 |
| Creative Commons |
Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αλλά το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα μπορεί να σφράγισε την ήττα της Γερμανίας. Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβαίνει αυτή την στιγμή στην πόλη Bakhmut για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, με την ίδια σημασία.
Προς το τέλος της περασμένης εβδομάδας φάνηκε ότι το τέλος του παιχνιδιού είχε φτάσει και η Ουκρανία θα αποσύρει τα εναπομείναντα στρατεύματά της από το Μπαχμούτ. Όμως τη Δευτέρα, ο Ζελένσκι, μαζί με τους δύο κορυφαίους στρατηγούς του, τον στρατηγό Valery Zaluzhny και τον στρατηγό Oleksandr Syrsky, ανακοίνωσαν πως αντί να εγκαταλείψουν τον Bakhmut, θα το ενισχύσουν και θα επιδιώξουν να διώξουν τη Ρωσία από την πόλη.
Εν τω μεταξύ, η κόντρα που εκτυλίσσεται μεταξύ του αρχηγού της PMC Wagner και του ρωσικού υπουργείου Άμυνας έχει προσθέσει άλλη μια τροπή, καθώς ο Yevgeny Prigozhin δήλωσε ότι εάν η Μόσχα δεν τον υποστηρίξει με ενισχύσεις και πυρομαχικά, η αντεπίθεση του Zelensky μπορεί να πετύχει. Οι μάχες για την πόλη έχουν κλιμακωθεί στις πιο βάναυσες, σκληρές μάχες ολόκληρου του πολέμου, που περιγράφεται από τους υποστηρικτές Ουκρανών και Ρώσων ως «μηχανή κρέατος».
Η πόλη από μόνη της δεν αντιπροσωπεύει τίποτα περισσότερο ή λιγότερο σημαντικό από άλλες πόλεις που έχουν καταληφθεί ή χαθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, όπως το Lysychansk, το Severodonetsk, η Mariupol, η Kherson ή πιο πρόσφατα το Soledar . Ωστόσο, για λόγους που είναι γνωστοί μόνο στους ίδιους, τόσο ο Ζελένσκι όσο και ο Πούτιν έχουν δώσει τεράστια σημασία στο Μπαχμούτ.
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία ήταν πρόθυμη να υπομείνει τεράστιες απώλειες για να καταλάβει την πόλη και η Ουκρανία συνέχισε να χύνει μια σταθερή ροή ενισχύσεων – οι περισσότερες από τις οποίες έχουν μασηθεί στη μάχη– για να την υπερασπιστεί. Αν και η κλίμακα των συγκρούσεων δεν είναι η ίδια, οι έννοιες πίσω από τη σημερινή μάχη του Μπαχμούτ το 2022-23 και τη μάχη για το Στάλινγκραντ το 1942-43 έχουν μερικές αξιοσημείωτες ομοιότητες – και μερικές βασικές διαφορές. Είναι πιθανό πως ακριβώς όπως ο νικητής στο Στάλινγκραντ σηματοδότησε τον νικητή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο νικητής σε αυτή τη μάχη μπορεί επίσης να έχει παρόμοιες προεκτάσεις για το σημερινό νικητή.
Στάλινγκραντ
Η πόλη των 400.000 κατοίκων ήταν μέτριας σημασίας για τους Ναζί, καθώς ήταν βιομηχανικός κόμβος σε αυτό το τμήμα της Ρωσίας και χρησίμευε επίσης ως ναυτιλιακός δρόμος στον ποταμό Βόλγα. Αλλά ο Χίτλερ το έκανε πιο προσωπικό, καθώς η πόλη ήταν το ομώνυμο του μισητού σοβιετικού αντιπάλου του, και ο Χίτλερ ήθελε να προσβάλει τον Στάλιν με το να καταλάβει απλώς την πόλη. Ο Σοβιετικός ηγέτης, αντίθετα, θεώρησε σημαντικό να κρατήσει την πόλη που φέρει το όνομά του, μη θέλοντας να δει τον Χίτλερ να χαίρεται για την κατάληψή της.
Μέχρι τον Αύγουστο του 1942, η γερμανική Βέρμαχτ πολεμούσε στη Σοβιετική Ένωση περισσότερο από ένα χρόνο και είχε καταστρέψει ολόκληρα τάγματα του Κόκκινου Στρατού και φαινόταν έτοιμη να καταλάβει το Στάλινγκραντ. Οποιοδήποτε αστικό κέντρο θα απαιτούσε τεράστιες ποσότητες πυροβολικού, αεροπορικής δύναμης και πεζικού για να συλλάβει και να αμυνθεί. Οι Σοβιετικοί και οι Γερμανοί ανέπτυξαν τεράστιες ποσότητες ανδρών στον αγώνα για το Στάλινγκραντ. Ορισμένοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η μάχη του Στάλινγκραντ περιελάμβανε συνολικά, από όλες τις πλευρές, σχεδόν 4 εκατομμύρια στρατεύματα.
Στην αρχή οι Γερμανοί έκαναν μεθοδική πρόοδο στην πόλη, με στόχο να σπάσουν τις άμυνες του Κόκκινου Στρατού στην πόλη για να φτάσουν στον ποταμό Βόλγα και να καταστρέψουν την ικανότητα της ΕΣΣΔ να τροφοδοτεί τους υπερασπιστές της πόλης. Στα μέσα Οκτωβρίου, τα ναζιστικά στρατεύματα διέρρηξαν στιγμιαία την τελευταία ρωσική γραμμή και κράτησαν έδαφος στην όχθη του ποταμού. Μια σοβιετική αντεπίθεση, ωστόσο, ώθησε τους Γερμανούς πίσω στις προηγούμενες γραμμές τους. Ήταν τόσο κοντά όσο θα έφταναν ποτέ τα στρατεύματα της Βέρμαχτ.
