MK BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Για να αναφέρει ο Καλίν, «Μια χερσαία επιχείρηση είναι δυνατή ανά πάσα στιγμή, ανάλογα με το επίπεδο των απειλών που λαμβάνουμε». Αλλά πρόσθεσε επίσης: «Η Τουρκία δεν στοχεύει ποτέ το συριακό κράτος ή τους Σύριους αμάχους».
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν να κλαίει ο «λύκος». Ωστόσο, τα σχόλια του Καλίν ήρθαν δύο ημέρες αφότου ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ Αλ Άσαντ είπε ότι οποιεσδήποτε μελλοντικές συνομιλίες με την Άγκυρα θα πρέπει να στοχεύουν στο «τέλος της κατοχής» από την Τουρκία τμημάτων της Συρίας.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας Fayssal Mikdad δήλωσε από τότε σε κοινή συνέντευξη Τύπου στη Δαμασκό την Κυριακή με τον επισκεπτόμενο Ιρανό Υπουργό Εξωτερικών Hussein Amir Abdollahian ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο περιβάλλον για συναντήσεις Συρίας-Τουρκίας σε υψηλότερα επίπεδα, εάν χρειαστεί, και πως οι όποιες πολιτικές συναντήσεις πρέπει να οικοδομηθούν. σε συγκεκριμένα θεμέλια που σέβονται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και την παρουσία των ενόπλων δυνάμεων ως πραγματικού εγγυητή της Συρίας και των γειτονικών εδαφών, και αυτό είναι που καθορίζει τη δυνατότητα διεξαγωγής τέτοιων συναντήσεων.
Η παρατήρηση του ίδιου του Abdollahian ήταν εξίσου αποκαλυπτική: «Η Συρία και η Τουρκία είναι σημαντικές χώρες στην περιοχή, και η Τεχεράνη έχει ξεχωριστές και καλές σχέσεις και με τις δύο, και όταν υπήρχαν απειλές για τουρκικές στρατιωτικές επιθέσεις κατά της βόρειας Συρίας, εργαστήκαμε για να το αποτρέψουμε και είμαστε χαρούμενοι που οι διπλωματικές προσπάθειες που κάναμε οδήγησαν το διάλογο να πάρει τη θέση του πολέμου».
Με απλά λόγια, η Τεχεράνη υπογράμμισε ότι έχει ισότητα σε οποιαδήποτε συρροτουρκική ομαλοποίηση. Αναμφισβήτητα, το Ιράν δημιουργεί χώρο για τη Συρία να διαπραγματευτεί με την Τουρκία. Το Ιράν είναι εξισορροπητής και στις συρρορωσικές εξισώσεις, κάτι που έχει επίσης την πολυπλοκότητά του. Βασικά, η Τεχεράνη θεωρεί τη Δαμασκό ως μέρος του «άξονα αντίστασης» που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των περιφερειακών στρατηγικών του Ιράν.
Σημαντικό είναι πως αυτό είναι επίσης το συμπέρασμα ενός σχολίου πρόσφατα από το σημαίνον NourNews, το οποίο συνδέεται με το κατεστημένο εθνικής ασφάλειας του Ιράν.
Πράγματι, ο Άσαντ είπε στον Abdollahian ότι η Δαμασκός επιθυμεί «συνεχή επικοινωνία και συντονισμό θέσεων» με το Ιράν, ειδικά επειδή το τελευταίο ήταν μία από τις πρώτες χώρες που στάθηκαν στο πλευρό του συριακού λαού στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, και επιπλέον, αυτός ο συντονισμός είναι ύψιστη σημασία σήμερα για να «πετύχουμε κοινά συμφέροντα» όταν οι δύο χώρες είναι μάρτυρες «επιταχυνόμενων περιφερειακών και διεθνών εξελίξεων».
Κατά την επίσκεψη του Abdollahian, η Συρία και το Ιράν συμφώνησαν να ανανεώσουν μια οικονομική στρατηγική συμφωνία, η οποία θα επισημοποιηθεί κατά την προσεχή επίσκεψη του Προέδρου Ebrahim Raisi στη Δαμασκό.
Εκτός από τον κρίσιμο ρόλο ασφαλείας των δεκάδων χιλιάδων μαχητών που υποστηρίζονται από το Ιράν για την κλίση της ισορροπίας των δυνάμεων στη συριακή σύγκρουση προς όφελος του Άσαντ, το Ιράν υπήρξε επίσης κρίσιμη οικονομική σανίδα σωτηρίας για τη Συρία, παρέχοντας καύσιμα και πιστωτικές γραμμές αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Συρία βοηθώντας τη Δαμασκό να αντισταθμίσει τις ακρωτηριαστικές κυρώσεις υπό τη Δύση. Η Συρία και το Ιράν υπέγραψαν σχεδόν δώδεκα οικονομικές συμφωνίες το 2019 ως μέρος της μακροπρόθεσμης στρατηγικής οικονομικής συμφωνίας για την ενίσχυση των εμπορικών τους δεσμών.
Η Μόσχα μπορεί να επιδίωξε περισσότερο τα συμφέροντα της Άγκυρας στις σχέσεις της με τη Συρία τον τελευταίο καιρό. Αλλά η συρρίκνωση του στρατηγικού εύρους ζώνης της Μόσχας και η μειωμένη επιρροή στη Συρία στο κατάντη της σύγκρουσης στην Ουκρανία δε μεταφράζεται ως περιστολή.
