M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Associated Press ανέφερε κρυπτικά: «Εάν επετεύχθησαν συμφωνίες ή έγιναν σχέδια, ο Λευκός Οίκος δεν έκανε αναφορά». Ο Σολτς είχε επιμείνει ενώ έφευγε από το Βερολίνο ότι αυτός και ο Μπάιντεν «θέλουν να συνομιλήσουν απευθείας μεταξύ τους». Ο Scholz ανέφερε «μια παγκόσμια κατάσταση όπου τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα». Είπε, «Είναι σημαντικό τόσο στενοί φίλοι να μπορούν να μιλούν για όλες αυτές τα ερωτήματα μαζί, συνεχώς».
Η επίσημη ανάγνωση της συνάντησης ανέφερε ότι οι δύο ηγέτες συζήτησαν για τον πόλεμο στην Ουκρανία και «αντάλλαξαν προοπτικές για άλλα παγκόσμια ζητήματα».
Σε δηλώσεις του πριν από τη συνάντηση, ο Μπάιντεν καλωσόρισε διακαώς τον Σολτς και απέτισε φόρο τιμής στην «ισχυρή και σταθερή ηγεσία του τελευταίου». Ο Scholz απάντησε εν συντομία πως «αυτή είναι μια πολύ, πολύ σημαντική χρονιά λόγω της πολύ επικίνδυνης απειλής για την ειρήνη που προέρχεται από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία». Η οπτική της ανάγνωσης του Λευκού Οίκου είναι ότι οι δύο ηγέτες «επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να επιβάλουν κόστος στη Ρωσία για την επιθετικότητά της για όσο διάστημα χρειαστεί».
Η εξόρμηση του Scholz στο Οβάλ Γραφείο ήρθε σε μια καθοριστική στιγμή στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην εκστρατεία στο Ντονμπάς και η εαρινή της επίθεση μπορεί να ξεκινήσει τις επόμενες εβδομάδες. Ο στρατός της Ουκρανίας δέχτηκε βαριά χτυπήματα και η χώρα εξαρτάται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις δυτικές οικονομικές δωρεές και την στρατιωτική βοήθεια για επιβίωση.
Το πιο σημαντικό, οι δυτικοί υποστηρικτές του Κιέβου δεν είναι πλέον βέβαιοι για την ικανότητά του να διεκδικήσει εκ νέου όλη την επικράτεια υπό τον έλεγχο της Ρωσίας - περίπου, το ένα πέμπτο της παλιάς Ουκρανίας. Μια ανόητη πεποίθηση κερδίζει επίσης έδαφος στο δυτικό μυαλό, πίσω από κάθε ρητορική, ότι το βάρος της πολεμικής προσπάθειας δεν πρόκειται να είναι βιώσιμο για πολύ εάν η σύγκρουση επεκταθεί σε ένα απροσδιόριστο μέλλον.
Η υποστήριξη για την Ουκρανία μειώνεται στη δυτική κοινή γνώμη. Μια νέα δημοσκόπηση από το Κέντρο Έρευνας Δημοσίων Υποθέσεων του Associated Press-NORC δείχνει ότι ενώ το 19% των Αμερικανών έχει εμπιστοσύνη στην ικανότητα του Μπάιντεν να χειριστεί την κατάσταση στην Ουκρανία, το 37% δηλώνει πως έχει μόνο κάποια εμπιστοσύνη και το 43% σχεδόν δεν έχει καμία.
Η συντριπτική πλειονότητα των ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων Δημοκρατικών, δε θέλουν ο Μπάιντεν να είναι υποψήφιος πρόεδρος το 2024. Πολλοί εκφράζουν επίσης μικρή εμπιστοσύνη στις ικανότητές του.
Ο ένας εναντίον ενός του Σολτς με τον Μπάιντεν πραγματοποιήθηκε μόλις μια εβδομάδα μετά το θριαμβευτικό μυστικό ταξίδι του τελευταίου στο Κίεβο για να τιμήσει την πρώτη επέτειο του πολέμου. Στην πραγματικότητα, η επίδειξη ενότητας της Δύσης με την Ουκρανία, την οποία ο Μπάιντεν ισχυρίζεται, είναι αδύνατη σε ένα πλαίσιο εντάσεων εντός της υπερατλαντικής συμμαχίας και μιας αυξανόμενης αίσθησης απελπισίας πως ο πόλεμος δεν έχει τέλος.
