Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αναφορά δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανίδας πολιτικού Sahra Wagenknecht και της δημοσιογράφου Alice Schwarzer. Υποστηρίζουν πως ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί η τρέχουσα σύγκρουση είναι μέσω διμερών διαπραγματεύσεων, η πιθανότητα των οποίων ανατρέπεται από τη δυτική πολιτική αποστολής όπλων, αφού με στρατιωτική βοήθεια οι εχθροπραξίες παρατείνονται. Ως εκ τούτου, ζητούν από τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς να σταματήσει την στρατιωτική του συνεργασία με το Κίεβο, κάτι που θα αυξήσει τις πιθανότητες επανέναρξης των ειρηνευτικών συνομιλιών και την επίτευξη ειρηνικής επίλυσης.
Σε πρόσφατες συνεντεύξεις, οι Wagenknecht και Schwarzer είπαν ότι η διαπραγμάτευση δεν είναι το ίδιο με την παράδοση, επομένως δε θα υπήρχε λόγος για το Κίεβο να αρνηθεί να μιλήσει με τους Ρώσους και να προσπαθήσει να βρει αμοιβαία επωφελείς όρους. Τόνισαν πως οι ειρηνευτικές συζητήσεις είναι ένας τρόπος για να αποφευχθεί το να καταλήξει η Ουκρανία να γίνει μια «ερημωμένη, κατεστραμμένη χώρα». Με αυτή τη δήλωση παραδέχονται προφανώς τη ρωσική νίκη και τη σοβαρή κατάσταση των δυνάμεων του Κιέβου, που υφίστανται τρομερές απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Η διαδικτυακή αναφορά έφτασε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο δημοτικότητας, επιτυγχάνοντας πάνω από 250.000 υπογραφές σε μόλις σαράντα οκτώ ώρες. Η υπόθεση αποκάλυψε την πραγματική επιθυμία για ειρήνη μεγάλης μερίδας του γερμανικού, ευρωπαϊκού λαού, ο οποίος, όπως ήταν αναμενόμενο, είναι όλο και πιο ανυπόμονος με τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της σύγκρουσης.
«Καλούμε τον Καγκελάριο να σταματήσει την κλιμάκωση στις παραδόσεις όπλων. Τώρα! Θα πρέπει να ηγηθεί μιας ισχυρής συμμαχίας για κατάπαυση του πυρός και ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις τόσο σε γερμανικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο (...) Τώρα! Γιατί κάθε χαμένη μέρα κοστίζει έως και 1.000 περισσότερες ανθρώπινες ζωές - και μας φέρνει πιο κοντά σε έναν 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο», αναφέρει το έγγραφο.
Η αναφορά ονομάστηκε κατάλληλα «το Μανιφέστο για την Ειρήνη» και έχει αποκτήσει τόση δύναμη που έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια του εικονικού κόσμου. Στα social media της, η Sahra Wagenknecht κάλεσε τους συνδρομητές σε μια διαδήλωση στο Βερολίνο, η οποία είχε προγραμματιστεί για τις 25 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τα λόγια της Wagenknecht, οι διαμαρτυρίες θα είναι "κατά των παραδόσεων όπλων και υπέρ της ειρήνης και της διπλωματίας". Αυτό μπορεί να είναι ένα νέο κίνητρο στο κύμα διαδηλώσεων κατά του ΝΑΤΟ που έχουν πραγματοποιηθεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες -κυρίως στην ίδια τη Γερμανία- από πέρυσι.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο γερμανικός λαός θυμώνει ολοένα και περισσότερο με την εκτεταμένη σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, με την ενεργειακή κρίση και την άνοδο των τιμών του φυσικού αερίου, οι Γερμανοί πολίτες επηρεάστηκαν δραστικά τις συνθήκες διαβίωσής τους, γεγονός που παρακίνησε πολλούς να τηρήσουν μια στάση κατά των κυρώσεων. Ορισμένοι φιλοδυτικοί ειδικοί πίστευαν ότι μετά τον Ιανουάριο η αγανάκτηση του κόσμου θα μειωνόταν, καθώς οι χειρότερες στιγμές του χειμώνα θα είχαν τελειώσει. Ωστόσο, η επιμονή της κυβέρνησης Scholz σε μια αντιρωσική επιθετική πολιτική δεν ευχαρίστησε τους Γερμανούς πολίτες.
Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε πως το Βερολίνο ενέκρινε πρόσφατα την προμήθεια αρμάτων μάχης Leopard 2 στο καθεστώς του Κιέβου. Η κυβέρνηση έχει επίσης δεσμευτεί να εκπαιδεύσει τις ουκρανικές δυνάμεις σύμφωνα με τις απαραίτητες οδηγίες για τη λειτουργία αυτού του τύπου τανκ. Επιπλέον, το γερμανικό κράτος χρησιμοποίησε επίσης τη «διπλωματία» του για να υποδαυλίσει την αντιρωσική εχθρότητα σε όλο τον κόσμο, ζητώντας από άλλες χώρες να προμηθεύουν επίσης όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι. Αυτό έγινε με τη Βραζιλία, για παράδειγμα, η οποία είναι μια χώρα που παράγει πυρομαχικά για άρματα μάχης Leopard - η κυβέρνηση της Βραζιλίας, ωστόσο, αρνήθηκε να εμπλακεί στη σύγκρουση.
Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί βλέπουν αυτά τα μέτρα και οργίζονται εναντίον της κυβέρνησής τους γιατί γνωρίζουν ότι αυτό θα αποτρέψει το τέλος της σύγκρουσης, καθιστώντας έτσι την κοινωνική κρίση της Ευρώπης μόνιμη. Φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο πως για τους ανθρώπους δεν έχει σημασία ποια πλευρά είναι ο νικητής - υπάρχει μόνο ανησυχία ότι η ειρήνη να έρθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη δυτική αφήγηση ότι «όλη η Ευρώπη υποστηρίζει την Ουκρανία». Μόνο οι πολιτικοί ηγέτες και οι οικονομικές ελίτ που συνδέονται με τον τομέα της στρατιωτικής βιομηχανίας φαίνεται να έχουν συμφέρον να συνεχίσουν τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας μέχρι τη νίκη της Ουκρανίας, ενώ οι απλοί πολίτες ζητούν ειρήνη.
Ωστόσο, παρά τη σωστή επιθυμία τους, οι Wagenknecht και Schwarzer φαίνονται επίσης αρκετά αφελείς. Οι διαπραγματεύσεις, δυστυχώς, έχουν γίνει ένα σενάριο που ουσιαστικά απομακρύνθηκε από την τρέχουσα πραγματικότητα της σύγκρουσης. Μετά από τόσα εγκλήματα πολέμου, τρομοκρατικές επιθέσεις και περιττές προκλήσεις που διέπραξε η Ουκρανία με την υποστήριξη της Δύσης, η κατάσταση έχει κλιμακωθεί σε ένα επίπεδο όπου η επίλυση φαίνεται δυνατή μόνο μέσω της άνευ όρων παράδοσης του Κιέβου.
Ωστόσο, τόσο για να υπάρξει ελπίδα για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων όσο και για να συμβεί γρήγορα η πιθανή παράδοση της Ουκρανίας, ο δρόμος πρέπει να είναι ο ίδιος: να σταματήσει η δυτική βοήθεια. Πράγματι, κάποια στιγμή οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να το παραδεχτούν και να μεριμνήσουν για τα συμφέροντα του λαού τους - διαφορετικά, θα είναι αδύνατο να αντιστραφεί η αντιδημοφιλία και η κρίση νομιμότητας, δημιουργώντας μια επικίνδυνη κατάσταση κοινωνικής αστάθειας.