Scott Ritter - rt.com/ / Παρουσίαση Freepen.gr
«Κύριε Πρόεδρε, ξεκίνησε ο Πρόεδρος, «Αντιπρόεδρε Τσένι, μέλη του Κογκρέσου, διακεκριμένοι πολίτες και συμπολίτες, κάθε χρόνο, βάσει νόμου και συνήθειας, συναντιόμαστε εδώ για να εξετάσουμε την κατάσταση της ένωσης. Φέτος», είπε σοβαρά, «συγκεντρωνόμαστε σε αυτή την αίθουσα με βαθιά επίγνωση των αποφασιστικών ημερών που έρχονται». Οι «αποφασιστικές μέρες» για τις οποίες ο Μπους μίλησε αφορούσαν την απόφαση που είχε ήδη λάβει να εισβάλει στο Ιράκ, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, με σκοπό την απομάκρυνση του Ιρακινού ηγέτη, Σαντάμ Χουσεΐν, από την εξουσία.
Η αλλαγή καθεστώτος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών προς το Ιράκ από τότε που ο πατέρας του Μπους 43 [εννοεί 43ος πρόεδρος], ο Μπους 41 συνέκρινε τον Σαντάμ Χουσεΐν με τον Αδόλφο Χίτλερ και ζήτησε δικαιοσύνη όπως η Νυρεμβέργη για το έγκλημα της εισβολής στο Κουβέιτ. «Ο Χίτλερ μας επισκέφτηκε ξανά», είπε ο πρεσβύτερος Μπους σε ένα πλήθος σε έναν έρανο των Ρεπουμπλικανών στο Ντάλας του Τέξας. «Αλλά θυμηθείτε: όταν τελείωσε ο πόλεμος του Χίτλερ, υπήρχαν οι δίκες της Νυρεμβέργης».
Οι Αμερικανοί πολιτικοί, ειδικά οι πρόεδροι που επιδιώκουν να φέρουν τη χώρα τους σε πόλεμο, δεν μπορούν απλά να απομακρυνθούν από τέτοιες δηλώσεις. Ως εκ τούτου, ακόμη και μετά την εκδίωξη του ιρακινού στρατού από το Κουβέιτ το Φεβρουάριο του 1991, ο Μπους δεν μπορούσε να ηρεμήσει όσο ο Σαντάμ Χουσεΐν παρέμενε στην εξουσία – το αντίστοιχο της Μέσης Ανατολής του Αδόλφου Χίτλερ έπρεπε να φύγει.
Η κυβέρνηση του Μπους 41 έθεσε σε εφαρμογή κυρώσεις στο Ιράκ υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ με σκοπό να στραγγαλίσει την οικονομία της χώρας και να προωθήσει την αλλαγή καθεστώτος εκ των έσω. Αυτές οι κυρώσεις συνδέονταν με την υποχρέωση του Ιράκ να αφοπλιστεί από τις δυνατότητές του όσον αφορά όπλα μαζικής καταστροφής, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και των προγραμμάτων χημικών, βιολογικών και πυρηνικών όπλων. Μέχρι να πιστοποιηθεί το Ιράκ ότι αφοπλίστηκε από τους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ, οι κυρώσεις θα εξακολουθούσαν να ισχύουν. Όμως, όπως κατέστησε σαφές ο υπουργός Εξωτερικών του Μπους, Τζέιμς Μπέικερ, αυτές οι κυρώσεις δε θα αρθούν ποτέ μέχρι να απομακρυνθεί ο Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία. «Δε μας ενδιαφέρει», είπε ο Baker στις 20 Μαΐου 1991 , «να δούμε μια χαλάρωση των κυρώσεων όσο ο Σαντάμ Χουσεΐν είναι στην εξουσία».
