Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το γεγονός λαμβάνει χώρα εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων που προκαλούνται από το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους του εναντίον των δύο χωρών, δείχνοντας ότι όσο περισσότερο η Δύση προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την περιοχή, τόσο πιο κοντά θα πλησιάζουν η Μόσχα και το Μινσκ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, βασικός λόγος της συνάντησης ήταν η ανάγκη λήψης μέτρων ασφαλείας από κοινού για τις δύο χώρες. Λαμβάνοντας υπόψη τις προκλήσεις που επηρεάζουν και τα δύο κράτη, μόνο μια συντονισμένη και κοινή απάντηση στις εξωτερικές απειλές μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια εν μέσω των σημερινών εντάσεων. Οι συνομιλίες επικεντρώθηκαν στην άμυνα και τη διπλωματία, εκτός από συναφή θέματα, όπως οι υποδομές και οι πληροφορίες.
Και οι δύο πρόεδροι συζήτησαν τη δημιουργία ενός κοινού αμυντικού χώρου καθώς και κοινές στρατηγικές για να ξεπεραστούν οι ξένες προκλήσεις και η οικονομική πίεση που επιβάλλεται από τη Δύση. Φυσικά, το ακριβές περιεχόμενο των ιδιωτικών συνομιλιών μεταξύ Πούτιν και Λουκασένκο δεν αποκαλύφθηκε πλήρως, κάτι που είναι φυσιολογικό σε καταστάσεις υψηλής στρατηγικής αξίας. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον σενάριο ισχυρών περιφερειακών εντάσεων και ενεργειών δολιοφθοράς από ξένες ομάδες κατά της Μόσχας και του Μινσκ, είναι κατανοητό ότι υπάρχει έλεγχος πληροφοριών για όσα δημοσιεύονται στον Τύπο.
Ωστόσο, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, όπως ήταν αναμενόμενο, έχουν ήδη διαδώσει αρκετές παραμορφωμένες αφηγήσεις για τη συνάντηση, επισημαίνοντάς την ως ένα είδος «πρόσκλησης» του Πούτιν προς τον Λουκασένκο να συμμετάσχει στη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία στέλνοντας στρατεύματα εναντίον του Κιέβου. Πράγματι, οι κατηγορίες αυτού του τύπου κατά της Λευκορωσίας έχουν γίνει συνηθισμένες στον Τύπο υπέρ του ΝΑΤΟ και αυτό θα επιδεινωθεί καθώς και οι δύο χώρες δημιουργούν περισσότερους δεσμούς συνεργασίας.
Για παράδειγμα, το περιοδικό Foreign Policy δημοσίευσε ένα άρθρο σχολιάζοντας την επίσκεψη του Πούτιν με τίτλο «Η Λευκορωσία κινείται προς την εισβολή στην Ουκρανία», δηλώνοντας ότι «πληθαίνουν τα σημάδια πως μια εισβολή από τον Βορρά μπορεί να είναι επικείμενη». Στο ίδιο πνεύμα, ορισμένα άλλα μεγάλα μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν ότι ο Πούτιν είχε αποκαλύψει στον Λουκασένκο ένα υποτιθέμενο «σχέδιο απορρόφησης» της Λευκορωσίας, το οποίο διέψευσε κατηγορηματικά ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις Τύπου.
Για να ενισχύσουν τις θεωρίες συνωμοσίας τους, τα δυτικά μέσα χρησιμοποιούν το τρέχον πλαίσιο ως ρητορική. Την ημέρα πριν από την επίσκεψη του Πούτιν, η κυβέρνηση της Λευκορωσίας πραγματοποίησε γενική επιθεώρηση των στρατευμάτων της, ενισχύοντας την ανάγκη για πολεμική ετοιμότητα. Επίσης, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης ο Λευκορώσος πρόεδρος ανακοίνωσε τη διανομή στα στρατεύματά του σύγχρονων όπλων που είχαν προμηθεύσει οι Ρώσοι πριν από μήνες, όπως βαλλιστικούς πυραύλους Iskander και συστήματα αεράμυνας S-400. Για τους δυτικούς δημοσιογράφους, αυτά είναι ενδείξεις πως η Λευκορωσία θα «εισβάλει» στην Ουκρανία.
