 |
| Photo: Public domain |
Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η 20ή επέτειος του αμερικανο-βρετανικού πολέμου στο Ιράκ, ο οποίος υποστηρίχθηκε επίσης από τους εταίρους του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για τον σωστό υπολογισμό με τις διώξεις εγκλημάτων πολέμου, σύμφωνα με τα πρότυπα της Νυρεμβέργης, Αμερικανών και Βρετανών πολιτικών και στρατιωτικών προσωπικοτήτων. Πρόσωπα όπως ο Τζορτζ Μπους, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, και ο Τόνι Μπλερ, ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης για κεφαλαιώδη εγκλήματα. Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα πρέπει επίσης να βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, καθώς ο ρόλος του ως ανώτερος γερουσιαστής εκείνη την εποχή ήταν κρίσιμος για την ενεργοποίηση του πολέμου. Επίσης, υπόκεινται σε δίωξη πολλά δυτικά μέσα ενημέρωσης, όπως οι New York Times και η Washington Post, τα οποία δημοσίευσαν τα ψέματα που προκάλεσαν την υπόθεση του πολέμου.
Καταφρονητικά, ο άνθρωπος που έριξε τόσο πολύ φως στα εγκλήματα, ο εκδότης Τζούλιαν Ασάνζ, είναι αυτός που μαραζώνει σε ένα μπουντρούμι βασανιστηρίων φυλακής.
Είκοσι χρόνια μετά, υπάρχει μια απόκοσμη αίσθηση συλλογικής αμνησίας μεταξύ των δυτικών πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τα κολοσσιαία εγκλήματα πολέμου που συνδέονται με το Ιράκ. Είναι σχεδόν σαν να μη συνέβησαν. Οι δυτικοί πρωταγωνιστές και τα μέσα προπαγάνδας τους έχουν ξεφύγει με τις μαζικές δολοφονίες.
Αυτή η εβδομάδα σηματοδότησε άλλη μια απεχθή επέτειο, η οποία, επαίσχυντα, αντιμετωπίστηκε με την ίδια δυτική σιωπή και αδιαφορία. Στις 24 Μαρτίου 1999, η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ άρχισε μονομερώς να βομβαρδίζει την πρώην Γιουγκοσλαβία για 78 συνεχόμενες ημέρες. Χιλιάδες άμαχοι σκοτώθηκαν σε μια στρατιωτική επίθεση στη χώρα αυτή –με το κυνικό πρόσχημα της «ανθρωπιστικής προστασίας»– που δεν εγκρίθηκε εκείνη την εποχή από τα Ηνωμένα Έθνη. Η εκστρατεία βομβαρδισμού διεξήχθη, όπως και ο πόλεμος στο Ιράκ, μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, στη βάση της μονομερούς δράσης της Ουάσιγκτον και των δυτικών συμμάχων της.
Δυστυχώς, μια ματιά στο ημερολόγιο θα δημιουργούσε αμέτρητες τέτοιες άθλιες επετείους παράνομης αμερικανικής και δυτικής στρατιωτικής επίθεσης. Η 19η Μαρτίου, για παράδειγμα, σηματοδότησε τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011.
Σε ένα ισχυρό δοκίμιο του Ρον Ριντενούρ για το Ίδρυμα Στρατηγικού Πολιτισμού, υπενθυμίζουμε το εκπληκτικό φιλοπόλεμο ιστορικό των Ηνωμένων Πολιτειών και των ιμπεριαλιστών εταίρων τους. Όσον αφορά τον αριθμό των χωρών που εισέβαλαν και τον συνακόλουθο αριθμό θανάτων, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης χρήσης ατομικών βομβών, οι ΗΠΑ είναι σίγουρα «εξαιρετικές» για όλους τους λάθος λόγους.
Ωστόσο, αυτό που κάνει το ζήτημα ακόμα πιο φρικτό είναι η ατιμωρησία. Η συλλογική αμνησία για τον πόλεμο του Ιράκ είναι ίσως το πιο καταραμένο σύμπτωμα ατιμωρησίας των τελευταίων δεκαετιών. Αποκαλύπτει επίσης τη βαθμιαία υποκρισία και την ηθική χρεοκοπία της λεγόμενης «παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες» την οποία η Ουάσιγκτον και τα δυτικά τσιράκια της διαλαλούν συνεχώς. Η «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες» είναι μια οργουελική εξύβριση για την ανομία και τη λεηλασία από αδίστακτα καθεστώτα που καταπατούν όλο τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το διεθνές δίκαιο.
Η χρόνια ατιμωρησία που έχουν συνηθίσει οι Ηνωμένες Πολιτείες στη δολοφονική επιδίωξη των ιμπεριαλιστικών τους στόχων σημαίνει ότι δεν σταματούν ποτέ την απατεωνίστικη κρατική αρπαγή τους. Είναι επαναλαμβανόμενος παραβάτης γιατί ποτέ δεν απολογήθηκαν. Υπάρχει μια αναλογία εδώ με τον τρόπο με τον οποίο η Ουάσιγκτον καταχράται αμείλικτα τα προνόμια που παρέχονται στο δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Η Ουάσιγκτον παρασιτεί από τον κόσμο τυπώνοντας δολάρια και εισπράττοντας αδικαιολόγητα δικαιώματα για μη δεδουλευμένες υπηρεσίες και αγαθά. Η ιστορία αυτή φαίνεται να μην σταματά ποτέ γιατί δεν υπάρχει λογοδοσία.
