pixabay / AnnaIlarionova |
Ron Paul - ronpaulinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Μετά από οκτώ χρόνια μάχης στο Ιράκ, ίσως έως και ένα εκατομμύριο αθώοι άνθρωποι πέθαναν, είτε άμεσα είτε έμμεσα, από την επιθετικότητα της Ουάσιγκτον. Κανείς δεν οδηγήθηκε ενώπιον δικαστηρίου για τα ψέματα και την καταστροφή. Κανείς δεν ζήτησε κα συγγνώμη. Η μαριονέτα της εποχής της Ουάσιγκτον, ο Ahmed Chalabi, διέλυσε τα ψέματα για τα ΟΜΚ του Ιράκ διακηρύσσοντας ότι οι υποστηρικτές του πολέμου ήταν «ήρωες κατά λάθος». Άλλαξαν το καθεστώς τους και αυτό ήταν το μόνο που τους ένοιαζε.
Η μηχανή προπαγάνδας που ωθούσε τον πόλεμο στο Ιράκ φαινόταν συντριπτική εκείνη την εποχή. Εκείνες τις ημέρες, αρκετοί συνάδελφοι του Κογκρέσου άρχισαν να ανοίγουν επικοινωνία μεταξύ κομματικών γραμμών για να αναζητήσουν τρόπο να σταματήσουν τον πόλεμο. Από συντηρητικούς όπως ο αείμνηστος βουλευτής Walter Jones και ο βουλευτής John Duncan, μέχρι προοδευτικοί όπως ο βουλευτής Dennis Kucinich και ο βουλευτής Jim McGovern και τόσοι άλλοι, αρχίσαμε να οργανώνουμε και να σχεδιάζουμε στρατηγική.
Ένα εργαλείο που χρησιμοποιήσαμε προς όφελός μας ήταν η ιδέα ενός «απίθανου» συνασπισμού αριστεράς και δεξιάς που ενώνονται για να αντιταχθούν στον πόλεμο. Τα ΜΜΕ μπορεί να μην ενδιαφέρθηκαν για τις αντιπολεμικές μας απόψεις, αλλά δεν μπορούσαν να συγκρατηθούν όταν παρουσιάστηκε αυτή η ιστορία άρχισε να γίνεται κανονική είδηση. Ξανά και ξανά αυτή η «απίθανη» ομάδα έκανε συνεντεύξεις Τύπου, εισήγαγε διάφορα νομοθετικά εργαλεία και επικοινωνούσε στα παρασκήνια για να προσπαθήσει να αναπτύξει το κίνημα ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ.
Δυστυχώς με την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα το 2008, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα ως αντιπολεμικός υποψήφιος αλλά στη συνέχεια εξαπέλυσε πολλές στρατιωτικές επιθέσεις στο εξωτερικό, αυτός ο παλιός συνασπισμός διαλύθηκε. Ορισμένοι προοδευτικοί δικαιολογούσαν το μιλιταρισμό του Ομπάμα και έχασαν το ενδιαφέρον τους για συνεργασία με τους συντηρητικούς. Ορισμένοι συντηρητικοί οδηγήθηκαν από την προσωπική τους αντιπάθεια για τον Ομπάμα και έκλεισαν τα μάτια τους.
Ξαφνικά, καθώς αντιμετωπίζουμε την άλλοτε αδιανόητη προοπτική μιας άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης με την πυρηνικά οπλισμένη Ρωσία για την Ουκρανία, ένας συνασπισμός πέρα από την Αριστερά-Δεξιά αναδύεται από τον μακρύ λήθαργο. Αυτή την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου, μια ευρεία και πολύ διαφορετική ομάδα θα συγκεντρωθεί στην Ουάσιγκτον, DC στο Μνημείο του Λίνκολν για να καταγγείλει την υπνοβασία της Ουάσιγκτον στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η συγκέντρωση «Rage Against The War Machine» υπόσχεται να είναι η πρώτη μεγάλης κλίμακας συγκέντρωση ενάντια στο επιθετικό πολεμικό λόμπι της Ουάσιγκτον εδώ και πολλά χρόνια. Ανυπομονώ να μοιραστώ τη σκηνή με τους καλούς μου φίλους και πρώην συναδέλφους του Βουλής, Dennis Kucinich και Tulsi Gabbard, καθώς και με τον καλό μου φίλο και συνάδελφο ελευθεριακό δικαστή Andrew Napolitano, και πολλούς ακόμη ομιλητές από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα.
Πολλοί από εμάς παρακολουθούμε με ανησυχία καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν –με την ενθουσιώδη υποστήριξη πολλών Ρεπουμπλικανών του Κογκρέσου– κλιμακώνει συνεχώς την εμπλοκή της στη σύγκρουση Ρωσίας/Ουκρανίας και τώρα βρίσκεται επικίνδυνα κοντά σε έναν άμεσο, θερμό πόλεμο με τη μεγαλύτερη πυρηνική υπερδύναμη στη γη.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Πού είναι οι λογικές φωνές και τα πιο ψυχρά κεφάλια; Ακριβώς όταν φαινόταν ότι δεν βρίσκονταν πουθενά, εδώ είμαστε! Ελπίζω όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να ενωθούν μαζί μας και να συνεχίσουν να συγκεντρώνονται για αυτόν τον σημαντικό σκοπό. Πρέπει να ενωθούμε όσο μπορούμε. Όχι πόλεμος με τη Ρωσία!