Kurt Nimmo / Παρουσίαση Freepen.gr
On March 24, 1999, the North Atlantic bloc, without UN's authorization, started bombing Yugoslavia in gross violation of the fundamental principles of international lawand UN Charter. The US and NATO bombed Yugoslavian cities , including civilian infrastructure for 78 days. pic.twitter.com/T7IsAuTT1I
— sonja van den ende (@SonjaEnde) March 24, 2023
Οι δηλώσεις του Σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς αγνοήθηκαν και στη Δύση. «Πριν από 24 χρόνια, το σύγχρονο διεθνές δίκαιο τελικά πέθανε», είπε ο Βούτσιτς Vucic κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μνήμης στο Sombor, την πρώτη πόλη που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ και τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον.
«Τίποτα χειρότερο δε θα μπορούσε να συμβεί στον κόσμο από αυτό που έγινε εδώ, σε μια μικρή χώρα, η οποία ήταν ένοχη μόνο επειδή ήθελε να πάρει τις δικές της αποφάσεις και να είναι ελεύθερη. Ως εκ τούτου, δεν υποτάχθηκε σε εκείνες τις δυνάμεις που κατέστρεψαν την παλιά διεθνή τάξη το 1989/90 και δημιούργησαν μια νέα στην οποία μόνο αυτές έχουν τον τελευταίο λόγο για όλα».
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών για την πρώην Γιουγκοσλαβία, στην τελική του έκθεση προς τον εισαγγελέα από την επιτροπή που συστάθηκε για την επανεξέταση της εκστρατείας βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, αναφέρει πολλά εγκλήματα πολέμου που διαιωνίστηκαν κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας, τώρα Σερβία. Η έκθεση τεκμηριώνει τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου (η Σερβία είναι μεταξύ των χωρών με την (υψηλότερη θνησιμότητα από καρκίνο στον κόσμο), την αθέμιτη χρήση παράνομων πυρομαχικών διασποράς, την στόχευση μη στρατιωτικών υποδομών, συμπεριλαμβανομένου ενός επιβατικού τρένου στο φαράγγι Grdelica Grdelica Gorge το Δεκέμβριο του 1999.
Η έκθεση του ΟΗΕ καταλήγει,
ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ επιτέθηκαν σκόπιμα σε στόχους μη στρατιωτικών υποδομών (και ότι τέτοιες επιθέσεις ήταν παράνομες), σκόπιμα ή απερίσκεπτα επιτέθηκαν στον άμαχο πληθυσμό και σκόπιμα ή απερίσκεπτα προκάλεσαν υπερβολικές απώλειες αμάχων, αγνοώντας τον κανόνα της αναλογικότητας, προσπαθώντας να πολεμήσουν ένα «μηδενικών θυμάτων» πόλεμο από τη δική τους πλευρά.
On this day in 1999 #US-led #NATO started illegal bombing of #Yugoslavia
— Malinka🔸Tanya P (@Malinka1102) March 24, 2023
It lasted 78 days
1700+ civilians killed, incl 400 children
10,000 people seriously injured
Infrastructure, bridges, hospitals, schools, cultural monuments were destroyed or damaged
Still no #ICC prosecution pic.twitter.com/PyEVS8nG2h
Μια δεκαετία μετά την τρομοκρατική βομβιστική επίθεση, ο Stephen Zunes έγραψε:
Η εκστρατεία βομβαρδισμού 11 εβδομάδων είχε ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη καταστροφή της μη στρατιωτικής υποδομής της Γιουγκοσλαβίας, τη δολοφονία πολλών εκατοντάδων αμάχων και—ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών εργοστασίων χημικών, της χρήσης πυρομαχικών απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλων— προκάλεσε σοβαρή περιβαλλοντική ζημιά. Σχεδόν πέθαναν περισσότεροι όσοι Γιουγκοσλάβοι άμαχοι από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ από ό,τι οι Αλβανοί πολίτες του Κοσσυφοπεδίου από τις σερβικές δυνάμεις πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών. Ορισμένες ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταδίκασαν τις σερβικές ενέργειες στο Κοσσυφοπέδιο επέκριναν επίσης τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ που, εκτός από τις πιο άμεσες απώλειες αμάχων, έθεσαν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων διαταράσσοντας την παροχή νερού, την επεξεργασία λυμάτων και τις ιατρικές υπηρεσίες.
