Μια λαμπρή καριέρα που μπήκε στον… πάγο για 13 χρόνια
Ενώ θεωρείται ένας από τους πλέον περιζήτητους ηθοποιούς της εποχής, ο Ανδρέας Ντούζος αποφασίζει εντελώς ξαφνικά το 1967 να αφήσει την Ελλάδα και να μετακομίσει στην Αμερική. Όταν επιστρέφει μετά από 13 χρόνια βρίσκει ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον και συνθήκες.
Aπό: menshouse.gr
Γεννημένος στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 ο Ανδρέας Ντούζος ήξερε από πολύ μικρός τι θα γινόταν όταν θα μεγάλωνε. Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, σπουδάζει υποκριτική στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη. Πολύ σύντομα ξεκινά την θεατρική του πορεία στο πλευρό σπουδαίων πρωταγωνιστών όπως η Έλλη Λαμπέτη, ο Γιώργος Παππάς, ο Μάνος Κατράκης, και ο Νίκος Χατζίσκοςμ ενώ εντάσσεται και στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δημήτρη Ροντήρη.
Το παρουσιαστικό του αλλά και το φυσικό παίξιμό του δεν αργούν να του εξασφαλίσουν κι ένα «διαβατήριο» για τον κινηματογράφο που εκείνη την εποχή γνωρίζει μεγάλη άνθιση στην Ελλάδα. Συμμετέχει σε διάφορα φιλμ σε μικρούς ρόλους μέχρι που ο Αλέκος Σακελλάριος αποφασίζει να του δώσει μεγαλύτερες ευκαιρίες τις οποίες ο Ανδρέας Ντούζος αρπάζει από τα… μαλλιά.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στο θέατρο όπου βρισκόταν στον θίασο του Μάνου Κατράκη παίζοντας έναν δεύτερο ρόλο στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Ένα βράδυ ο σπουδαίος ηθοποιός νοσεί και η παράσταση οδεύει προς ματαίωση. Βλέποντας το θέατρο κατάμεστο ο νεαρός Ντούζος με περίσσιο θάρρος και αυτοπεποίθηση κάνει ένα βήμα μπροστά και δηλώνει έτοιμος να παίξει τον δικό του ρόλο! Και τα καταφέρνει περίφημα κερδίζοντας το χειροκρότημα των θεατών και την αναγνώριση των συναδέλφων του!
Γεννημένος στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 ο Ανδρέας Ντούζος ήξερε από πολύ μικρός τι θα γινόταν όταν θα μεγάλωνε. Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, σπουδάζει υποκριτική στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη. Πολύ σύντομα ξεκινά την θεατρική του πορεία στο πλευρό σπουδαίων πρωταγωνιστών όπως η Έλλη Λαμπέτη, ο Γιώργος Παππάς, ο Μάνος Κατράκης, και ο Νίκος Χατζίσκοςμ ενώ εντάσσεται και στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δημήτρη Ροντήρη.
Το παρουσιαστικό του αλλά και το φυσικό παίξιμό του δεν αργούν να του εξασφαλίσουν κι ένα «διαβατήριο» για τον κινηματογράφο που εκείνη την εποχή γνωρίζει μεγάλη άνθιση στην Ελλάδα. Συμμετέχει σε διάφορα φιλμ σε μικρούς ρόλους μέχρι που ο Αλέκος Σακελλάριος αποφασίζει να του δώσει μεγαλύτερες ευκαιρίες τις οποίες ο Ανδρέας Ντούζος αρπάζει από τα… μαλλιά.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στο θέατρο όπου βρισκόταν στον θίασο του Μάνου Κατράκη παίζοντας έναν δεύτερο ρόλο στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Ένα βράδυ ο σπουδαίος ηθοποιός νοσεί και η παράσταση οδεύει προς ματαίωση. Βλέποντας το θέατρο κατάμεστο ο νεαρός Ντούζος με περίσσιο θάρρος και αυτοπεποίθηση κάνει ένα βήμα μπροστά και δηλώνει έτοιμος να παίξει τον δικό του ρόλο! Και τα καταφέρνει περίφημα κερδίζοντας το χειροκρότημα των θεατών και την αναγνώριση των συναδέλφων του!
Με τις ταινίες «Αλλοίμονο στους Νέους» το 1961 και «Όταν λείπει η Γάτα» το 1962 γίνεται ευρύτερα γνωστός και με την αγορά να «διψά» για ζεν πρεμιέ, ο νεαρός ηθοποιός είναι πλέον περιζήτητος και παίζει σε σημαντικές εμπορικές επιτυχίες της Φίνος Φιλμς, όπως «Η Βίλλα των Οργίων», «Φωνάζει ο Κλέφτης» και «Υπάρχει και Φιλότιμο» όσο και στα μιούζικαλ «Κορίτσια για Φίλημα» και «Ραντεβού στον Αέρα».
Συνήθως είναι ο γοητευτικός αλλά και συνάμα έντιμος και συγκροτημένος χαρακτήρας, όπως δηλαδή συνέβαινε και στην προσωπική του ζωή. Συμπρωταγωνιστεί με μερικές από τις ωραιότερες Ελληνίδες ηθοποιούς και γίνεται είδωλο για το γυναικείο κοινό, αν και ο ίδιος έχει από καιρό αποφασίσει να χαρίσει για πάντα την καρδιά του σε μία. Την σύζυγό του, Αναστασία, η οποία ήταν χορεύτρια παραδοσιακών χορών που συνεργαζόταν με την Δόρα Στράτου. Οι δύο νέοι ερωτεύονται σφόδρα και παντρεύονται όταν εκείνος ήταν μόλις 18 ετών κι εκείνη 17 και αργότερα φέρνουν στον κόσμο δύο παιδιά, τον Στιβ και την Τέτα, τα οποίο για ένα διάστημα ακολουθούν την καριέρα του πατέρα τους στην υποκριτική.
Κι ενώ ο Ανδρέας Ντούζος βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και στο θέατρο, το 1967 μετακομίζει οικογενειακά για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής χωρίς κανείς τότε να καταλάβει τους λόγους. Στο εξωτερικό θα σπουδάσει σκηνοθεσία και θα ασχοληθεί ξανά με την υποκριτική, πριν τελικά επιστρέψει στην Ελλάδα το 1980. Πλέον βέβαια το σκηνικό έχει αλλάξει εντελώς, αφού το σινεμά περνάει πολύ δύσκολες μέρες έχοντας τεθεί στο περιθώριο. Ο Ντούζος κάνει ένα πέρασμα, όπως σχεδόν όλοι οι συνάδελφοί του, από την βιντεοταινία και παράλληλα ασχολείται και ως επιχειρηματίας με το θέατρο. Δυστυχώς, όμως, για εκείνον η διαχείριση του θεάτρου «Μπρόντγουεϊ» τον αφήνει με χρέη και αναγκάζεται να το παραχωρήσει.
Ουσιαστικά είναι ξεκάθαρο ότι πληρώνει την μακρά απουσία του από τα επαγγελματικά δρώμενα για 13 ολόκληρα χρόνια και κάποια στιγμή ενδίδει στις πιέσεις προκειμένου να αποκαλύψει τους λόγους πίσω από αυτήν την κατά πολλούς ακατανόητη απόφαση. Τελικά το κάνει στα μέσα της δεκαετίας του ’80 κατά την διάρκεια συνέντευξής του στην εκπομπή «Καλλιτεχνικό Καφενείο». Κάνει λόγο για κυκλώματα και συμβιβασμούς που αρνήθηκε να κάνει και μιλά για έναν συγκεκριμένο σκηνοθέτη που τον πλησίαζε με πολύ ιδιαίτερες ορέξεις. Αξιοσημείωτη είναι η αντίδραση του οικοδεσπότη της εκπομπής, Βασίλη Τσιβιλίκα, που δείχνει να γνωρίζει και αυτός καθώς φαίνεται πως επρόκειτο για ένα κοινό μυστικό στον χώρο…
Την εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης συμμετέχει ως guest star στα σίριαλ «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Η Λάμψη» και «Άκρως Οικογενειακόν», ενώ το 2001 καταγράφεται η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία «Μια μέρα τη νύχτα». Τον Ιανουάριο του 2013 – κι ενώ έπασχε από την Νόσο του Αλτσχάιμερ– θα συμβεί ένα ατύχημα μέσα στο σπίτι του εξαιτίας του οποίου θα υποστεί βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Υποβλήθηκε σε επέμβαση και μετά από αυτήν νοσηλεύτηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ιδιωτικού θεραπευτηρίου, όπου και πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του μέχρι να φύγει από αυτόν τον κόσμο εντελώς άδοξα στις 29 Απριλίου…