Uzay Bulut - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Εάν κλείσει, το HDP θα είναι το όγδοο φιλοκουρδικό κόμμα στην Τουρκία που θα αφαιρεθεί από τη νομοθετική διαδικασία.
Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον συνιστά ανεπιφύλακτα ότι εάν ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ή το κόμμα του AKP διαφθείρουν την εκλογική διαδικασία στις επερχόμενες εκλογές -- μετά από άλλες κακοήθεις ενέργειες -- η Τουρκία θα πρέπει να απομακρυνθεί από τον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ), με βάση «την αρχή του διεθνούς δικαίου του rebus sic stantibus – «όπως έχουν τα πράγματα τώρα»...», γιατί «ο κ. Ερντογάν δε συμπεριφέρθηκε σαν σύμμαχος».
Στις 5 Ιανουαρίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας σηματοδότησε το επικείμενο κλείσιμο του κόμματος. Το δικαστήριο μπλόκαρε προσωρινά τη μεταφορά χρημάτων βοήθειας από το Υπουργείο Οικονομικών που οφείλονταν για το HDP. Ο εισαγγελέας είχε υποβάλει το αίτημα και ισχυρίστηκε πως οι «οργανικοί δεσμοί» του HDP με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια της υπόθεσης κλεισίματος του HDP, που κατατέθηκε το 2021. Αυτή η ετυμηγορία ήρθε λίγες μέρες πριν από την καταβολή των κονδυλίων στον τραπεζικό λογαριασμό του κόμματος.
Οι εθνικές εκλογές της Τουρκίας έχουν προγραμματιστεί για τις 18 Ιουνίου 2023. Οι συν-εκπρόσωποι του HDP για τις εξωτερικές υποθέσεις εξέδωσαν δήλωση, χαρακτηρίζοντας «παράνομο» το κλείδωμα των κεφαλαίων του κόμματος:
«Αντιμετωπίζουμε μια υπόθεση κλεισίματος από τον Ιούνιο του 2021 και αυτό πιθανότατα θα οριστικοποιηθεί τους επόμενους μήνες, πριν από τις εκλογές...
Είναι προφανές πως η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να μπλοκάρει τα κονδύλια του κόμματός μας είναι πολιτική. Το MHP, ο υπερεθνικιστής σύμμαχος του Προέδρου Ερντογάν, στοχεύει εδώ και πολύ καιρό. Φαίνεται ότι το δικαστήριο έχει παραδοθεί στην πολιτική πίεση και έχει γίνει εργαλείο για την κατεύθυνση της πολιτικής προεκλογικά.
Αυτή η δικαστική απόφαση είναι άλλο ένα μαύρο σημάδι στην ιστορία της δημοκρατίας της Τουρκίας. Δεν έχει καμία νομιμότητα και είναι άκυρη στη συνείδηση των εκατομμυρίων υποστηρικτών μας καθώς προετοιμαζόμαστε για την αποφασιστική πολιτική μας μάχη με το αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν»
Το κουρδικό πολιτικό κίνημα στην Τουρκία υφίσταται εδώ και χρόνια σφοδρή κυβερνητική πίεση. Από το 2015, μέλη του HDP και ακτιβιστές υπόκεινται συνεχώς σε κράτηση και συλλήψεις. Πολλοί βουλευτές του HDP, συμπεριλαμβανομένων των συναρχηγών του Κόμματος Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουξεκντάγκ, φυλακίστηκαν μετά την άρση της ασυλίας τους. Δημοκρατικά εκλεγμένοι Κούρδοι δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, δημοτικά συμβούλια και μέλη του προσωπικού του HDP και του αδελφού του κόμματος DBP (Κόμμα Δημοκρατικών Περιφερειών), έχουν επίσης ανασταλεί, απολυθεί ή συλληφθεί για φερόμενα αδικήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία. Στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από διαχειριστές που διορίστηκαν από την κυβέρνηση.
Η Τουρκική Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) τεκμηρίωσε ότι το 2016 διορίστηκαν διαχειριστές σε 94 δήμους που διοικούνται από το DBP και συνελήφθησαν 93 Κούρδοι συνδήμαρχοι.
Σύμφωνα με το IHD, ο αριθμός των συλληφθέντων Κούρδων πολιτικών και του προσωπικού τόσο του HDP όσο και του DBP υπολογίζεται σε περισσότερους από 10.000.
Η αυθαίρετη σύλληψη Κούρδων στην Τουρκία ήταν ο κανόνας εδώ και δεκαετίες, αλλά μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, η τουρκική κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και άρχισε να νομοθετεί μέσω έκτακτων διαταγμάτων. Η διάρκεια της έκτακτης ανάγκης παρατάθηκε τέσσερις φορές και η κυβέρνηση επιτάχυνε δραστικά τις επιχειρήσεις σύλληψης -- με στόχο συχνά Κούρδους και άλλους αντιφρονούντες. Οι απολύσεις και οι συλλήψεις Κούρδων βασίζονται στον Αντιτρομοκρατικό Νόμο της Τουρκίας και όχι σε κατηγορίες για συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος.
