Kurt Nimmo / Παρουσίαση Freepen.gr
Όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Η Ρωσία και η Ουκρανία δεν είναι μέρη του καταστατικού της Ρώμης που ίδρυσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), επομένως το δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία σε αυτές τις δύο χώρες. Η Ουκρανία προσπάθησε να το παρακάμψει αποδεχόμενη τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ.
Η Ρωσία αποσύρθηκε από το ΔΠΔ αφού το δικαστήριο κήρυξε κατοχή την υποστηριζόμενη από το δημοψήφισμα απελευθέρωση της Κριμαίας. Η χερσόνησος, για αιώνες μέρος της Ρωσίας, ήταν γεμάτη από ψυχοπαθείς Ναζί αποφασισμένους να βρουν και να σκοτώσουν Ρώσους.
Στην Οδησσό κατά μήκος της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, οι πιστοί του Στέπαν Μπαντέρα έκαψαν ζωντανούς ανθρώπους και ξυλοκόπησαν άλλους μέχρι θανάτου με μεταλλικούς σωλήνες για το έγκλημα της κληρονομιάς και της ομιλούμενης γλώσσας τους. Δεν ακολούθησε έρευνα ή δίωξη των δραστών.
Η Anna Baerbock θα ήθελε να δει αυτή τη βαρβαρότητα και τη σαδιστική κακομεταχείριση των σε μεγάλο βαθμό ανυπεράσπιστων αμάχων. Πρότεινε μια «νέα μορφή» για το δικαστήριο, δηλαδή θα έβαζε το ΔΠΔ να δημιουργήσει ένα δικαστήριο στην Ουκρανία και «να αντλήσει τη δικαιοδοσία του από το ουκρανικό ποινικό δίκαιο».
Εν ολίγοις, το ΔΠΔ θα συνεργαζόταν με υπερεθνικικστές και Ναζί. Η Μπάερμποκ προφανώς δεν βλέπει αντίφαση.
«Αυτό θα ήταν διαφορετικό από τα δικαστήρια βάσει του διεθνούς δικαίου, όπως αυτά για τους πολέμους της δεκαετίας του 1990 στην πρώην Γιουγκοσλαβία», σημειώνει το AFP. «Και ενώ τα δικαστήρια για την Καμπότζη και το Κοσσυφοπέδιο έχουν χρησιμοποιήσει τοπικούς νόμους, δεν μπόρεσαν να δοκιμάσουν επιθετικότητα μεταξύ του ενός κράτους και του άλλου».
Η πρόταση της Baerbock είναι πιθανό να χτυπήσει έναν τοίχο από τούβλα. Η άλλη επιλογή είναι να πάει η υπόθεση στα Ηνωμένα Έθνη, αλλά και αυτό είναι αδιέξοδο. Η Ρωσία, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, αναμφίβολα θα ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε τέτοια κίνηση.
Σύμφωνα με τη φαντασίωση της Baerbock,
Ένα ειδικό δικαστήριο θα στόχευε την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας για τη διαταγή και την επίβλεψη της εισβολής στην Ουκρανία, είπε η Baerbock.
Ενώ το ΔΠΔ θα μπορούσε να κατηγορήσει Ρώσους στρατιώτες και διοικητές στο έδαφος, η Μπάερμποκ είπε πως είναι «σημαντικό ότι η ρωσική ηγεσία να μην μπορεί να διεκδικήσει ασυλία».
Η επιθετικότητα ήταν το «πρωτότυπο έγκλημα που επέτρεψε όλα τα άλλα τρομερά εγκλήματα».
Η υποκρισία αφθονεί, ωστόσο λίγοι φαίνεται να το προσέχουν. Η Γερμανία της Baerbock συμμετείχε βαθιά στην προσπάθεια δολοφονίας Αφγανών για το έγκλημα της απόπειρας τερματισμού της κατοχής της χώρας τους. Η Bundeswehr ειπώθηκε ότι δεν είχε μια αποστολή μάχης στο Αφγανιστάν, αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα αδύναμο εξώφυλλο.
«Τα αμερικανικά στρατεύματα καθώς και η Μπούντεσβερ και άλλοι σύμμαχοι όχι μόνο υποστήριξαν εγκληματίες πολέμου στο έδαφος, αλλά διέπραξαν και οι ίδιοι σοβαρά εγκλήματα. Κανένας από τους δράστες δεν καταδικάστηκε ποτέ στο δικαστήριο για αυτό», έγραψε ο Fabian Scheidler για την Orinoco Tribune.
