Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ, Mark Milley, η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα προκειμένου να επιτύχει τους στρατιωτικούς της στόχους στην τρέχουσα σύγκρουση κατά της Ρωσίας. Επισημαίνει πως οι περισσότεροι δυτικοί ηγέτες, ακόμη και ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, παρά την πολεμική ομιλία, πιστεύουν ότι η επίλυση της σύγκρουσης θα γίνει με διπλωματικές διαπραγματεύσεις και όχι με τη βία. Ο Milley φαίνεται σκεπτικιστής για οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας της Ουκρανίας μέσω της στρατιωτικής διαμάχης.
Ο Milley σχολίασε επίσης το χρόνο που θα χρειαζόταν για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Αν και ορισμένοι Ουκρανοί και δυτικοί πολιτικοί ισχυρίζονται πως σχεδιάζουν να εκδιώξουν τους Ρώσους το συντομότερο δυνατό, δεν πιστεύει στην πιθανότητα να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία έως το 2023. Οι σταθερές θέσεις που διατηρούν οι ρωσικές δυνάμεις στις περιοχές που πρόσφατα ενσωματώθηκαν στην Ομοσπονδία καθιστούν δύσκολο να πιστέψουμε στην πιθανότητα μιας ταχείας στρατιωτικής ανατροπής αρκετά ισχυρής ώστε να εγγυηθεί στο Κίεβο τον έλεγχο αυτών των εδαφών.
«Ο Πρόεδρος Μπάιντεν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι και οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης είπαν ότι αυτός ο πόλεμος είναι πιθανό να τελειώσει με μια διαπραγμάτευση (...) Από στρατιωτική άποψη, αυτός είναι ένας πολύ, πολύ δύσκολος αγώνας (...) Εξακολουθώ να υποστηρίζουν ότι για φέτος, θα ήταν πολύ, πολύ δύσκολο να εκδιωχθούν στρατιωτικά οι ρωσικές δυνάμεις από κάθε ίντσα της ρωσοκρατούμενης Ουκρανίας (...) Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί, δε σημαίνει πως θα συμβεί. Αλλά θα ήταν πολύ, πολύ δύσκολο», είπε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.
Οι απόψεις του Milley ακούγονται ρεαλιστικές. Ξεκαθαρίζει ότι οι αδυναμίες της Ουκρανία δεν θα ξεπεραστούν τόσο εύκολα, παρά τη δυτική βοήθεια. Μόνο οι ΗΠΑ έχουν ήδη στείλει πάνω από 110 δισεκατομμύρια δολάρια στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο, παρέχοντας πακέτα που περιλαμβάνουν βαρέα όπλα, οχήματα μάχης, αντιαεροπορικά συστήματα και πάνω από ένα εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού. Η Ευρώπη και τα συμμαχικά κράτη του ΝΑΤΟ παρέχουν επίσης ό,τι μπορούν στο ουκρανικό καθεστώς. Ωστόσο, η ρωσική στρατιωτική υπεροχή ακούγεται προφανής, καθώς η Μόσχα γιορτάζει όλο και πιο σημαντικές νίκες, όπως οι πρόσφατες καταλήψεις του Soledar και της Klescheevka.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εξηγούν την επιτυχία της Ρωσίας παρά τη δυτική βοήθεια στην Ουκρανία. Η Μόσχα επικεντρώνεται στην αποφυγή ενός πολέμου φθοράς που σκοτώνει άσκοπα Ρώσους στρατιώτες και πολίτες. Για αυτό, υπάρχει στρατηγική κατεύθυνση των μαχόμενων δυνάμεων προς βασικές περιοχές, όπου η στρατιωτική νίκη καθιστά βιώσιμη την αποκοπή των γραμμών ανεφοδιασμού των ουκρανικών δυνάμεων. Επίσης, το ρωσικό πυροβολικό επικεντρώνεται σε μεγάλες στρατιωτικές ζώνες και εγκαταστάσεις υποδομής, ενώ παράλληλα στρατεύματα, όπως η ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία «Wagner Group» παίζουν ρόλο πεζικού, κυρίως σε αστικές περιοχές.