Το 2020, μέλη της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του HDP κρατήθηκαν. Αμέσως μετά τη σύλληψή τους. Το Φεβρουάριο του 2021, υποβλήθηκε μήνυση από την Γενική Εισαγγελία του Ανωτάτου Εφετείου, με σκοπό να κλείσει το HDP. Το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το πρώτο κατηγορητήριο, μετά το οποίο κατατέθηκε μήνυση, μαζί με ένα δεύτερο κατηγορητήριο τον Ιούνιο του 2021.
Στις τοπικές εκλογές του Μαρτίου 2019, το HDP κέρδισε 65 δήμους. Ωστόσο, σχεδόν σε όλους διορίστηκαν διαχειριστές από την κυβερνώσα κυβέρνηση (εκτός από μερικές μικρές πόλεις).
Το 2016, μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Δημοκρατία μέσω του Νόμου ("Η Επιτροπή της Βενετίας"), ένα συμβουλευτικό όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατέληξε στο συμπέρασμα:
«... η κυβέρνηση ερμήνευσε πολύ εκτενώς τις έκτακτες εξουσίες της και έλαβε μέτρα που υπερέβαιναν τα επιτρεπόμενα από το τουρκικό Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο».
Η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ECLSG). Στην έκθεση της Επιτροπής της Βενετίας του 2017 , η πρακτική του διαχειριστή επικρίθηκε για άλλη μια φορά και η Τουρκία κλήθηκε να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις, ιδίως στο πλαίσιο του ECLSG. Η κυβέρνηση της Τουρκίας, ωστόσο, διατήρησε τους μη εκλεγμένους διαχειριστές της επικεφαλής των κουρδικών πόλεων.
Το Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης (CLRACE) το 2017 πραγματοποίησε μια διερευνητική αποστολή με τοπικούς εκλεγμένους Τούρκους εκπροσώπους. Στην αναφορά τους έγραψαν:
«Το Κογκρέσο... παρατηρεί ότι οι περισσότερες συλλήψεις τοπικών εκλεγμένων αντιπροσώπων έχουν γίνει με βάση κατηγορίες για τρομοκρατία, ο ορισμός της οποίας έχει επικριθεί από όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς, και είναι δεν είναι σύμφωνη με την πρακτική των περισσότερων κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης·
... ... σημειώνει ότι η χρήση του τουρκικού αντιτρομοκρατικού νόμου αριθ. 3713 της 12ης Απριλίου 1991, κυρίως όσον αφορά τις δηλώσεις και τις απόψεις που εκφράζονται, έχει αρνητικό αντίκτυπο στον πολιτικό πλουραλισμό και στην πρακτική άσκηση της τοπικής δημοκρατίας στην Τουρκία»
Τα εξαιρετικά σαρωτικά και ασαφή άρθρα που σχετίζονται με την τρομοκρατία στον Τουρκικό Αντιτρομοκρατικό Νόμο και στον Τουρκικό Ποινικό Κώδικα επικρίνονται εδώ και καιρό από διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός κατά των Βασανιστηρίων (OMCT) δήλωσε σε ενημέρωση στις 13 Ιουνίου 2022:
«Η Τουρκία χρησιμοποιεί αντιτρομοκρατική νομοθεσία και νομοθεσία εθνικής ασφάλειας για να περιορίσει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες και να φιμώσει τις φωνές των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων... Μόνο τους τελευταίους τρεις μήνες του 2021, τουλάχιστον 1.220 υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπέστησαν δικαστικές παρενοχλήσεις ή αντίποινα. ...
"Από το 2016, η Τουρκία διοικείται από καθεστώς κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Αν και επίσημα καταργήθηκε στις 19 Ιουλίου 2018, αυτό το καθεστώς στην πραγματικότητα μονιμοποιήθηκε μέσω μιας σειράς κανονισμών. Κλειδί για τη στρατηγική της κυβέρνησης είναι ο αντιτρομοκρατικός νόμος αριθ. 3713, που χρησιμοποιείται για να περιορίσει πλήρως τα δικαιώματα και τις ελευθερίες και να φιμώσει τις φωνές των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο υπερβολικά ασαφής και ευρύς ορισμός της τρομοκρατίας στο νόμο επιτρέπει να χαρακτηρίζονται οι ειρηνικοί υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως «τρομοκράτες παραβάτες».
"Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αυξανόμενους αριθμούς ερευνών και διώξεων. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως το 2020, 6551 άτομα διώχθηκαν σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, ενώ ένα εκπληκτικό 208.833 ερευνήθηκαν για «συμμετοχή σε ένοπλη οργάνωση», συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Σύμφωνα με έκθεση που συντάχθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, η Τουρκία έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό κρατουμένων που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία. Η έκθεση, που ενημερώθηκε τον Απρίλιο του 2021, δείχνει ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν συνολικά 30.524 κρατούμενοι στα κράτη μέλη του COE που καταδικάστηκαν για τρομοκρατία. Από αυτούς, οι 29.827 ήταν στις τουρκικές φυλακές.
