Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Πριν προχωρήσουν, όλοι οι αναγνώστες πρέπει να συμφωνήσουν σε μια κοινή βάση της πραγματικότητας που αποδέχεται τα ακόλουθα τρία γεγονότα: 1) Η Ρωσία ελέγχει επί του παρόντος το ZNPP. 2) είναι γελοίο να ισχυρίζεται κανείς πως η Μόσχα βομβαρδίζει τη δική της πυρηνική τοποθεσία, επομένως πρέπει να επεκταθεί η αξιοπιστία στους ισχυρισμούς της Μόσχας ότι το Κίεβο είναι υπεύθυνο για αυτές τις επιθέσεις και 3) Η Ρωσία θεωρεί σήμερα το ZNPP ως εντός της επικράτειάς της μετά τα δημοψηφίσματα του Σεπτεμβρίου. Μόνο αφού συμφωνήσουμε με αυτά τα γεγονότα μπορεί να αποκτηθεί οποιαδήποτε εικόνα από αυτήν την ανάλυση.
Έχοντας διευκρινίσει ότι, η τελευταία φάση της ουκρανικής σύγκρουσης μπορεί αντικειμενικά να περιγραφεί ως αμυντική για τη Ρωσία μετά τις αποτυχίες της στις περιοχές Kharkov και Kherson τους τελευταίους τρεις μήνες. Αυτές οι εξελίξεις ανάγκασαν το Κρεμλίνο να επικεντρωθεί στην ενίσχυση της Γραμμής Ελέγχου (LOC) αντί να εξετάζει σοβαρά τις επικείμενες επιθέσεις στο έδαφος. Ταυτόχρονα, ωστόσο, η Μόσχα συνεχίζει να εξαπολύει μαζικές αεροπορικές επιδρομές κατά της υποδομής διπλής χρήσης του αντιπάλου της.
Διότι όσο αποτελεσματικά και αν τα προαναφερθέντα παρεμπόδισαν τις στρατιωτικές εξελίξεις πολύ πίσω από την LOC, έχουν ωστόσο αγωνιστεί να σταματήσουν τον συνεχιζόμενο βομβαρδισμό του ZNPP από το Κίεβο, ο οποίος εκτελείται με δυτικά πυρομαχικά . Αυτή είναι μια ενοχλητική παρατήρηση για να είμαστε σίγουροι, καθώς δείχνει ότι η εκστρατεία «σοκ και δέους» της Ρωσίας που ξεκίνησε στις αρχές Οκτωβρίου μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας δεν απέτρεψε τον κίνδυνο πυρηνικής καταστροφής σε αυτόν τον τόπο, ο οποίος παραμένει οξύς.
Παρά το γεγονός ότι η ΔΟΑΕ αρνήθηκε να κατηγορήσει το Κίεβο για αυτές τις επικίνδυνες προκλήσεις, εξακολουθεί να θεωρεί την κατάσταση αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογεί την παρέμβαση των εκπροσώπων της στην προσπάθεια να μεσολαβήσει για μια συμφωνία ζώνης ασφαλείας μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών. Αυτό εξηγεί γιατί ο επικεφαλής του εξέφρασε την ελπίδα ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους, αν και υπό τον όρο πως η Ρωσία θα αποσύρει μέρος των κοντινών όπλων της.
Η Μόσχα, ωστόσο, υποστήριξε ότι δε θα το πράξει μονομερώς και θα συμφωνήσει σε αυτό μόνο εάν υπάρχουν εγγυήσεις για να διασφαλιστεί πως το Κίεβο δε θα εκμεταλλευτεί αυτή την πιθανή χειρονομία καλής θέλησης προκειμένου να ανασυνταχθεί, να επανεξοπλιστεί και να επαναλάβει τις εχθροπραξίες κατά των πρώην περιοχών του που επανενώθηκαν με τη Ρωσία. Είπε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συμφωνήσει με ένα τρίτο μέρος όπως ο ΔΟΑΕ ή οποιοσδήποτε άλλος να αναλάβει τον έλεγχο του ZNPP, καθώς το πρώτο στερείται της νομικής εξουσίας και μόνο η Ρωσία μπορεί να διασφαλίσει σωστά τις επιχειρήσεις ούτως ή άλλως.