Από την άλλη πλευρά, το Κίεβο φαίνεται να έχει δυσκολίες στην στρατηγική διαχείριση της σύγκρουσης. Παρά την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, οι ουκρανικές δυνάμεις, όπως έχουν ήδη αναφερθεί από αρκετούς επί τόπου πληροφοριοδότες, χαρακτηρίζονται από αποδιοργάνωση και διαφθορά. Τα περισσότερα δυτικά όπλα είναι εντελώς νέα για τους Ουκρανούς στρατιώτες, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν σωστά, προκαλώντας συχνά ζημιές στη δική τους πλευρά.
Επιπλέον, οι Ουκρανοί φαίνεται να δίνουν προτεραιότητα στο έδαφος έναντι των ανθρώπινων ζωών, σε αντίθεση με τους Ρώσους. Ενώ η Μόσχα προωθεί συνεχώς στρατηγικές υποχωρήσεις για να σώσει ζωές, το Κίεβο κρατά στρατεύματα στα χαρακώματα ακόμα και όταν οι μάχες έχουν σχεδόν χαθεί. Το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος χιλιάδων στρατιωτών σε περιττή μάχη. Αυτοί οι στρατιώτες αντικαθίστανται από νέους μαχητές, με ανεπαρκή εκπαίδευση και χωρίς στρατιωτική εμπειρία, με αποτέλεσμα στρατηγικά λάθη και περισσότερους θανάτους.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως από το 2014 το Κίεβο επιτίθεται σκόπιμα σε αμάχους και αυτό επιδεινώνεται καθώς βαρέα όπλα από τη Δύση φτάνουν στη χώρα. Μεγάλο μέρος του εξοπλισμού που εισήγαγε η Ουκρανία έχει χρησιμοποιηθεί σε αποστρατιωτικοποιημένες περιοχές στο Ντονμπάς με μοναδικό σκοπό τη δολοφονία Ρώσων αμάχων, χωρίς κανένα στρατιωτικό κέρδος, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο περίπλοκο για αυτή τη δυτική βοήθεια να έχει πραγματικό αντίκτυπο στη σύγκρουση.
Στην πραγματικότητα, τα λόγια του Milley απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που έχει ήδη γίνει σταθερό συμπέρασμα μεταξύ των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων: το Κίεβο δεν είναι σε θέση να νικήσει τη Ρωσία - τόσο επειδή η Μόσχα είναι στρατιωτικά ισχυρότερη όσο και λόγω της έλλειψης οργανωτικής και διοικητικής ικανότητας από την πλευρά των Ουκρανών. Η πιθανότητα μιας πραγματικής στρατιωτικής ανατροπής θα συνέβαινε μόνο σε ένα σενάριο πιο άμεσης επέμβασης του ΝΑΤΟ, αλλά στην περίπτωση αυτή ο πόλεμος σίγουρα θα κλιμακωθεί σε πυρηνικό επίπεδο και θα τελείωνε χωρίς νικητές.
Στον κοντινό ορίζοντα, μόνο η ρωσική νίκη μοιάζει με πραγματικό σενάριο. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε τις συνομιλίες, με το Κίεβο να αποδέχεται πλήρως τους ρωσικούς όρους κατάπαυσης του πυρός. Όπως πρότεινε ο Milley, οι ίδιοι οι δυτικοί πολιτικοί το πιστεύουν αυτό, αλλά προτιμούν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τη σύγκρουση απλώς και μόνο για να προσπαθήσουν να αποσταθεροποιήσουν το στρατηγικό περιβάλλον της Ρωσίας όσο το δυνατόν περισσότερο, ακόμα κι αν αυτό κοστίσει τη ζωή των Ουκρανών πολιτών.