«Ακυβερνησία» υπό υπηρεσιακή κυβέρνηση του (τέως) πρωθυπουργού-μονάρχη

Το σκάνδαλο των υποκλοπών πελεκά το κόμμα της ΝΔ. Το σκάνδαλο Καλογρίτσα-Παππά τσεκουρώνει το ΣΥΡΙΖΑ. Το σκάνδαλο Qatargate πλήττει το ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις επί των σκανδάλων είναι ασταμάτητες και τροφοδοτούν τον ήδη υπάρχοντα προβληματισμό της κοινωνίας απέναντι στα τρία μεγάλα κόμματα.

Το σενάριο μη αυτοδύναμης κυβέρνησης, όχι μόνο από την εκλογική αναμέτρηση με «απλή αναλογική», αλλά και σε τυχόν δεύτερη με το σύστημα της «ενισχυμένης αναλογικής», πλέον φαντάζει πιθανό.

Αλλά και το ενδεχόμενο σχηματισμού μίας κυβέρνησης συνεργασίας θα χρειαστεί να ξεπεράσει ορισμένους σκοπέλους. Όπως την έντονη πολιτική πόλωση του σκανδάλου των υποκλοπών, που δε βοηθά το σχηματισμό κυβέρνησης με κορμό τη ΝΔ, τουλάχιστον υπό τον τωρινό της κομματάρχη. Επίσης, τη δυσκολία υπέρβασης του ορίου των 150+1 βουλευτών από ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ ή και Μερα25 αν μπει στη βουλή, λόγω εκλογικής φθοράς των δύο κομμάτων από τα σκάνδαλα.

Σε περίπτωση μη συγκρότησης κυβερνητικού σχήματος, τότε, σύμφωνα με το Σύνταγμα, η πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επιλέξει για πρωθυπουργό έναν εκ των προέδρων των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας. Η δε επιλογή των υπουργών θα ανατεθεί στον επιλεγέντα πρωθυπουργό.

Στο ενδεχόμενο μη σχηματισμού κυβέρνησης ούτε από τις επαναληπτικές εκλογές με το σύστημα της «ενισχυμένης αναλογικής», θα συνεχίσει να υφίσταται η υπηρεσιακή κυβέρνηση, με σκοπό τη διενέργεια και νέων εκλογών. Επομένως, η θητεία της μπορεί να παραταθεί για μήνες. Και το πολιτικό σκηνικό των εκατέρωθεν σκανδάλων τρέφει το ενδεχόμενο μιας «ακυβερνησίας».

Οι δε τουρκικές εκλογές του Μαΐου εκτιμώνται επίσης αμφίρροπες ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας παραμένει ίδια και απαράλλακτη, με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, όποιο κόμμα και αν κυβερνάει. Και η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά είναι τεταμένη. Μία πολεμική επίθεση από την Τουρκία, πλέον δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, με την ευθύνη να ανήκει στην εγχώρια κατευναστική πολιτική, που έχει αποθρασύνει τους Τούρκους και παράλληλα έχει απεμπολήσει όχι μόνο κυριαρχικά μας δικαιώματα (ΑΟΖ), αλλά και χωρική μας έκταση. Τόσο με τη μη επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στα 12 ν.μ., όσο και με τη μη χάραξη γραμμών βάσεις στις ακτογραμμές μας, το μη κλείσιμο των κόλπων μας, την μη ένωση των νησιωτικών μας συμπλεγμάτων ή και των νησιωτικών-ηπειρωτικών μας συμπλεγμάτων. Ενέργειες για τις οποίες δεν υφίσταται η δικαιολογία της απειλής πολέμου από την Τουρκία.

Ταυτόχρονα, η οικονομική κατάσταση της χώρας χειροτερεύει, όχι εξαιτίας του κορωνοϊού και του Πούτιν, αλλά λόγω πολιτικών επιλογών, ενώ το κυβερνών κόμμα προσφεύγει σε προεκλογικές παροχές με την (περίεργη) ανοχή των δανειστών. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2022 το δημόσιο χρέος ανερχόταν στα 393 δις ευρώ (2010: 340 δις ευρώ), ενώ άλλα 30 δις ευρώ «κρέμονται» σε εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος στα τέλη Σεπτεμβρίου 2022 έφτασε τα 556 δις ευρώ (2010: 420 δις ευρώ), ενώ η καθαρή διεθνής επενδυτική θέση της Ελλάδας τα -298 δις ευρώ (2010: -223 δις ευρώ). Επίσης, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να ξεπεράσει τα 20-21 δις ευρώ το 2022, με τάση περαιτέρω επιδείνωσης για φέτος (2010: 22,6 δις ευρώ).

Παράλληλα, η παγκόσμια οικονομία έχει εισέλθει σε ύφεση και διακεκριμένοι οικονομολόγοι προειδοποιούν για επερχόμενη διεθνή οικονομική κρίση, που αν σκάσει θα επηρεάσει αρνητικά την ήδη επιβαρυμένη οικονομική κατάσταση της Ελλάδας μας.