Παρά τις κυρώσεις, ο Σαντάμ Χουσεΐν ξεπέρασε τη διοίκηση του Μπους 41. Ο διάδοχος του Μπους, Μπιλ Κλίντον, συνέχισε την πολιτική κυρώσεων στο Ιράκ, συνδυάζοντάς τες με επιθεωρήσεις όπλων του ΟΗΕ για να υπονομεύσει τον Σαντάμ Χουσεΐν. Τον Ιούνιο του 1996, η κυβέρνηση Κλίντον χρησιμοποίησε τη διαδικασία επιθεώρησης όπλων του ΟΗΕ ως μέτωπο για να πραγματοποιήσει πραξικόπημα κατά του Σαντάμ . Η προσπάθεια απέτυχε, αλλά όχι η πολιτική. Το 1998, η Κλίντον υπέγραψε το νόμο για την απελευθέρωση του Ιράκ, καθιστώντας την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ επίσημη πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Σαντάμ ξεπέρασε και την κυβέρνηση Κλίντον. Όμως, όταν επρόκειτο για την εφαρμογή των σχεδίων αλλαγής καθεστώτος των ΗΠΑ στο Ιράκ, η τρίτη φορά αποδείχτηκε πρόκληση – η μοίρα του Σαντάμ επισφραγίστηκε όταν ο γιος του Μπους 41, Τζορτζ Μπους, εξελέγη πρόεδρος το 2001. Ενώ η Κλίντον απέτυχε να απομακρύνει τον Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία, πέτυχε να σκοτώσει την προσπάθεια επιθεώρησης του ΟΗΕ για την επίβλεψη του αφοπλισμού του Ιράκ, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να συνεχίσουν να ισχυρίζονται πως το Ιράκ δε συμμορφωνόταν με την υποχρέωσή του για αφοπλισμό, και ως εκ τούτου δικαιολογεί τη συνέχιση των οικονομικών κυρώσεων.
Εδώ είναι που το θέμα γίνεται προσωπικό. Από το 1991 έως το 1998, υπηρέτησα ως ένας από τους ανώτερους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ στο Ιράκ, επιβλέποντας τον αφοπλισμό του Ιράκ. Ήταν η ομάδα επιθεώρησής μου που προσπάθησε να χρησιμοποιήσει η CIA, τον Ιούνιο του 1996, για να βοηθήσει στην πραγματοποίηση πραξικοπήματος κατά του Σαντάμ, και ήταν η συνεχής παρέμβαση των ΗΠΑ στο έργο των ομάδων επιθεωρήσεών μου που προκάλεσε την παραίτησή μου από τον ΟΗΕ τον Αύγουστο του 1998. Λίγους μήνες μετά την αναχώρησή μου, η κυβέρνηση Κλίντον διέταξε επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ να φύγουν από το Ιράκ πριν ξεκινήσουν μια εκστρατεία βομβαρδισμού, την Επιχείρηση Αλεπού της Ερήμου.
«Οι περισσότεροι από τους στόχους που βομβαρδίστηκαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Desert Fox δεν είχαν καμία σχέση με την κατασκευή όπλων», έγραψα στο βιβλίο μου, Frontier Justice, που δημοσιεύθηκε το 2003. «Ενενήντα επτά «στρατηγικοί» στόχοι χτυπήθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εβδομήντα δύο ωρών. Ογδόντα έξι σχετίζονταν αποκλειστικά με την ασφάλεια των ανακτόρων του Σαντάμ Χουσεΐν, των στρατιωτικών στρατώνων, των εγκαταστάσεων ασφαλείας, των θέσεις υπηρεσιών πληροφοριών και των αρχηγείων. Χωρίς εξαίρεση, κάθε ένας από αυτούς τους χώρους είχε περάσει ελέγχους από επιθεωρητές της UNSCOM (οι περισσότερες από αυτές τις επιθεωρήσεις διεξήχθησαν από εμένα) και οι δραστηριότητές τους ήταν γνωστές και πιστοποιημένες ως μη σχετιζόμενες με την UNSCOM».
Ολοκλήρωσα σημειώνοντας ότι «Ο σκοπός της Επιχείρησης Desert Fox ήταν ξεκάθαρος σε όλους τους εξοικειωμένους με αυτές τις τοποθεσίες: ο Σαντάμ Χουσεΐν, όχι τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, ήταν ο στόχος». Μετά από αυτές τις αεροπορικές επιδρομές, οι Ιρακινοί έδιωξαν οριστικά τους επιθεωρητές του ΟΗΕ.
Αυτός, φυσικά, ήταν ο στόχος των ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια. Τώρα, με μια νέα κυβέρνηση στην εξουσία, οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν την αβεβαιότητα σχετικά με το καθεστώς των προγραμμάτων όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ ως μοχλό με τον αμερικανικό λαό και τον κόσμο, προκειμένου να δικαιολογήσουν μια εισβολή στο Ιράκ για την απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία μια για πάντα. Μέχρι το φθινόπωρο του 2002, ήταν σαφές πως ήμασταν ένα έθνος που οδεύει προς τον πόλεμο.
