 |
| Doctors protest amid an ongoing nationwide strike, in Paris, Thursday Jan. 5, 2023. Doctors demand better working conditions and pay. (ΑΡ Ρhoto/Francοis Μοri) |
John Cody - rmx.news / Παρουσίαση Freepen.gr
Ενώ η μετανάστευση παρουσιάζεται συχνά με ανθρωπιστικούς όρους, πολλές από τις χώρες που χάνουν ειδικευμένους εργάτες προειδοποιούν πως οι μεταναστευτικές πολιτικές της Δύσης οδηγούν σε διαρροή εγκεφάλων στις χώρες τους. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι ένα τεράστιο μέρος αυτής της εξίσωσης. Ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος της ζήτησης για ξένους εργαζομένους στον τομέα της υγείας καθοδηγείται από την ίδια τη μαζική μετανάστευση, η οποία είχε οδηγήσει σε έκρηξη στην αύξηση του πληθυσμού που με τη σειρά της απαιτεί περισσότερους ιατρούς. Όλοι αυτοί οι παράγοντες εγείρουν πρόσθετα ερωτήματα σχετικά με την ηθική βάση για τη μεταναστευτική ατζέντα της Δύσης.
Η Γαλλία είναι μία από τις χώρες που επιθυμούν να απελευθερώσουν τη μετανάστευση για να επιτρέψουν σε περισσότερους ιατρούς από ξένες χώρες το δικαίωμα να ζουν και να εργάζονται στη χώρα, με ιδιαίτερη έμφαση στους γιατρούς. Τώρα, καθηγητές ιατρικής και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημοσίευσαν μια επιστολή με τίτλο «Ας μην στερήσουμε την Αφρική από τους γιατρούς της». Το άρθρο επιτίθεται στο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση που πρότεινε η γαλλική κυβέρνηση στα τέλη Δεκεμβρίου, υποστηρίζοντας ότι η ώθησή της για απόσπαση του ειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού της Αφρικής δεν είναι αποδεκτή.
«Εδώ είναι άνθρωποι που εκπαιδεύτηκαν από τη χώρα τους και τους οποίους θέλουμε να τοποθετήσουμε στη Γαλλία επειδή μας λείπουν γιατροί χωρίς να ρωτάμε: «Και οι ασθενείς τους στη χώρα τους, ποιος θα τους θεραπεύσει;» ρωτά ο καθηγητής André Grimaldi, ένας από τους τους υπογράφοντες την επιστολή.
Ο Γκριμάλντι είπε πως η Γαλλία «δεν μπορεί, για άλλη μια φορά, να λεηλατήσει τις επιστημονικές και πνευματικές δεξιότητες της αφρικανικής ηπείρου». Ζητεί από τις αρχές να αποσύρουν το νομοσχέδιο για τη μετανάστευση.
Το νέο γαλλικό νομοσχέδιο θα χορηγεί ειδικές άδειες παραμονής σε επαγγελματίες υγείας μαζί με τις οικογένειές τους, σύμφωνα με το Radio France International.
Πολλά συνδικάτα επικρίνουν την πρόταση, υποστηρίζοντας ότι η εκπαίδευση πρέπει να βελτιωθεί στη Γαλλία. Επισημαίνουν τους σχεδόν 5.000 ξένους γιατρούς που ασκούν το επάγγελμα στη Γαλλία, οι οποίοι δεν έχουν το ίδιο καθεστώς και έχουν χαμηλότερους μισθούς από τους Γάλλους ομολόγους τους.
Η γαλλική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα αυστηροποιήσει το μέτρο απέλασης για τους αλλοδαπούς, ενώ ταυτόχρονα θα προωθήσει την άφιξη ειδικευμένων εργαζομένων, ειδικά στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Πολλοί από αυτούς τους εργαζομένους υποτίθεται ότι, θεωρητικά, εργάζονται στη γαλλική ύπαιθρο και σε άλλες περιοχές όπου δεν υπάρχουν επαγγελματίες υγείας.
Η Γαλλία δεν είναι η μόνη χώρα που κρούουν κάποιοι τον κώδωνα του κινδύνου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι γιατροί ζητούν από τη χώρα να σταματήσει τη λαθροθηρία γιατρών από άλλες χώρες και να επικεντρωθεί στην εκπαίδευση των δικών της. Ο χειρουργός J Meirion Thomas γράφει:
Αυτό συμβαίνει επειδή οι διαδοχικές κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν συνειδητοποιήσει πως είναι φθηνότερο να εισάγουμε γιατρούς παρά να εκπαιδεύουμε τους δικούς μας. Οι θέσεις ιατρικών σχολών στο Ηνωμένο Βασίλειο περιορίζονται αυστηρά ως προς το κόστος, εις βάρος χιλιάδων επίδοξων φοιτητών.
