Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Στο άρθρο της Ana Swanson σχετικά με το πώς «Η Ρωσία παρακάμπτει τις δυτικές τιμωρίες, με τη βοήθεια φίλων», αναφέρει δυτικούς εμπειρογνώμονες που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «οι εισαγωγές της Ρωσίας μπορεί να έχουν ήδη ανακάμψει στα προπολεμικά επίπεδα ή θα το κάνουν σύντομα, ανάλογα με τα μοντέλα τους». Ακόμη πιο συναρπαστική είναι η αναφορά στην τελευταία αξιολόγηση του ΔΝΤ από τη Δευτέρα, η οποία «αναμένει τώρα η ρωσική οικονομία να αναπτυχθεί 0,3 τοις εκατό φέτος, μια απότομη βελτίωση από την προηγούμενη εκτίμηση για συρρίκνωση 2,3 τοις εκατό».
Ούτε οι NYT, οι δυτικοί εμπειρογνώμονες που επικαλείται η Swanson, ούτε το ΔΝΤ μπορούν αξιόπιστα να κατηγορηθούν πως είναι «φιλικοί προς τη Ρωσία», πόσο μάλλον οι λεγόμενοι «Ρώσοι προπαγανδιστές» ή ακόμη και οι «Ρώσοι πράκτορες», γεγονός που επιβεβαιώνει την παρατήρηση ότι αυτή η διάσταση του infowar του Golden Billion έχει επίσης αλλάξει αποφασιστικά. Το γεγονός είναι πως οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης απέτυχαν να καταλύσουν την κατάρρευση αυτής της στοχευμένης πολυπολικής οικονομίας της Μεγάλης Δύναμης, η οποία συνεχίζει να παραμένει εντυπωσιακά ανθεκτική.
Η χρονική στιγμή κατά την οποία άλλαξε αυτή η αφήγηση είναι επίσης σημαντική επειδή επεκτείνει την αξιοπιστία στην πιο ευρέως γνωστή νέα αφήγηση που σήμερα προειδοποιεί σοβαρά για την πιθανή απώλεια του Κιέβου στον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία. Σε τελική ανάλυση, εάν οι κυρώσεις πέτυχαν τον στόχο που υποτίθεται πως είχαν και για τον οποίο τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης της Δύσης (MSM) μέχρι τώρα έλεγαν ψέματα ότι υποτίθεται πως είχαν, τότε φυσικά προκύπτει ότι το Κίεβο «αναπόφευκτα» θα κέρδιζε ακριβώς όπως ισχυρίζονταν πως θα συνέβαινε μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου.
Έχοντας αυτό κατά νου, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να «επαναπρογραμματιστεί» ο μέσος Δυτικός αφού του έγινε πλύση εγκεφάλου τους τελευταίους 11 μήνες για να περιμένει τη δήθεν «αναπόφευκτη» νίκη του Κιέβου είναι επίσης να αλλάξουν αποφασιστικά οι συμπληρωματικές αφηγήσεις που δημιούργησαν τεχνητά αυτό το προαναφερθέν ψευδές συμπέρασμα. Για τον σκοπό αυτό, δόθηκε η εντολή να ξεκινήσει η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την αποτυχία των αντιρωσικών κυρώσεων του Golden Billion, εξ ου και το τελευταίο κομμάτι των NYT και το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Αυτό που μένει ανείπωτο σε αυτό το άρθρο είναι η «πολιτικά εσφαλμένη» αλλά εντούτοις βαριά υπονοούμενη παρατήρηση ότι ο από κοινού Παγκόσμιος Νότος υπό την ηγεσία των BRICS & SCO, στον οποίο ανήκει η Ρωσία, αψήφησε τις απαιτήσεις του Golden Billion να «απομονώσει» αυτή την πολυπολική Μεγάλη Δύναμη. Κανένα MSM δε θα το παραδεχτεί ποτέ, τουλάχιστον όχι ακόμη, αλλά το de facto μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου έχει περιορίσει την επιρροή τους έξω από την πρόσφατα αποκατεστημένη «σφαίρα επιρροής» των ΗΠΑ στην Ευρώπη, οι χώρες της οποίας είναι οι μόνες που υποφέρουν από αυτές τις κυρώσεις.
Ωστόσο, το πιο πρόσφατο άρθρο των NYT θα μπορούσε ακούσια να κάνει πολλά μέλη του κοινού τους να το συνειδητοποιήσουν αυτό, ωστόσο, και ως εκ τούτου μπορεί να αντιτίθενται όλο και περισσότερο στο να κλιμακώσουν οι κυβερνήσεις τους τη δέσμευσή τους στον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία υπό την αμερικανική πίεση. Ο Κροάτης Πρόεδρος Ζόραν Μιλάνοβιτς προσχώρησε πρόσφατα στο κλαμπ μαζί με τον Ούγγρο Πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν για να καταδικάσει αυτή την εκστρατεία και να ευαισθητοποιήσει ευρύτερα για το πόσο αντιπαραγωγική ήταν για τα αντικειμενικά συμφέροντα της Ευρώπης.
Καθώς οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν πως είναι οι μόνοι που υποφέρουν από τις αντιρωσικές κυρώσεις που τους ανάγκασε να επιβάλουν ο Αμερικανός αρχηγός τους και ότι οι θυσίες τους δεν έχουν επηρεάσει αρνητικά την ειδική επιχείρηση της στοχευμένης πολυπολικής Μεγάλης Δύναμης, μπορεί να ακολουθήσουν μαζικές αναταραχές. Είναι απίθανο να επηρεάσει τους ηγέτες τους που ελέγχονται από τις ΗΠΑ να αντιστρέψουν την πορεία τους, ενθυμούμενοι ότι η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών υποσχέθηκε στα τέλη του περασμένου έτους να μην το κάνει ποτέ, αλλά θα μπορούσε να καταλύσει μια αντίδραση με βίαιη αστυνομική καταστολή.
Ο λόγος πίσω από αυτήν την απαισιόδοξη πρόβλεψη είναι ότι μια αντιστροφή ή τουλάχιστον η μείωση του σημερινού άκαμπτου καθεστώτος των αντιρωσικών κυρώσεων θα αντιπροσώπευε μια πρωτοφανώς ανεξάρτητη κίνηση από οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κράτος/η το κάνει/κάνουν κάτι τέτοιο. Δεδομένου ότι αυτό δε συνέβη καν τα οκτώ χρόνια πριν από την επιτυχή επαναβεβαίωση της μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ όλο το 2022, η πιθανότητα να συμβεί αυτό στις μέρες μας κάτω από αυτές τις πολύ πιο δύσκολες συνθήκες είναι πρακτικά μηδενική.
Η υφιστάμενη των ΗΠΑ «Lead From Behind» για τη «διαχείριση» των ευρωπαϊκών υποθέσεων ως μέρος της νέας στρατηγικής της «καταμερισμού των βαρών», η Γερμανία , έχει περισσότερους από αρκετούς μοχλούς οικονομικής, θεσμικής και πολιτικής επιρροής για να τιμωρήσει πολλούς εκείνους τους κατώτερους Αμερικανούς υποτελείς που ξεφεύγουν από τη θέση τους. Ως εκ τούτου, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από ένα μεμονωμένο μέλος της ΕΕ να αψηφήσει μονομερώς τις αντιρωσικές κυρώσεις του μπλοκ στις οποίες είχε συμφωνήσει προηγουμένως η δική του κυβέρνηση.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την πραγματικότητα, εκείνοι οι ηγέτες που θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ή τουλάχιστον να μη διακινδυνεύσουν την οργή του υβριδικού πολέμου των ΗΠΑ που καθοδηγείται από τη Γερμανία εναντίον των οικονομιών τους, δεν αποστρέφονται με τόσο δραματικό τρόπο μια εμφάνιση της σε μεγάλο βαθμό χαμένης κυριαρχίας τους. Αντίθετα, ο πιο ρεαλιστικός τρόπος δράσης τους είναι να μη συμμετάσχουν στην στρατιωτική πτυχή αυτού του πολέμου με αντιπροσώπους αρνούμενοι να στείλουν όπλα στο Κίεβο ακριβώς όπως έκανε το αναδυόμενο ρεαλιστικό μπλοκ της Κεντρικής Ευρώπης της Αυστρίας, της Κροατίας και της Ουγγαρίας.
Επομένως, ο πληθυσμός αυτών των χωρών είναι απίθανο να διαμαρτυρηθεί για τις κυρώσεις ακόμη και αφού ενημερωθεί για τα γεγονότα που περιέχονται στο τελευταίο άρθρο των NYT και καταλήξει φυσικά στο συμπέρασμα ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις έχουν βλάψει μόνο τις δικές τους οικονομίες και όχι αυτές που στοχεύουν. Οι άνθρωποι στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, ωστόσο, θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιδράσουν διαφορετικά, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την παράδοσή τους να οργανώνουν μαζικές διαδηλώσεις.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι κυβερνήσεις τους αναμένεται να διατάξουν μια βίαιη αστυνομική καταστολή με οποιοδήποτε πρόσχημα επινοήσουν, είτε κατηγορούν ψευδώς τους διαδηλωτές ότι χρησιμοποιούν πρώτοι βία είτε κατηγορώντας τους όλους ως λεγόμενους «Ρώσους πράκτορες». Ανεξάρτητα από το πώς θα συμβεί, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, όπου οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες θα διολισθήσουν βαθύτερα στη φιλελεύθερη-ολοκληρωτική δικτατορία, η οποία με τη σειρά της θα συμβάλει στην περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του πληθυσμού τους προς αβέβαιους σκοπούς.
Επιστρέφοντας στο άρθρο των NYT, αντιπροσωπεύει μια αξιοσημείωτη αντιστροφή της «επίσημης αφήγησης» παραδεχόμενο ειλικρινά ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης είναι αποτυχημένες. Αυτό συμπίπτει με την αποφασιστική μετατόπιση της ευρύτερης αφήγησης που οδήγησαν οι Αμερικανοί και οι Πολωνοί ηγέτες τον περασμένο μήνα, όπου σήμερα προειδοποιούν σοβαρά για την πιθανή απώλεια του Κιέβου στον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία. Μένει να δούμε ποια άλλα αφηγήματα θα αλλάξουν, αλλά προβλέπεται ότι τα περισσότερα θα το κάνουν αναπόφευκτα.