Οι Γερμανοί υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ «βομβάρδισαν ένα κυρίως πολιτικό ταξίδι… με πάνω από εκατό νεκρούς ή σοβαρά τραυματίες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Οι διαδικασίες εναντίον των βασικών υπευθύνων, του συνταγματάρχη Georg Klein και του υπουργού Άμυνας Jung (CDU), έληξαν με αθωωτικές αποφάσεις».
Το ΔΠΔ προφανώς λατρεύει τους Ευρωπαίους και τους εγκληματίες πολέμου των ΗΠΑ. Θυμηθείτε ότι η USG βομβάρδισε το νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κουντούζ.
"Η επίθεση, η οποία ήταν ξεκάθαρα έγκλημα πολέμου σύμφωνα με διάφορες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών, σκότωσε τουλάχιστον 42 πολίτες, κυρίως μέλη ιατρικού προσωπικού και ασθενείς", ανέφερε το teleSUR το 2016. " Οι "τιμωρίες" είναι σε μεγάλο βαθμό διοικητικές, όπως π.χ. ως επιστολές επίπληξης και όχι περαιτέρω προαγωγή.
Ο Gregor Link γράφει για το WSWS,
Το 2009, το WikiLeaks δημοσίευσε μια εσωτερική έκθεση πεδίου της Bundeswehr (γερμανικός στρατός) για μια σφαγή στην αφγανική επαρχία Κουντούζ, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο έως και 142 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων «παιδιών και εφήβων». Ο βομβαρδισμός δύο φορτηγών καυσίμων ήταν η πιο αιματηρή στρατιωτική ενέργεια από τη σύγχρονη Μπούντεσβερ και σηματοδότησε μια καμπή στη γερμανική μεταπολεμική ιστορία.
Όπως γνωρίζουμε, ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι τώρα κλεισμένος στη φυλακή Μπέλμαρς για το έγκλημα της αποκάλυψης εγκλημάτων πολέμου των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Η γερμανική «ηγεσία» ήταν πρόθυμη να μπει στον πόλεμο ενάντια στους Ταλιμπάν που δημιούργησε η CIA. Η γερμανική πολιτική ελίτ ήθελε να δείξει ότι επέστρεψε στο παιχνίδι της δολοφονίας επίσημα καθορισμένων (και δημιουργημένων) εχθρών. Ο Peter Schwarz γράφει,
Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός δεν ήθελε να μείνει έξω από αυτόν τον πόλεμο για την εκ νέου διαίρεση του κόσμου. Στις 11 Οκτωβρίου 2001, τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη των αμερικανικών εχθροπραξιών στο Αφγανιστάν, ο καγκελάριος Schröder ανακοίνωσε ένα θεμελιώδη επαναπροσανατολισμό της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής στην Bundestag (ομοσπονδιακό κοινοβούλιο).
Η Διεθνής Αμνηστία επικεντρώνεται περισσότερο στα εγκλήματα πολέμου και τις καταχρήσεις των Ταλιμπάν από εκείνες που διαπράχθηκαν από τα στρατεύματα των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Αυστραλίας και του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια είκοσι ετών πολέμου και κατοχής.
Αυτό είναι απολύτως φυσικό και αναμενόμενο, λαμβάνοντας υπόψη από πού προέρχεται η χρηματοδότηση της Αμνηστίας: το Υπουργείο Διεθνούς Ανάπτυξης του Ηνωμένου Βασιλείου, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το Ίδρυμα Rockefeller και το Ίδρυμα Ford (χρηματοδοτούμενο από τη CIA).
Η Anna Baerbock δεν είναι μόνη. Τον Δεκέμβριο, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρότεινε τη δημιουργία ενός ειδικού δικαστηρίου για τη δίωξη του νέου σατανά, Βλαντιμίρ Πούτιν. Το Politico ανέφερε τα ακόλουθα σχετικά με τη δήλωση του von der Leyen:
«Η Ρωσία πρέπει να πληρώσει για τα φρικτά εγκλήματά της, συμπεριλαμβανομένου του εγκλήματος της επίθεσης εναντίον ενός κυρίαρχου κράτους… Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, προτείνουμε τη σύσταση ενός ειδικού δικαστηρίου, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, να διερευνήσει και να διώξει το επιθετικό έγκλημα της Ρωσίας».
