίσω αυτό το έδαφος, και οι Αμερικανοί, δε θα είναι πρόθυμοι να παραχωρήσουν αυτό το έδαφος στους Ρώσους γιατί φαίνεται ότι θα ήταν μια ήττα για τη Δύση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους είναι «σε αυτό» για να κερδίσουν. Είμαστε βαθιά αφοσιωμένοι. Το να κάνουμε πίσω και να δώσουμε στους Ρώσους οποιεσδήποτε σημαντικές παραχωρήσεις είναι απλώς απαράδεκτο σε αυτό το σημείο…
Αυτό είναι το εδαφικό ζήτημα. Στη συνέχεια, υπάρχει το ερώτημα εάν η Ουκρανία θα είναι ή όχι ουδέτερη. Οι Ρώσοι επιμένουν να είναι ουδέτερη η Ουκρανία. Οι Ουκρανοί λένε, είμαστε πρόθυμοι να είμαστε ουδέτεροι, αλλά χρειαζόμαστε εγγύηση για την ασφάλειά μας από κάποιον. Λοιπόν, ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί την ουκρανική ασφάλεια είναι το ΝΑΤΟ και συγκεκριμένα οι Ηνωμένες Πολιτείες… αλλά αυτό θα έκανε την Ουκρανία de facto μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό είναι απαράδεκτο για τους Ρώσους. Έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να αποκτήσετε μια πραγματικά ουδέτερη Ουκρανία που δεν είναι συνδεδεμένη με τη Δύση. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και οι Ρώσοι δεν πρόκειται να το δεχτούν.
Έτσι, αυτό που θα κάνουν οι Ρώσοι είναι να δημιουργήσουν ένα δυσλειτουργικό κράτος και αυτό κάνουν τώρα. Γι' αυτό έχουν καταλάβει όλο αυτό το έδαφος και γι' αυτό καταστρέφουν την Ουκρανία….
Τα δύο αποτελέσματα για τα οποία πρέπει να ανησυχούμε πολύ είναι, 1 – όπου οι Ρώσοι χρησιμοποιούν πυρηνικά όπλα και, 2 – όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται σε μάχη… Γιατί τότε, έχετε έναν πόλεμο μεγάλης δύναμης όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία βρίσκονται στην πραγματικότητα να πολεμούν ο ένας τον άλλον. Και όπως είπε η Avril Haines, η Διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στη Γερουσία την περασμένη άνοιξη, το πιο πιθανό σενάριο για τους Ρώσους να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα είναι εάν το ΝΑΤΟ μπει στον πόλεμο. Άρα, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο….
Υπάρχει μια μη ασήμαντη πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία. Εάν οι Ρώσοι χρησιμοποιούσαν πυρηνικά όπλα, το πιθανότερο ήταν ότι θα τα χρησιμοποιούσαν στην Ουκρανία. Και η Ουκρανία δεν έχει δικά της πυρηνικά όπλα, οπότε η Ουκρανία δε θα είναι σε θέση να αντεπιτεθεί εναντίον των Ρώσων…
Επιπλέον, εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα εναντίον της Ρωσίας γιατί αυτό θα οδηγούσε σε γενικό θερμοπυρηνικό πόλεμο… Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ότι εάν οι Ρώσοι χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία, η Δύση θα ανταπαντούσε μια μαζική συμβατική επίθεση κατά των ρωσικών δυνάμεων, όπως είπε ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει πυρηνικά στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ θα πρέπει να πλήξουν τις ρωσικές συμβατικές δυνάμεις εντός της Ουκρανίας και τις ρωσικές ναυτικές δυνάμεις στη Θάλασσα. Εάν το κάναμε αυτό, τότε θα είχαμε έναν πόλεμο μεγάλων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ θα βρισκόταν σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και όπως είπε η Avril Haines, αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο, επειδή οι Ρώσοι δε θα μπορούσαν να αντισταθούν στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.
(Εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει όντως πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία) τότε η σοφή απάντηση, και νομίζω, η πιθανή απάντηση θα ήταν πως θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να κλείσουμε τη σύγκρουση. Νομίζω ότι η χρήση πυρηνικών όπλων θα έκλεινε τη σύγκρουση (επειδή) θα γινόταν τόσο ξεκάθαρο σε εκείνη τη χρονική στιγμή ότι κινδυνεύαμε να δημιουργήσουμε έναν πυρηνικό πόλεμο μεταξύ των υπερδυνάμεων που θα καταβάλλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να κλείσουμε. Αυτό θα εστίαζε το μυαλό με τρόπους που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς στο τρέχον πλαίσιο.
(Δυστυχώς) την κάνουμε (τη χρήση πυρηνικών) όλο και πιο πιθανή. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο πιο επιτυχημένα είναι το ΝΑΤΟ και οι Ουκρανοί στο να νικήσουν τους Ρώσους εντός της Ουκρανίας και να καταστρέψουν τη ρωσική οικονομία, τόσο πιο πιθανό είναι να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα. Και, πάλι, δεν θέλετε να υποτιμήσετε τι θα κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις όταν είναι απελπισμένες. ….. ( “John Mearsheimer: Παίζουμε Russian Roulette” , Unherd; 39:25 λεπτά)
Ο Mearsheimer όχι μόνο εξηγεί τις ασυμβίβαστες διαφορές μεταξύ των δύο αντιπάλων (Ρωσίας και ΗΠΑ), αλλά παρουσιάζει επίσης ένα πολύ αξιόπιστο σενάριο στο οποίο η σύγκρουση θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο. Το γεγονός πως η κυβέρνηση Μπάιντεν απέρριψε τη διπλωματία, καθιστά αυτό το σενάριο ακόμη πιο πιθανό και, ίσως, αναπόφευκτο. Διαβάστε περισσότερα από τον Mearsheimer:
Ξέρετε ότι οι Αμερικάνοι έχουν το Δόγμα Μονρό… το οποίο λέει πως το δυτικό ημισφαίριο είναι η «πίσω αυλή» μας και καμία μακρινή μεγάλη δύναμη δεν επιτρέπεται να βάλει στρατιωτικές δυνάμεις στο δυτικό ημισφαίριο. Καμία μεγάλη δύναμη δεν επιτρέπεται να συνάψει στρατιωτική συμμαχία με άλλη χώρα στο δυτικό ημισφαίριο γιατί –από την αμερικανική σκοπιά– είναι απαράδεκτο να έχουμε μια μακρινή μεγάλη δύναμη (από την Ευρώπη ή την Ασία) στο κατώφλι μας. Λοιπόν, η ίδια λογική ισχύει και για τους Ρώσους. Από τη ρωσική σκοπιά, η ιδέα ότι θα έχετε το ΝΑΤΟ ακριβώς στο κατώφλι σας… είναι απαράδεκτη γι' αυτούς. Οι Ρώσοι δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν το ΝΑΤΟ να επεκταθεί το 1999 και δεν μπορούσαν να το σταματήσουν το 2004 επειδή ήταν πολύ αδύναμοι… Αυτό έκανε η Αμερική στη Ρωσία όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση. Χώσαμε την επέκταση του ΝΑΤΟ στο λαιμό τους, αλλά το γεγονός είναι ότι οι Ρώσοι το θεώρησαν ως υπαρξιακή απειλή. Η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ήταν η πιο φωτεινή από όλες τις κόκκινες γραμμές για τη Ρωσία. Και αν κοιτάξετε το Δόγμα Μονρό, δεν πρέπει να εκπλαγείτε με το πώς αντιδρούν οι Ρώσοι σε αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία». (“John Mearsheimer: Παίζουμε Russian Roulette”, Unherd)
Έχει δίκιο, έτσι δεν είναι;