pixabay / KeyholdingOnlineUK |
Peter Koenig - globalresearch.ca / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ηλεκτρονικό χρήμα, μια κοινωνία χωρίς μετρητά, είναι ίσως το απόλυτο και πιο άμεσο μέσο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (NWO), που ονομάζεται επίσης One World Order (OWO), για να μας ελέγχει όλους μέσω του χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Ένα σύστημα που η NWO θα ήθελε να διατηρήσει ως το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αν και έχει ήδη αναχθεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα του δυτικού κόσμου.
«Όποιος ελέγχει τα τρόφιμα, ελέγχει τους ανθρώπους. Όποιος ελέγχει την ενέργεια ελέγχει ολόκληρες ηπείρους και αυτός που ελέγχει τα χρήματα ελέγχει τον κόσμο».
Έχει, φυσικά, δίκιο σε όλα τα μέτωπα, και μας έχει δώσει αυτή την ένδειξη ήδη πριν από περισσότερα από 40 χρόνια. Κανείς, όμως, δεν το πήρε σοβαρά υπόψη του και δεν ενήργησε σύμφωνα με αυτά τα διατάγματα.
Πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, έχουν γράψει για την απελευθέρωση του κόσμου από τον έλεγχο των χρημάτων του NWO.
http://www.globalresearch.ca/globalization-is-the-demise-of-humanity-towards-an-economy-of-peace-with-an-alternative-monetary-system/5545014.
Η αποπαγκοσμιοποίηση θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς την απελευθέρωση όλων μας από τα αιματηρά νύχια της Ουάσιγκτον που εφαρμόστηκε και το Dark State που κατεύθυνε το NWO.
Οι επικριτές μιλούν συχνά για αναμόρφωση και μεταρρύθμιση του συστήματος. Αυτό το νομισματικό σύστημα δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Είναι ιδιόκτητο και σάπιο ως το μεδούλι. Κανένας από τους ιδιώτες, οι φυλές Rothschild, Rockefeller et al, δεν θα επέτρεπε την παρέμβαση στον πλούτο τους, που σφετερίστηκε την πλάτη των εργατών και του πληθυσμού του κόσμου γενικότερα. Προηγούμενες προσπάθειες (π.χ. υπό τον JFK) να τεθεί η FED (Federal Reserve) υπό εθνική κυριαρχία, απέτυχαν.
Συγκρίνετε το νομισματικό σύστημα που βασίζεται στο δολάριο με την Ευρωπαϊκή Ένωση – το οποίο δεν μπορεί επίσης να μεταρρυθμιστεί. Οποιαδήποτε «μεταρρύθμιση» απλώς μπαίνει στα περιθώρια – όπως είναι εγγενής στον όρο «μεταρρύθμιση». Και αυτό δεν είναι αρκετά καλό. Όπως γνωρίζουμε μέχρι τώρα, η ΕΕ δεν ήταν το κατασκεύασμα των Ευρωπαίων, αυτή καθαυτή, αλλά μια ιδέα πίσω από το «βαθύ κράτος», ήδη από την έναρξη της Φάσης ΙΙ του Μεγάλου Εκατονταετούς Πολέμου (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος – Σεπτέμβριος 1939 έως Σεπτέμβριος 1945). . Η Φάση Α (Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος – 1914 – 1918), καθώς και η Β’ Φάση προκλήθηκαν να αποδυναμώσουν την Ευρώπη, για να την κάνουν έτοιμη για πλήρη κυριαρχία.
Φανταστείτε έναν «Picador» μιας Ισπανικής ταυρομαχίας, του οποίου η δουλειά είναι να αποδυναμώσει τον ταύρο σε σημείο που ο torero και ο matador έχουν ένα σχετικά εύκολο έργο να υποτάξουν και να σκοτώσουν τον ταύρο. Λοιπόν, η Ευρώπη είναι ο ταύρος. Δεν θέλουν να σκοτώσουν την Ευρώπη εντελώς, την καλή ηλικιωμένη Κυρία Ευρώπη, γιατί τη χρειάζονται ως σκαλοπάτι για την υποταγή του υπόλοιπου κόσμου, για ζωτικό εμπόριο που βοηθά στη δικαιολόγηση και τη δημιουργία της απεριόριστης μηχανής δολαρίων – και, ως μαξιλάρι για την Ανατολή, όπου μπορούν να σταθμεύσουν τεράστια στρατιωτικά στρατεύματα και όπλα στο όνομα του ΝΑΤΟ, για να εξαπολύσουν τελικά, αυτό που θα ήθελαν να σκεφτούν, το τελικό χτύπημα στην Ανατολή, ξεκινώντας από τη Ρωσία.