Σύμφωνα με μια έκθεση του 2021 της Πρωτοβουλίας Arrested Lawyers, με τίτλο «Η κατάχρηση της διάταξης κατά της τρομοκρατίας από την Τουρκία αυξάνεται σταθερά (2013-2020)»:
"Το πρόβλημα είναι ότι ο τουρκικός Ποινικός Κώδικας δεν περιέχει ούτε τον ορισμό του τι συνιστά ένοπλες οργανώσεις και ένοπλες ομάδες ούτε το αδίκημα της ιδιότητας μέλους. Η έλλειψη νομικών ορισμών και κριτηρίων για το τι συνιστά ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση και το αδίκημα της συμμετοχής στην ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση. Η οργάνωση καθιστά αυτά τα άρθρα επιρρεπή σε αυθαίρετη εφαρμογή και κατάχρηση. Η ασαφής διατύπωση των ποινικών διατάξεων για την ασφάλεια του κράτους και την τρομοκρατία και η υπερβολικά ευρεία ερμηνεία τους από τους Τούρκους δικαστές και εισαγγελείς κάνει όλους τους επικριτές, ιδιαίτερα τους δικηγόρους, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους δημοσιογράφους και τους ανταγωνιστές πολιτικοί, πιθανό θύμα δικαστικής παρενόχλησης. Αυτή η ασαφής περιοχή βάσει του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα χρησιμοποιείται ενεργά από την τουρκική κυβέρνηση για να ερευνήσει, να διώξει και να καταδικάσει τους αντιπάλους».
Η IHD (Τουρκική Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) σημείωσε επίσης ότι υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων στις φυλακές της Τουρκίας. Η Τουρκία, ωστόσο, δεν ακολούθησε τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT), τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) ή τις συστάσεις της Επιτροπής Υπουργών το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Στην Τουρκία, "το κράτος δικαίου έχει ουσιαστικά καταστραφεί", καταλήγει η IHD.
Η Meghan Bodette, Διευθύντρια Έρευνας στο Κουρδικό Ινστιτούτο Ειρήνης, είπε στο Gatestone:
"Η απαγόρευση του HDP θα στερήσει περαιτέρω το δικαίωμα των εκατομμυρίων Κούρδων στην Τουρκία που απαιτούν ίσα αστικά, πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα για την κοινότητά τους. Από τότε που εγκατέλειψε τις ειρηνευτικές συνομιλίες με το κουρδικό κίνημα το 2015, ο Ερντογάν έχει ήδη στερήσει από εκατομμύρια ψηφοφόρους του HDP τη δημοκρατικά εκλεγμένη εκπροσώπηση την οποία δικαιούνται σύμφωνα με το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο με την απομάκρυνση και τη φυλάκιση εκλεγμένων δημάρχων και βουλευτών και την κατάληψη του ελέγχου των δήμων. Αν και το φιλοκουρδικό πολιτικό κίνημα και οι υποστηρικτές του έχουν μια ισχυρή παράδοση ανασυγκρότησης και ανάκαμψης από απαγορεύσεις, μαζικές συλλήψεις και άλλα, οι τακτικές πολιτικής δίωξης, που αποκλείουν τους Κούρδους από την πολιτική αυτή την κρίσιμη στιγμή μπορεί να τροφοδοτήσουν τις συγκρούσεις, καθώς θα στερηθούν ειρηνικούς δρόμους μέσω των οποίων θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους».
Με το κλείσιμο του HDP, οι κρατικές αρχές του Ερντογάν δείχνουν ότι είναι και πάλι πρόθυμες και ικανές να ανατρέψουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Σε μια έκθεση του 2022, το Κουρδικό Ινστιτούτο Ειρήνης τεκμηρίωσε πώς από το 2015, η κυβέρνηση του Ερντογάν έβαλε τέλος στην εκλογική δημοκρατία στις πλειοψηφούσες κουρδικές περιοχές, αφήνοντας πάνω από το 75% των ψηφοφόρων που υποστήριζαν φιλοκούρδους δημάρχους χωρίς τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους.
Το κουρδικό πολιτικό κίνημα, ωστόσο, δεν είναι ξένο στις διώξεις. Ο δημοσιογράφος Mahmut Bozarslan σημειώνει ότι «Από το 1990 έως το 2009, τα τουρκικά δικαστήρια έκλεισαν επτά φιλοκουρδικά πολιτικά κόμματα· δύο άλλα κουρδικά κόμματα αυτοδιαλύθηκαν».
Το HDP είναι ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα με εκατομμύρια υποστηρικτές στην Τουρκία και είναι αφοσιωμένο στην ειρηνική, μη βίαιη επίλυση του κουρδικού ζητήματος. Εκλογές που απαγορεύουν τη συμμετοχή του HDP θα είναι παράνομες και θα είναι μια κήρυξη θανάτου για ό,τι ψίχουλα έχουν απομείνει από τη λεγόμενη τουρκική «δημοκρατία».