Μεταξύ 2016 και 2021, το GMC εισήγαγε 53.296 γιατρούς από το εξωτερικό, αλλά δεν έχουν δημοσιευθεί στοιχεία για τον προορισμό τους. Εργάζονται στο NHS [εθνικό σύστημα υγείας], στον ιδιωτικό τομέα, δεν εργάζονται ή έχουν χρησιμοποιήσει την εγγραφή τους στο GMC για μετεγγραφή στο εξωτερικό; Αυτός ο έλεγχος πρέπει να γίνει.
Το θέμα έχει γίνει τόσο διαδεδομένο και σοβαρό που ακόμη και ο Scientific American κάλεσε τις ανεπτυγμένες χώρες «να σταματήσουν να κλέβουν γιατρούς από τις αναπτυσσόμενες χώρες», επισημαίνοντας τις ΗΠΑ ως έναν από τους κύριους ένοχους.
Διαφθορά πτυχίου ιατρικής
Ενώ πολλοί γιατροί και νοσηλευτές στην Αφρική έχουν νόμιμα ιατρικά διαπιστευτήρια, δεν μπορεί επίσης να αμφισβητηθεί ότι η Αφρική διαθέτει μερικές από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο. Με τη σειρά του, υπήρξε ένα σοβαρό ζήτημα με τη διαφθορά των πτυχίων ιατρικής. Αυτό έχει παρατηρηθεί σε μια σειρά χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, όπου οι φοιτητές ανταλλάσσουν μετρητά για διπλώματα και άλλα προσόντα. Η πραγματικότητα είναι ότι πολλά από αυτά τα σχήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητα. Στη Λιβερία, αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν πως μια ιατρική σχολή ήταν «μύλος διπλωμάτων», μόνο για να γυρίσει ο χειριστής του σχολείου και να ισχυριστεί πως οι υπάλληλοι απείλησαν να κλείσουν το πανεπιστήμιό του εάν δεν τους δωροδοκούσε.
Σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν βρεθεί γιατροί που εργάζονταν έως και 19 χρόνια με πλαστά πτυχία ιατρικής.
Η πρακτική των ψεύτικων γιατρών που φέρουν πτυχία από ψεύτικες ιατρικές σχολές είναι ευρέως διαδεδομένη στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Αν και ένα πλαστό πτυχίο μπορεί να μην είναι αρκετό για να αποκτήσετε βίζα για την Ευρώπη, τα πιο περίτεχνα συστήματα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να ξεγελάσουν τις ευρωπαϊκές αρχές.
Ακόμη και στην Ευρώπη, υπάρχει θέμα μετρητών για πτυχία ιατρικής, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ουκρανία. Τα πανεπιστήμια της χώρας δεν εκπαιδεύουν μόνο Ουκρανούς για το ιατρικό επάγγελμα, αλλά και ένα ευρύ φάσμα ξένων φοιτητών που αποκτούν το πτυχίο τους στη χώρα. Άλλα έθνη όπως η Ρουμανία αντιμετωπίζουν ένα ιατρικό σύστημα τόσο διεφθαρμένο που πολλοί γιατροί επιλέγουν να εργαστούν αλλού, αλλά η ίδια διαφθορά μπορεί να ακολουθήσει αυτούς τους εργαζόμενους στις νέες χώρες υποδοχής τους.
Ενώ υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι γιατροί και εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας εκτός Ευρώπης, το πρόβλημα για αυτά τα έθνη είναι ότι στη Δύση μπορούν να έχουν περισσότερα χρήματα και καλύτερη ποιότητα ζωής. Τόσο για τους απατεώνες όσο και για τους έμπειρους, η Δύση παραμένει ένα σημαντικό πλεονέκτημα.
Η μαζική μετανάστευση δημιουργεί συνθήκες που απαιτούν περισσότερους γιατρούς
Ένας άλλος παράγοντας που συχνά παραβλέπεται είναι πως η ίδια η μαζική μετανάστευση δημιουργεί μια από τις σημαντικότερες συνθήκες που καθιστά αναγκαία την προσέλκυση περισσότερων γιατρών και νοσηλευτών από το εξωτερικό. Ο πληθυσμός της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και σχεδόν οποιασδήποτε άλλης ευρωπαϊκής χώρας θα μειωνόταν χωρίς περισσότερη μετανάστευση. Αντίθετα, όλες αυτές οι χώρες σημειώνουν ρεκόρ στην αύξηση του πληθυσμού, όπως η Γερμανία, η οποία μόλις ξεπέρασε τα 84 εκατομμύρια άτομα.
Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο γηράσκων πληθυσμός της Ευρώπης χρειάζεται περισσότερη ιατρική περίθαλψη, πολλοί από τους μετανάστες που έρχονται στην Ευρώπη χρειάζονται επίσης υψηλότερα ποσοστά ιατρικής περίθαλψης. Ο τεράστιος αριθμός των νεοφερμένων σημαίνει επίσης πως το ιατρικό προσωπικό της Ευρώπης δεν επαρκεί για τη θεραπεία αυτού του πληθυσμού που φτάνει, επιβαρύνοντας σε τεράστιο βαθμό το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.
Όπως φαίνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρά την υποδοχή δεκάδων χιλιάδων ξένων εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, οι αίθουσες έκτακτης ανάγκης εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πρωτοφανή προβλήματα συνωστισμού, που οδηγούν σε χιλιάδες θανάτους. Το πραγματικό ζήτημα μπορεί να μην είναι εντελώς η έλλειψη ξένων εργαζομένων στον τομέα της υγείας, αλλά και η υπεραφθονία αλλοδαπών που φτάνουν σε αριθμούς πέρα από αυτό που μπορεί να χειριστεί το υγειονομικό και κοινωνικό σύστημα του ΗΒ.
Αν και συχνά απορρίπτεται ως ξενοφοβικό τροπάριο, η πραγματικότητα είναι επίσης ότι πολλοί νεοφερμένοι φέρνουν νέες ασθένειες. Αυτό δεν περιορίζεται ούτε στους κατοίκους της Μέσης Ανατολής και στους Αφρικανούς. Για παράδειγμα, η Ουκρανία έχει μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά HIV στην Ευρώπη. Με μια μαζική έξοδο Ουκρανών, η Πολωνία, για παράδειγμα, έχει δει τα κρούσματα HIV να αυξάνονται δραματικά. Για άλλη μια φορά, αυτό επιβαρύνει επιπλέον το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Δυτικής Ευρώπης, το οποίο για ακόμη μια φορά προκαλεί εκκλήσεις για περισσότερους ξένους εργαζομένους στον τομέα της υγείας.
Υπάρχει επιπλέον μια σειρά από μοναδικές γενετικές ασθένειες μεταξύ των ξένων πληθυσμών με τις οποίες πρέπει να εξοικειωθεί το ιατρικό προσωπικό, όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία, η οποία αποτελεί πλέον μείζον πρόβλημα στη Γαλλία. Οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί έχουν ήδη τις δικές τους γενετικές ασθένειες να αντιμετωπίσουν, αλλά η πολιτική της Δύσης να προσκαλεί τον κόσμο μέσα έχει επίσης προσκαλέσει ένα επιπλέον επίπεδο πολυπλοκότητας στο ιατρικό σύστημα.
Φυσικά, οι γλωσσικές διαφορές και τα πολιτισμικά εμπόδια οδηγούν επίσης σε μεγαλύτερους χρόνους αναμονής, για να μην αναφέρουμε τις παρεξηγήσεις μεταξύ ασθενών και ιατρών. Όπως σημειώνει ένα άρθρο , «οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο χάνουν έως και μισή εργάσιμη ημέρα κάθε εβδομάδα για να ξεπεράσουν τα γλωσσικά εμπόδια. Τόσο μεγάλο είναι το ζήτημα, που οι άνθρωποι που εργάζονται στην υγειονομική περίθαλψη του Ηνωμένου Βασιλείου παραδέχτηκαν ότι υπήρξε μια περίοδος κατά τη διάρκεια της καριέρας τους που η επικοινωνία με έναν ασθενή ή συνάδελφο με τα αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα τους εμπόδισε ή καθυστέρησε να δώσουν την καλύτερη φροντίδα που μπορούσαν».
Στο τέλος, η λύση της Δύσης για απλή εισαγωγή περισσότερων ιατρικών εργαζομένων και περισσότερων ανθρώπων μπορεί να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει στον κλάδο της υγειονομικής περίθαλψης, και αυτή η ίδια αρχή ισχύει για τις χώρες που χάνουν πολλούς από το εξειδικευμένο ιατρικό τους προσωπικό.