Επιδεινώνεται η αμερικανική αυτοκρατορική υπερέκταση;

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο κόσμος έχει περάσει από μια δραματική αλλαγή, με τη διάλυση της διπολικής παγκόσμιας τάξης και την άνοδο της Αμερικής στο καθεστώς της «μοναδικής υπερδύναμης». Τον τελευταίο καιρό, αυτή η διαδικασία έχει πάρει άλλη τροπή, με τον μονοπολικό κόσμο να δίνει τη θέση του στην άνοδο της πολυπολικότητας. Αν και αυτή η αναμόρφωση δεν έχει ολοκληρωθεί, είναι σίγουρα μια συνεχής διαδικασία που μπορεί να σταματήσει μόνο από μια καταστροφή κατακλυσμικών διαστάσεων. Αναμενόμενα, ο μονοπολικός κόσμος δεν εγκαταλείπει και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο κύριος φορέας αυτού του συστήματος, που ονομάστηκε πάντα τόσο ευφημιστικά «η παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες», προσπαθούν να σταματήσουν την έλευση της πολυπολικότητας.

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Ωστόσο, η πολεμική θαλασσοκρατία πέφτει στην ίδια παγίδα με πολλές άλλες αυτοκρατορίες πριν από αυτήν - αυτοκρατορική υπερέκταση. Αυτός ο όρος, που επινοήθηκε από τον ιστορικό Paul Kennedy, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του το 1987 "The Rise and Fall of the Great Powers". Ο Κένεντι το χρησιμοποίησε για να περιγράψει τι συμβαίνει στις μεγάλες δυνάμεις όταν οι φιλοδοξίες τους γίνονται μη βιώσιμες, απαιτώντας περισσότερους πόρους από αυτούς που θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν. Είναι ενδιαφέρον ότι υποστήριξε πως οι ΗΠΑ, που εκείνη την εποχή βρίσκονταν στη μέση μιας μεγάλης ανόδου υπό την κυβέρνηση Ρήγκαν, βίωναν ήδη τα πρώτα στάδια αυτού του φαινομένου.

Αν και αυτή η ιδέα θα μπορούσε να αμφισβητηθεί από το γεγονός πως η Αμερική επρόκειτο να φτάσει στην κορυφή της παγκόσμιας ισχύος της, που αργότερα κορυφώθηκε με τις σχεδόν παράλληλες εισβολές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, τα μακροπρόθεσμα επιχειρήματα του Κένεντι ενισχύονται από τα σημερινά γεγονότα. Προειδοποίησε για την αδιάκοπη φιλοδοξία των μεγάλων δυνάμεων για παγκόσμια κυριαρχία, επιμένοντας ότι αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στην εξάντληση των πόρων τους. Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση. Η ικανότητα του Κένεντι να προβλέψει με ακρίβεια αυτό το αποτέλεσμα, παρά τη μαζική επίδειξη δύναμης που επέδειξαν οι ΗΠΑ κατά τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, αποτελεί απόδειξη της τεράστιας γνώσης και διορατικότητάς του.

Ενώ οι ΗΠΑ ήταν απασχολημένες με την καταστροφή δεκάδων χωρών σε όλο τον κόσμο , η παγκόσμια οικονομία στρεφόταν αργά προς την Ασία, με την Κίνα να παίζει τον κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Η κολοσσιαία κατασπατάληση των φαινομενικά ατελείωτων πόρων της Αμερικής οδήγησε τον κόσμο σε πολλαπλές οικονομικές κρίσεις σε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία, με αποτέλεσμα τη μαζική αύξηση του χρέους, τα δημοσιονομικά ελλείμματα και τη συνολική πτώση της πραγματικής δυτικής οικονομικής ισχύος. Με τη γενική εξωτερική ανάθεση της παραγωγικής της ικανότητας, μια διαδικασία που η πολιτική Δύση ήλπιζε ότι θα εξασφαλιζόταν μέσω της νομισματικής κυριαρχίας της, ο πολεμικός πόλος εξουσίας προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα εξασφάλιζε τη διαρκή παγκόσμια υπεροχή του.

Αυτό το σχέδιο, αν και λειτουργούσε για δεκαετίες, άρχισε να αποτυγχάνει αφού η πολιτική Δύση κλιμάκωσε την καταπάτησή της στη Ρωσία. Η Μόσχα, μια αδρανής υπερδύναμη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, απογοητεύτηκε ολοένα και περισσότερο καθώς οι πρωτοβουλίες συνεργασίας της όχι μόνο απορρίφθηκαν, αλλά αντιμετώπισαν έρπουσες ή ακόμη και ανοιχτές εχθρότητες. Αυτό ανάγκασε τον ευρασιατικό γίγαντα να επανεξετάσει την προσέγγισή του, καταλήγοντας τελικά με την αντεπίθεση της 24ης Φεβρουαρίου. Από τότε, η πολιτική Δύση προσπαθεί να κινητοποιήσει τους πόρους της εναντίον της Ρωσίας. Ακριβώς σε αυτό το σημείο οι ΗΠΑ εκτέθηκαν πως βρίσκονταν σε μια αυτοκρατορική υπερέκταση, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν πολλούς παγκόσμιους και περιφερειακούς αντιπάλους ταυτόχρονα.

