 |
| Wikimedia |
Martin Jay - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αξιοσημείωτο ήταν το αίτημα του ίδιου του Ζελένσκι για άρματα μάχης από τη Δύση, ιδιαίτερα το τανκ Leopard II κατασκευασμένο στη Γερμανία, το οποίο προκάλεσε σάλο στα μέσα ενημέρωσης τον Ιανουάριο. Αρχικά, η Γερμανία δίστασε καθώς ο άσπονδος Scholz που πάντα υποχωρεί μπροστά στην κοινή γνώμη αντί να εμμένει σε οποιαδήποτε από τις δικές του πολιτικές, δεν ήθελε να είναι γερμανικής κατασκευής τανκ, είτε είναι μέρος του γερμανικού στρατού είτε ακόμη και αυτά που χρησιμοποιεί η Πολωνία που θα σταλούν στην Ουκρανία. Η ανησυχία είναι πάντα η ίδια: η εκδίκηση από τον Πούτιν.
Ο Scholz ανησυχεί συνεχώς για αυτό και ανατρέχει στην ιστορία και σκέφτεται τι συνέβη στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όταν οι Ρώσοι πολέμησαν τους Γερμανούς. Αρνήθηκε αρχικά και υπήρξε σαφής ως προς τα τανκς που θα στέλνονταν. Και μετά υποχώρησε σε αυτό που πολλοί νόμιζαν ότι ήταν δημόσια και πολιτική πίεση. Είναι ένα σενάριο που παίζεται ξανά και ξανά καθώς η Γερμανία βρίσκεται σε σύγχυση σχετικά με το τι ελπίζει να πετύχει στην Ουκρανία. Σίγουρα δεν επιθυμεί να κερδίσει τον Πούτιν δίκαια και ξεκάθαρα στο πεδίο της μάχης, καθώς φοβάται αντίποινα αργότερα, δεδομένου πως υπάρχει μόνο το ανοιχτό έδαφος της Πολωνίας μεταξύ των δύο χωρών.
Αλλά ο Τζο Μπάιντεν στηρίχτηκε στον Σολτς; Είναι ενδιαφέρον ότι λίγες στιγμές μετά την ανακοίνωση του Scholz, κυκλοφόρησαν είδηση από το στρατόπεδο Μπάιντεν πως στην πραγματικότητα η Αμερική θα έστελνε τανκς Abrams στην Ουκρανία, κάτι που ήταν μια πλήρης ανατροπή σε αυτό που ο Μπάιντεν πάντα επέμενε ο ίδιος καθ' όλη τη διάρκεια.
Λοιπόν τι συμβαίνει;
Είναι η άποψη του συγγραφέα ότι είναι απλώς ένα ακόμη προπέτασμα καπνού για να καθυστερήσει και να κερδίσει χρόνο για τη Δύση, οι ηγέτες της οποίας αγωνίζονται να βρουν μια βιώσιμη αιτιολόγηση γιατί η ακριβή εκστρατεία του ΝΑΤΟ συνεχίζεται και δεν καταλήγει κάπου. Είναι σαν να δημιουργήθηκε η ιδέα των τανκς από ειδικούς δημοσίων σχέσεων ως ένας τέλειος τρόπος να πετάξουν στους δημοσιογράφους μερικά κιλά κρέας για να μασήσουν ενώ οι ηγέτες του ΝΑΤΟ επανεξετάζουν πώς να δημιουργήσουν νέο έδαφος στον ίδιο τον πόλεμο, ο οποίος έχει επιβραδυνθεί λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Οι αριθμοί αρχικά είναι τόσο μικροί, που είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι τανκς από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία θα έχουν αντίκτυπο σε ένα «σύνορο» που εκτείνεται σε 1000 km. Επίσης, είναι πολύ απίθανο έως και 50 άρματα μάχης στην πρώτη παρτίδα που θα φτάσουν την άνοιξη να χρησιμοποιηθούν ως «αιχμή του δόρατος», όπως περιγράφεται από δυτικούς στρατιωτικούς αναλυτές, καθώς αυτό θα τα έβαζε απευθείας στο σαγόνι του λιονταριού και οι απώλειες θα είναι πάρα πολλές για να αντέξει η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, όσον αφορά την αρνητική κάλυψη του Τύπου. Επιπλέον, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα χρησιμοποιηθούν σε αστικούς πολέμους, καθώς αυτό τα τοποθετεί ως ξεχωριστό μειονέκτημα απέναντι στις ρωσικές δυνάμεις.
Η εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτών καθώς και η ομάδα υποστήριξης για την εξυπηρέτησή τους θα διαρκέσει επίσης τουλάχιστον δύο μήνες και έτσι πρέπει να αναρωτηθεί κανείς ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός της ιδέας από το να αγοράσει περισσότερο χρόνο για τη Δύση και επίσης να εξαντλήσει τον αριθμό των ευρωπαϊκών τανκς για τις κυβερνήσεις της ΕΕ, ώστε να αναγκαστούν να αγοράσουν αμερικανικά τανκς για να καλύψουν το χάσμα.
Τα ουκρανικά τανκς στο πεδίο της μάχης σε οποιοδήποτε σοβαρό αριθμό μόνο μπούμερανγκ θα γυρίσουν στον Ζελένσκι, την Ουάσιγκτον και τους Ευρωπαίους που τα στέλνουν. Πιθανότατα θα χρησιμοποιηθούν σε αμυντικό ρόλο για να τοποθετηθούν τακτικά στην περίμετρο πόλεων που ήδη κατέχουν οι ουκρανικές δυνάμεις και όχι σε επιθετική επιχείρηση, κινδυνεύοντας να ανατιναχτούν μεγάλοι αριθμοί από αυτά. Τα αμερικανικά, γερμανικά και βρετανικά τανκς τελευταίας γενιάς είναι σίγουρα ανώτερα από τα ρωσικά, αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι η εμπειρία των ανδρών σε αυτά, που στην περίπτωση των Ουκρανών θα είναι «πρωτάρηδες». Στην πραγματικότητα, η ιστορία των τανκς είναι πραγματικά fake news, καθώς τα τανκς δεν είναι η ασημένια σφαίρα που ισχυρίζεται ότι είναι ο Zelensky, ο οποίος δεν είναι στρατιωτικός ειδικός. Τα τανκς μπορεί να είναι ακριβώς το αντίθετο. Μόλις η Δύση αρχίσει να τα χάνει σε σημαντικό αριθμό, μπορεί κάλλιστα να κατευθύνει τη σύγκρουση σε άλλο επίπεδο που περιλαμβάνει πυραύλους πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς ή ακόμη και τακτικές αεροπορικές επιδρομές, τις οποίες μέχρι τώρα απέφευγε ο Πούτιν. Βραχυπρόθεσμα φυσικά, οι δημοσιογράφοι θα μπορούν τώρα να διατηρήσουν τη δυναμική του πολέμου και να ευχαριστήσουν τους ΝΑΤΟϊκούς αφέντες τους, οπότε να περιμένετε ΠΟΛΛΕΣ ιστορίες για τανκς, τανκς, τανκς. Η μόνη ιστορία που δεν θα διαβάσετε θα είναι αυτή των στρατηγών του Πενταγώνου που λένε στους δημοσιογράφους πως δεν υπάρχει σύστημα παρακολούθησης στα άρματα μάχης των ΗΠΑ ώστε να επαληθευτεί ότι έφτασαν ακόμη και στη χώρα, καθώς αυτό θα είναι το μεγαλύτερο ψέμα ολόκληρου του πολέμου.