Αντί να θεωρήσουν το ΝΑΤΟ και την USG υπεύθυνους για τη δολοφονία αθώων πολιτών, τα Ηνωμένα Έθνη καταδίωξαν τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον Σέρβο πρόεδρο. Ο Μιλόσεβιτς κατηγορήθηκε για μια λίστα εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας και της παράνομης απέλασης Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Πέθανε στη φυλακή (ορισμένοι πιστεύουν ότι δηλητηριάστηκε) πριν εκδοθεί η ετυμηγορία.
«Τις ημέρες που ακολούθησαν το θάνατο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, κάθε εφημερίδα φρόντισε να τον βρει ένοχο για κατηγορίες που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) δεν μπορούσε να αποδείξει στο δικαστήριο», γράφει ο Louis Proyect. Η εκστρατεία δαιμονοποίησης απαιτούσε «μια ψευδή διχογνωμία» για να απεικονίσει τον Μιλόσεβιτς ως
τον εγκέφαλο μιας γενοκτονικής πλοκής και όχι απλώς έναν παίκτη ανάμεσα σε πολλούς σε έναν άσχημο εμφύλιο πόλεμο. Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι αυτοαποκαλούμενοι ριζοσπάστες όπως ο Mark Danner ή οι φιλελεύθεροι του State Department όπως ο Michael Ignatieff είχαν καταναλωθεί από την ανάγκη να δυσφημήσουν τον Μιλόσεβιτς ως ένα είδος απαίσιου συνδυασμού Χίτλερ και Στάλιν.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο Μανουέλ Νοριέγκα, ο Κιμ Γιουνγκ-ουν, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο Μοαμάρ Καντάφι και τώρα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, όλοι συγκρίνονται συνήθως με τον Χίτλερ. «Έχουμε δει επανειλημμένα πώς χαρακτηρίζονται και δαιμονοποιούνται τα «αδίστακτα έθνη», σημειώνει ο ιστορικός Μάικλ Παρέντι. «Αυτό που είχαν πραγματικά κοινό ήταν ότι ο καθένας χάραξε μια κάπως ανεξάρτητη πορεία αυτο-ανάπτυξης ή κατά κάποιον τρόπο δε συμμορφωνόταν με τις επιταγές της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς και το κράτος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ».
Όπως σημειώνει ο Parenti, η καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας και ο διαμελισμός της δεν είχαν καμία σχέση με τον ανθρωπισμό, όπως επέμεναν η κυβέρνηση Κλίντον και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης στη Δύση. Πράγματι, το 1999, σημειώθηκαν μια σειρά από ανθρωπιστικές καταστροφές. Η Δύση (η USG και η Ευρώπη) δεν μπήκε στον κόπο να παρέμβει, και αντίθετα, όπως σημειώνεται παρακάτω, σε πολλές περιπτώσεις υποκίνησε ή επέτεινε κρίσεις και υποστήριξε τους δράστες.