Για όλα αυτά δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή (μη)-Ένωση, το κέντρο της στις Βρυξέλλες, όπου κυριαρχεί η μη εκλεγμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΚ), η οποία υπαγορεύει επίσης τους περισσότερους κανόνες που επιβάλλονται στα 28 κράτη μέλη της – και που δεν είναι όλοι έτσι - και συμπτωματικά διοικείται από νεοφιλελεύθερες, μερικούς κοντά σε νεοφασιστικές κυβερνήσεις. Φυσικά, τηρώντας την επιταγή των Βρυξελλών, έχουν στερηθεί εθνικής κυριαρχίας. Αυτό είναι απαραίτητο. Μια κυρίαρχη χώρα δε θα υποτασσόταν στη φρίκη του αστυνομικού κράτους και της στρατιωτικοποίησης που έρχονται. Το ευρώ με τη Wall Street (Goldman Sachs – GS) που διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) είναι απλώς ένα λογικό πρόσθετο στην ψεύτικη ΕΕ. Μέχρι τώρα, πολλοί σοβαροί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ούτε η ΕΕ ούτε το ευρώ είναι βιώσιμα, αλλά είναι καταδικασμένα να καταρρεύσουν αργά ή γρήγορα.
Η ΕΕ και το ευρώ είναι ένα περίπλοκο κατασκεύασμα, το οποίο χειραγωγείται και προωθείται σε μεγάλο βαθμό από τις κύριες μυστικές υπηρεσίες του Dark State, CIA, NSA, Mossad, MI6 με στενή συνεργασία των εθνικών μυστικών υπηρεσιών της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, η δημιουργία ενός πλήρους πολιτικού και νομισματικού υποτελούς, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του νομίσματός της, εξίσου απατηλών με το κύριο νόμισμα, το δολάριο ΗΠΑ.
Δεν είναι τυχαίο ότι το σημερινό δυτικό νομισματικό σύστημα που βασίζεται σε δολάρια ΗΠΑ, με κέντρο την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED), δημιουργήθηκε ακριβώς στην αρχή της Φάσης Ι του Εκατονταετούς πολέμου, δηλαδή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1910, ο γερουσιαστής του Rhode Island, Nelson Aldrich, με την καρδιά του κοντά στον κόσμο των τραπεζιτών, οργάνωσε ένα «ταξίδι κυνηγιού» για πέντε κορυφαίους τραπεζίτες της Wall Street (WS) για να ταξιδέψουν μεταμφιεσμένοι με τρένο στο Jekyll Island, στα ανοιχτά της Τζόρτζια, όπου επινόησαν μέσα σε λίγες μέρες την έννοια της σύγχρονης FED – η οποία επρόκειτο να γίνει η «μητέρα» του νέου παγκόσμιου νομισματικού συστήματος βασισμένου στο δολάριο, που τώρα έχει περιοριστεί στο δυτικό νομισματικό σύστημα. Ο νόμος για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπογράφηκε σε νόμο το Δεκέμβριο του 1913 από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson.
Στο κρεβάτι του θανάτου του, το 1924 ο Wilson προφανώς δήλωσε:
«Είμαι ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος. Άθελά μου κατέστρεψα τη χώρα μου. Ένα μεγάλο βιομηχανικό έθνος ελέγχεται από το πιστωτικό του σύστημα. Το πιστωτικό μας σύστημα είναι συγκεντρωμένο. Η ανάπτυξη του έθνους, επομένως, και όλες οι δραστηριότητές μας βρίσκονται στα χέρια λίγων ανδρών. Έχουμε καταλήξει να είμαστε μια από τις χειρότερες κυβερνήσεις, μια από τις πιο πλήρως ελεγχόμενες και κυριαρχούμενες κυβερνήσεις στον πολιτισμένο κόσμο, όχι πλέον μια κυβέρνηση με ελεύθερη γνώμη, όχι πλέον μια κυβέρνηση με πεποίθηση και την ψήφο της πλειοψηφίας, αλλά μια κυβέρνηση από την γνώμη και πίεση μιας μικρής ομάδας κυρίαρχων ανδρών».
