Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό το μάλλον κωμικό πέρα δώθε ξεκίνησε ακόμη και πριν η Ρωσία ξεκινήσει την αντεπίθεσή της, όταν το ΝΑΤΟ παρείχε στο Κίεβο χιλιάδες ATGM (αντιαρματικοί κατευθυνόμενοι πύραυλοι) και MANPADS (φορητά συστήματα αεράμυνας από άνθρωπο). Έκτοτε, το πεδίο εφαρμογής της λεγόμενης «θανατηφόρας βοήθειας» έχει επεκταθεί δραματικά.
Φαίνεται πως το ίδιο ισχύει και για την πρόσφατα ανακοινωθείσα παράδοση βαρέων αρμάτων Δυτικής κατασκευής, τα οποία αρχικά απορρίφθηκαν και στη συνέχεια εγκρίθηκαν λίγες μέρες αργότερα. Λίγες ώρες αφότου η πολιτική Δύση το επιβεβαίωσε, το Κίεβο άρχισε και πάλι να επιμένει στα μαχητικά αεροσκάφη. Σε δήλωση για το Reuters, ο Yuriy Sak, ο οποίος επί του παρόντος υπηρετεί ως σύμβουλος του υπουργού Άμυνας Oleksiy Reznikov (τώρα εκτεθειμένος για τη συμμετοχή του σε ένα τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς), δήλωσε ότι το καθεστώς του Κιέβου θα συνεχίσει να πιέζει για την παράδοση δυτικής κατασκευής τζετ προς αντικατάσταση του συρρικνούμενου στόλου αεροσκαφών της σοβιετικής εποχής.
"Το επόμενο μεγάλο εμπόδιο θα είναι τώρα τα μαχητικά αεροσκάφη", είπε ο Σακ, προσθέτοντας: "Κάθε τύπο όπλου που ζητήσαμε, τον χρειαζόμασταν χθες. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε πως η Ουκρανία θα αποκτήσει μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς το συντομότερο δυνατό".
Το αίτημα για "μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς" περιλαμβάνει επίσης μαχητικά F-16 αμερικανικής κατασκευής που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας επιθυμιών της Ουκρανίας τουλάχιστον από τα μέσα Μαρτίου του περασμένου έτους, όταν ο Volodymyr Zelensky παρακάλεσε το Κογκρέσο των ΗΠΑ να στείλει τζετ να βοηθήσουν «να κλείσει ο ουρανός». Αφού το αίτημα αποδείχτηκε αρκετά αντιδημοφιλές στο αμερικανικό κοινό, ο frontman του καθεστώτος του Κιέβου έλαβε οδηγίες να "το κατεβάσει", καθώς αυτό συνοψίζεται στην επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία. Αυτό ουσιαστικά θα σήμαινε άμεση ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, που θα οδηγούσε περαιτέρω αναπόφευκτα σε μια παγκόσμια ανταλλαγή θερμοπυρηνικών.
Κι όμως, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας προετοιμάζει για άλλη μια φορά το κοινό της για την τελική παράδοση προηγμένων πολεμικών αεροσκαφών στο καθεστώς του Κιέβου. Για παράδειγμα, το The Hill παραδέχτηκε ότι «τα δυτικά μαχητικά αεροσκάφη και οι μονάδες πυροβολικού μεγαλύτερης εμβέλειας, που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να χτυπήσει τις ρωσικές δυνάμεις βαθύτερα στα κατεχόμενα εδάφη, πιθανότατα θα είναι η επόμενη συζήτηση για το ΝΑΤΟ». Εάν συνεχιστεί το προαναφερθέν μοτίβο, αυτό θα είναι ένα ακόμη βήμα προς την ανεξέλεγκτη κλιμάκωση και τη μετατροπή της σύγκρουσης με αντιπροσώπους σε έναν πλήρη πόλεμο. Το ουκρανικό καθεστώς γνωρίζει πολύ καλά πως η λεγόμενη μέθοδος της «επαιτείας» λειτουργεί και συνεχίζει να επιμένει σε βαρύτερα και πιο εξελιγμένα όπλα.
"Δεν ήθελαν να μας δώσουν βαρύ πυροβολικό, μετά έδωσαν. Δεν ήθελαν να μας δώσουν συστήματα HIMARS, μετά έδωσαν. Δεν ήθελαν να μας δώσουν άρματα μάχης, τώρα μας δίνουν τανκς" καυχήθηκε ο Sak, δηλώνοντας περαιτέρω: "Αν τα αποκτήσουμε, τα πλεονεκτήματα στο πεδίο της μάχης θα είναι απλά τεράστια. Δεν είναι μόνο F-16: αεροσκάφη τέταρτης γενιάς, αυτό θέλουμε... ...Εκτός από πυρηνικά όπλα, δεν έχει μείνει τίποτα που δεν θα πάρουμε».
Δεδομένου του μοτίβου της αδιάκοπης κλιμάκωσης, οι καταληκτικές παρατηρήσεις του Yuriy Sak είναι αρκετά ανησυχητικές και θα μπορούσαν να υποδεικνύουν ότι το καθεστώς του Κιέβου δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθειά του να αποκτήσει WMD (όπλα μαζικής καταστροφής). Δεδομένου του τεράστιου μεγέθους της κλινικής ρωσοφοβίας του Κιέβου, που έχει φουντώσει σε μίσος γενοκτονικών διαστάσεων σε αυτό το σημείο, οποιαδήποτε τέτοια δήλωση σίγουρα θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη στη Μόσχα. Παρά αυτά τα ψυχωσικά ανησυχητικά σχόλια, η πολιτική Δύση συνεχίζει να επεκτείνει την υποστήριξή της σε τέτοια εξτρεμιστικά καθεστώτα μαριονέτες. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Τζον Κίρμπι δήλωσε ότι υπάρχουν "συνεχείς συζητήσεις" με αξιωματούχους του Κιέβου για το τι χρειάζονται, προσθέτοντας πως "δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Ουκρανούς που θέλουν όλο και περισσότερα συστήματα".
«Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλούν για μαχητικά αεροσκάφη, αλλά δεν έχω να κάνω καμία ανακοίνωση σε αυτό το μέτωπο», είπε ο Kirby.
Και πάλι, εδώ βλέπουμε το ίδιο εμπρός-πίσω μοτίβο της υποτιθέμενης «απροθυμίας» της πολιτικής Δύσης με το «όχι» να γίνεται «θα δούμε» ή «ίσως» και μετά να ανακοινωθεί ως «δεν έχουμε άλλη επιλογή λόγω της απρόκλητης επιθετικότητας της Ρωσίας» κάποια στιγμή.
Δυστυχώς, η συζήτηση για αυτό το ανησυχητικό ζήτημα είναι ουσιαστικά εντελώς απούσα από τον δημόσιο διάλογο. Η ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία ρίχνεται απλώς στη Μόσχα και κάθε προσπάθεια να αμφισβητηθεί αυτό κλείνει αμέσως . Ακόμη και το ερώτημα εάν τα τανκς της δυτικής κατασκευής μπορούν πράγματι να βοηθήσουν τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου μπορεί να είναι «προβληματικό» και αυτοί που το ρωτούν διατρέχουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν ως υποτιθέμενοι «φιλόρωσοι». Αυτό ακυρώνει ακόμη και την παραμικρή πιθανότητα μιας δημόσιας συζήτησης σχετικά με το αν η πολιτική Δύση θα πρέπει να επανεκτιμήσει την πολεμική της προς μια πυρηνικά οπλισμένη υπερδύναμη, η οποία έχει δείξει αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση μέχρι στιγμής. Ωστόσο, όπως είπαν πολλές φορές στο παρελθόν Ρώσοι αξιωματούχοι, η υπομονή της Μόσχας δεν είναι ατελείωτος πόρος.
Σχεδόν οποιοσδήποτε έχει βασική ικανότητα επεξεργασίας πληροφοριών έχει παρατηρήσει ένα μοτίβο στη σχέση μεταξύ της πολιτικής Δύσης και του αγαπημένου της καθεστώτος μαριονέτας – το Κίεβο ζητά κάτι, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ «αρνούνται κατηγορηματικά» πως θα παρέδιδαν ποτέ τέτοια όπλα για να «αποφύγουμε τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία» και μετά λίγες εβδομάδες αργότερα (το πολύ) υπάρχει μια «ξαφνική αλλαγή γνώμης».