Το πήρα προσωπικά και αποφάσισα να αναλάβω δράση για να το αποτρέψω. Πήγα στο Κογκρέσο και προσπάθησα να πείσω τις Επιτροπές Πληροφοριών και Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας να πραγματοποιήσουν πραγματικές ακροάσεις για το Ιράκ. Αρνήθηκαν. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η εισβολή ήταν να επιστρέψουν οι επιθεωρητές στο Ιράκ, ώστε να μπορέσουν να αποδείξουν ότι η χώρα δεν ήταν απειλή άξια πολέμου, αλλά οι Ιρακινοί έθεταν τόσες πολλές προϋποθέσεις που απλώς δεν επρόκειτο να συμβεί.
Τότε αποφάσισα να παρέμβω ως ιδιώτης. Συναντήθηκα με τον Ταρίκ Αζίζ, σύμβουλο του Σαντάμ και πρώην Υπουργό Εξωτερικών, στη Νότια Αφρική, και του είπα ότι έπρεπε να μιλήσω δημόσια στην Εθνοσυνέλευση του Ιράκ, χωρίς τα λόγια μου να υποβληθούν σε επεξεργασία ή έλεγχο. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να αφήσουν τους επιθεωρητές να επιστρέψουν. Στην αρχή, ο Αζίζ είπε ότι ήμουν τρελός. Μετά από δύο μέρες συζήτησης, συμφώνησε.
Μίλησα στην ιρακινή Εθνοσυνέλευση. Και μόνο γι' αυτό, οι άνθρωποι με κατηγόρησαν για προδοσία, παρόλο που σε εκείνη την ομιλία, δε λυπήθηκα καθόλου τους Ιρακινούς και τους κατέστησα υπεύθυνους για τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει. Τους προειδοποίησα πως επρόκειτο να δεχθούν εισβολή και ότι η μόνη τους επιλογή ήταν να αφήσουν τους επιθεωρητές να επιστρέψουν.
Μετά από αυτό, η ιρακινή κυβέρνηση έπρεπε να αντιμετωπίσει εμένα. Συναντήθηκα με τον αντιπρόεδρο, τον υπουργό Εξωτερικών, τον υπουργό πετρελαίου και τον επιστημονικό σύμβουλο του προέδρου. Πέντε μέρες αργότερα, έπεισαν τον Σαντάμ Χουσεΐν να αφήσει τους επιθεωρητές όπλων να επιστρέψουν στο Ιράκ χωρίς προϋποθέσεις. Το θεωρώ αυτό ως ένα από τα κυριότερα σημεία της ζωής μου.
Δυστυχώς, δεν ήταν να γίνει. Ναι, οι επιθεωρητές του ΟΗΕ επέστρεψαν, αλλά το έργο τους υπονομεύτηκε σε κάθε βήμα από τις ΗΠΑ, οι οποίες προσπάθησαν να δυσφημήσουν τα ευρήματά τους. Τώρα, εκείνο το μοιραίο βράδυ της 28ης Ιανουαρίου 2003, ο Πρόεδρος μπήκε μπροστά για να ολοκληρώσει την αποστολή – να υποστηρίξει τον πόλεμο με βάση την απειλή που θέτει το Ιράκ και τα άγνωστα όπλα μαζικής καταστροφής του.
Αυτή δεν ήταν μια νέα συζήτηση. Στην πραγματικότητα, προσπαθούσα να απομυθοποιήσω αυτό το επιχείρημα από τότε που οι ΗΠΑ διέταξαν επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ να φύγουν από το Ιράκ τον Δεκέμβριο του 1998. Τον Ιούνιο του 2000, κατόπιν εντολής του γερουσιαστή John Kerry, ο D-Massachusetts και ένα κρίσιμο μέλος της Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, είχα καταθέσει γραπτώς την υπόθεσή μου, δημοσιεύοντας ένα εκτενές άρθρο στο Arms Control Today το οποίο στη συνέχεια διανεμήθηκε σε κάθε μέλος του Κογκρέσου. Το 2001, είχα κάνει μια ταινία ντοκιμαντέρ, το In Shifting Sands, σε μια προσπάθεια να προσεγγίσω το αμερικανικό κοινό σχετικά με την αλήθεια σχετικά με τα ιρακινά ΟΜΚ, το καθεστώς του αφοπλισμού τους και την ανεπάρκεια της υπόθεσης των ΗΠΑ για πόλεμο.