Η FED, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS – αποκαλούμενη επίσης η κεντρική τράπεζα όλων των κεντρικών τραπεζών, που χειραγωγεί τις τιμές του χρυσού και τις ανταλλαγές συναλλάγματος), καθώς και η σχετική μηχανή-δολαρίου ανήκουν εξ ολοκλήρου σε ιδιώτες. Στην κορυφή της πυραμίδας του ιδιοκτήτη βρίσκονται οι φυλές Rothschild και Rockefeller, et al. Στο εξής, όλες οι διεθνείς νομισματικές συναλλαγές έπρεπε να διέρχονται μέσω τράπεζας της WS, είτε στη Νέα Υόρκη είτε στο Λονδίνο. Αυτός είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση των ΗΠΑ, δηλαδή η Ουάσιγκτον και οι σκοτεινοί χειριστές της, είναι σε θέση να επιβάλλουν οικονομικές και χρηματοοικονομικές «κυρώσεις» όπως θέλουν, για να ελέγξουν εκείνους που δε θέλουν να λυγίσουν στην υπαγόρευση τους.
Οι «κυρώσεις» όσον αφορά το μπλοκάρισμα του εμπορίου με μια χώρα προορισμού της Ουάσιγκτον και την τιμωρία όλων όσοι δεν τηρούν τις κυρώσεις, καθώς και τη δήμευση των ξένων περιουσιακών στοιχείων μιας χώρας – είναι εντελώς παράνομες ενώπιον οποιουδήποτε διεθνούς δικαστηρίου. Αλλά δεν υπάρχει διεθνές δικαστήριο που να μην αγοράζεται από αυτό το ψευδές νομισματικό σύστημα. Με την ίδια λογική, αυτό το ίδιο δόλιο τραπεζικό-νομισματικό σχήμα προκάλεσε την τελευταία τεχνητή οικονομική «κρίση» το 2007/2008 – και συνεχίζοντας, επιτρέποντας στη WS να ξεκινήσει μια παγκόσμια παγκοσμιοποίηση των τραπεζών που de facto βάζει την παγκόσμια ιδιωτική τραπεζική κάτω από τα καταπιεστικά φτερά της FED και WS. Αυτό, ακόμη περισσότερο καθώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) λίγα χρόνια νωρίτερα κατέστησε υποχρεωτική την τραπεζική απορρύθμιση για κάθε νέο επιθυμητό μέλος του ΠΟΕ.
Πώς να βγούμε από αυτή την σκλαβιά προτού εγκλωβιστούμε εντελώς σε ένα σύστημα από όπου η απόδραση μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατη; Η λύση ακούγεται αρκετά απλή στη θεωρία, αλλά φυσικά είναι πολύ πιο περίπλοκη, καθώς αντιμετωπίζει την πολιτική, η οποία ελέγχεται από το «σκοτεινό βαθύ κράτος» του NWO, ή το One World Order που περιγράφει πιο σωστά αυτό που αντιμετωπίζουμε.
Τα έθνη και οι κοινωνίες που θέλουν να ξεφύγουν από τα δολοφονικά νύχια αυτών που ελέγχουν την NWO, πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται έξω από τη μήτρα – «αποπαγκοσμιοποίηση και αποδολαριοποίηση».
Το πρώτο βήμα είναι η σκέψη σε ένα νέο παράδειγμα. Η Ελλάδα θα είχε μια εξαιρετική ευκαιρία να δείξει στον κόσμο πώς να απαλλαγεί από αυτούς τους καταχρηστικούς οικονομικούς γύπες και να ανακτήσει την κυριαρχία της. Δεν το έκανε. Μπορεί να μην της «επιτρεπόταν» να το κάνει. Μια τεράστια σκοτεινή δολοφονική βαριοπούλα ήταν και εξακολουθεί να κρέμεται πάνω από τη χώρα.