Ενώ έδειχναν έτοιμοι και πρόθυμοι να βομβαρδίσουν τη Γιουγκοσλαβία για λογαριασμό μιας φαινομενικά καταπιεσμένης μειονότητας στο Κοσσυφοπέδιο, οι ηγέτες των ΗΠΑ δεν έκαναν καμία κίνηση εναντίον της Τσεχικής Δημοκρατίας για την κακομεταχείριση των Ρομά (τσιγγάνων) ή της Βρετανίας για την καταπίεση της Καθολικής μειονότητας στη Βόρεια Ιρλανδία, ή τους Χούτου για τη μαζική δολοφονία μισού εκατομμυρίου Τούτσι στη Ρουάντα — για να μην αναφέρουμε τους Γάλλους που ήταν συνένοχοι σε εκείνη τη σφαγή. Ούτε οι ηγέτες των ΗΠΑ σκέφτηκαν να εξαπολύσουν «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» εναντίον του τουρκικού λαού για ό,τι έκαναν οι ηγέτες του στους Κούρδους ή στο λαό της Ινδονησίας επειδή οι στρατηγοί τους σκότωσαν πάνω από 200.000 Ανατολικούς Τιμόρ και συνέχιζαν τέτοιες σφαγές μέχρι το καλοκαίρι του 1999, ή τους Γουατεμάλας για τη συστηματική εξόντωση από τον στρατό της Γουατεμάλας δεκάδων χιλιάδων χωρικών των Μάγια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ηγέτες των ΗΠΑ όχι μόνο ανέχονταν τέτοιες φρικαλεότητες, αλλά ήταν ενεργά συνένοχοι με τους δράστες - οι οποίοι συνήθως ήταν πιστοί σύμμαχοι κράτους-πελάτη αφοσιωμένοι στο να βοηθήσουν την Ουάσιγκτον να κάνει τον κόσμο ασφαλή για το Fortune 500.
Η παρατήρηση του Parenti ότι «ο κόσμος είναι ασφαλής για το Fortune 500» υπογραμμίζει τους αδυσώπητους στόχους του νεοφιλελευθερισμού - κυριαρχία στις αγορές, κατάληψη (και, όπως στη Συρία, ξεκάθαρη κλοπή) φυσικών πόρων, ανατροπή της οικονομικής ανεξαρτησίας, απόλυτος έλεγχος των κοινωνιών, του πολιτισμού, πληροφορίες και καθορισμός της συλλογικής μοίρας περισσότερων από οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Η καταστροφή της πρώην Γιουγκοσλαβίας και των εθνών έκτοτε—Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη και Σομαλία— καταδεικνύουν ότι η USG και η άρχουσα ελίτ, οι παγκοσμιοποιητές ολιγάρχες ενός διαπλεκόμενου κατευθυντηρίου, θα χρησιμοποιήσουν όλα τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους τώρα που η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή ενός αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου.
Η καταστροφή και η βάναυση αναδιαμόρφωση του Ιράκ και της Λιβύης - η τελευταία, το πρώην πιο πλούσιο έθνος στην Αφρική, τώρα μια ανοιχτή αγορά σκλάβων - έχει στείλει ένα αλάνθαστο μήνυμα στις χώρες σε όλο τον κόσμο: ο στρατός των ΗΠΑ και οι πληρεξούσιοί του θα αναπτυχθούν εάν οι ηγέτες και οι άνθρωποι των εθνών (με εκμεταλλεύσιμους πόρους) αρνούνται να παίξουν σύμφωνα με το διεθνές «βασισμένο σε κανόνες» εταιρικό-φασιστικό εγχειρίδιο.
Στις 22 Μαρτίου, ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε πως η βαλκανοποιημένη χώρα του δεν επιθυμεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. «Πιστεύω ότι η Σερβία δεν πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η Σερβία είναι μια ελεύθερη χώρα και μια στρατιωτικά ουδέτερη χώρα. Η Σερβία θα υπερασπιστεί τη γη και τον ουρανό της μόνη της, αλλά επιτρέψτε μου να σας πω κάτι: καθήκον μας είναι να συγχωρούμε και καθήκον μας είναι να μην ξεχνάμε» είπε ο Βούτσιτς.
«Απευθυνόταν σε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου στο Sombor, κυματίζοντας σερβικές σημαίες και ανάβοντας κεριά για τα θύματα των βομβαρδισμών, τους οποίους οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούν πράξη αδικίας», ανέφερε η Countercurrents.
Serbia will forget about NATO aggression in 1999 only when all Serbs disappear - Serbian President Aleksandar Vucic, speaking at mourning events dedicated to the 24th anniversary of NATO aggression against Yugoslavia pic.twitter.com/vHwmtPrZbh
— Spriter (@spriter99880) March 24, 2023