Anton Klindzans - globalresearch.ca / Παρουσίαση Freepen.gr
Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια πλύσης εγκεφάλου από την άρχουσα τάξη, είναι πλέον σαφές πως η πλειοψηφία του πληθυσμού, ειδικά η νεολαία, δεν έχει πολιτικά κίνητρα. Περίπου το 15% του πληθυσμού δεν έχει δικαίωμα ψήφου – κατέχει «Διαβατήριο αλλοδαπών» επειδή δεν έχει προγόνους που έζησαν στη Λετονία πριν από το 1940. Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης είναι ανύπαρκτη και η κυβερνητική προπαγάνδα είναι παντού. Επομένως, το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών ήταν και πάλι μια νίκη των φιλοαμερικανικών δυνάμεων.
Η επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης συνεχίζεται ακόμη. Πρόσφατα, η κυβέρνηση μείωσε την περίοδο και το ύψος των επιδομάτων ανεργίας. Τα συνδικάτα είναι πολύ αδύναμα σε βαθμό ανύπαρκτο. Οι ηγέτες τους κάνουν βρώμικες συμφωνίες με την κυβέρνηση πίσω από την πλάτη δασκάλων, ιατρικού προσωπικού, αστυνομικών κ.λπ. Οι μόνες πραγματικές δραστηριότητες των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι η διανομή ταξιδιωτικών και ψυχαγωγικών κουπονιών και η οργάνωση εορταστικών εκδηλώσεων.
Αποτυγχάνοντας να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα μιας ακόμη καπιταλιστικής κρίσης, οι λεγόμενοι ηγέτες προτείνουν το μόνο χαρτί - τον εθνικισμό, που οδήγησε σε ακραία ρωσοφοβία. Παρά το 40% περίπου του ρωσόφωνου πληθυσμού, μετά από χρόνια απαγορεύσεων και περιορισμών στη δημόσια χρήση, υπάρχει τώρα ένα σχέδιο για την πλήρη απαγόρευση του από τα σχολικά προγράμματα.
Τα κομμουνιστικά σύμβολα είναι απαγορευμένα. Υπάρχει νόμος που «απαγορεύει την εξύμνηση του κομμουνιστικού παρελθόντος» και «αρνείται τη σοβιετική κατοχή». Αρκετοί άνθρωποι δικάζονται για αυτό.
Η Λετονία ξοδεύει πλέον περισσότερο ποσοστό του ΑΕΠ για να βοηθήσει τον ουκρανικό στρατό από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Παράλληλα, παρατηρείται επιδείνωση των συστημάτων υγείας και εκπαίδευσης. Οι συνεχιζόμενες ιδιωτικοποιήσεις και απελευθέρωση οδηγούν σε περισσότερες υπηρεσίες επί πληρωμή κι αύξηση των τιμών για τις βασικές ανάγκες. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά διάφορα είδη απαραίτητης ιατρικής περίθαλψης. Άλλοι πρέπει να περιμένουν μήνες ή και χρόνια για να λάβουν θεραπεία. Η έλλειψη ιατρικού προσωπικού, δασκάλων, πυροσβεστών κ.λπ. γίνεται ανησυχητική. Ο πληθυσμός αντιμετωπίζει επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης. Η δημογραφική κατάσταση είναι η χειρότερη των τελευταίων 100 ετών.
Η λετονική κυβέρνηση έχει ξεκινήσει τη μαζική κατεδάφιση μνημείων που σχετίζονται με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μεγαλύτερο μνημείο για τους μαχητές κατά του ναζισμού στις χώρες της Βαλτικής κατεδαφίστηκε, παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις έδειξαν αρνητική στάση απέναντι στην κατεδάφιση. Επιπλέον, το μνημείο χαρακτηρίστηκε από την εθνική εταιρεία αρχιτεκτόνων ως «ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας». Μερικά από τα κατεδαφισμένα μνημεία στήθηκαν πραγματικά στους ανθρώπους που σκοτώθηκαν από τους Ναζί και στους ντόπιους παρτιζάνους. Έχουν κατεδαφίσει ακόμη και το νεκροταφείο των στρατιωτών – μόλις ξύστηκε από έναν εκσκαφέα. Η Ημέρα της Νίκης επί του Ναζισμού είναι πλέον επίσημα Μνήμη στα θύματα της Γενοκτονίας κατά του ουκρανικού λαού, ενώ οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι τιμούν τη μνήμη των θυμάτων του πολέμου στο μνημείο των λεγεωνάριων των Waffen SS.
Η διεφθαρμένη κυβέρνηση πουλάει την εθνική κυριαρχία για να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα, αναγκάζοντας τη χώρα να ενταχθεί στο συγκρουόμενο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και καθιστώντας τους δικούς της πληθυσμούς όμηρους μιας πιθανής στρατιωτικής σύγκρουσης. Για να προστατεύσουν αυτή την πολιτική από διαμαρτυρίες των εργαζομένων και του κοινού γενικότερα, επιβάλλουν μηχανισμούς ελέγχου και περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης χωρίς κανένα δισταγμό.
Η κράτηση ατόμων χωρίς κατάλληλη δίκη και ιατρική βοήθεια και χωρίς δικηγόρο πρέπει να σταματήσει αμέσως.
* Ο Anton Klindzans είναι Λετονός blogger, πρώην σύμβουλος πολιτικής για μια αριστερή ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπου εργάστηκε για 9 χρόνια. Δημοσιεύει τακτικά σε διάφορες πλατφόρμες.