Παρόλα αυτά, εδώ ήταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, εκμεταλλευόμενος τη συνταγματική του υποχρέωση να ενημερώσει το Κογκρέσο, διακηρύσσοντας μια υπόθεση για πόλεμο που βασίζεται σε ψέματα.
«Πριν από σχεδόν τρεις μήνες», δήλωσε ο Μπους, «το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έδωσε στον Σαντάμ Χουσεΐν την τελευταία του ευκαιρία να αφοπλιστεί [σημείωση: αυτή είναι αφότου βοήθησα να πείσω το Ιράκ να επιτρέψει στους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ να επιστρέψουν χωρίς προϋποθέσεις]. Αντίθετα, έχει δείξει απόλυτη περιφρόνηση για τα Ηνωμένα Έθνη και για τη γνώμη του κόσμου». Ο Μπους παρατήρησε ότι το Ιράκ απέτυχε να συνεργαστεί με τους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ, σημειώνοντας πως «εναπόκειται στο Ιράκ να δείξει πού ακριβώς κρύβει τα απαγορευμένα όπλα του, να βγάλει αυτά τα όπλα για να τα δει ο κόσμος και να τα καταστρέψει σύμφωνα με τις οδηγίες. Δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο».
Το Ιράκ είχε δηλώσει ότι δεν είχε όπλα μαζικής καταστροφής και ως εκ τούτου δεν ήταν σε θέση να δείξει σε κανέναν πού έκρυβε ανύπαρκτα όπλα. Στην πραγματικότητα, οι επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ, σε πλήρη συνεργασία με την ιρακινή κυβέρνηση, είχαν απομυθοποιήσει τις πληροφορίες που παρείχαν οι ΗΠΑ που ισχυρίζονταν ότι το Ιράκ δεν συμμορφώθηκε. Οι ΗΠΑ λειτουργούσαν με αρχές που χρονολογούνται από τη δήλωση του Τζέιμς Μπέικερ τον Μάιο του 1991 πως οι κυρώσεις δε θα αρθούν έως ότου απομακρυνθεί ο Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία.
Ο Πρόεδρος συνέχισε διατυπώνοντας συγκεκριμένους ισχυρισμούς για βιολογικούς παράγοντες άνθρακα και τοξίνης αλλαντίασης που δεν έχουν καταγραφεί. Παρόμοιους ισχυρισμούς έκανε για τα χημικά όπλα Sarin, μουστάρδα και VX. «Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας επιβεβαίωσε τη δεκαετία του 1990 ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε ένα προηγμένο πρόγραμμα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, είχε σχέδιο για ένα πυρηνικό όπλο και εργαζόταν σε πέντε διαφορετικές μεθόδους εμπλουτισμού ουρανίου για βόμβα», είπε ο Πρόεδρος.
Αυτό ήταν αλήθεια – ήμουν ένας από τους επιθεωρητές στο επίκεντρο του εντοπισμού της φιλοδοξίας των πυρηνικών όπλων του Ιράκ. Στη συνέχεια, όμως, ο Πρόεδρος συνέχισε λέγοντας 16 λέξεις που θα κατέληγαν σε ύβρι: «Η βρετανική κυβέρνηση έμαθε ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν αναζήτησε πρόσφατα σημαντικές ποσότητες ουρανίου από την Αφρική».
Ο διευθυντής της CIA Τζορτζ Τένετ αργότερα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ενώπιον του Κογκρέσου πως «αυτές οι 16 λέξεις δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν συμπεριληφθεί στο κείμενο που γράφτηκε για τον πρόεδρο». Όπως σημείωσε αργότερα ο Tenet, ενώ ο ισχυρισμός σχετικά με την ύπαρξη βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ήταν σωστός, η ίδια η CIA δεν είχε εμπιστοσύνη στην έκθεση. «Αυτό [η ύπαρξη βρετανικών μυστικών υπηρεσιών] δεν έφτασε στο επίπεδο βεβαιότητας που θα έπρεπε να απαιτείται για τις προεδρικές ομιλίες», είπε ο Τένετ, «και η CIA θα έπρεπε να είχε διασφαλίσει ότι θα αφαιρεθεί».
Το γεγονός είναι πως ολόκληρη η υπόθεση που έκανε ο Πρόεδρος Μπους για το Ιράκ ήταν ένα ψέμα και η CIA ήταν συνένοχη στο ότι βοήθησε τον Πρόεδρο να διαδώσει αυτό το ψέμα. Ο μόνος σκοπός αυτού του ψέματος ήταν να προκαλέσει φόβο στο Κογκρέσο και στον αμερικανικό λαό πως το Ιράκ, και ειδικά ο ηγέτης του, ο Σαντάμ Χουσεΐν, ήταν μια απειλή άξια πολέμου.