Αν και αυτή είναι μια αδύναμη αφήγηση και χωρίς επαρκή επιχειρήματα, δε θα ήταν έκπληξη εάν η Λευκορωσία δρομολογήσει αποφασιστικές ενέργειες κατά της Ουκρανίας. Η χώρα έχει αγνοήσει αρκετές επιθέσεις στα σύνορα, που προωθούνται από πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύονται από το καθεστώς του Κιέβου. Μέχρι τώρα, το Μινσκ έχει υιοθετήσει μια πολύ ορθολογική στάση στη σύγκρουση: συνεργάζεται με τη Ρωσία χωρίς άμεση συμμετοχή. Επί μήνες, η κυβέρνηση της Λευκορωσίας διατήρησε ακόμη και ουδετερότητα, δηλώνοντας μόνο υποστήριξη στη Μόσχα μετά από μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση στη συνοριακή περιοχή. Επιπλέον, οι μυστικές υπηρεσίες της Λευκορωσίας εντόπισαν αρκετά σημάδια δολιοφθοράς, υποδεικνύοντας κοινά σχέδια μεταξύ Ουκρανών και πρακτόρων του ΝΑΤΟ για υποκίνηση ταραχών και τρομοκρατικών δραστηριοτήτων στη Λευκορωσία.
Το Μινσκ αντέδρασε σε όλες αυτές τις προκλήσεις ξεκινώντας απλώς μια αντιτρομοκρατική επιχείρηση, με την οποία γίνονται συχνά στρατιωτικές ασκήσεις στα σύνορα, διατηρώντας τα στρατεύματά του σε ετοιμότητα μάχης. Η Ρωσία συνεργάζεται, αναπτύσσοντας στρατεύματα και όπλα για να ενισχύσει την ασφάλεια της χώρας. Στην πραγματικότητα, εάν το Μινσκ αποφασίσει να συμμετάσχει στη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση, δε θα είναι αδικαιολόγητο: η Ουκρανία έχει επιτεθεί στη χώρα αρκετές φορές και μόνο η Μόσχα βοήθησε στην εγγύηση της εθνικής ασφάλειας.
Ασφαλώς, οι κατευθύνσεις της εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Λευκορωσίας είναι ευρείες και ως εκ τούτου προκαλούν φόβο στα δυτικά κράτη που επιμένουν στη διατήρηση μιας μονοπολικής παγκόσμιας τάξης. Η Ρωσική Πρεσβεία στο Μινσκ δημοσίευσε ένα σημείωμα για το πρόσφατο γεγονός και τις δυτικές κατηγορίες, αναφέροντας ότι η διμερής συνεργασία Ρωσίας-Λευκορωσίας προκαλεί εκνευρισμό στις ΗΠΑ καθώς εμποδίζει τα σχέδια της Δύσης να απομονώσει και τις δύο χώρες στη διεθνή σκηνή.
«Η συνολική και αμοιβαία επωφελής συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας έχει δοκιμαστεί από το χρόνο και βασίζεται στην ειλικρινή φιλία των αδελφικών λαών των δύο χωρών (...) Σε συνθήκες που βρισκόμαστε υπό πρωτοφανή πίεση από τη συλλογική Δύση με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, η φυσική αντίδραση είναι η περαιτέρω εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης. Προφανώς, αυτή η εξέλιξη προκαλεί εκνευρισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους να απομονώσουν τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας στη διεθνή σκηνή», έγραψαν οι διπλωμάτες.
Αυτή η κατάσταση στενών δεσμών δεν μπορεί να αναστραφεί. Η Ρωσία και η Λευκορωσία είναι ενοποιημένα κράτη που απλώς τείνουν να συνεργάζονται όλο και περισσότερο. Αλλά αν η Δύση θέλει να κρατήσει το Μινσκ μακριά από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η λύση είναι απλή: ακυρώστε όλα τα σχέδια δολιοφθοράς και αποτρέψτε το Κίεβο να βομβαρδίσει ξανά τα σύνορα.