Ted Galen Carpenter - antiwar.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί πόσο πιστεύουν πραγματικά οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες και τα φερέφωνα των μέσων ενημέρωσης τη δική τους ηθικολογική προπαγάνδα. Μερικοί πιθανότατα έχουν πιει το Kool Aid, αλλά άλλοι έχουν σαφώς πιο πρακτικούς (και λιγότερο γευστικούς) λόγους για να θέλουν η Ουάσιγκτον να διεξαγάγει έναν πόλεμο αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας. Πρώτα και κύρια, τα οικονομικά οφέλη για το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι τεράστια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη παράσχει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια προς το Κίεβο, και ένα μεγάλο μέρος αυτών των κεφαλαίων πρόκειται να πληρώσει για τις αγορές της Ουκρανίας (τώρα ή στο εγγύς μέλλον) οπλικών συστημάτων από τη Raytheon, τη Lockheed Martin ή άλλους κατασκευαστές. Αυτές οι εταιρείες θα επωφεληθούν επίσης από την καταστροφή των όπλων που έχουν ήδη δοθεί στο Κίεβο, καθώς τα αμερικανικά αποθέματα υποτίθεται πως πρέπει να αναπληρωθούν. Η συνηθισμένη συλλογή γερακιών κρούει ήδη τον κώδωνα του κινδύνου ότι τα οπλοστάσια των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ έχουν εξαντληθεί σημαντικά.
Ωστόσο, ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin μπορεί να αποκάλυψε ακούσια ένα ευρύτερο, άδοξο κίνητρο για τον πόλεμο με αντιπροσώπους. Μια δήλωση του Απριλίου 2022 που εκδόθηκε στην Πολωνία στο τέλος της μυστικής επίσκεψής του στο Κίεβο τόνισε ότι ο στόχος της Ουάσιγκτον δεν ήταν απλώς να βοηθήσει την Ουκρανία να αποκρούσει την εισβολή της Ρωσίας, αλλά να "αποδυνάμωσε τη Ρωσία " σε σημείο που δεν θα μπορούσε πλέον να αποτελεί απειλή για καμία άλλη χώρα. Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου θα απαιτούσε αναμφισβήτητα έναν παρατεταμένο πόλεμο στην Ουκρανία – ανεξάρτητα από τις συνέπειες για τον ουκρανικό λαό.
Αυτή η κυνική στρατηγική αντιγράφει αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποιήθηκε στο Αφγανιστάν μεταξύ 1979 και 1989 για να βοηθήσει τους μουτζαχεντίν μαχητές να αντισταθούν στον σοβιετικό στρατό κατοχής. Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Jimmy Carter, Zbigniew Brzezinski, αποκάλυψε αργότερα πως η διοίκηση Carter είχε ξεκινήσει τη ροή όπλων ακόμη και πριν η Μόσχα ξεκινήσει την άμεση στρατιωτική της επέμβαση τον Δεκέμβριο του 1979 για να στηρίξει την παραπαίουσα, φιλοκομμουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν. Η ποσότητα και η ισχύς των όπλων που δόθηκαν στους μουτζαχεντίν επιταχύνθηκαν πολύ υπό τον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν.
Ο στόχος στο Αφγανιστάν τότε, όπως και στην Ουκρανία τώρα, ήταν απλώς να παρενοχληθεί και να αιμορραγήσει ο αντίπαλος της Ουάσιγκτον. Τότε, όπως και τώρα, υπήρχε λίγη ανησυχία για τον αντίκτυπο στους πολιορκημένους κατοίκους της χώρας που λειτουργούσαν ως αρένα για έναν πόλεμο πληρεξουσίων – και εκπληκτικά μικρή ανησυχία για τις ευρύτερες γεωπολιτικές προεκτάσεις. Ο Tom Twetten, ο υπ' αριθμόν 2 αξιωματούχος στη μυστική υπηρεσία της CIA κατά τη δεκαετία του 1980, παραδέχτηκε αργότερα πως οι ηγέτες των ΗΠΑ δεν είχαν μεταπολεμικό σχέδιο για το Αφγανιστάν.
Η φαινομενικά απεριόριστη δέσμευση της Ουάσιγκτον να βοηθήσει το Κίεβο δημιουργεί έναν παρόμοιο κίνδυνο. Το Σεπτέμβριο του 2022 και ξανά το Νοέμβριο του 2022, ο υπουργός Ώστιν δεσμεύτηκε ότι η στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία θα συνεχιστεί "για όσο χρόνο χρειαστεί" για να επικρατήσει κατά της επιθετικότητας της Ρωσίας. Από την πλευρά του, η πρωτοχρονιάτικη ομιλία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν φαινόταν σχεδιασμένη να προετοιμάσει τον ρωσικό λαό για ένα μακρύ πόλεμο. Υπάρχουν οι συνθήκες για ένα μακρύ πόλεμο φθοράς που θα αφήσει την Ουκρανία εντελώς ερειπωμένη. Στις αρχές Νοεμβρίου 2022, ο στρατηγός Mark Milley, Πρόεδρος του Κοινού Επιτελείου Επιτελείου, υπολόγισε ότι η Ρωσία και η Ουκρανία είχαν ήδη υποστεί περισσότερους από 100.000 νεκρούς και τραυματίες. Η προοπτική για το πόσα θύματα θα υπάρξουν αν συνεχιστεί ο πόλεμος θα πρέπει να είναι τρομακτική για κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο.
Γεννιέται το ερώτημα εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι αρκετά κυνική ώστε να συνεχίσει να διεξάγει τον πόλεμο αντιπροσώπων της έως τον τελευταίο Ουκρανό. Δυστυχώς, δεδομένης της συμπεριφοράς της Ουάσιγκτον στο Αφγανιστάν κατά τη δεκαετία του 1980, αυτό το σενάριο φαίνεται να είναι πολύ εύλογο. Αντίθετα, η κυβέρνηση θα πρέπει να πιέσει για διαπραγματεύσεις για να τερματιστεί το λουτρό αίματος στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό. Αυτή η αλλαγή πολιτικής σημαίνει ακύρωση της λευκής επιταγής στρατιωτικής υποστήριξης που έχει δώσει η Ουάσιγκτον στο Κίεβο. Η τρέχουσα πολιτική είναι και απερίσκεπτη και σκληρή.
* Ο Ted Galen Carpenter, ανώτερος συνεργάτης σε μελέτες άμυνας και εξωτερικής πολιτικής στο Ινστιτούτο Cato, είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και περισσότερων από 1.100 άρθρων για τις διεθνείς υποθέσεις. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το Unreliable Watchdog: The News Media and US Foreign Policy (2022).