Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Πρώτον, το άρθρο του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Seymour Hersh στις 8 Φεβρουαρίου κατήγγειλε την έκρηξη των αγωγών Nord Stream ως πράξη δολιοφθοράς που διενεργήθηκε λαθραία από την Ουάσιγκτον. Μάλιστα, στις 7 Φεβρουαρίου, ο ίδιος ο Μπάιντεν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, υποσχέθηκε: «Εάν η Ρωσία εισβάλει (...) δεν θα υπάρχει πλέον Nord Stream 2. Θα δώσουμε ένα τέλος σε αυτό». Όταν ρωτήθηκε πώς ακριβώς, η απάντησή του, με ένα χαμόγελο, ήταν: «Υπόσχομαι ότι θα τα καταφέρουμε». Ο Σολτς ήταν ακριβώς δίπλα του. Αυτή η εκπληκτική δήλωση απηχούσε τις δηλώσεις της ίδιας της υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδια για την Πολιτική, Βικτόρια Νούλαντ μόλις δύο ημέρες νωρίτερα - δεν είναι περίεργο που πολλοί υποπτεύονταν αμερικανική εμπλοκή στην ακόμη ανεξήγητη έκρηξη.
Στο προαναφερθέν άρθρο, ο σεβαστός δημοσιογράφος Hersh παραθέτει ανώνυμες πηγές υπηρεσιών πληροφοριών που ισχυρίζονται πως οι ΗΠΑ εκπλήρωσαν την υπόσχεση/απειλή τους τοποθετώντας τα εκρηκτικά ενώ χρησιμοποιούσαν την άσκηση Baltic Operations Ιουνίου 2022 ( BALTOPS 2 2) ως εξώφυλλο. Μέχρι στιγμής, ο Υπουργός Εξωτερικών Σχέσεων της Ουγγαρίας Peter Szijjarto ήταν μοναχικός χαρακτηρίζοντας το επεισόδιο τρομοκρατική επίθεση και κάλεσε για έρευνα.
Ο Nord Stream 1, όπως ήταν συλλογικά γνωστοί δύο από τους αγωγούς, παρείχε φθηνό φυσικό αέριο στη Γερμανία για πάνω από μια δεκαετία, κάτι στο οποίο η Ουάσιγκτον ήταν πάντα αντίθετη. Οι αγωγοί Nord Stream 2 θα μπορούσαν με τη σειρά τους να διπλασιάσουν την ποσότητα αυτού του φθηνού αερίου που παρέχεται. Η έκρηξη έβλαψε όλη την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, φέρνοντας πίσω το φάντασμα μιας νέας ύφεσης - αλλά κυρίως τη Γερμανία. Έχω γράψει για το πώς η ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση εξυπηρέτησε καλά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και πλήγωσε την ευρωπαϊκή βιομηχανία, καθώς και για το πώς ο οικονομικός εθνικισμός αυξάνεται ξανά, ειδικά σήμερα που η Ευρώπη και, ιδιαίτερα η Γερμανία, αντιμετωπίζουν την αποβιομηχάνιση. Έχω γράψει επίσης για το πόσο επιθετικός είναι ο αμερικανικός πόλεμος επιδοτήσεων κατά της Ευρώπης, με τη μορφή του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού καθώς ρίχνει λάδι στη φωτιά και κινδυνεύει να διχάσει την πολιτική Δύση. Στην Ευρώπη μετά το Nord Stream, οι τιμές του φυσικού αερίου θα παραμείνουν υψηλές, καταδικάζοντας την ήπειρο στον πληθωρισμό, ενώ τα αμερικανικά συμφέροντα επωφελούνται από τη διαρκή σύγκρουση στην Ουκρανία.
Όταν πρόκειται για Ρωσία, Ουκρανία και Ευρώπη, τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα της Ουάσιγκτον είναι αλληλένδετα . Η τραγωδία της ευρωπαϊκής ηπείρου έγκειται στο παράδοξο ότι εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Ουάσιγκτον για την ασφάλεια, ενώ θα επωφεληθεί από την ενεργειακή συνεργασία με το γειτονικό γίγαντα, τη Ρωσία. Η Ουάσιγκτον προδίδει συνεχώς τα ευρωπαϊκά συμφέροντα προς όφελός της, και η Γερμανία είναι το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα αυτής της αντίφασης.
Το Βερολίνο θα μπορούσε να είναι μια βιομηχανική δύναμη, αλλά η μακρά εκστρατεία της Ουάσιγκτον κατά του Nord Stream, μεταξύ άλλων, έχει παρεμποδίσει τις δυνατότητές της και τώρα η αυτοκινητοβιομηχανία της είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στη νομοθεσία των ΗΠΑ IRA, η οποία έχει δημιουργήσει νέα εμπόδια για τα ευρωπαϊκά ηλεκτρικά οχήματα. Επιπλέον, η Ουάσιγκτον πίεσε τη Γερμανία να δαπανήσει περαιτέρω για την Ουκρανία, ενώ οι Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν ελλείψεις.
Παρά τη σιωπή του Βερολίνου σχετικά με την επίθεση στην στρατηγική του υποδομή, στον απόηχο της έκρηξης, ακροαριστεροί και ακροδεξιοί νομοθέτες από τα πολιτικά κόμματα Die Linke και Alternative für Deutschland (AfD), αντίστοιχα, ζητούσαν τη σύσταση των ανακριτικών επιτροπών. Ο Συμπρόεδρος του AfD Tino Chrupalla ζήτησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό να διευκρινίσει το θέμα. Στην ομιλία του ρώτησε ρητορικά εάν η συμμαχία του ΝΑΤΟ «εγγυάται την ασφάλεια στην Ευρώπη ή μάλλον τη θέτει σε κίνδυνο». Σε μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη, το αριστερό Die Linke εξέφρασε την αλληλεγγύη του στο δεξιό AfD για αυτό το θέμα.
Οι Ευρωπαίοι «λαϊκιστές» και η ακροδεξιά κεφαλαιοποιούν την αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια με το ΝΑΤΟ και την ίδια την ΕΕ. Τον Απρίλιο του 2022, η ηττημένη Γαλλίδα προεδρική υποψήφια Μαρίν Λεπέν υποσχέθηκε να αποσύρει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ, ακολουθώντας τα βήματα του Σαρλ ντε Γκωλ. Όσον αφορά τις καταστροφικές αντιρωσικές κυρώσεις (οι οποίες απέτυχαν κατά της Ευρώπης), η Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν υπήρξε ένα είδος μοναχικής φωνής. Θα πρέπει, ωστόσο, να περιμένει κανείς να δει πολλαπλασιασμό τέτοιων φωνών, είτε από την ακροαριστερά είτε από την ακροδεξιά.
Αν και συχνά περιγράφεται ως «ακραίο» και περιθωριακό κόμμα, το AfD έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα στη Γερμανία, φτάνοντας το 17% σε δημοσκόπηση για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, σύμφωνα με δημοσκόπηση του YouGov το Φεβρουάριο. Είναι καιρός η Ευρώπη να διεκδικήσει την κυριαρχία της και το Βερολίνο και η Γαλλία θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν σε αυτό το θέμα. Οι εκκλήσεις για έρευνα σχετικά με τη δολιοφθορά του Nord Stream στην πραγματικότητα ενδέχεται να αποκτήσουν έλξη μεταξύ ευρύτερων τμημάτων της γερμανικής κοινωνίας.
Στο βιβλίο του 2020, ο Udo Ulfkotte, πρώην συντάκτης της γερμανικής μαζικής καθημερινής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), κατήγγειλε πώς η Γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (BND) συνεργάστηκε με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) για την στρατολόγηση Γερμανών δημοσιογράφων και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Αυτό θα μπορούσε εν μέρει να εξηγήσει τη συνολική σιωπή μεταξύ των γερμανικών μέσων ενημέρωσης για το ζήτημα του Nord Stream.
Όσο τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να καλύπτουν το θέμα, θα πρέπει να περιμένουμε να μειωθεί η εμπιστοσύνη στον Τύπο και να αυξηθεί η υποστήριξη προς τα ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα, με πιθανά εκλογικά αποτελέσματα στο εγγύς μέλλον. Ένα τέτοιο πολιτικό κύμα μπορεί να αυξήσει τον σκεπτικισμό για το ΝΑΤΟ, αλλά πριν μπορέσει να προωθήσει οποιαδήποτε επανεξέταση της ευρωπαϊκής σχέσης με την Ατλαντική Συμμαχία (όπως προτείνει η Λεπέν), μπορεί πρώτα να προκαλέσει αστάθεια και αναταραχή σε μια ήπειρο ήδη απομονωμένη και αποβιομηχανοποιημένη. Στη Γερμανία, αυτή την στιγμή μόνο το Die Linke έχει υποστηρίξει τις εκκλήσεις του AfD για έρευνα, αλλά περισσότερες φωνές εντός του ευρύτερου γερμανικού πολιτικού φάσματος αναμένεται να συμμετάσχουν σε αυτές.
Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς θα πετάξει στις ΗΠΑ για να συναντήσει τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στις 3 Μαρτίου. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου Καρίν Ζαν-Πιερ, η επίσκεψη είναι μια ευκαιρία να «επιβεβαιωθούν οι βαθείς δεσμοί φιλίας» μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε κανείς, ωστόσο, να περιγράψει μια τέτοια φιλία ως αρκετά περίεργη. Στην πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές μοιάζει πολύ περισσότερο με μια καλυμμένη εχθρότητα.