Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό που κάνει την τελευταία έκθεση της RAND Corporation για την Ουκρανία τόσο σημαντική, δεν είναι η ποιότητα της ανάλυσης, αλλά το γεγονός ότι η πιο διάσημη ομάδα σκέψης εθνικής ασφάλειας του έθνους έχει πάρει αντίθετη θέση για τον πόλεμο από την πολιτική τάξη της Ουάσιγκτον και τους παγκοσμιοποιητές συμμάχους της. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση. Λάβετε υπόψη πως οι πόλεμοι δεν τελειώνουν επειδή το κοινό τους αντιτίθεται. Αυτό είναι μύθος. Οι πόλεμοι τελειώνουν όταν εμφανίζεται μια κρίσιμη διάσπαση μεταξύ των ελίτ που τελικά οδηγεί σε αλλαγή πολιτικής. Η νέα έκθεση της RAND Corporation, «Αποφυγή μακροχρόνιου πολέμου: Η πολιτική των ΗΠΑ και η τροχιά της σύγκρουσης Ρωσίας - Ουκρανίας», αντιπροσωπεύει ακριβώς μια τέτοια διάσπαση. Υποδεικνύει ότι οι ισχυρές ελίτ διαφοροποιήθηκαν από την άποψη της πλειοψηφίας επειδή πιστεύουν πως η τρέχουσα πολιτική βλάπτει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύουμε ότι αυτή η αλλαγή προοπτικής θα αποκτήσει δυναμική έως ότου ενεργοποιήσει μια πιο δυναμική ζήτηση για διαπραγματεύσεις. Με άλλα λόγια, η έκθεση RAND είναι το πρώτο βήμα προς τον τερματισμό του πολέμου.
Σκεφτείτε, για λίγο, αυτό το απόσπασμα από το προοίμιο της έκθεσης:
«Το κόστος και οι κίνδυνοι ενός μακροχρόνιου πολέμου στην Ουκρανία είναι σημαντικά και υπερβαίνουν τα πιθανά οφέλη μιας τέτοιας τροχιάς για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Αυτό το απόσπασμα συνοψίζει ουσιαστικά ολόκληρο το έγγραφο. Σκεφτείτε το: Τους τελευταίους 11 μήνες μας είπαν επανειλημμένα ότι οι ΗΠΑ θα στηρίξουν την Ουκρανία «όσο χρειαστεί». Το παραπάνω απόσπασμα μας διαβεβαιώνει πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να υπονομεύσουν τα δικά τους συμφέροντα για να κυνηγήσουν το ανέφικτο όνειρο της εκδίωξης της Ρωσίας από την Ουκρανία. (Ακόμα και τα γεράκια δεν πιστεύουν πλέον ότι αυτό είναι δυνατό.) Τα ορθολογικά μέλη του κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής πρόκειται να αξιολογήσουν τις προοπτικές επιτυχίας της Ουκρανίας και να τις σταθμίσουν έναντι της αυξανόμενης πιθανότητας η σύγκρουση να βγει απροσδόκητα εκτός ελέγχου. Αυτό, φυσικά, δε θα εξυπηρετούσε το συμφέρον κανενός και θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια άμεση σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ θα αποφασίσουν εάν η παράπλευρη ζημία αξίζει το κόστος. Με άλλα λόγια, οι ρήξεις των γραμμών ανεφοδιασμού, ο αυξανόμενος πληθωρισμός, οι αυξανόμενες ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων και τα μειωμένα αποθέματα όπλων αποτελούν μια δίκαιη αντιστάθμιση για την «αποδυνάμωση της Ρωσίας». Πολλοί θα έλεγαν «Όχι».
Από ορισμένες απόψεις, η έκθεση της RAND είναι μόνο η πρώτη σε μια μακρά σειρά από πτώση ντόμινο. Καθώς οι απώλειες στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας αυξάνονται –και γίνεται πιο προφανές πως η Ρωσία θα ελέγχει όλη την επικράτεια ανατολικά του Δνείπερου ποταμού– τα ελαττώματα στην στρατηγική της Ουάσιγκτον θα γίνουν πιο εμφανή και θα δεχτούν πιο έντονη κριτική. Οι άνθρωποι θα αμφισβητήσουν τη σοφία των οικονομικών κυρώσεων που πλήττουν τους στενότερους συμμάχους μας ενώ βοηθούν τη Ρωσία. Θα ρωτήσουν γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν μια πολιτική που έχει επισπεύσει μια ισχυρή απομάκρυνση από το δολάριο και το αμερικανικό χρέος; Και, θα αναρωτηθούν γιατί οι ΗΠΑ σαμποτάρισαν εσκεμμένα μια ειρηνευτική συμφωνία τον περασμένο Μάρτιο, όταν η πιθανότητα νίκης της Ουκρανίας είναι σχεδόν μηδενική. Η έκθεση της Rand φαίνεται να προβλέπει όλες αυτές τις ερωτήσεις καθώς και τη «αλλαγή διάθεσης» που θα προκαλέσουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συγγραφείς πιέζουν για διαπραγματεύσεις και ταχεία λήξη της σύγκρουσης. Αυτό είναι ένα απόσπασμα από ένα άρθρο στο RT:
Η RAND Corporation, μια ελίτ με μεγάλη επιρροή δεξαμενή σκέψης εθνικής ασφάλειας που χρηματοδοτείται απευθείας από το Πεντάγωνο, δημοσίευσε μια έκθεση ορόσημο που αναφέρει ότι η παράταση του πολέμου μεσολάβησης βλάπτει ενεργά τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους και προειδοποιεί την Ουάσιγκτον πως πρέπει να αποφύγει «μια παρατεταμένη σύγκρουση» Ουκρανία…
(Η έκθεση) ξεκινά δηλώνοντας ότι οι μάχες αντιπροσωπεύουν «τη σημαντικότερη διακρατική σύγκρουση των τελευταίων δεκαετιών και η εξέλιξή της θα έχει σημαντικές συνέπειες» για την Ουάσιγκτον, η οποία περιλαμβάνει την ενεργή βλάβη των «συμφερόντων» των ΗΠΑ. Η έκθεση καθιστά πολύ σαφές πως ενώ οι Ουκρανοί διεξάγουν μάχες και οι πόλεις τους έχουν «ισοπεδωθεί» και «αποδεκατιστεί η οικονομία», αυτά τα «συμφέροντα» δεν είναι «συνώνυμα» με αυτά του Κιέβου». ("Ο Ραντ καλεί για γρήγορο τέλος του πολέμου", RT)
Μολονότι η έκθεση δεν αναφέρει ρητά ότι «βλάπτονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ», σίγουρα συνάγεται πως αυτό συμβαίνει. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η έκθεση δεν αναφέρει καμία από τις παράπλευρες ζημιές από τον πόλεμο της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας, αλλά, σίγουρα, αυτό πρέπει να ήταν πρωτίστως στο μυαλό των συγγραφέων. Εξάλλου, δεν είναι τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ή η παροχή φονικών όπλων που κοστίζουν τόσο ακριβά στις ΗΠΑ. Είναι η επιταχυνόμενη εμφάνιση διεθνών συνασπισμών και εναλλακτικών θεσμών που έχει θέσει την αυτοκρατορία των ΗΠΑ στην ταχεία τροχιά της καταστροφής. Υποθέτουμε ότι οι αναλυτές της RAND βλέπουν τα ίδια πράγματα που βλέπει κάθε άλλο αισθανόμενο ον, πως η άστοχη πυρκαγιά της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα είναι μια «γέφυρα πολύ μακριά» και ότι η ανάκρουση θα είναι τεράστια και βασανιστική. Ως εκ τούτου, είναι επείγουσα η ανάγκη να τερματιστεί ο πόλεμος γρήγορα. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την αναφορά που δημοσιεύτηκε με έντονους χαρακτήρες στα μισά του κειμένου:
«Δεδομένου ότι η αποφυγή ενός μακροχρόνιου πολέμου είναι η ύψιστη προτεραιότητα μετά την ελαχιστοποίηση των κινδύνων κλιμάκωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να λάβουν μέτρα που καθιστούν πιο πιθανό τον τερματισμό της σύγκρουσης μεσοπρόθεσμα».