Αλλά με μία εκλογική «ακυβερνησία» το πολιτικό σύστημα του «μαζί τα φάγαμε» γλιτώνει τις καυτές πατάτες ενός ελληνοτουρκικού επεισοδίου ή και πολέμου ή και μιας νέας οικονομικής κρίσης. Επίσης, έχει την ευκαιρία να αποκηρύξει, για μία ακόμα φορά, τις διαχρονικές του ευθύνες και να φορτώσει τα όποια δεινά προκύψουν στους Έλληνες πολίτες. Με τι δικαιολογία; Μα, την ψιθυρίζει εδώ και καιρό. Ότι δεν εκλέξαμε αυτοδύναμη κυβέρνηση ή δε δώσαμε δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Λες και αν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας θα γλιτώσουμε τα χειρότερα. Και φυσικά, για το εκλογικό αποτέλεσμα εξαιτίας των σκανδάλων και της πολιτικής ανικανότητας των κομμάτων δεν θα ευθύνονται οι Έλληνες.

Το νάρκισσο πολιτικό κατεστημένο θεωρεί ότι ένας επαγγελματίας πολιτικός, ειδικά του «κληρονομικού πολιτικού δικαίου», είναι ανώτερος και ικανότερος ως προσωπικότητα από έναν ανώτατο δικαστικό, καθώς και της κυβέρνησης που θα σχηματίσει, σε σχέση με μία αντίστοιχη από το αυλικό του κόμμα.

Για αυτό … έχουν γνώση οι «φύλακες».

Η «υπηρεσιακή κυβέρνηση» που θα διαφεντεύει τον τόπο μας θα είναι «παιδί» του πολιτικού συστήματος. Γιατί ο πρωθυπουργός θα είναι επιλογή της προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία εκλέχτηκε με ψήφους και των τριών μεγάλων κομμάτων και κατόπιν προτάσεως του κυβερνώντος κόμματος. Ενώ οι επιλαχόντες πρωθυπουργοί, οι πρόεδροι των τριών ανωτάτων δικαστηρίων, έχουν διοριστεί από το υπουργικό συμβούλιο υπό τον κομματάρχη-πρωθυπουργό. Και υπουργοί θα επιλεχτούν από τον, ήδη, διορισμένο επιλαχόντα πρωθυπουργό από τον (τέως) πρωθυπουργό-μονάρχη Μητσοτάκη Β’.

Χαίρε, ω χαίρε, διάκριση εξουσιών!

Χαίρε, ω χαίρε, δημοκρατία!

Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά!

Κωνσταντίνος Μαργέλης

Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 27 Ιανουαρίου 2023

www.eksadaktylos.gr

Σημείωση Α

Με ένα εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, το κόμμα με ποσοστό ψήφων 2% επί των έγκυρων λαμβάνει 6 έδρες (2% στις 300). Το κόμμα με 0,34%, παίρνει 1 έδρα. Και σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών του 2019, στη βουλή θα έμπαιναν έξι επιπλέον κόμματα, στα οποία θα αντιστοιχούσαν 18 με 20 βουλευτικές έδρες.

Με το υπάρχον σύστημα της «απλής αναλογικής» που διατηρεί το πλαφόν του 3%, οι 18-20 έδρες θα μοιραζόντουσαν στα κόμματα που έπιασαν το πλαφόν του 3%. Άρα, προς αποκατάσταση της αλήθειας, πρόκειται για «απλή αναλογική» και όχι απλή αναλογική.

Σημείωση Β

Όσο περί «ενισχυμένης αναλογικής»: άρθρο «Το 40% των Ελλήνων πολιτών αντιστοιχεί σε 2,25 εκατ.; Το τέχνασμα στα εκλογικά-δημοσκοπικά ποσοστά και η διαστρέβλωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας» https://www.freepen.gr/2022/04/40-225.html

Σημείωση Γ

Μην ξεχάσουμε να σφίξουμε το χέρι στους υποκλινόμενους στον κομματάρχη τους υποψήφιους βουλευτές του συστήματος της εκλόγιμης μοναρχίας(*).

(*) Οι όροι-διαπίστωση «εκλόγιμη μοναρχία», όπως και «εκλόγιμος μονάρχης», ανήκουν στον ομότιμο καθηγητή πολιτικής επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου πανεπιστημίου, Λευκαδίτη στην καταγωγή, Γιώργο Κοντογιώργη. Για τον οποίον δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου ούτε μία παρουσίαση ή συνέντευξή του στα τοπικά μέσα «ενημέρωσης» της Λευκάδας.

Σημείωση Δ

Ενδεικτικές προτάσεις: «Πολιτεία ή κράτος; Υπήκοος ή πολίτης;» https://www.freepen.gr/2021/06/blog-post_929.html