Η αναδιάταξη του Ομίλου Wagner από τις νοτιοδυτικές και ανατολικές περιοχές της Συρίας στην Ουκρανία, η μεταφορά ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας S-300 με βάση τη Συρία στην Ουκρανία και ακόμη και η πιθανή απόσυρση πρόσθετων στρατιωτικών μέσων από τη Συρία μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως αλλαγή τακτικής στη Ρωσία στο στρατιωτικό αποτύπωμα στη Συρία.
Ξεκάθαρα, ο ρόλος του Ιράν είναι παράγοντας σταθερότητας στη συριακή κατάσταση, μήπως μια ισχυρή Τουρκία μπει στον πειρασμό να επεκτείνει την παρουσία της στη Συρία. Ομοίως, η Ρωσία παίζει επίσης το δικό της παιχνίδι, αξιοποιώντας την παρουσία της στη Συρία για να ενθαρρύνει ένα συγκρουόμενο Ισραήλ να επιτύχει μια επισφαλή ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων του στη Συρία και της υποστήριξής του προς την Ουκρανία και τη Δύση.
Η ουσία είναι ότι στον απόηχο της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η δυναμική ισχύος της συριακής σύγκρουσης μεταβάλλεται δραματικά. Από τη μία πλευρά, υπάρχει μια στρατηγική «έλξη» προς μια μεγαλύτερη πιθανότητα η Δαμασκός, η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Άγκυρα να συνεργαστούν για να απωθήσουν τις αμερικανικές δυνάμεις από τη βορειοανατολική Συρία.
Από την άλλη πλευρά, η δυναμική εξουσίας με τη Ρωσία μπορεί να μετατοπίζεται προς όφελος της Άγκυρας τον τελευταίο καιρό. Η ικανότητα του Ερντογάν να κρατήσει όμηρο την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Οι εντεινόμενες απειλές του Ερντογάν για νέα εισβολή στη βορειοανατολική Συρία. Ο ρόλος της Τουρκίας ως ο μοναδικός θεματοφύλακας των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που ρυθμίζουν την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα — αυτοί είναι παράγοντες που μπορεί να ενθαρρύνουν τον Ερντογάν να πιέσει πιο δυναμικά τα αιτήματά του μόλις περάσουν οι τουρκικές εκλογές που προγραμματίζονται για τον Ιούνιο και η κύρια μόχλευση της Ρωσίας στην Τουρκία που είναι οικονομική και όχι στρατιωτική, χάνει την ισχύ της.
Μην κάνετε λάθος ότι η κορυφαία προτεραιότητα του Ερντογάν θα είναι η διάλυση του κουρδικού σχεδίου στη βορειοανατολική Συρία. Το πώς το κάνει ο Ερντογάν είναι το όλο θέμα. Μπορεί να μην είναι κακό για τη Ρωσία, καθώς οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή στο τοπίο της συριακής σύγκρουσης θα περιόριζε τελικά τους Κούρδους, θα απειλούσε τη βιωσιμότητα της αμερικανοκουρδικής εταιρικής σχέσης και τελικά θα πιέσει τις ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη Συρία.
Αλλά το αλίευμα είναι πως μπορεί να συνεπάγεται μια άλλη περιορισμένη τουρκική εισβολή στη Συρία. Εάν ο Ερντογάν πιστέψει ότι η νίκη του στις επικείμενες εκλογές εξαρτάται από μια άλλη συριακή εισβολή, η Ρωσία είναι απίθανο να αποτρέψει την επίθεση. Εξ ου και η θετική στάση της Μόσχας απέναντι στην πρόταση του Ερντογάν για μια τριμερή συνάντηση μεταξύ Τουρκίας, Ρωσίας και Συρίας για την αντιμετώπιση των ανησυχιών της Τουρκίας για την ασφάλεια.
Οποιαδήποτε επιθετική ιρανική τακτική σε αυτό το σημείο μπορεί να αποδυναμώσει την ικανότητα της Ρωσίας να προωθήσει μια τουρκοσυριακή προσέγγιση. Στη συνέχεια, όμως, ο ελαφρυντικός παράγοντας εδώ είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες με τις κυρώσεις, η Ρωσία και το Ιράν έχουν επίσης εμβαθύνει τους στρατηγικούς δεσμούς τους πολύ πέρα από τη συνεργασία τους στη Συρία.
Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ημιεπίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Tasnim ανέφερε την Κυριακή, επικαλούμενο ένα μέλος του Majlis με επιρροή πως η Τεχεράνη αναμένει να παραλάβει έναν αριθμό μαχητικών Sukhoi Su-35 τους επόμενους μήνες συν «ένα σειρά άλλου στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αεράμυνας, πυραυλικών συστημάτων και ελικοπτέρων».
Το Su-35 είναι ένα δικινητήριο μαχητικό αεροσκάφος 4++ γενιάς, υπερ-ελιγμών και ένα game changer. Είναι για πρώτη φορά μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 που το Ιράν θα λάβει προηγμένα όπλα αιχμής για να ενισχύσει την αποτρεπτική του ικανότητα.