Σε αυτό το σημείο έγιναν εμφανείς οι τεράστιες απώλειες που υπέστησαν οι Γερμανοί. Από αυτό το σημείο και μετά, δεν είχαν πλέον την ικανότητα να εκτοξεύουν τεράστια ανθρώπινα κύματα πεζικού εναντίον των Ρώσων, αναγκαζόμενοι να χρησιμοποιήσουν τακτικές «αναγνώρισης σε ισχύ», που περιλάμβαναν πολύ λιγότερα στρατεύματα. Οι Ρώσοι μπόρεσαν να αποτρέψουν οποιαδήποτε περαιτέρω προώθηση.
Οι Γερμανοί, ωστόσο, εξακολουθούσαν να είναι αρκετά ισχυροί για να κρατήσουν γενικά τις θέσεις τους και οι Ρώσοι δεν μπόρεσαν να τους εκτοπίσουν για να τους αναγκάσουν να φύγουν από την πόλη. Μετά από τρεις μήνες μάχης, ο Κόκκινος Στρατός εξαπέλυσε μια αιφνιδιαστική αντεπίθεση τον Νοέμβριο αποτελούμενη από περισσότερους από μισό εκατομμύριο άνδρες, χτυπώντας τις οπίσθιες περιοχές υποστήριξης του γερμανικού στρατού.
Ο Γερμανός διοικητής στρατηγός Friedrich Paulus ζήτησε άδεια από τον Χίτλερ να αποσυρθεί από την επίθεση σε πιο αμυντικό έδαφος. Ο Χίτλερ αρνήθηκε. Στην πραγματικότητα, ο ηγέτης των Ναζί εφάρμοσε μια πολιτική «μη απόσυρσης» που απαγόρευε οποιαδήποτε επανατοποθέτηση προς τα πίσω για τις δυνάμεις του, ανεξάρτητα από στρατιωτική ανάγκη. Ένα μήνα πριν ξεκινήσει η μάχη του Στάλινγκραντ, ο Στάλιν είχε εκδώσει την περιβόητη διαταγή του «ούτε ένα βήμα πίσω» στις δυνάμεις του που αρνήθηκαν οποιαδήποτε αποχώρηση από τα στρατεύματά του. Η αδιαλλαξία των δύο ηγετών έθεσε το σκηνικό για τη μεγαλύτερη ίσως μάχη φθοράς στη σύγχρονη ιστορία: κανένας δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει ούτε μια ίντσα.
Κάτι όμως έπρεπε να δώσει.
Όπως αποδείχθηκε, η γερμανική πλευρά άρχισε να αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερη δυσκολία να προμηθεύει το μέτωπο λόγω των μαζικά εκτεταμένων γραμμών υλικοτεχνικής υποστήριξης, του αυξανόμενου αριθμού απωλειών των πεζικών της και της αυξημένης πίεσης της μαζικής αντεπίθεσης της ΕΣΣΔ. Ο στρατηγός Paulus ζήτησε για τελευταία φορά τον Ιανουάριο του 1943 από τον Χίτλερ άδεια να αποσυρθεί πριν οι δυνάμεις του περικυκλωθούν πλήρως από τα σοβιετικά στρατεύματα. Ο Χίτλερ αρνήθηκε. Τον επόμενο μήνα οι Σοβιετικοί έκλεισαν το δαχτυλίδι γύρω από τους Γερμανούς, αιχμαλωτίζοντας ή καταστρέφοντας ολόκληρη τη γερμανική δύναμη μάχης.
Οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους υπέστησαν ένα εκπληκτικό ένα εκατομμύριο απώλειες κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης μάχης, ενώ η ΕΣΣΔ υπέστη πάνω από ένα εκατομμύριο απώλειες στρατιωτικών και πολιτών. Από τις αρχές του 1943, η μάχη μπορεί να ήταν ισόπαλη. Αλλά η ΕΣΣΔ είχε πολύ περισσότερους άντρες στον πληθυσμό της από τους οποίους μπορούσε να αντλήσει περισσότερα στρατεύματα από τους Γερμανούς, και μαζί με τη βοήθεια από τους συμμάχους, η στρατιωτική-βιομηχανική τους ικανότητα άρχισε να εκτοξεύει όπλα και πυρομαχικά σε επίπεδα που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν. Αν και ο πόλεμος θα μαινόταν άλλα δύο ολόκληρα χρόνια, η ισορροπία είχε κλίνει ανεπανόρθωτα υπέρ της Μόσχας ως αποτέλεσμα της νίκης τhς στο Στάλινγκραντ.
Το Στάλινγκραντ συναντά το Μπαχμούτ
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ αυτού που συνέβη το 1943 στο Στάλινγκραντ και αυτού που συμβαίνει στις αρχές του 2023 στο Μπαχμούτ. Και οι δύο πλευρές έχουν αποδώσει τεράστια συναισθηματική αξία είτε στην κατοχή είτε στην κατάληψη της πόλης, και οι δύο έχουν θυσιάσει τεράστιες απώλειες στην επιδίωξη της νίκης. Εάν οι Ουκρανοί ξοδέψουν πάρα πολλά στρατεύματα σε μια μάταιη προσπάθεια να κρατήσουν τον Μπαχμούτ ή εάν η Ρωσία χάσει πάρα πολλούς άνδρες σε μια μάταιη προσπάθεια να καταλάβει την πόλη, η πλευρά που θα αποτύχει μπορεί να καταλήξει να χάσει και τον πόλεμο. Η επόμενη έκδοση αυτής της σύντομης σειράς θα εξετάσει τους παράγοντες που εμπλέκονται σε κάθε πλευρά.