Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Θα είναι πολύ πιο δύσκολο από ό,τι πιστεύουν πολλοί για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να μεταφράσουν αυτά τα σύγχρονα τανκς του ΝΑΤΟ σε μια αποτελεσματική επιθετική δύναμη που είναι αρκετά ισχυρή για να διώξει τον στρατό του Πούτιν από την Ουκρανία. Βγάζοντας το συναίσθημα από την εξίσωση, μια ψυχρή, ενδελεχής στρατιωτική ανάλυση των παραγόντων που παίζουν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι πιθανότητες είναι στοιβαγμένες ενάντια στην Ουκρανία για να μπορέσει να βάλει μια αποτελεσματική δύναμη, πιθανώς οποιαδήποτε στιγμή πριν από αυτό το φθινόπωρο. Υπάρχουν πολύ πρακτικοί λόγοι για αυτό το συμπέρασμα.
Η άμυνα είναι η ισχυρότερη μορφή πολέμου και απαιτεί πολύ χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης για να διεξαχθεί αποτελεσματικά. Το να κρατάς γραμμή τάφρου ή να υπερασπίζεσαι φυσικά εμπόδια όπως ποτάμια, βουνά και λίμνες απαιτεί θάρρος και προθυμία να πολεμήσεις σκληρά και να έχεις σημαντικό αριθμό όπλων πυροβολικού και άμεσης βολής (για να προκαλέσεις υψηλό κόστος στους επιτιθέμενους). Απαιτεί όμως ένα συγκριτικά μέτριο επίπεδο συντονισμού.
Η Ουκρανία διεξάγει τη μια ή την άλλη μορφή αμυντικού πολέμου για σχεδόν εννέα χρόνια τώρα και έχει γίνει αρκετά επιδέξια στο να αποτρέπει τις ρωσικές προωθήσεις. Από τότε που σταμάτησαν οι αρχικές της δυνάμεις το Μάρτιο του περασμένου έτους, η Ρωσία, επίσης, έπρεπε να επικεντρωθεί στην οικοδόμηση ισχυρών αμυντικών δυνάμεων, και ειδικά μετά τις καταστροφές του περασμένου φθινοπώρου, οι ρωσικές δυνάμεις επίσης έχουν καταφέρει να υπερασπιστούν την πλευρά τους της τρέχουσας γραμμής της επαφής.
Επίθεση εναντίον Άμυνας
Ο επιθετικός πόλεμος, αντίθετα, απαιτεί σημαντική δύναμη πυρός, θάρρος και επιμονή, αλλά και υψηλότερα επίπεδα επάρκειας, εκπαίδευσης και εμπειρίας στρατιωτών στα βασικά επίπεδα ηγετών αξιωματικών και υπαξιωματικών. Χρειάζεται επίσης αποδεδειγμένη ικανότητα για μεγάλης κλίμακας, εξαιρετικά συντονισμένους ελιγμούς με μεγάλες ομάδες μάχης. Αυτού του είδους οι πολεμικές επιχειρήσεις απαιτούν σημαντική εκπαίδευση, εμπειρία και χρόνο για τη διεξαγωγή σωματικών προβών (ασκήσεις εκπαίδευσης πεδίου). Αλλά για να κερδίσει κανείς σε μάχες με τεθωρακισμένα, δε χρειάζεται πάντα να νικήσει απευθείας τα εχθρικά τανκς σε απευθείας μάχη.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να νικήσετε μια θωρακισμένη ή μηχανοποιημένη ώθηση μπορεί να είναι να καταστρέψετε ή να απενεργοποιήσετε τα logistics της. Οι Γερμανοί έχασαν, για παράδειγμα, τη διάσημη μάχη του Bulge του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε μεγάλο βαθμό, επειδή τα άρματα μάχης τους τελείωσαν από αέριο. Ολόκληροι στόλοι τανκς έπρεπε να εγκαταλειφθούν στο πεδίο επειδή οι Σύμμαχοι είχαν καταστρέψει τα αποθέματα καυσίμων του Χίτλερ. Ομοίως, το περίφημο τανκ «Thunder Run» των ΗΠΑ που εμφανίστηκε στη Βαγδάτη το 2003 απείχε μια τρίχα από το να καταστραφεί από τα ιρακινά στρατεύματα όταν τα τανκς κόντεψαν να τελειώσουν τα καύσιμα. Μόνο ένας ηρωικός ανεφοδιασμός που διέσχισε δρόμους γεμάτους από τον εχθρό έσωσε τα τανκς.
Παραδόξως για πολλούς, στον σχεδόν έναν χρόνο πόλεμο στην Ουκρανία υπήρξαν πολύ λίγες τεκμηριωμένες εμπλοκές τανκ-με-τανκ πέρα από μια χούφτα μονομαχίες αρμάτων μάχης. Δεν είναι σαφές, επομένως, πώς ακόμη και πλήρως εκπαιδευμένες και ικανές ουκρανικές μονάδες αρμάτων μάχης θα επιτύχουν αυτό το καθεστώς «αλλαγής παιχνιδιού» που πολλοί στη Δύση ισχυρίζονται πως θα προκύψει από την παρουσία τανκς του ΝΑΤΟ. Φαίνεται να υπάρχει κάποια πεποίθηση στη Δύση ότι τα άρματα μάχης των ΗΠΑ και της Γερμανίας δεν μπορούν να νικηθούν από τα ρωσικά τεθωρακισμένα. Κάποιοι μπορεί να συγχωρεθούν που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο, καθώς τα στοιχεία φαίνεται να υποδηλώνουν ότι τα δυτικά τανκς ήταν σχεδόν αδιαπέραστα από τα τεθωρακισμένα της Σοβιετικής εποχής.
Ιστορικές εμπλοκές Tank-on-Tank
Στην Καταιγίδα της Ερήμου, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν καταστράφηκαν άρματα μάχης M1A1 Abrams από ιρακινά άρματα μάχης T72, ενώ οι δυνάμεις του Σαντάμ έχασαν συνολικά πάνω από 3.000 άρματα μάχης. Παρόμοιες ανισότητες παρατηρήθηκαν στις φάσεις ελιγμών της Επιχείρησης Iraqi Freedom. Όμως, αυτές οι μεγάλες ανισορροπίες οφείλονταν σε δύο συνθέτους παράγοντες: τον ανώτερο αμερικανικό εξοπλισμό που λειτουργούσε από άριστα εκπαιδευμένα άτομα και μονάδες και σχεδόν ανίκανα ιρακινά πλήρωμα αρμάτων μάχης που ταλαιπωρούνταν από ένα σχεδόν ανύπαρκτο σύστημα συντήρησης. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ακόμη και τα σύγχρονα αμερικανικά, γερμανικά, βρετανικά και γαλλικά άρματα μάχης δεν είναι αλεξίσφαιρα και μπορούν να καταστραφούν στη μάχη.
Οι ρωσικοί αντιαρματικοί κατευθυνόμενοι πύραυλοι (ATGMs), τα κύρια πυροβόλα 125 χιλιοστών (από άρματα μάχης T72 και άνω), οι ρουκέτες, τα ισχυρά drones και το βαρύ πυροβολικό έχουν όλα την ικανότητα να απενεργοποιούν ή να καταστρέφουν τανκς του ΝΑΤΟ. Εξίσου σημαντικό, οι απαιτήσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης και συντήρησης για τα σύγχρονα άρματα μάχης απαιτούν ένα στιβαρό και καλά εφοδιασμένο σύστημα για να διατηρεί τα οχήματα γεμάτα καύσιμα, εφοδιασμένα με πυρομαχικά και με μεγάλες ποσότητες εξαρτημάτων επισκευής που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της λειτουργίας των μεγαθήριων αυτών.
Ο απόστρατος στρατηγός Μαρκ Χέρτλινγκ, πρώην διοικητής της 1ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, εξήγησε λεπτομερώς σε ένα νήμα αναρτήσεων στο Twitter τις πραγματικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει κάθε χώρα εάν θέλει να αναπτύξει μια αποτελεσματική δύναμη αρμάτων μάχης M1 Abrams των ΗΠΑ. Είναι μια εκτεταμένη και πολύπλοκη διαδικασία. Το συμπέρασμα είναι ότι η ενασχόληση με μια δυναμική αρμάτων μάχης του ΝΑΤΟ με διαμέτρημα «game-changer» είναι πολύ πιο περίπλοκη από την απλή κατοχή σύγχρονων τεθωρακισμένων οχημάτων. Εάν η Ουκρανία θέλει να έχει μια θωρακισμένη γροθιά ισοδύναμη με αυτή που χρησιμοποιούσε η Αμερική το 1991 και το 2003, θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα που απαιτείται για την κατασκευή της, και αυτό θα χρειαστεί περιουσιακά στοιχεία, ποιοτικό ανθρώπινο κεφάλαιο και πάνω απ' όλα χρόνο.