«Χρόνο με το χρόνο», τόνισε ο Μπους, «ο Σαντάμ Χουσεΐν έχει καταβάλει περίεργα στάδια, ξόδεψε τεράστια ποσά, πήρε μεγάλους κινδύνους για να κατασκευάσει και να διατηρήσει όπλα μαζικής καταστροφής. Μα γιατί; Η μόνη πιθανή εξήγηση», είπε ο Μπους, απαντώντας στη δική του ερώτηση, «η μόνη δυνατή χρήση που θα μπορούσε να έχει για αυτά τα όπλα, είναι να κυριαρχεί, να εκφοβίζει ή να επιτίθεται».
«Με πυρηνικά όπλα ή ένα πλήρες οπλοστάσιο χημικών και βιολογικών όπλων, ο Σαντάμ Χουσεΐν θα μπορούσε να συνεχίσει τις φιλοδοξίες του για κατακτήσεις στη Μέση Ανατολή και να δημιουργήσει θανάσιμο όλεθρο στην περιοχή αυτή.
«Και αυτό το Κογκρέσο και ο αμερικανικός λαός πρέπει να αναγνωρίσουν μια άλλη απειλή. Στοιχεία από πηγές πληροφοριών, μυστικές επικοινωνίες και δηλώσεις ανθρώπων που βρίσκονται τώρα υπό κράτηση αποκαλύπτουν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν βοηθά και προστατεύει τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένων μελών της Αλ Κάιντα. Κρυφά, και χωρίς δακτυλικά αποτυπώματα, θα μπορούσε να παρέχει ένα από τα κρυμμένα όπλα του στους τρομοκράτες ή να τους βοηθήσει να αναπτύξουν το δικό τους.
«Πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, πολλοί στον κόσμο πίστευαν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν μπορούσε να περιοριστεί. Αλλά οι χημικοί παράγοντες, οι θανατηφόροι ιοί και τα σκιερά τρομοκρατικά δίκτυα δεν περιορίζονται εύκολα.
«Φανταστείτε αυτούς τους 19 αεροπειρατές με άλλα όπλα και άλλα σχέδια, αυτή τη φορά οπλισμένους από τον Σαντάμ Χουσεΐν. Θα χρειαζόταν ένα φιαλίδιο, ένα κάνιστρο, ένα κιβώτιο να γλιστρήσει σε αυτή τη χώρα για να φέρει μια μέρα φρίκης που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ.
Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η μέρα δεν θα έρθει ποτέ».
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος έφτασε στην ουσία της παρουσίασής του για το Ιράκ. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ζητήσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να συγκληθεί στις 5 Φεβρουαρίου [2003] για να εξετάσει τα γεγονότα της συνεχιζόμενης περιφρόνησης του Ιράκ προς τον κόσμο. Ο υπουργός Εξωτερικών [Κόλιν] Πάουελ θα παρουσιάσει πληροφορίες και πληροφορίες σχετικά με τα παράνομα προγράμματα όπλων του Ιράκ, τις προσπάθειές του να κρύψει αυτά τα όπλα από τους επιθεωρητές και τους δεσμούς του με τρομοκρατικές ομάδες».
Ο Πρόεδρος κοίταξε επίμονα την κάμερα, απευθυνόμενος απευθείας στον αμερικανικό λαό. «Θα συνεννοηθούμε», είπε, «αλλά ας μην υπάρξει παρεξήγηση: εάν ο Σαντάμ Χουσεΐν δεν αφοπλιστεί πλήρως για την ασφάλεια του λαού μας και για την ειρήνη του κόσμου, θα ηγηθούμε ενός συνασπισμού για να τον αφοπλίσει».
Κοίταξα πίσω στην οθόνη της τηλεόρασης, άρρωστος από το στομάχι μου. Η ομιλία του Προέδρου αποτελείται από ψέματα. Όλα ψέματα.
Είχα ξοδέψει κάθε ουγγιά της ενέργειάς μου προσπαθώντας μάταια να απομυθοποιήσω αυτά τα ψέματα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η χώρα μου βρισκόταν στα πρόθυρα του πολέμου με βάση λόγια που ήξερα πως ήταν ψευδή και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα περισσότερο για να το αποτρέψω.