 |
| Tankers with Alpha Company, 2nd Battalion, 116th Cavalry Brigade Combat Team, conducts platoon live-fire gunnery qualification Feb. 4, 2019, at the Orchard Combat Training Center. The Idaho Army National Guard Soldiers are preparing for the 116th Cavalry Brigade Combat Team’s upcoming rotation at the National Training Center, Fort Irwin, Calif., later this year |
Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ουκρανία και οι Στρατηγοί
Αν και δεν είναι μυστικό ότι από το 2013 έχω υποστηρίξει – πολλές φορές (συμπεριλαμβανομένου του περασμένου μήνα σε αυτές τις σελίδες) – εμπιστευόμαστε υπερβολικά τους στρατηγούς μας και κλείνουμε τα μάτια όταν αποδεικνύεται πως κάνουν καταστροφικό λάθος. Ωστόσο, με τις δηλώσεις και τους ισχυρισμούς που έγιναν από ορισμένους απόστρατους στρατηγούς μέχρι το τέλος του ενός έτους της Παρασκευής στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία, είναι πιο επείγον από ποτέ το αμερικανικό κοινό να λάβει αυτά που λέει με περισσότερο από λίγο σκεπτικισμό.
Εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μας ακολουθήσουν τη συμβουλή αυτών των πρώην υψηλόβαθμων αξιωματικών, η Αμερική μπορεί να βρεθεί σε πόλεμο με τη Ρωσία, σοκαρισμένη από μια ουκρανική ήττα – ή το χειρότερο από όλα: ρουφηγμένη σε μια πυρηνική ανταλλαγή με τη Ρωσία.
Για να μην πιστεύει κανείς πως πρόκειται για αβάσιμους ισχυρισμούς, εξετάστε τους ακόλουθους ισχυρισμούς και δηλώσεις που έγιναν από τους υψηλόβαθμους στρατηγούς της Αμερικής στην τηλεόραση τον τελευταίο καιρό. Αν κάποιος άκουγε μόνο αυτούς τους πρώην αξιωματικούς και δεν ήξερε τι συνέβαινε στην πραγματικότητα στο έδαφος, θα του συγχωρούνταν που πίστευε ότι η Ρωσία είναι μια αναλωμένη δύναμη, πως η Ουκρανία βρίσκεται σε καλό δρόμο προς τη νίκη και ότι ο μόνος τρόπος για να μην το κάνει η Ουκρανία θα είναι εάν οι δυτικοί πολιτικοί αποδυναμωθούν και αποτύχουν να παρέχουν τις απαραίτητες προμήθειες και εξοπλισμό.
Ο πρώην στρατηγός της Κεντρικής Διοίκησης Ντέιβιντ Πετρέους είπε ότι πιστεύει πως η Ουκρανία θα «ανακαταλάβει τα εδάφη που έχει καταλάβει η Ρωσία από τις 24 Φεβρουαρίου (2022)» και ότι «είναι «ακόμη και κατανοητό τώρα πως θα μπορούσαν να ανακαταλάβουν την Κριμαία και το Ντονμπάς». Ο πρώην στρατηγός Μαρκ Κλαρκ υποστήριξε την πρόταση του Πετρέους, προσθέτοντας ότι η κατάληψη της Κριμαίας «είναι ένας συγκεκριμένος, κατανοητός και εφικτός στρατιωτικός στόχος». Ο απόστρατος στρατηγός Μπεν Χότζες προχώρησε παραπέρα, ισχυριζόμενος πως ήταν «πολύ πιθανό» τα στρατεύματα του Ζελένσκι «να απελευθερώσουν την Κριμαία μέχρι το τέλος του καλοκαιριού».
Αν και πολλοί υποστήριξαν ότι η Κριμαία ήταν ένα μείζον συναισθηματικό ζήτημα για τη Ρωσία – για το οποίο ο Πούτιν είπε κατηγορηματικά πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για να την υπερασπιστεί – ο Χότζες απέρριψε επιπόλαια αυτή την ιδέα. Οι πιθανότητες, ισχυρίστηκε κατηγορηματικά ο Χότζες , «η Ρωσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα είναι σχεδόν ανύπαρκτες». Η σταθερή λογική που προβάλλει ο Hodges για τέτοια εμπιστοσύνη;
«Πιστεύει» ότι ο Πούτιν αποδέχεται πως ο Μπάιντεν θα ανταπαντούσε με μια πυρηνική απάντηση. Το ότι οποιοσδήποτε πρώην στρατηγός θα απέρριπτε τόσο επιπόλαια την ιδέα πως ένας απελπισμένος Ρώσος ηγέτης μπορεί να καταφύγει σε πυρηνικά όπλα είναι από μόνο του μια μεγάλη κόκκινη σημαία.
Τέλος, επεκτείνοντας αυτήν τη γραμμή σκέψης πως οι Ρώσοι μπορούν τόσο εύκολα να διαβαστούν - και να απολυθούν - είναι ο πρώην διοικητής της 1ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, υποστράτηγος Mark Hertling. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα σε ένα άρθρο της Washington Post, ο Χέρτλινγκ δήλωσε ξεκάθαρα ότι η Ουκρανία «θα κερδίσει τον πόλεμο». Ο λόγος της δηλωτικής αισιοδοξίας του; Η Ρωσία δε θα κάνει τις απαραίτητες αλλαγές για να κερδίσει «απλά επειδή δεν μπορεί».
Ο ρώσικος στρατός, ισχυρίστηκε ο πρώην στρατηγός, «αντανακλά τον χαρακτήρα και τις αξίες της κοινωνίας» από την οποία προήλθε και οι Ρώσοι δεν είναι σε θέση να πάρουν μαθήματα. Ο καλός στρατηγός φαίνεται να έχει ξεχάσει πως η Ρωσία, όταν απειλήθηκε αρκετά, κατέστρεψε τους ναπολεόντειους στρατούς της Γαλλίας το 1812 και την περίφημη Βέρμαχτ της Γερμανίας το 1945.
Χωρίς αμφιβολία, η Ρωσία έχει υπολειτουργήσει σε αυτόν τον πόλεμο για έναν ολόκληρο χρόνο. Αλλά αυτοί οι στρατηγοί αποτυγχάνουν να εξετάσουν καν μια σειρά από κρίσιμα θεμελιώδη στοιχεία του πολέμου που δεν υποστηρίζουν την ιδέα της ρωσικής ήττας και της νίκης της Ουκρανίας. Στον έναν ή τον άλλο βαθμό, καθένας από αυτούς τους στρατηγούς έχει βασίσει τους ισχυρισμούς του για μια αναπόφευκτη ουκρανική νίκη στην παράδοση σύγχρονου εξοπλισμού του ΝΑΤΟ.
Σχεδόν σαν να μη γνωρίζουν, ωστόσο, ότι όλος αυτός ο υποσχόμενος εξοπλισμός θα φτάσει σε μικρούς αριθμούς και σποραδικά, κυριολεκτικά απλωμένος καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και σε ορισμένες περιπτώσεις –όπως με τα τανκς Abrams των ΗΠΑ– πιθανότατα όχι μέχρι τις αρχές του 2024. Επιπλέον, το τελευταίο πακέτο των ΗΠΑ για την Ουκρανία των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν θα περιλαμβάνει όπλα και πυρομαχικά από υπάρχοντα αποθέματα που θα μπορούσαν να παραδοθούν αμέσως στην Ουκρανία, αλλά «θα χρειαστούν ένα ή δύο χρόνια για να φτάσουν στο μέτωπο της μάχης», όπως ανέφερε σήμερα το Associated Press.
Οι ουκρανικές δυνάμεις υποφέρουν τρομερά στην «κρεατομηχανή» του Μπαχμούτ σε καθημερινή βάση και χάνουν τανκς, πυροβολικά και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού στη διαδικασία. Πώς οποιοσδήποτε Αμερικανός στρατηγός υποθέτει ότι μια δύναμη που αμύνεται κατά μήκος ενός μετώπου 1.000 χιλιομέτρων, υπό μεγάλη πίεση από τον εχθρό της, και η οποία δε θα δει σημαντικές ποσότητες νέου εξοπλισμού μέχρι πιθανότατα στα τέλη του καλοκαιριού, θα μπορούσε να στραφεί στην επίθεση και ακόμη και να τεθεί σε κίνδυνο η Κριμαία, είναι τουλάχιστον παράξενο.
Δεν υπάρχει εύλογο μονοπάτι μέσω του οποίου η UAF θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια αξιόπιστη επίθεση στο άμεσο μέλλον. Θα κάνουν καλά να αποτρέψουν πρόσθετες ρωσικές προόδους κατά μήκος του τρέχοντος μετώπου. Πέρα, ωστόσο, από την αποτυχία να ληφθούν υπόψη προφανείς παράγοντες στο πεδίο της μάχης που δεν υποστηρίζουν μια επιτυχημένη επίθεση, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ενέχει η συμβουλή αξιωματικού σημαίας ενθαρρύνει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να υποστηρίξουν άσκοπα επικίνδυνες ενέργειες.
Την Πέμπτη αυτής της εβδομάδας, επτά πρώην στρατηγοί τεσσάρων αστέρων, όλοι τους κάποτε υπηρέτησαν ως Ανώτατοι Συμμαχικοί Διοικητές του ΝΑΤΟ, δημοσίευσαν ένα άρθρο στο Defense One που υποστήριξε πως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ «πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν» για να επιτρέψουν «μία Νίκη της Ουκρανίας». Ένας από τους βασικούς ισχυρισμούς τους είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να υποστηρίξουν μια νίκη στο Κίεβο λόγω αυτού που ισχυρίζονται πως θα επακολουθούσε από τη Ρωσία εάν νικήσει τις ουκρανικές δυνάμεις.
«Είναι πολύ πιθανό», γράφουν οι επτά στρατηγοί, «ότι μια επιτυχημένη ρωσική εισβολή θα ενθάρρυνε την Κίνα να δράσει εναντίον της Ταϊβάν. Η ιστορία διδάσκει, συνεχίζουν, «πως οι μακρινές συγκρούσεις στο εξωτερικό μπορούν να μας απειλήσουν άμεσα στο εσωτερικό, όταν δεν εμπλακούμε». Με όλο το σεβασμό: αυτό είναι ανοησία! Η Κίνα θα προχωρήσει ή δε θα προχωρήσει στην Ταϊβάν με βάση τους δικούς της υπολογισμούς, ανεξάρτητα από το αν η Ρωσία είναι ή όχι επιτυχημένη.
Και μιλώντας για αυτό που διδάσκει η ιστορία, ένα πολύ πιο σχετικό μάθημα είναι ότι εκείνα τα έθνη που διεξάγουν πολέμους που δεν είναι ούτε απαραίτητοι ούτε ωφέλιμοι, έχουν συχνά ως αποτέλεσμα την καταστροφή του πολιτισμού τους. Δείτε επίσης την Ελληνική Αυτοκρατορία, τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τη Βρετανική Αυτοκρατορία, όλες χρεοκοπημένες από αυτοκρατορική και στρατιωτική υπερβολή.
Το μεγαλύτερο όφελος για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι να τελειώσει ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, χωρίς να τον δούμε να παρατείνεται για τα επόμενα χρόνια – ειδικά όταν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για εμάς: την πυρηνική κλιμάκωση. Ωστόσο, οι συμβουλές από τέτοιους άνδρες που έχουν τόσα πολλά αστέρια στο στήθος τους έχουν ανησυχητικό αντίκτυπο στις απόψεις ακόμη και των συμμάχων ηγετών της Αμερικής.
Πριν από δύο εβδομάδες ο Πετρέους υποστήριξε πως όποτε τελείωνε η σύγκρουση, η Δύση θα έπρεπε να παρέχει «σιδερένιες εγγυήσεις ασφαλείας» στην Ουκρανία. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Πολωνός πρόεδρος Andrzej Duda κάλεσε το ΝΑΤΟ να παράσχει εγγυήσεις ασφαλείας στο Κίεβο. Την Παρασκευή, οι ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσαν ότι επειδή οι πόλεμοι της Ρωσίας μερικές φορές «ξεπαγώνουν», η Ουκρανία «θα χρειαστεί περισσότερες εγγυήσεις από εμάς».
Το αν είχαν στο μυαλό τους κάποια υπόσχεση τριών χωρών ή σκόπευαν να αναζητήσουν εγγύηση του ΝΑΤΟ δεν είναι ξεκάθαρο. Αλλά αυτό που πρέπει να είναι ξεκάθαρα σαφές είναι πως θα ήταν ύψιστη ανοησία να παρέχουμε οποιαδήποτε εγγύηση ασφάλειας σε ένα μέρος που βρίσκεται επί του παρόντος σε πόλεμο με τη Ρωσία, καθώς οποιαδήποτε μελλοντική όψη εχθροπραξιών μπορεί να κατακλύσει αμέσως τη Δύση.
Είναι αδιαμφισβήτητο εθνικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να εκπληρώσουν την υποχρέωσή μας στο άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ και να υπερασπιστούν κάθε ίντσα του εδάφους του ΝΑΤΟ – δεν είναι προς το συμφέρον μας να επεκτείνουμε ουσιαστικά αυτήν την προστασία σε έναν ασταθή εταίρο με σχεδόν μια δεκαετή ιστορία της σύγκρουσης με την πυρηνική Ρωσία.
Πάρα πολλοί από τους σημερινούς απόστρατους στρατηγούς φαίνεται να πιστεύουν ακόμη ότι έχουν να κάνουν με έναν ξένο αρχηγό κράτους όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο Μουαμάρ Καντάφι ή ο Μπασάρ αλ Άσαντ, κανένας από τους οποίους δεν είχε ή δεν έχει τη δύναμη να κάνει ουσιαστικό κακό στις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ανεξάρτητα από το πόσο πολλοί στη Δύση τον απεχθάνονται και τον κατηγορούν για τον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία λόγω του πυρηνικού του οπλοστασίου.
Επιπλέον, όπως αποδεικνύεται γραφικά τον τελευταίο χρόνο του πολέμου κατά τον οποίο η Ρωσία αγωνίστηκε να κατέχει έστω και το ένα πέμπτο ενός συνοριακού έθνους, η Μόσχα δεν αντιπροσωπεύει καμία αξιόπιστη συμβατική απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Ακόμη και με μια μεγάλη επιστράτευση, ο Πούτιν θα πιεστεί σκληρά να καταλάβει όλο το Ντονμπάς. δεν υπάρχει επί του παρόντος καμία πιθανότητα να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι οι στρατηγοί μας δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται αυτήν την ξεκάθαρη στρατιωτική πραγματικότητα.
Είναι πέρα από το χρόνο, επομένως, που το αμερικανικό κοινό και οι ηγέτες –μαζί με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ– αρχίζουν να εφαρμόζουν πολύ περισσότερο έλεγχο σε αξιώσεις από συνταξιούχους στρατηγούς των ΗΠΑ. Εάν η συμβουλή τους συνεχίσει να επηρεάζει τους σημερινούς διαμορφωτές πολιτικής, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί μια μέρα να βρεθούν βυθισμένες σε έναν πόλεμο που δε θα έπρεπε ποτέ να είχε γίνει.