Στις 17 Ιανουαρίου, οι New York Times ανέφεραν ότι η Αμερική είναι πλέον αναγκασμένη να μεταφέρει πυρομαχικά από το μυστικό της απόθεμα στο Ισραήλ στο καθεστώς του Κιέβου, το οποίο πλέον εξαρτάται όλο και περισσότερο από τα δυτικά όπλα. Καθώς το Πεντάγωνο προβλέπει πως η Ρωσία βρίσκεται στα τελευταία στάδια της προετοιμασίας για μια μεγάλη επίθεση, η νεοναζιστική χούντα θα χρειαστεί εκατοντάδες χιλιάδες βλήματα πυροβολικού και άλλα όπλα. Το άρθρο αναφέρει πως μεγάλο μέρος της προηγουμένως μυστικής απόκρυψης είχε ήδη αποσταλεί στην Ευρώπη και σύντομα θα μεταφερθεί στο καθεστώς του Κιέβου. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Αμερική χρησιμοποιεί αποθέματα όπλων στο εξωτερικό, καθώς μια παρόμοια κρύπτη στη Νότια Κορέα αξιοποιείται επίσης.

Τόσο το Ισραήλ όσο και η Νότια Κορέα αρνήθηκαν επίσημα ότι έστειλαν τη λεγόμενη «θανατηφόρα βοήθεια» στη νεοναζιστική χούντα, καθιστώντας αυτό εξαιρετικά αμφιλεγόμενο, καθώς η Ρωσία θα μπορούσε να το δει ως εχθρική κίνηση. Αυτό θα μπορούσε να περιπλέξει τη γεωπολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την Ασία-Ειρηνικό, καθώς το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με τη ρωσική παρουσία στη Συρία, ενώ η Νότια Κορέα βασίζεται συχνά στη Μόσχα για να χαλαρώσει τις εντάσεις με τον βόρειο γείτονά της που διαθέτει πυρηνικά. Η εμπλοκή και των δύο χωρών στη δυτική επιθετικότητα κατά της Ρωσίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση σε αυτούς τους τομείς, καθώς η Ρωσία είναι πολύ απίθανο να βοηθήσει τις χώρες που θεωρεί εχθρικές. Με τη σειρά του, αυτό θα μπορούσε να διαβρώσει περαιτέρω τις δυνατότητες προβολής ισχύος της Αμερικής και στις δύο περιοχές.

Καθώς οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν αυξανόμενα προβλήματα διατήρησης της παγκόσμιας αυτοκρατορίας τους, πρόσφατα ανακοίνωσαν μια αναθεωρημένη στρατηγική που υποτίθεται ότι θα δώσει στους υποτελείς τους μεγαλύτερο ρόλο σε διάφορα γεωπολιτικά θέατρα, συμπεριλαμβανομένου ενός τεράστιου ιαπωνικού προγράμματος επανεξοπλισμού εναντίον των Αμερικανών αντιπάλων στην Ασία-Ειρηνικό. Σε άλλες περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή, η Ουάσιγκτον και το Ισραήλ προσπαθούν να σχηματίσουν έναν ευρύτερο αντιιρανικό συνασπισμό. Ωστόσο, με τη Μόσχα και την Τεχεράνη να δημιουργούν στενότερους δεσμούς λόγω της πίεσης της Δύσης, η ισορροπία του Ισραήλ με τη Ρωσία γίνεται πιο δύσκολη, αν όχι αδύνατη, θέτοντας σε κίνδυνο τη θέση του στην περιοχή.

Καθώς η παγκόσμια ισχύς της Αμερικής εξασθενεί, η εξάρτησή της από περιφερειακούς συμμάχους και δορυφορικά κράτη θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε προβλήματα, καθώς θα είναι λιγότερο επιρρεπή στο να ακολουθούν τυφλά την επιταγή της Ουάσιγκτον DC. Το Ισραήλ, η Νότια Κορέα και άλλοι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν τις κακές σχέσεις με τη Μόσχα και το Πεκίνο, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πάντα πολύ αργή για να καταλήξει σε συναίνεση στα περισσότερα βασικά ζητήματα. Εξτρεμιστικά καθεστώτα, όπως η νεοναζιστική χούντα, και μη κρατικοί παράγοντες (δηλαδή πολυάριθμες τρομοκρατικές ομάδες που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ) θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο να ελεγχθούν και θα χρειάζονται ολοένα και περισσότερους πόρους, επιδεινώνοντας περαιτέρω την αυτοκρατορική υπερέκταση της Αμερικής.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail