ΤΟΥ HELMHOLTZ SMITH - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Σκεφτόμουν γιατί συμβαίνει αυτό και κατέληξα στα ακόλουθα συμπεράσματα. Μέχρι τώρα, όλοι όσοι δίνουν προσοχή γνωρίζουν ότι το πεδίο μάχης της Ουκρανίας είναι μέρος ενός παγκόσμιου πολέμου στον οποίο όσοι ελέγχουν την αμερικανική αυτοκρατορία προσπαθούν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Για όσους βρίσκονται εκτός της φούσκας της προπαγάνδας του ΝΑΤΟ υπάρχει γενική συμφωνία πως:
1. Η Ρωσία κερδίζει τόσο στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας όσο και στο ευρύτερο θέατρο.
2. Ο χρόνος είναι με το μέρος της Ρωσίας.
Πρώτα το πεδίο μάχης της Ουκρανίας. Ο πρώτος στόχος στον πόλεμο είναι να καταστρέψεις τη δύναμη του εχθρού και αυτό που κάνει η Ρωσία, ειδικά στο σφαγείο του Μπαχμούτ. Το Κίεβο είναι αποφασισμένο να σταθεί και να πολεμήσει εδώ και οι Ρώσοι είναι πολύ χαρούμενοι που τους αφήνουν να το κάνουν – «το πυροβολικό κατακτά και το πεζικό καταλαμβάνει» – και αυτό βλέπουμε εδώ. Σιγά-σιγά οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν πάνω από βουνά με ουκρανικά σώματα. Την τελευταία εβδομάδα περίπου οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να προελαύνουν και σε άλλα μέτωπα. Αυτή η απομάκρυνση μπορεί να συνεχιστεί μέχρι να καταρρεύσει η Ουκρανία γιατί είναι πιο εύκολο για τους Ρώσους να αφήσουν τον εχθρό να τους πλησιάσει παρά να τους κυνηγήσει. Εν τω μεταξύ, οι ρωσικοί πύραυλοι καταστρέφουν την υποδομή που χρειάζεται το Κίεβο για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ο χρόνος και οι εξελίξεις ευνοούν τη Ρωσία και δεν υπάρχει κίνητρο για κινήσεις «μεγάλου βέλους».
Στο μεγαλύτερο πόλεμο, οι κυρώσεις που υποτίθεται ότι είχαν συντρίψει τη Ρωσία έχουν γυρίσει μπούμερανγκ και έχουμε τίτλους όπως Ο πληθωρισμός στην Ευρώπη πέφτει, αλλά οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται» και οι θάνατοι από υποθερμία στην Αγγλία. Ο πληθωρισμός μειώνεται επειδή η ζήτηση μειώνεται και η ζήτηση μειώνεται επειδή οι επιχειρήσεις σταματούν λόγω της τιμής των καυσίμων. Ο PMI της Γερμανίας υποχωρεί. Κανείς (εκτός από τους κατοίκους της φούσκας στο ΝΑΤΟ) δεν πρέπει να εκπλαγεί – επιβάλατε κυρώσεις στο μεγαλύτερο εξαγωγέα ενέργειας, το μεγαλύτερο εξαγωγέα σιτηρών και ένα μεγάλο εξαγωγέα ποτάσας, περιμένατε να μειωθούν οι τιμές;
Όλα χρειάζονται ενέργεια και όλοι χρειάζονται φαγητό. Η ενότητα του ΝΑΤΟ κλονίζεται με την Τουρκία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Η Ουγγαρία ανακοινώνει επίσημα τα βάσανα των Ούγγρων στην Ουκρανία. Εξεταζόταν η διχοτόμηση της Ουκρανίας. Ο Μακρόν υποψιάζεται ότι οι ΗΠΑ σκόπιμα αποδυναμώνουν τους Ευρωπαίους συμμάχους τους. Μήπως η Ουάσιγκτον απλώς πίεσε το Βερολίνο να πάει πρώτο – πότε ακριβώς θα φτάσουν εκεί τα Abrams; Το ΝΑΤΟ εισβάλλει τώρα στα ενεργά αποθέματά του (η Εσθονία προσχωρεί στη Δανία στην αποστολή όλου του πυροβολικού της). (Και, όχι πως ρωτάει κανείς, ποιος ανατίναξε το Nord Stream;) Εξεγέρσεις και διαδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη. Τι συμβαίνει στο Κίεβο; Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτό τόσο πιο αδύναμοι γίνονται οι εχθροί της Ρωσίας. Έτσι και στο μεγάλο πόλεμο, ο χρόνος και οι εξελίξεις ευνοούν τη Ρωσία και δεν υπάρχει κίνητρο για κινήσεις «μεγάλου βέλους».
Ως εκ τούτου, η Ρωσία θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει και να κρατά τη μεγάλη δύναμη σε εφεδρεία –χωρίς λόγο να αλλάξει κάτι– εκνευρίζοντας τους εχθρούς της.
Αλλά.
Πόσο θα τρελαθεί το ΝΑΤΟ; Η στρατηγική του είναι μια ολοκληρωτική αποτυχία. Οι «ακρωτηριαστικές κυρώσεις» δεν κατέρρευσαν τη ρωσική οικονομία, δεν ανέτρεψαν τον Πούτιν ή δεν έκαναν τον πληθυσμό να αυξηθεί. Ακριβώς το αντίθετο – όταν ακόμη και ο Economist πρέπει να παραδεχτεί ότι η Ρωσία «τα πήγε πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο», ξέρετε πως πραγματικά ευδοκιμεί. Τα θαυμαστά όπλα – Bayraktars, Javelins, M777, HIMARS, Gepards, Patriots και τώρα τανκς – δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο από το να παρατείνουν τα δεινά της Ουκρανίας και να κάνουν τη Wagner και τον Akhmat Sila τους καλύτερους αστικούς μαχητές στον κόσμο. Τι ακολουθεί; Μπορεί το ΝΑΤΟ να αντιστραφεί; Μπορεί να επιβιώσει από άλλη μια ήττα; Ή, όπως αναρωτιέται ο Larry, οδηγείται κατευθείαν στο Grand Canyon; Ποια νέα τρέλα θα βρει όταν τα τανκς χαλάσουν;
Επομένως, πιστεύω ότι η ρωσική ανώτατη διοίκηση βρίσκεται σε συνεχή βρόχο αποφάσεων. Κάθε πρωί σκέφτεται αν θα συνεχίσει την τρέχουσα στρατηγική ή αν θα ξεκινήσει την κίνηση του «μεγάλου βέλους» για να την τερματίσει πριν το ΝΑΤΟ κάνει κάτι ανεπανόρθωτα ανόητο. Είναι μια προσεκτική διαδικασία εξισορρόπησης.
Εν ολίγοις, η ρωσική ανώτατη διοίκηση θα συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει και θα κρατήσει πίσω την εφεδρεία μέχρι να αποφασίσει ότι έχει έρθει η στιγμή να το τερματίσει. Και αυτή είναι μια απόφαση που μόνο αυτή μπορεί να πάρει με βάση πληροφορίες που μόνο αυτή μπορεί να γνωρίζει.
Άρα, ίσως η επίθεση του «μεγάλου βέλους» να ξεκινήσει αύριο ή ίσως να μην χρειαστεί ποτέ να ξεκινήσει.