Όταν πολέμησα στη μάχη των τανκς του 73 Easting το 1991, η μονάδα μας είχε πραγματοποιήσει περισσότερο από ένα χρόνο εντατικής εκπαίδευσης σε επίπεδο διμοιρίας, στρατευμάτων και μοίρας που ενισχύθηκε από έναν άλλο μήνα εκπαίδευσης πεδίου σε κλίμακα συντάγματος στη Σαουδική Αραβία πριν περάσει τα σύνορα για να επιτεθεί σε ιρακινές τεθωρακισμένες μονάδες. Είχαμε κάθε πλεονέκτημα, είχαμε τον πιο υψηλής τεχνολογίας στρατό στον πλανήτη εκείνη την εποχή και μια απεριόριστη ποσότητα πυρομαχικών, καυσίμων και ανταλλακτικών.
Ο ιρακινός εχθρός που πολεμούσαμε ουσιαστικά δεν είχε ναυτικό, δεν είχε αεροπορία και απαρχαιωμένο και κακοσυντηρημένο σοβιετικό εξοπλισμό. Είχαν αποθαρρυνθεί από την ανίκανη στρατιωτική ηγεσία του Σαντάμ Χουσεΐν, υπό την ηγεσία στο πεδίο από ανεπαρκώς εκπαιδευμένους διοικητές και των οποίων τα μέλη του πληρώματος είχαν απίθανες ικανότητες πυροβολικού – για να μην αναφέρουμε ότι είχαν υποβληθεί σε εικονικούς βομβαρδισμούς όλο το εικοσιτετράωρο από τις συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις μας για πάνω από ένα μήνα.
Σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα πεδία μάχης ήταν ορθάνοιχτα και δεν πρόσφεραν ουσιαστικά τίποτα να κρυφτεί πίσω, το αποτέλεσμα ορίστηκε πριν από την πρώτη βολή. Η Ουκρανία, από την άλλη, δεν έχει κανένα από τα πλεονεκτήματα που είχαμε.
Βασικές αρχές Πολέμου τεθωρακισμένων στην Ουκρανία
Η Δύση μπορεί να δώσει στην Ουκρανία πολλά σύγχρονα όπλα, αλλά τα θεμελιώδη στοιχεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι τέτοια που η Ουκρανία είναι απίθανο να μετατρέψει αυτόν τον εξοπλισμό και το ανθρώπινο δυναμικό της σε αποτελεσματική επιθετική δύναμη στο άμεσο μέλλον, πιθανώς χρόνια αργότερα στην καλύτερη περίπτωση. Πολλά στοιχεία προετοιμασίας μπορούν να συντομευτούν, να προσαρμοστούν ή να περιοριστούν. Οποιαδήποτε μεμονωμένη συντόμευση ενδέχεται να μην έχει καθοριστικό αντίκτυπο.
Αλλά όταν πολλά και κύρια στοιχεία των εξαρτημάτων που είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό ισχυρών επιθετικών μονάδων περικόπτονται ή παραλείπονται εντελώς, υπάρχει ελάχιστη βάση για να ελπίζουμε για την εμφάνιση μιας τεθωρακισμένης ικανότητας παρόμοιας με το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία αυτή την άνοιξη. Εάν το Κίεβο συνεχίσει να επιδεικνύει αποφασιστικότητα και να αποτρέψει οποιαδήποτε σημαντική ρωσική διείσδυση αυτόν τον χειμώνα και την άνοιξη - ενώ χτίζει μαχητική ισχύ εκτός επαφής (είτε σε άλλες χώρες είτε στη δυτική Ουκρανία) - μπορεί να είναι σε θέση να αναπτύξει ουσιαστική επιθετική ικανότητα μέχρι τα τέλη του 2023.