Θα πρέπει να σημειωθεί, για να το θέσουμε αυτό στη σωστή του οπτική, πως η φον ντερ Λάιεν είπε ψέματα για τον αριθμό των νεκρών, λέγοντας (μείον αποδείξεις, φυσικά) «περισσότεροι από 20.000 πολίτες και 100.000 Ουκρανοί αξιωματικοί του στρατού έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής». Ο ισχυρισμός αργότερα αφαιρέθηκε από την επίσημη δήλωση.
Το ΔΠΔ δεν ενέκρινε την πρόταση της φον ντερ Λάιεν. Ο Karim Khan, ο γενικός εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, προσπάθησε να υπερασπιστεί το χλοοτάπητά του. Είπε ότι το ΔΠΔ είναι ικανό να αντιμετωπίσει μόνο του εγκλήματα πολέμου, ανέφερε το Associated Press στις αρχές Δεκεμβρίου.
Το ΔΠΔ δεν θα διώξει εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ, Βρετανίας, Αυστραλίας και Γερμανίας, αλλά, μείον τη νομική ικανότητα, θα επιχειρήσει να διώξει τον Πούτιν και επιλεγμένους Ρώσους αξιωματούχους. Αυτό, φυσικά, δεν είναι τίποτα αν όχι μια άσκηση ματαιότητας.
Η Anna Baerbock και η Ursula von der Leyen πιστεύουν πραγματικά ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο στρατηγός Sergey Surovikin, ο συνταγματάρχης Andrei Serdyukov, ο υποστράτηγος Yevgeny Nikiforov, ο υποστράτηγος Sergei Yudin και άλλοι στρατιωτικοί αξιωματικοί της ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης θα μπουν σε ένα αεροπλάνο και θα πετάξουν στην Ολλανδία για να διωχθούν;
USG, NATO: Εκτενές αρχείο εγκλημάτων πολέμου
Η χρήση λευκού φωσφόρου και απεμπλουτισμένου ουρανίου του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στις ιρακινές πόλεις Φαλούτζα, Βασόρα, Σαμάρα, Βαγδάτη και Μοσούλη προφανώς δε θεωρείται έγκλημα πολέμου από το ΔΠΔ. Ο Habib Siddiqui γράφει,
Η χρήση εμπρηστικών βομβών από τις ΗΠΑ παραβιάζει τη Σύμβαση του 1980 για ορισμένα χημικά όπλα (CCW) και αποτελεί παραβίαση του Πρωτοκόλλου της Γενεύης κατά της χρήσης λευκού φωσφόρου, «καθώς η χρήση του προκαλεί αδιάκριτες και ακραίους τραυματισμούς, ειδικά όταν αναπτύσσεται σε αστικό περιβάλλον».
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αγνόησαν το Πρωτόκολλο του 1980 για τα Εμπρηστικά Όπλα και τη Σύμβαση για τα Χημικά Όπλα όταν χρησιμοποίησαν λευκό φώσφορο στην επίθεση στη Φαλούτζα του Ιράκ. Ο Νεοζηλανδός στρατηγός Hugh McAslan παραδέχτηκε ότι χρησιμοποίησε πυρομαχικά φωσφόρου κατά των Ιρακινών στη Μοσούλη.
Για περισσότερο από έναν αιώνα, η USG έχει αποφύγει την ευθύνη για μεγάλο αριθμό εγκλημάτων πολέμου.
Η γενοκτονία των «Ινδιάνων» στην Αμερική από την USG το 1800 ήταν μια πράξη εξόντωσης για να ανοίξει η Δύση για απεριόριστη εκμετάλλευση. «Ο μόνος καλός Ινδιάνος είναι ένας νεκρός Ινδιάνος», δήλωσε ο συνταγματάρχης James W. Forsyth κατά τη διάρκεια της σφαγής του Wounded Knee.
Κατά τη διάρκεια της εισβολής των ΗΠΑ το 1899 στις Φιλιππίνες, δόθηκε η εντολή από τον στρατηγό Τζέικομπ Χ. Σμιθ «να σκοτωθούν όλοι πάνω από δέκα». Τα αμερικανικά ιστορικά βιβλία υπολόγιζαν δραστικά τον αριθμό των Φιλιππινέζων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής, της κατοχής και της επακόλουθης αποικιοκρατίας. Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών ήταν πάνω από 3 εκατομμύρια.
