The Jamestown Foundation - oilprice.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπό αυτό το πρίσμα, στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα εμφανής η αδυναμία του Κρεμλίνου να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο, σε αντίθεση με τις φιλοδοξίες της Μόσχας να καλύψει το αντιληπτό «κενό» που αφήνει η σταδιακή μείωση του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών στη διαχείριση πολλαπλών αλληλεπικαλυπτόμενων συγκρούσεων. Ο χειρισμός αυτών των συγκρούσεων ήταν το φόρτε της Ρωσίας, αλλά επί του παρόντος δεν μπορεί να συγκεντρώσει ούτε τους πόρους ούτε το πολιτικό κεφάλαιο που είναι κρίσιμο για να παίξει αυτό το παιχνίδι.
Η Συρία εξακολουθεί να παραμένει το κύριο έκθεμα της ικανότητας της Ρωσίας να προβάλλει ισχύ στο εξωτερικό, αλλά αυτό το προπύργιο δεν τροφοδοτείται πλέον πολύ καλά, και ενώ το Κρεμλίνο αρνείται οποιαδήποτε μείωση της συγκέντρωσης των δυνάμεών του εκεί, η τελευταία αναφερόμενη αεροπορική επιδρομή από τη ρωσική πλευρά έγινε στα μέσα Οκτωβρίου 2022 (Syria.mil.ru, 16 Οκτωβρίου). Ως εκ τούτου, η Τουρκία έχει αναλάβει τώρα την πρωτοβουλία για τον έλεγχο της σύγκρουσης στη Συρία και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε καταβάλει επίπονες προσπάθειες για να αποτρέψει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να ξεκινήσει μια ακόμη επιθετική επιχείρηση. Ωστόσο, η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Νοεμβρίου έχει φέρει αυτή την εισβολή στο επίκεντρο ακόμη περισσότερο για την Άγκυρα (Russiancouncil.ru, 24 Νοεμβρίου).
Ο Ερντογάν θεωρεί τη Ρωσία υπεύθυνη για την αποτυχία να πειθαρχήσει τις κουρδικές δυνάμεις και ο Πούτιν, στην τελευταία του τηλεφωνική συνομιλία με τον Τούρκο ηγέτη στις 18 Νοεμβρίου, ήταν προφανώς πολύ απασχολημένος με τις εξελίξεις γύρω από την Ουκρανία για να αναφέρει τη Συρία (Nezavisimoe voennoe obozrenie, 24 Νοεμβρίου). Ως αποτέλεσμα, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ενημερώθηκε από τον Τούρκο ομόλογό του Χουλουσί Ακάρ πως η Άγκυρα θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τη Δαμασκό μόνο αφού ολοκληρώσει εκείνα τα στρατιωτικά μέτρα που έκρινε απαραίτητα (RIA Novosti, 24 Νοεμβρίου). Η Μόσχα μπορεί να ανησυχεί ελάχιστα για τα δεινά των Κούρδων, αλλά ανησυχεί ότι η επικείμενη τουρκική επίθεση θα αποκαλύψει την αδυναμία των στρατιωτικών της θέσεων (Izvestiya, 22 Νοεμβρίου·Kommersant, 24 Νοεμβρίου).
Αυτή η αδυναμία έχει επιδεινωθεί από την πολύ μειωμένη ροή προμηθειών από τη Ρωσία στο συριακό στρατό, που είναι μόνο μέρος του μεγαλύτερου προβλήματος: η Μόσχα δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στην εξαγωγή όπλων για την επέκταση της επιρροής της στη Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν ισχυρίζεται πως, παρά την επιτακτική ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στις εγχώριες ανάγκες, η Ρωσία έχει εκπληρώσει όλες τις συμβάσεις όπλων και έχει κερδίσει σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτές τις εξαγωγές το 2022 (RBC, 26 Νοεμβρίου). Αν και αυτά τα δεδομένα δεν μπορούν να επαληθευτούν από τώρα, θα αποτελούσαν πτώση 40 τοις εκατό από το 2021 και οι πιθανοί περιφερειακοί πελάτες, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (τα οποία επισκέφτηκε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στις αρχές Νοεμβρίου 2022), δεν μπορούν να εμπιστευτούν τη Ρωσία ως αξιόπιστο προμηθευτή, ούτε τα οπλικά συστήματα που παρέχονται από τη Ρωσία να λειτουργούν όπως διαφημίζονται (Kommersant , 4 Νοεμβρίου; Finam.ru, 15 Αυγούστου). Πράγματι, οι στρατιωτικοί δεσμοί με τη Ρωσία γίνονται όλο και περισσότερο αντιληπτοί ως υποχρέωση από τα κράτη της Μέσης Ανατολής, ακόμη κι αν η Αλγερία έχει επιλέξει να προχωρήσει σε συμβολικές κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις (EurAsia Daily, 21 Νοεμβρίου).