«Τοπική παραγωγή, για τοπικές αγορές, με τοπικό χρήμα, και τοπικές δημόσιες τραπεζικές συναλλαγές για την προώθηση της τοπικής οικονομίας» είναι το όνομα του «απλού παιχνιδιού».
Πέρα από αυτή την προσέγγιση, το εμπόριο μεταξύ τοπικών φίλων, πολιτιστικά όμοιων χωρών, εθνών με «όμοια σκέψη» λαών, με σεβασμό στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του άλλου, θα ήταν ένα φυσιολογικό επόμενο βήμα. Το εμπόριο θα γινόταν πάλι αυτό που λέει η αρχική σημασία της λέξης: Μια ανταλλαγή αγαθών μεταξύ ίσων, όπου, σε αντίθεση με το τρέχον σύστημα, κάθε εμπορικός εταίρος είναι νικητής. Ένα καλό παράδειγμα, που βρίσκεται ακόμα στα νηπιακά του βήματα, αλλά προοδεύει, είναι το ALBA (ισπανικό αρκτικόλεξο για το Bolivarian Alliance for the People of Our America· «alba» σημαίνει επίσης «αυγή» στα ισπανικά). Αυτή η συμμαχία ξεκίνησε από τη Βενεζουέλα και την Κούβα και σήμερα περιλαμβάνει περίπου 11 χώρες της Λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Βολιβίας, του Ισημερινού, της Νικαράγουα και ορισμένων μικρών χωρών της Καραϊβικής.
Η έννοια του ALBA θα μπορούσε να αναπαραχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου. Το ALBA από πολλές απόψεις είναι ένα σύγχρονο σύστημα ανταλλαγής που χρησιμοποιεί ένα εικονικό νόμισμα, το Sucre. Η αξία του νομίσματος είναι ο σταθμισμένος μέσος όρος της οικονομικής παραγωγής κάθε χώρας μέλους – συν το δολάριο ΗΠΑ. – Γιατί το δολάριο ΗΠΑ; Ένας από τους υπουργούς Οικονομικών της χώρας-μέλους μου είπε ότι η διατήρηση του δολαρίου σε ισχύ θα βοηθούσε στην αποφυγή ενός μαζικού μποϊκοτάζ του εκκολαπτόμενου συστήματος από την Ουάσιγκτον. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε πως έχει δίκιο. Το ALBA πρέπει να αποκτήσει περισσότερη δύναμη και νέα μέλη.
Μόλις πριν από μισό αιώνα, αυτό το είδος συναλλαγών «ανάμεσα στους γείτονες» ήταν συνηθισμένο και ήταν εντάξει. Ήταν σίγουρα πιο ισότιμο από το σημερινό σύστημα εμπορίου υπό την ηγεσία του ΠΟΕ και παγκοσμιοποιημένο, όπου οι «μικρές» –δηλαδή οι αναπτυσσόμενες χώρες, χάνουν τα πάντα, προς όφελος της δεσποτικής Δύσης. Η δημιουργία της έκφρασης «win-win κατάσταση» από τις ΗΠΑ είναι ασφαλώς σωστή για οποιοδήποτε εμπόριο μεταξύ μιας δυτικής βιομηχανοποιημένης χώρας και μιας αναπτυσσόμενης χώρας που ακολουθεί τους κανόνες του ΠΟΕ. Ο «νικητής» είναι πάντα η δύση. Και όμως, οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες είναι πρόθυμες να ενταχθούν στη «λέσχη», καθώς φοβούνται ότι θα απομονωθούν εμπορικά. Λοιπόν, δεν είμαι σίγουρος. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις à la ALBA. Δυστυχώς, πολλοί από τους «ηγέτες» τους (sic), είναι αγοραστές.
Η πρόοδος στο παλιό σύστημα, μπορεί να είναι αδιανόητη για τη σημερινή γενιά, καθώς δε γνωρίζουν – και έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν πως «η παγκοσμιοποίηση είναι η καλύτερη».
Με το GREXΙT, το τοπικό χρήμα και ένα νέο δημόσιο τραπεζικό σύστημα – αποκομμένο από τη Wall Street και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που συνδέονται με το BCE, η Ελλάδα θα βρισκόταν ήδη σε γρήγορο δρόμο ανάκαμψης, ανακτώντας τη δύναμή της ως κυρίαρχη περήφανη οικονομία, της οποίας οι φιλόσοφοι έχουν, τελικά, προσφέρει στον κόσμο την έννοια της «δημοκρατίας» πριν από περίπου 2.500 χρόνια.