Ομοίως, η πολεμοχαρής στάση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν σταματά ποτέ. Η αιματηρή λαγνεία της καπιταλιστικής εξουσίας και των ιμπεριαλιστικών αναγκών τους δεν σταματά ποτέ. Η εγκληματικότητα επιτρέπεται γιατί σε μεγάλο βαθμό τα δυτικά μέσα ενημέρωσης χρησιμεύουν για να συγκαλύπτουν τα εγκλήματα με κατασκευασμένες δικαιολογίες και ψέματα. Οι πόλεμοι στην Κορέα και το Βιετνάμ στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 ασβεστώθηκαν ως «σταυροφορίες κατά του κομμουνισμού» αντί να αναφέρονται ως οι γενοκτονικές ιμπεριαλιστικές μανίες που ήταν. Η ατιμωρησία από αυτά τα τεράστια εγκλήματα οδήγησε στη συνέχεια σε περισσότερους πολέμους και εγκλήματα. Ο πόλεμος στο Ιράκ εντάσσεται σε αυτό το κυλιόμενο πλαίσιο.
Υπάρχει όμως και ο ιστορικός παράγοντας της Σοβιετικής Ένωσης και η υποτιθέμενη νίκη του Ψυχρού Πολέμου από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Χωρίς μια ελεγκτική αντιδύναμη, οι ηγεμόνες των ΗΠΑ καταναλώθηκαν από την αλαζονεία της υποτιθέμενης «μονοπολικής» κυριαρχίας. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το 1991, και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μια ακόμη πιο άτακτη επιδίωξη ιμπεριαλιστικών πολέμων και την τυραννική έννοια της «παγκόσμιας τάξης βασισμένη σε κανόνες». Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι ΗΠΑ και οι δυτικοί σύμμαχοί τους επέβαλαν μια κατάσταση μόνιμου πολέμου στον πλανήτη. Οι πόλεμοι και οι μυστικές επεμβάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σομαλία, τα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Υεμένη, τη Συρία, τη Γεωργία και την Ουκρανία, μεταξύ άλλων, ήταν όλα ανάλογα με το αυτοκαθορισμένο δικαίωμα επέκτασης από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ προς Ρωσία. Ο ίδιος στρατιωτικός επεκτατισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ βρίσκεται σε εξέλιξη προς την Κίνα.
Αυτό είναι το κατάλληλο πλαίσιο με το οποίο πρέπει να κατανοηθεί και να αξιολογηθεί ο τρέχων πόλεμος στην Ουκρανία. Καθώς και η ανελέητη μιλιταριστική συσσώρευση κατά της Κίνας στην Ασία-Ειρηνικό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ τροφοδοτούν μια σύγκρουση στην Ουκρανία ρίχνοντας ατελείωτες ποσότητες όπλων σε αυτή τη χώρα. Το τελευταίο βήμα για περαιτέρω κλιμάκωση είναι η ανακοίνωση της Βρετανίας ότι προμηθεύει βλήματα πυροβολικού με απεμπλουτισμένο ουράνιο στην Ουκρανία. Αυτά τα τοξικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα πρωτοφανείς θανάτους από καρκίνο και γενετικές ανωμαλίες μεταξύ των πολιτών. Και πάλι, το έγκλημα της ατιμωρησίας ακολουθείται από περισσότερο έγκλημα.
Τα ηθικά χρεοκοπημένα δυτικά μέσα ενημέρωσης είπαν ψέματα για να ξεκινήσουν τον πόλεμο στο Ιράκ, όπως έκαναν ευσυνείδητα για την έναρξη άλλων πολέμων για τους αυτοκρατορικούς κυρίους τους. Είκοσι χρόνια μετά την υποβοήθηση του εγκλήματος του 21ου αιώνα, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κάνουν πάλι το ίδιο. Αυτά τα όργανα και οι μύλοι τους προσπαθούν να πουν στον κόσμο ότι η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος στην Ουκρανία και πως η Ρωσία και η Κίνα αποτελούν «απειλή για τη δυτική δημοκρατία».
Σε μια κρατική επίσκεψη στη Μόσχα αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσαν την ανάγκη για σοβαρή διπλωματία για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Οι δυτικές δυνάμεις και οι λακέδες των μέσων ενημέρωσης αντέδρασαν υποτιμώντας οποιαδήποτε τέτοια διπλωματία και αντ' αυτού προσπάθησαν να δυσφημήσουν τη Ρωσία και την Κίνα ως κακούς κατά της παγκόσμιας ασφάλειας.
Είναι πολύ εύκολο να πει κανείς ποιοι είναι οι πραγματικοί κακοί και ψεύτες. Ο πόλεμος στο Ιράκ είναι ένας από τά πολλά τέτοια παράδείγματα.