Όπως και να έχει, η στρατηγική σημασία σε αυτές τις συνομιλίες έγκειται στο ενδιαφέρον της Ρωσίας να αποστρατιωτικοποιήσει μέρος των πρόσφατα επανενωμένων εδαφών της, όταν το Κίεβο συμφωνήσει να κάνει το ίδιο κατά μήκος του τμήματος του LOC. Αυτό με τη σειρά του ενισχύει το προηγούμενο συμπέρασμα ότι η ουκρανική σύγκρουση έχει μετατραπεί σε αμυντική για τη Μόσχα, γεγονός που εξηγεί γιατί θα υποστήριζε επίσημα ένα τέτοιο ρεαλιστικό μέτρο αποκλιμάκωσης. Δείχνει επίσης ότι η εκστρατεία «σοκ και δέος» δεν εξουδετέρωσε με επιτυχία την απειλή του Κιέβου για το ZNPP.
Επιπλέον, η πιο ευαίσθητη πολιτικά παρατήρηση που μπορεί να γίνει από την τελευταία στάση της Ρωσίας είναι ο υπαινιγμός πως αναγνωρίζει την LOC ως το διεθνές όριο μεταξύ των πρόσφατα επανενωμένων εδαφών της και του υπόλοιπου τμήματος της Ουκρανίας. Τα επίσημα σύνορα δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί επίσημα, επομένως αυτό ανοίγει την ευκαιρία για την LOC να παίξει αυτόν το ρόλο ως μέρος μιας πιθανής ειρηνευτικής συμφωνίας λίγο αργότερα. Αυτή η επίγνωση είναι η πιο σημαντική από στρατηγική άποψη από όλα όσα έχουν μοιραστεί μέχρι στιγμής.
Το Κίεβο, ωστόσο, επισήμως προσκολλάται στους μέγιστους στόχους του στη σύγκρουση όπου συνεχίζει να επιμένει ότι πρέπει πρώτα να ανακαταλάβει όλες τις πρώην περιοχές του χωρίς εξαίρεση πριν από την επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών. Σε περίπτωση που συμφωνήσει σε διεθνείς εγγυήσεις για την αποτροπή της εκμετάλλευσης αυτής της πιθανής χειρονομίας καλής θέλησης, τότε αυτό θα σηματοδοτούσε σιωπηρά μια απτή υποχώρηση από την προηγούμενη θέση της και θα άνοιγε έτσι τον δρόμο για επανέναρξη των συνομιλιών χωρίς να έχει προηγουμένως επιτευχθεί ο μέγιστος στόχος της.
Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε τι θα κάνει, αλλά οι παρατηρητές θα πρέπει ακόμα να ενσωματώσουν τη γνώση από τις δύο προηγούμενες παραγράφους στις προβλέψεις τους σεναρίου για την Ουκρανική σύγκρουση. Η Ρωσία δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει στις νομικές της αξιώσεις σε εκείνα τα μέρη της πρώην περιφέρειας Zaporozhye της Ουκρανίας που ελέγχει επί του παρόντος, ειδικά αφού η επανένωση τους με την ηπειρωτική χώρα πριν από λίγους μήνες σημαίνει ότι είναι συνταγματικά αδύνατο για τη Μόσχα να ανατρέψει αυτή τη θέση ούτως ή άλλως.
Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, δεν χρησιμεύει ως εμπόδιο στους λήπτες των αποφάσεών του να αντιμετωπίζουν ρεαλιστικά την αμοιβαία απεμπλοκή των δυνάμεών τους και την απόσταση του Κιέβου από το LOC προκειμένου να εξασφαλίσει το ZNPP εξαλείφοντας το πρόσχημα που εκμεταλλεύτηκε ο αντίπαλός του για να συνεχίσει να χτυπά το συγκεκριμένο στόχο. Εάν εφαρμοστεί και διατηρηθεί επιτυχώς, το σενάριο του οποίου είναι πολύ νωρίς για να προβλεφθεί με βεβαιότητα, το καθιερωμένο προηγούμενο θα μπορούσε να δώσει τη φόρμουλα για μια μελλοντική κατάπαυση του πυρός.