Η τοπική δημόσια τράπεζα είναι το κλειδί. Απλώς κοιτάξτε την Τράπεζα της Βόρειας Ντακότα, ένα κρατικό δημόσιο τραπεζικό οργανισμό που είχε κρατήσει τη Βόρεια Ντακότα έξω από την κρίση του 2007/2008. Εκτός από την Έλεν Μπράουν, Πρόεδρο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Δημόσιων Τραπεζών, σχεδόν κανείς δεν μιλά για αυτήν την ιστορία επιτυχίας.
Γιατί; – Επειδή έρχεται σε αντίθεση με αυτό που κάνει το σύστημα ιδιωτικών τραπεζών που κυριαρχεί η FED-WS. Αυτό το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα ΔΕ λειτουργεί για τους ανθρώπους ή για την οικονομία μιας χώρας. Λειτουργεί για το ιδιωτικό τραπεζικό κέρδος –και για τον πλούτο λίγων– και για να κυριαρχήσει τελικά στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ώστε να υποδουλώσει τον πληθυσμό, ελέγχοντας πλήρως τους οικονομικούς του πόρους, τα προς το ζην. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι ιδιωτικές τράπεζες της Γερμανίας πραγματοποίησαν κέρδη 1,34 δισ. ευρώ από την ελληνική μιζέρια, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Αυτό είναι το αδιέξοδο που πρέπει να σπάσουμε. - Πώς; Με ένα όλο και πιο προπαγάνδα και μολυσμένο από ψέματα σύστημα μέσων ενημέρωσης που ελέγχει όλο και περισσότερο τον πληθυσμό; – Φανταστείτε, οι κυνόδοντες που στάζουν αίμα που μας κρατούν ομήρους δεν πρόκειται να χαλαρώσουν τη λαβή τους. Εμείς, ο Λαός, πρέπει να ελευθερωθούμε, ειρηνικά, μη βίαια, με στοχαστικές ενέργειες. Η έννοια της αποπαγκοσμιοποίησης είναι παρόμοια με την έννοια της «Αντιστασιακής Οικονομίας».
Πρέπει να προωθήσουμε την έννοια της Αντιστασιακής Οικονομίας με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. μιλώντας και γράφοντας για αυτό σε όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό· Διαθέτοντας εναλλακτικά μέσα, όπως RT, Sputnik, TeleSur και άλλα, προωθώντας την ιδέα. Και με το να πιστεύουμε σθεναρά και σταθερά πάντα-πάντα ότι μια δραστική αλλαγή είναι δυνατή, πως το σκοτάδι δεν κυβερνά τον κόσμο – ότι το φως μπορεί και θα λάμψει, αν εμείς, οι άνθρωποι το θέλουμε – μπορεί τελικά να κάνουμε τη διαφορά. Αυτό που λείπει ακόμα από εμάς τους ανθρώπους είναι η οργάνωση και η αλληλεγγύη. Ενάντια στη συνεχή προσπάθεια του Dark State να διαιρέσει για να κυβερνήσει, μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης μπορεί να μετακινήσει βουνά, κατευθύνοντας το σκάφος από την σκιά στον ήλιο. Ολα είναι πιθανά. Ποτέ μην τα παρατάτε.
Και το Φως είναι Ειρήνη.
* Ο Peter Koenig είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Είναι επίσης πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και εργάστηκε εκτενώς σε όλο τον κόσμο στους τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων. Δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Γράφει τακτικά για Global Research, ICH, RT, Sputnik, PressTV, The 4th Media (Κίνα), TeleSUR, The Vineyard of The Saker Blog και άλλες ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο. Είναι ο συγγραφέας του Implosion – An Economic Thriller about War, Environmental Destruction and Corporate Greed – μυθοπλασία που βασίζεται σε γεγονότα και σε 30 χρόνια εμπειρίας της Παγκόσμιας Τράπεζας σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης συν-συγγραφέας του The World Order and Revolution! – Δοκίμια από την Αντίσταση. Επίσης είναι επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση