Από: doureios.com - Σάββας Δ. Βλάσσης
Επί της ουσίας, συζητείται μια εξέλιξη της αμερικανικής πρωτοβουλίας για την Ελλάδα μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Κινήτρων Ανακεφαλαιοποιήσεως (European Recapitalization Incentive Program) για «μετάβαση του στρατιωτικού εξοπλισμού της Ελλάδος μακριά από ρωσικής παραγωγής πλατφόρμες και οπλικά συστήματα». Υπενθυμίζεται ότι o “Νόμος Αμύνης και Διακοινοβουλευτικής Εταιρικής Σχέσεως ΗΠΑ – Ελλάδος 2021 των Μενέντεζ – Ρούμπιο”, περιελήφθη στον νόμο του αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ για το 2021 και προβλέπει στο πλαίσιο του ERIP διάθεση 25 εκατ. $ στην Ελλάδα την περίοδο 2022-2026, δηλαδή συνολικώς 125 εκατ. $. Προβλέπει επίσης εξασφάλιση δανείων για την Ελλάδα, προκειμένου να χρηματοδοτήσει προμήθειες αμερικανικού υλικού.
Στηριζόμενη σε αυτό το ευμενές θεσμικό πλαίσιο, η Αθήνα έχει θέσει αυτή την φορά θέμα προεκτάσεώς του με παραχώρηση γενναιότερων δωρεάν πιστώσεων FMF, όπως είχε προτείνει το ΓΕΕΘΑ κατά την περίοδο διεργασιών πριν την υπογραφή της MDCA, ειδικώς για τον σκοπό αποσύρσεως από ελληνική υπηρεσία των ρωσικών οπλικών συστημάτων. Είναι προφανές ότι το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΕΘΑ, επιδιώκουν την συνολική διευθέτηση του θέματος της τύχης των ρωσικών οπλικών συστημάτων και όχι την μεμονωμένη ή κατά περίπτωση απόσυρση, δηλαδή μόνο το σύστημα S-300PMU1, επί παραδείγματι.
Πέραν της αυτονόητης συσφίξεως της στρατηγικής ελληνοαμερικανικής σχέσεως, μία τέτοια διευθέτηση, εφόσον τελεσφορήσει, θεωρητικώς απαλλάσσει την Αθήνα από την, μάλλον τυπική πλέον, παραχώρηση πιστοποιητικού τελικού χρήστη της Μόσχας, εφόσον τα συστήματα θα αποσυρθούν. Επιπλέον, στο εσωτερικό μέτωπο, δεν αφήνονται περιθώρια ασκήσεως κριτικής για δημιουργία κενών στην άμυνα της χώρας.
Η προοπτική αυτή, έχει το (σχετικό) ζήτημα ότι εάν τελεσφορήσει, θα αποδώσει σε κάποιο βάθος χρόνου. Επιπλέον, υπάρχει ένα (σχετικό) ζήτημα, ως προς την ύπαρξη αμερικανικών όπλων ακριβώς αναλόγων των ρωσικών που πρόκειται να αντικατασταθούν. Επί παραδείγματι, δεν υφίστανται διαθέσιμα αμερικανικά SHORADS της κατηγορίας των OSA-AK και Tor M1, τόσο από πλευράς επιδόσεων βλήματος όσο και αυτοκινούμενης μορφής, ώστε να μπορούν να συνοδεύουν τεθωρακισμένους σχηματισμούς. Ωστόσο, στην περίπτωση των αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς, προσφέρεται η επιλογή του PAC-3 κ.λπ. Εφόσον όλα αυτά δεν υπάρχουν διαθέσιμα ως πλεονάζον υλικό (EDA) θα πρέπει να ανατεθούν συμβάσεις προμήθειας, που θα αποδώσουν σε μία περίοδο ετών.