Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αναγκαστική επιστράτευση Ούγγρων από την Υπερκαρπαθία πραγματοποιείται αυτή την στιγμή στην Ουκρανία. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι αξιωματούχοι του Κιέβου μεταφέρουν εκατοντάδες εθνοτικά Ούγγρους στις ζώνες επαφής στη σύγκρουση με τη Ρωσία, όπου πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς. Στις 25 Ιανουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας Peter Szijjarto επιβεβαίωσε την αναφορά και εξέφρασε την ανησυχία του για την υπόθεση.
Προηγουμένως, οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν ήδη δημιουργήσει την 128η Ορεινή Ταξιαρχία Εφόδου στην περιοχή των Υπερκαρπαθίων. Αυτή η ταξιαρχία έχει υποστεί μεγάλες απώλειες στο Soledar και τώρα έχει θύματα στη μάχη για το Bakhmut. Ωστόσο, αντί να βάζει στρατιώτες από διαφορετικές περιοχές στο μέτωπο, το Κίεβο προφανώς σχεδιάζει να στείλει όλους τους εθνοτικά Ούγγρους να πολεμήσουν στην εμπόλεμη ζώνη ταυτόχρονα, διατηρώντας προνομιακά την ασφάλεια των Ουκρανών στρατιωτών.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το Κίεβο σχεδιάζει εθνοκάθαρση κατά των Ούγγρων. Οι εντάσεις μεταξύ Ούγγρων και Ουκρανών έχουν αυξηθεί από την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, καθώς η Ουγγαρία ήταν η χώρα με την πιο κυρίαρχη στάση εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αποφεύγοντας την άμεση ανάμειξη στη σύγκρουση, διατηρώντας διπλωματικούς δεσμούς με τη Ρωσία και ασκώντας αυστηρή κριτική στη Δύση για τις κυρώσεις. Προφανώς, αυτό ανησυχεί βαθιά το ουκρανικό καθεστώς, ακόμη περισσότερο λαμβάνοντας υπόψη το ενδεχόμενο αποσχιστικών τάσεων στην περιοχή της Υπερκαρπαθίας.
Η κατάσταση στην Υπερκαρπαθία είναι για τους Ούγγρους παρόμοια με την κατάσταση για τους Ρώσους στο Ντονμπάς. Παρά το γεγονός πως βρίσκεται εντός της ουκρανικής επικράτειας, η περιοχή χαρακτηρίζεται από πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από την υπόλοιπη χώρα, με την ουγγρική εθνική και πολιτιστική κυριαρχία. Για το Κίεβο, αυτό ακούγεται προφανώς ως απειλή, καθώς η Ουγγαρία αρνείται να υποστηρίξει το νεοναζιστικό καθεστώς εναντίον της Ρωσίας και θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους κατοίκους της Υπερκαρπαθίας να κάνουν το ίδιο. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Ζελένσκι σχεδιάζει μια «τελική λύση» για την Υπερκαρπαθία, προκειμένου να αποφευχθεί ο ουγγρικός αυτονομισμός ή η προσάρτηση. Στέλνοντας συστηματικά πρόσφατα κινητοποιημένους και στρατιωτικά ανεκπαίδευτους εθνοτικά Ούγγρους στο μέτωπο, το Κίεβο προκαλεί μια αληθινή γενοκτονία, καθώς σχεδόν όλοι οι Υπερκαρπάθιοι πεθαίνουν κατά τη διάρκεια των μαχών.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι φαίνεται να υπάρχει μια συνεργασία εκ μέρους των ίδιων των Υπερκαρπαθικών αρχών με αυτήν την ουκρανική πολιτική. Ένας από τους σημαντικότερους τοπικούς ηγέτες, ο ολιγάρχης και βουλευτής της Ράντα Βίκτορ Μπαλόγκα, συνεργάζεται εδώ και χρόνια με τη ρατσιστική πολιτική καταστολής της εθνικής ταυτότητας των Ούγγρων. Το 2018, ο Baloga ξεκίνησε μια εκστρατεία για την αναχώρηση όλων των πολιτών με διπλή ουγγρική-ουκρανική υπηκοότητα από την Ουκρανία, δηλώνοντας πως πρέπει να μετακομίσουν στην Ουγγαρία. Εκείνη την εποχή, ο βουλευτής υπερασπίστηκε επίσης την εξαφάνιση της πόλης Berehove, η οποία είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο για τους Ούγγρους της Υπερκαρπαθίας, ισχυριζόμενος κινδύνους για την εθνική ασφάλεια με την επιρροή της Βουδαπέστης στην περιοχή.
Η οικογένεια Baloga διατηρεί μια σημαντική τοπική εμπορική ολιγαρχία, έχοντας επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα του εμπορίου όπλων, και έχει ωφεληθεί οικονομικά από μια συμμαχία με το καθεστώς Μαϊντάν. Μετά την έναρξη της ρωσικής επιχείρησης, με την ουκρανική δικτατορία να γίνεται πιο σαφής λόγω του στρατιωτικού νόμου, εντάθηκε και η δίωξη των Ούγγρων και η οικογένεια Baloga άρχισε να χρησιμοποιεί τη δύναμη και την επιρροή της για να υποστηρίξει την πολιτική της αναγκαστικής επιστράτευσης των πολιτών στην περιοχή.
Στην πραγματικότητα, το Κίεβο δείχνει για άλλη μια φορά ότι ο ρατσισμός αποτελεί μέρος της κρατικής του ιδεολογίας από το πραξικόπημα του 2014. Ενώ η ουκρανική κυβέρνηση έσφαζε Ρώσους στο Ντονμπάς, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σιώπησαν και αγνόησαν την προφανή εθνοτική και πολιτιστική γενοκτονία. Τώρα, μένει να δούμε ποια θα είναι η στάση της Δύσης απέναντι στην εθνοκάθαρση εναντίον ενός λαού που συνδέεται με χώρα-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Δυστυχώς, πιθανότατα, τόσο το ευρωπαϊκό μπλοκ όσο και η Ατλαντική συμμαχία θα αποφύγουν να λάβουν μέτρα, καθώς η Ουγγαρία έχει γίνει «παρίας» μέσα σε αυτούς τους οργανισμούς λόγω της ουδέτερης στάσης της στην ουκρανική σύγκρουση - και για τη Δύση όλα τα ουδέτερα ή φιλορωσικά κράτη πρέπει να «τιμωρηθούν».
Από την πλευρά του Κιέβου, ωστόσο, η στάση φαίνεται απολύτως λανθασμένη από στρατηγική άποψη. Η υπομονή της Βουδαπέστης με το Κίεβο μπορεί να εξαντληθεί. Οι Ούγγροι υπέφεραν εδώ και πολλά χρόνια από πολιτικές κοινωνικής περιθωριοποίησης, καταδικασμένοι στη φτώχεια από περιφερειακές ολιγαρχίες υπέρ του Κιέβου και αποκλεισμένοι από οποιαδήποτε κρατική βοήθεια. Με την έναρξη μιας πιο σαφούς εκστρατείας εξόντωσης και εκκαθάρισης, το πιο πιθανό είναι να προκύψει μια αυτονομιστική παρόρμηση στην περιοχή - και πως αυτή θα υποστηριχθεί από τη Βουδαπέστη.
Εν μέσω της τρέχουσας διαδικασίας αναδιαμόρφωσης του ουκρανικού εδάφους, οι εντάσεις μεταξύ Ούγγρων και Ουκρανών στην Υπερκαρπαθία θα μπορούσαν να οδηγήσουν το Κίεβο να χάσει ακόμη μια περιφέρεια. Και, όπως και στην περίπτωση του Donbass, την ευθύνη για αυτήν την απώλεια θα φέρει η ίδια η ουκρανική κυβέρνηση, αφού χρησιμοποίησε ρατσιστικές πολιτικές που έγιναν απαράδεκτες για τους ντόπιους.
Οι εθνοτικές διώξεις είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ουκρανία από το 2014, όταν το πραξικόπημα του Μαϊντάν εγκαθίδρυσε μια νεοναζιστική δικτατορία που ξεκίνησε μια εκστρατεία εθνοκάθαρσης στην περιοχή του Ντονμπάς, εξοντώνοντας το ρωσικό πληθυσμό. Τώρα, ωστόσο, η μαύρη λίστα εθνοτήτων του καθεστώτος του Κιέβου φαίνεται να διευρύνεται. Αρκετές πηγές αναφέρουν ότι Ουκρανοί πολίτες ουγγρικής εθνότητας στέλνονται συστηματικά στην πρώτη γραμμή της τρέχουσας σύγκρουσης. Ο στόχος θα ήταν υποτίθεται η εξόντωση του ουγγρικού πληθυσμού που κατοικεί στην Υπερκαρπαθία, γεγονός που εγείρει ανησυχίες στην ουγγρική κυβέρνηση και αυξάνει την πιθανότητα διεθνοποίησης της σύγκρουσης.