Αντί για εξαγωγές, η Μόσχα χρειάζεται τώρα να βρει εταίρους που θα μπορούν να παρακάμψουν τις δυτικές κυρώσεις και να πουλήσουν ρωσικά όπλα και πυρομαχικά. Για αυτό, το Ιράν βρίσκεται στην κορυφή της εξαιρετικά μικρής λίστας, μπροστά από τη Βόρεια Κορέα. Οι επιθέσεις σε σμήνη από ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed-136 αιφνιδίασαν την ουκρανική αεράμυνα στα μέσα Οκτωβρίου 2022, αλλά καθώς βελτιώθηκαν οι μέθοδοι για την κατάρριψη αυτών των θορυβωδών και βραδυκίνητων στόχων, ο αριθμός των drones που χρησιμοποιήθηκαν στις αεροπορικές επιδρομές στα τέλη Νοεμβρίου μειώθηκε σε μόνο περίπου μια ντουζίνα την ημέρα (Krym.realii.com, 20 Νοεμβρίου). Η Τεχεράνη εξακολουθεί να αρνείται επίσημα την παράδοση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα οποία πιθανώς ανήλθαν σε μερικές εκατοντάδες αντί για χιλιάδες που απαιτούνται για έναν συνεχή αεροπορικό πόλεμο, και η Ουκρανία ανέφερε αντεπιθέσεις σε βάσεις drones με Ιρανούς εκπαιδευτές μεταξύ των θυμάτων (currenttime.tv, 24 Νοεμβρίου). Μια σοβαρή ανησυχία για τη Μόσχα είναι η αυξανόμενη αγωνία του Ισραήλ σχετικά με αυτό το θέμα, η οποία οδηγεί τις διπλωματικές προσπάθειες του Τελ Αβίβ να αποκαλύψει τις αυξανόμενες απειλές που σχετίζονται με την παραγωγή drone και πυραύλων στο Ιράν (Nezavisimaya gazeta, 24 Νοεμβρίου). Το Κρεμλίνο τρέφει ελπίδες για καλλιέργεια δεσμών με την κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και έχει σταματήσει να διαμαρτύρεται για τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία (Rossiiskaya gazeta, 23 Νοεμβρίου).
Η Σαουδική Αραβία είναι μια άλλη χώρα που ανησυχεί βαθιά για τη λαθραία επέκταση της ρωσο-ιρανικής στρατιωτικής συνεργασίας, καθώς δέχεται παρόμοιες επιθέσεις με drone και ανησυχεί ότι οι ΗΠΑ είναι πολύ απασχολημένες με τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, καθώς και η ευρύτερη αντιπαράθεσή τους με την Κίνα, η οποία μπορεί να μειώσει τη δέσμευση της Ουάσιγκτον να αποτρέψει το Ιράν (Izvestiya, 3 Νοεμβρίου). Η Μόσχα δεν μπορεί να υπολογίζει σε καμία καλή θέληση στο Ριάντ, αλλά ελπίζει πως η κακή προσωπική χημεία μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και του Σαουδάραβα διαδόχου πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν θα παρακινήσει τη Σαουδική Αραβία να τηρήσει τις περικοπές παραγωγής πετρελαίου που συμφωνήθηκαν στη μορφή OPEC+ (Oilcapital.ru, 8 Νοεμβρίου). Ωστόσο, η τιμή του πετρελαίου συνεχίζει να πέφτει και η αυστηροποίηση των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά των ρωσικών εισαγωγών πετρελαίου έχει καταστήσει απαραίτητο για τη Μόσχα να αποδεχθεί βαθύτερες εκπτώσεις για τις εξαγωγές ενέργειας της στην Ινδία (Kommersant, 22 Νοεμβρίου· The Moscow Times, 25 Νοεμβρίου). Αυτές οι διακυμάνσεις των τιμών καθιστούν ακόμη πιο δύσκολο για τις ΗΠΑ και την ΕΕ να ορίσουν ένα ουσιαστικό ανώτατο όριο τιμών για το εξαγόμενο ρωσικό πετρέλαιο, αλλά το Κρεμλίνο συνεχίζει να αντιτίθεται έντονα σε ένα τέτοιο μέτρο ως θέμα αρχής (RBC, 24 Νοεμβρίου).
Οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή δεν κάνουν διάλειμμα για το Παγκόσμιο Κύπελλο, ακόμα κι αν η Σαουδική Αραβία και το Ιράν έχουν σημειώσει εντυπωσιακές νίκες, οι οποίες ενίσχυσαν την εθνική ματαιοδοξία στο πρώτο και πρόσθεσαν νέα ενέργεια στις δημόσιες διαμαρτυρίες στο δεύτερο. Η Ρωσία, ωστόσο, μπορεί μόνο να προσποιηθεί ότι η οξεία πολιτική κρίση στο Ιράν -η οποία αντηχεί επικίνδυνα στο Ιράκ, την Τουρκία και τη Συρία- δε συμβαίνει. Η Μόσχα δεν έχει τίποτα να πει για το νέο κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων στο Ισραήλ και καθόλου να συμβάλει στις πολυμερείς διπλωματικές προσπάθειες που στοχεύουν στη διευκόλυνση των επερχόμενων κοινοβουλευτικών και προεδρικών εκλογών στη Λιβύη. Οι ρωσικές εταιρείες ήταν ενεργοί παίκτες στα υπεράκτια έργα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά τώρα απουσιάζουν από τις εξελισσόμενες ίντριγκες εκεί. Βασικές περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, προτίμησαν να κρατήσουν μια ασφαλή πολιτική απόσταση από τον πόλεμο της Ουκρανίας, και αυτή η ουδετερότητα λαμβάνει υπόψη όλο και περισσότερο την πολύ πληγωμένη φήμη της Ρωσίας και την ταχεία εξάντληση των οικονομικών και στρατιωτικών της πόρων λόγω των εξαιρετικά εσφαλμένων υπολογισμών του πολέμου.