Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αντίθετα, ο στρατηγός Zorn πιστεύει ότι είναι κρίσιμο για τη Γερμανία να επικεντρωθεί στην «Ατλαντική άμυνα της Συμμαχίας», με την «ικανότητα να παρέχει ορατή και αξιόπιστη αποτροπή, να κυριαρχεί στο σχέδιο στρατιωτικής δράσης της Γερμανίας». Από αυτή την άποψη, συγκεκριμένα, «η Bundeswehr πρέπει να οπλιστεί για έναν αναγκαστικό πόλεμο, αφού μια πιθανή αντιπαράθεση στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ έχει γίνει για άλλη μια φορά πιο πιθανή».
Το προσχέδιο προσδιόριζε ξεκάθαρα τη Ρωσία ως την «άμεση απειλή». Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός δεν έχει νόημα, καθώς η Ρωσία βρίσκεται πλέον πάνω από 1.500 χιλιόμετρα μακριά από τη Γερμανία, με τη Λευκορωσία, την Πολωνία και την Ουκρανία να στέκονται μεταξύ των δύο χωρών. Ενώ ήταν λογικό για τη Γερμανία να διατηρεί μια μεγάλη, άριστα εκπαιδευμένη στρατιωτική δύναμη με συνεχή ετοιμότητα μάχης κατά τη διάρκεια του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου, καθώς η ΕΣΣΔ είχε περίπου μισό εκατομμύριο στρατιώτες στην Ανατολική Γερμανία εκείνη την εποχή (επιπλέον των άλλων κρατών μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας), η κατάσταση ουσιαστικά έχει αντιστραφεί στις μέρες μας.
Είναι ακριβώς το ΝΑΤΟ που καταπατά τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, με την συρόμενη επέκταση να περιλαμβάνει πραξικοπήματα και άλλες παρεμβάσεις σε διάφορα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης και της μετασοβιετικής εποχής. Αυτή η επιθετικότητα της πολιτικής Δύσης ανάγκασε το χέρι της Μόσχας, με αποκορύφωμα την αντεπίθεση της 24ης Φεβρουαρίου. Ωστόσο, το γερμανικό σχέδιο έχει ήδη δρομολογηθεί και όσο κακοσχεδιασμένο κι αν είναι, αποτελεί μια ανάλυση για το πώς θα μπορούσε να διαδραματιστεί. Το σχέδιο σίγουρα δεν είναι καινούργιο, καθώς βρίσκεται στα σκαριά εδώ και πάνω από μισό χρόνο. Πίσω στις αρχές Μαρτίου, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση της Bundeswehr, η οποία έχει γίνει μια απλή σκιά αυτού που ήταν κατά την περίοδο ακμής του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου.
Ο προϋπολογισμός του 2021 για την Bundeswehr ήταν περίπου 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν το Βερολίνο επρόκειτο να τον αυξήσει κατά σχεδόν 100%, θα ασκούσε ακραία πίεση στην ταλαιπωρημένη γερμανική οικονομία. Μια τέτοια μαζική άνοδος των στρατιωτικών δαπανών δε θα αφαιρούσε μόνο από άλλους κλάδους της κυβέρνησης, αλλά θα ερχόταν επίσης σε μια στιγμή που το μπούμερανγκ των κυρώσεων από την αποτυχημένη οικονομική πολιορκία της Ρωσίας καταστρέφει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μπλοκ δεν έχει καν αρχίσει να ανακάμπτει από τις συνέπειες της πανδημίας COVID-19, αλλά ήδη αντιμετωπίζει σοβαρή οικονομική συρρίκνωση που προκύπτει από τις αντιρωσικές κυρώσεις και πολιτικές. Μεγάλο μέρος της ευημερίας της Γερμανίας βασίστηκε στην πρόσβαση σε φθηνή ρωσική ενέργεια, η οποία ανήκει πλέον στο παρελθόν χάρη στην αυτοκτονική υποταγή του Βερολίνου στις «ευρωατλαντικές αξίες».
Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει πως η Γερμανία είναι καταδικασμένη να αυξήσει μαζικά τις στρατιωτικές δαπάνες ενώ έχει σημαντικά λιγότερους πόρους στη διάθεσή της για να το κάνει. Αυτό δεν επηρεάζει καν το πώς θα αντιδρούσε ο γερμανικός λαός σε μια τόσο σημαντική αλλαγή εξωτερικής (και, σε μεγάλο βαθμό, εσωτερικής) πολιτικής. Ως η μεγαλύτερη και πιο σημαντική οικονομία της ΕΕ, η Γερμανία θα προκαλούσε επίσης σοκ σε ολόκληρο το μπλοκ εάν προχωρούσε σε ένα τέτοιο σχέδιο. Με τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες είτε να έχουν χαθεί είτε ουσιαστικά απρόσιτες, οποιαδήποτε κυβέρνηση στην εξουσία στο Βερολίνο θα είχε σχεδόν ολόκληρο το γερμανικό ιδιωτικό τομέα εναντίον της, με αξιοσημείωτη εξαίρεση τη βιομηχανία όπλων, η οποία θα ήταν η μόνη που δε συρρικνώθηκε χάρη στις αυξημένες παραγγελίες για την Bundeswehr.
Από την άλλη πλευρά, ακόμη και αυτό το σχέδιο είναι βέβαιο ότι θα προσκρούσει σε αρκετά μεγάλα εμπόδια πριν καν τεθεί σε εφαρμογή. Το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ κυριαρχεί στο ΝΑΤΟ, καθιστώντας το τον κύριο δικαιούχο της γερμανικής (επανα)στρατιωτικοποίησης. Η εγχώρια παραγωγή όπλων έχει ατροφήσει σημαντικά τα τελευταία 30 χρόνια, ενώ η παγκοσμιοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας οδήγησε στην ανάθεση της υπόλοιπης παραγωγής σε άλλες χώρες, τόσο στην Ευρώπη όσο και αλλού σε όλο τον κόσμο.
Νέες αναφορές δείχνουν ότι η απόφαση του Βερολίνου να προμηθεύσει όπλα και πυρομαχικά στο καθεστώς του Κιέβου εξαντλεί σοβαρά τα γερμανικά αποθέματα, ένα πρόβλημα που επιδεινώνεται περαιτέρω από τη σημαντική επιβράδυνση των εισαγωγών εξαρτημάτων από την Κίνα. Αυτό είναι επίσης το αποτέλεσμα της αυτοκαταστροφικής ώθησης της γερμανικής κυβέρνησης για μια οικονομική αποσύνδεση της ΕΕ από τον ασιατικό γίγαντα . Το Πεκίνο ήταν εξαιρετικά υπομονετικό με την υποτέλεια του μπλοκ στην Ουάσιγκτον, αλλά φαίνεται πως αυτή η υπομονή έχει πλέον εξαντληθεί.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα θα είναι η αντίδραση άλλων μελών της Ε.Ε. με την αξιοσημείωτη εξαίρεση των κλινικά ρωσοφοβικών κρατών της Βαλτικής και της Πολωνίας, το υπόλοιπο μπλοκ ανησυχεί εξαιρετικά με τις οικονομικές συνέπειες του αποτυχημένου πολέμου κυρώσεων στη Ρωσία. Καθώς η γερμανική οικονομία συρρικνώνεται, η υπόλοιπη ΕΕ σχεδόν σίγουρα θα ακολουθήσει το παράδειγμά της, προκαλώντας τεράστια πολιτική αστάθεια.
Τουλάχιστον μισή ντουζίνα ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν ήδη πέσει μέχρι στιγμής, ενώ οι νεοφιλελεύθερες ελίτ στις Βρυξέλλες αναγκάζονται τώρα να αντιμετωπίσουν νέα αντιφιλελεύθερα πολιτικά κόμματα στην εξουσία σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει περαιτέρω ρήγματα στο μπλοκ. Θα ακολουθήσει η γενική στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, η οποία θα διαβρώσει περαιτέρω το ήδη πτωτικό βιοτικό επίπεδο και θα προκαλέσει μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια. Αυτό θα μετατρέψει την Ευρώπη σε ένα οικονομικά κατεστραμμένο προπύργιο που δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό εκτός από τον περιορισμό της Ρωσίας, ενώ οι ΗΠΑ στρέφουν την προσοχή τους στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.