No Gun Ri, Κορέα, 1950. Ο 7ος Γολγοθάς των ΗΠΑ σφαγίασε Κορεάτες πρόσφυγες που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Οι πρόσφυγες πυροβολήθηκαν με πολυβόλα, εκτελέστηκαν μαζικά και καταστράφηκαν από αεροπλάνα. Παιδιά, ηλικιωμένοι και ανάπηροι σκοτώθηκαν όλοι από τους Αμερικανούς. Οι επιζώντες αναγκάστηκαν να κρυφτούν κάτω από πτώματα. Πιστεύεται ότι πάνω από 400 πρόσφυγες πέθαναν μόνο στο No Gun Ri… Όταν η μεταγενέστερη συγκάλυψη του Στρατού αποκαλύφθηκε τελικά από το Associated Press το 1999, το Πεντάγωνο αρνήθηκε να δεχτεί οποιαδήποτε ευθύνη.
Η κατοχή της Αϊτής από την USG. "Εκτός από τις εκτελέσεις και τη βία κατά άοπλων μαχητών, ο στρατός των ΗΠΑ και οι βοηθοί του από την Αϊτή (η χωροφυλακή) φέρεται να διέπραξαν μαζικές δολοφονίες και πράξεις βίας κατά του άμαχου πληθυσμού... Αυτές περιλάμβαναν εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες, βιασμούς, πυρπόληση σπιτιών μετά τη συγκέντρωση οι κάτοικοί τους μέσα τους, λιντσαρίσματα και πυρπολώντας ζωντανούς πολίτες».
Το 1945, 2 εκατομμύρια Γερμανοί αιχμάλωτοι της Βέρμαχτ κρατήθηκαν σε 19 στρατόπεδα, γνωστά ως Rheinwiesenlager (στρατόπεδα λιβαδιών του Ρήνου). Τα στρατόπεδα παραβίαζαν τις Συμβάσεις της Γενεύης. «Οι κρατούμενοι κοιμόντουσαν κυρίως χωρίς καταφύγιο, εκτεθειμένοι στα στοιχεία της φύσης. Οι μερίδες ήταν γενικά μεταξύ 1000 και 1550 θερμίδες την ημέρα. Συχνά υπήρχε μικρή ή καθόλου πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Χιλιάδες πέθαναν», γράφει ο Colin Fraser για το War History Online.
Ο Αϊζενχάουερ αποφάσισε να παρακάμψει τις Συμβάσεις ταξινομώντας τους αιχμαλωτισμένους Γερμανούς όχι ως αιχμαλώτους πολέμου, αλλά ως «αφοπλισμένες εχθρικές δυνάμεις». Ο Ερυθρός Σταυρός εμποδίστηκε να επισκεφθεί τους καταυλισμούς.
Ο Χένρι Κίσινγκερ, που χαρακτηρίστηκε γκροτέσκο ως «πρεσβύτερος πολιτικός», προήδρευσε του μυστικού [carpet] βομβαρδισμού της Καμπότζης ( 600.000 άμαχοι σκοτώθηκαν). Αυτό αποσταθεροποίησε την κυβέρνηση του Λον Νολ και άνοιξε το δρόμο για τις τεράστιες θηριωδίες του Πολ Ποτ και των Ερυθρών Χμερ. Η εκστρατεία αδιάκριτης βίας κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ είχε επίσης ως αποτέλεσμα τη δολοφονία 350.000 αμάχων στο γειτονικό Λάος.
Η Κίνα στόχευσε ποτέ μια πρεσβεία των ΗΠΑ; Όχι εξ όσων γνωρίζω. Ωστόσο, η USG, στη βίαιη προσπάθειά του να διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία (με αποτέλεσμα τα κράτη της Σερβίας, του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου), βομβάρδισε την κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι , σκοτώνοντας τρεις δημοσιογράφους και τραυματίζοντας 20 άτομα. Χρησιμοποίησε τα περιβόητα JDAM της για να πραγματοποιήσει αυτό το έγκλημα πολέμου.
«Το ΝΑΤΟ ισχυρίστηκε ότι ενεργούσε βάσει πληροφοριών πως η πρεσβεία ήταν στην πραγματικότητα η έδρα της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδιακής Διεύθυνσης Προμηθειών», ανέφερε το National Interest το 2017.
Αυτό είναι καθαρό ψέμα. Θυμηθείτε ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Κλίντον, Γουίλιαμ Κοέν, δήλωσε πως το ΝΑΤΟ και η USG είχαν χρησιμοποιήσει «την πιο ακριβή εφαρμογή της αεροπορικής δύναμης στην ιστορία». Το ΝΑΤΟ είπε ότι οι στόχοι επιλέχθηκαν προσεκτικά , επομένως δεν θα έπρεπε να έχουμε καμία αμφιβολία πως η κινεζική πρεσβεία στοχοποιήθηκε εσκεμμένα.
Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα των προφανών εγκλημάτων πολέμου και των παραβιάσεων του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν από την USG και το ΝΑΤΟϊκό σκύλο επίθεσης. Τα εγκλήματα σε μεγάλο βαθμό αγνοούνται και δεν αναφέρονται ποτέ όταν τα προπαγανδιστικά μέσα συζητούν «αντικειμενικά» τα μη επαληθευμένα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Φυσικά, οι επικρίσεις των δύο μέτρων και σταθμών της γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών Άννα Μπάερμποκ και της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, όπως ήταν αναμενόμενο, θα εκμηδενιστούν.
Ανταποκρινόμενη στις εκκλήσεις για ένα δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου στην ΕΕ, η Ρωσία μπορεί να οργανώσει δικά της δικαστήρια εγκλημάτων πολέμου και να επιδείξει τα αποκρουστικά εγκλήματα των Ουκρανών υπερεθνικιστών και νεοναζί, ένοχοι βασανιστηρίων, δολοφονιών και απόπειρας εθνοκάθαρσης οποιουδήποτε ατόμου τολμήσει να μιλήσει ρωσικά, να γιορτάσει τα ρωσικά πολιτιστικά γεγονότα, να αντιταχθεί στον πόλεμο, να ιδρύσει ένα κόμμα της αντιπολίτευσης ή να ενταχθεί τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι Ρώσοι ξεκίνησαν ένα Διεθνές Δημόσιο Δικαστήριο για την Ουκρανία, το οποίο ξεκίνησε τον Απρίλιο. Ο στόχος του δικαστηρίου είναι «να συλλέξει δεδομένα και να αποδείξει τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από το καθεστώς του Κιέβου, τις διακρίσεις σε βάρος των πολιτών του, τη δίωξη για γλωσσικούς, εθνικούς και ιδεολογικούς λόγους», σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Πληροφοριών Ανθεκτικότητας.
Για να κατανοήσετε τον στόχο αυτής της οργάνωσης, σκεφτείτε ότι έχει «συνεργαστεί» με το Ινστιτούτο για τον Πολέμο και την Ειρήνη και στη συνέχεια θεωρήστε πως το Ινστιτούτο συνεργάζεται με το National Endowment for Democracy (NED, κάνοντας ό,τι έκανε στο παρελθόν η CIA), το Rockefeller Brothers Fund και το Open Society Foundations του George Soros. Αυτοί περιγράφονται ως «στρατηγικοί εταίροι» και χορηγοί της «ήπιας δύναμης», που εργάζονται για την αλλαγή καθεστώτος στα παρασκήνια.
Τα μέσα εταιρικής προπαγάνδας θα συνεχίσουν να παραλείπουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας παράλληλα τα ρωσικά εγκλήματα πολέμου που έχουν ελάχιστη αποδεικτική θέση.
Όπως είπα σε προηγούμενη ανάρτηση, όλα τα αντιμαχόμενα μέρη διαπράττουν εγκλήματα πολέμου, είτε εκ προθέσεως είτε «παράπλευρα». Ωστόσο, τα εγκλήματα πολέμου της USG, που χρονολογούνται περισσότερο από έναν αιώνα πίσω, έριξαν μεγάλη σκιά πάνω από το δάχτυλο της Γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών Anna Baerbock και της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen.
Δυστυχώς, αυτή η σκιά θα παραμείνει αόρατη σε όσους κατηχήθηκαν από τη ρεβιζιονιστική ιστορία και τη σκόπιμη παράλειψη των προφανών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από το USG και το ΝΑΤΟϊκό σκύλο επίθεσης.