Είναι ενδιαφέρον, ενώ η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς τους κύριους κινδύνους κλιμάκωσης, (οι κύριοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν έναν ευρύτερο πόλεμο με το ΝΑΤΟ, μια διάχυση της σύγκρουσης σε άλλες χώρες της ΕΕ και έναν πυρηνικό πόλεμο) δεν εξηγεί γιατί ακριβώς ένας «μακροχρόνιος πόλεμος» θα είναι τόσο επιζήμιος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύουμε ότι αυτή η παράλειψη είναι σκόπιμη και πως οι συγγραφείς δε θέλουν να παραδεχτούν ότι η κατάρρευση των κυρώσεων και ο σχηματισμός αντιαμερικανικών ξένων συνασπισμών υπονομεύει ξεκάθαρα τα σχέδια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τον έλεγχο της παγκόσμιας ισχύος. Μεταξύ των ελίτ, τέτοια κουβέντα είναι απαγορευμένη. Δείτε πώς το συνόψισε ο Chris Hedges σε ένα άρθρο στο Consortium News:
Το σχέδιο αναμόρφωσης της Ευρώπης και της παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων με την υποβάθμιση της Ρωσίας αποδεικνύεται ότι μοιάζει με το αποτυχημένο σχέδιο αναμόρφωσης της Μέσης Ανατολής. Τροφοδοτεί μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση και καταστρέφει την Ευρώπη με σχεδόν διψήφιο πληθωρισμό. Αποκαλύπτει την ανικανότητα, για άλλη μια φορά, των Ηνωμένων Πολιτειών και τη χρεοκοπία των κυβερνώντων ολιγαρχών τους. Ως αντίβαρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία και το Ιράν αποκόπτονται από την τυραννία του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, μια κίνηση που θα προκαλέσει οικονομική και κοινωνική καταστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ουάσιγκτον προσφέρει στην Ουκρανία όλο και πιο εξελιγμένα οπλικά συστήματα και δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων βοήθεια σε μια μάταιη προσπάθεια να σώσει την Ουκρανία αλλά, το πιο σημαντικό, να σώσει τον εαυτό της. («Ουκρανία — Ο πόλεμος που πήγε στραβά» , Chris Hedges, Consortium News)
Ο Hedges το συνοψίζει τέλεια. Η ανόητη επέμβαση της Ουάσιγκτον ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη στρατηγική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ. Και όμως, ακόμη και τώρα, η συντριπτική πλειονότητα των εταιρικών και τραπεζικών ελίτ υποστηρίζει αποφασιστικά την υπάρχουσα πολιτική, αποφεύγοντας τα προφανή σημάδια αποτυχίας. Παράδειγμα: Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημοσίευσε μια γενική δήλωση υποστήριξης προς την Ουκρανία στον ιστότοπό του:
Η ουσία του οργανισμού μας είναι η πίστη του στο σεβασμό, το διάλογο και τις συλλογικές και συνεργατικές προσπάθειες. Ως εκ τούτου, καταδικάζουμε βαθιά την επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, τις επιθέσεις και τις φρικαλεότητες.
Η πλήρης αλληλεγγύη μας είναι με το λαό της Ουκρανίας και όλους εκείνους που υποφέρουν αθώα από αυτόν τον εντελώς απαράδεκτο πόλεμο. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να βοηθήσουμε και να υποστηρίξουμε ενεργά τις ανθρωπιστικές και διπλωματικές προσπάθειες.
Ελπίζουμε μόνο πως – μακροπρόθεσμα – θα επικρατήσει η λογική και ότι θα αναδυθεί ξανά ο χώρος για γέφυρες και συμφιλίωση». (Klaus Schwab and Børge Brende, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ)
Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται με αυτό. Φυσικά, οι παγκοσμιοποιητές θα έρθουν στο πλευρό του επεκτατικού πληρώματος ναυαγών τους (ΝΑΤΟ) αντί του μεγαλύτερου υποστηρικτή του κόσμου των παραδοσιακών αξιών, των συνόρων και της εθνικής κυριαρχίας. Αυτό είναι αυτονόητο. Ακόμα κι έτσι, η έκθεση Rand υποδηλώνει ότι η υποστήριξη για τον πόλεμο δεν είναι πλέον ομόφωνη μεταξύ των ελίτ. Και, δεδομένου πως οι ελίτ ορίζουν τελικά την πολιτική, υπάρχει τώρα μια αυξανόμενη πιθανότητα να αλλάξει η πολιτική. Βλέπουμε αυτήν τη «διάσπαση της συναίνεσης των ελίτ» ως την πιο θετική εξέλιξη τους τελευταίους 11 μήνες. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αλλάξουν την προσέγγισή τους στην Ουκρανία είναι εάν ένας αυξανόμενος αριθμός ελίτ συνέλθει και μας τραβήξει πίσω από το χείλος του γκρεμού. Ελπίζουμε ότι θα συμβεί αυτό, αλλά δεν είμαστε σίγουροι πως θα συμβεί.
Το λιγότερο πειστικό τμήμα ολόκληρης της έκθεσης εμπίπτει στον τίτλο: «Δεσμεύσεις των ΗΠΑ και των Συμμάχων για την ασφάλεια της Ουκρανίας».
Το πρόβλημα είναι εύκολο να κατανοηθεί. Οι συγγραφείς θέλουν να καταλήξουν σε ένα σχέδιο για την παροχή ασφάλειας στην Ουκρανία, προκειμένου να δοθούν κίνητρα για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Δυστυχώς, η Ρωσία δεν πρόκειται να επιτρέψει στην Ουκρανία να είναι μέρος οποιασδήποτε συμμαχίας ασφάλειας που υποστηρίζεται από τη Δύση, στην πραγματικότητα, γι' αυτό η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της στην πρώτη φάση, για να προλάβει την ένταξη της Ουκρανίας σε μια εχθρική στρατιωτική συμμαχία (ΝΑΤΟ) που συνδέεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι ένα ευαίσθητο θέμα που αναμφίβολα θα αποτελέσει εμπόδιο σε οποιεσδήποτε μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Αλλά είναι ένα θέμα για το οποίο δεν μπορεί να υπάρχει περιθώριο. Η Ουκρανία –ή οτιδήποτε έχει απομείνει από την Ουκρανία– θα πρέπει να είναι μόνιμα ουδέτερη και όλοι οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές θα πρέπει να απομακρυνθούν από την κυβέρνηση, τον στρατό και τις υπηρεσίες ασφαλείας. Η Μόσχα δε θα επιλέξει τους ηγέτες της Ουκρανίας, αλλά θα διασφαλίσει πως αυτοί οι ηγέτες δεν είναι ούτε Ναζί ούτε συνδέονται με κάποια ακροδεξιά εθνικιστική οργάνωση.
Όπως είπαμε νωρίτερα, πιστεύουμε ότι η έκθεση RAND δείχνει πως οι ελίτ είναι πλέον διχασμένες στο ζήτημα της Ουκρανίας. Πιστεύουμε ότι είναι μια θετική εξέλιξη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις και τερματισμό του πολέμου. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοήσουμε το γεγονός πως ακόμη και η πιο αμερόληπτη ανάλυση μπορεί να γέρνει ευνοϊκά προς την κατεύθυνση της ομάδας που παρέχει τη χρηματοδότηση. Και αυτό θα μπορούσε να ισχύει και εδώ. Λάβετε υπόψη ότι η RAND Corporation είναι μια ακομμάτιστη δεξαμενή σκέψης που, σύμφωνα με την αντισυνταγματάρχη ε.α. των USAF Karen Kwiatkowski:
«Δουλεύει για το κατεστημένο της άμυνας, και αν τα χρήματα είχαν... στεγνώσει εκεί, το thinktank δε θα υπήρχε με τη σημερινή του μορφή. Εξυπηρετεί πλήρως τα κυβερνητικά συμφέροντα των ΗΠΑ και εξαρτάται από αυτά». (Λου Ρόκγουελ )
Αυτό που υποδηλώνει είναι πως η έκθεση RAND μπορεί να αντιπροσωπεύει τις απόψεις του Πενταγώνου και του στρατιωτικού κατεστημένου των ΗΠΑ που πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται αδιάκοπα προς μια άμεση ανάφλεξη με τη Ρωσία. Με άλλα λόγια, η έκθεση μπορεί να είναι οι πρώτες ιδεολογικές πλευρές κατά των νεοσυντηρητικών που διοικούν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Λευκό Οίκο. Υποψιαζόμαστε ότι αυτή η διαίρεση μεταξύ του Υπουργείου Πολέμου και του «State» θα γίνει πιο ορατή τις επόμενες ημέρες. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε πως η πιο συνετή παράταξη στο Πεντάγωνο θα επικρατήσει.