Η ουσία του θέματος είναι ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει συντρίψει την υπάρχουσα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης. Η Γερμανία, η κινητήρια δύναμη της Ευρώπης, έχει χτυπηθεί άσχημα. Το γερμανικό εκλογικό σώμα είναι ολοένα και πιο δύσπιστο για την προσέγγιση της Δύσης στον πόλεμο. Στη Γερμανία έχει γίνει έντονη συζήτηση για τα ευρήματα του διάσημου Αμερικανού δημοσιογράφου Seymour Hersh σχετικά με το σαμποτάζ στο Nord Stream.
Μετά την επιστροφή του Scholz στο Βερολίνο, το Σάββατο, η Sevim Dagdelen, ηγέτης του Κόμματος της Αριστεράς — βουλευτής από το 2005 — χαρακτήρισε τη δολιοφθορά του Nord Stream ως τρομοκρατική επίθεση, προσθέτοντας πως η γερμανική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εξετάσει την υπόθεση και να βρει τον ένοχο.
Εάν ο Scholz γνώριζε το σχέδιο του Μπάιντεν να καταστρέψει το Nord Stream, αυτό σημαίνει μια πράξη συμπαιγνίας. Ένα σημαντικό γερμανικό εθνικό στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο που ανήκε σε κοινοπραξία με τη Ρωσία καταστράφηκε, βλάπτοντας σοβαρά την οικονομία της χώρας και επηρεάζοντας δεκάδες εκατομμύρια θέσεις εργασίας, θέτοντας πολλές ζωές σε κίνδυνο.
Η Γερμανία χρειάστηκε να πληρώσει 10 φορές την τιμή της αγοράς για το φυσικό αέριο για να ενισχύσει τα αποθέματά της. Η Ευρώπη έχει πέσει στην παγίδα να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές ενέργειας των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ είναι ο κύριος ωφελούμενος από την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης και την επακόλουθη «αποβιομηχάνιση» και «βιομηχανική εξάλειψη». Μια βαθιά ύφεση φαίνεται αναπόφευκτη στη Γερμανία. Αυτό το κλίμα προμηνύει τρομερές συνέπειες για τη γερμανική κυβέρνηση, καθώς οι εκλογές στην Bundestag το 2025 πλησιάζουν.
Δύο ημέρες μετά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Scholz είχε ορκιστεί στην περίφημη ομιλία του «Zeitenwende» στην Bundestag ότι η Γερμανία, επιφυλακτική εδώ και καιρό για την στρατιωτικοποίηση, θα λάβει μέτρα για να ενισχύσει τις αμυντικές δαπάνες. Ωστόσο, ο Wolfgang Schmidt, ο αρχηγός του προσωπικού του Scholz και μακροχρόνιος φίλος του, αναγνώρισε αυτή την εβδομάδα πως η δημοσιονομική κρίση ήταν πιθανό να εμποδίσει το Βερολίνο να εκπληρώσει την υπόσχεση για αύξηση των αμυντικών δαπανών. «Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς για αυτό», είπε στη Wall Street Journal. «Η φιλοδοξία και η πραγματικότητα διαφέρουν».
Αυτό που περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα είναι ένα αναδυόμενο χάσμα στην Ευρώπη σχετικά με τον τρόπο τερματισμού του πολέμου. Ενώ οι Παλαιοευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένου του Scholz, προτρέπουν τώρα για ειρηνευτικές συνομιλίες, οι ρωσοφοβικές ηγεσίες της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής φωνάζουν για την ήττα της Ρωσίας και για αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα. Σύμφωνα με το Politico, ο Μπάιντεν έπρεπε να υπενθυμίσει στους εννέα του Βουκουρεστίου με τους οποίους είχε συνάντηση στη Βαρσοβία μετά το ταξίδι του στο Κίεβο πως ο στόχος του πολέμου δεν είναι η κατάργηση του καθεστώτος υπό τον Πούτιν.
Εν τω μεταξύ, συσσωρεύεται απογοήτευση στην Ευρώπη ότι η ήπειρος βρίσκεται σε αδιέξοδο. Μέχρι στιγμής, η έλλειψη ευρωπαϊκής συνοχής παρείχε χώρο πολιτικής στις ΗΠΑ να διχάζουν και να κυβερνούν. Ωστόσο, εάν η Ευρώπη βρεθεί σήμερα σε υποδεέστερη θέση, πρέπει να έχει και μέρος της ευθύνης γι' αυτό. Η αδυναμία της Ευρώπης να καθορίσει τα δικά της βασικά συμφέροντα μέχρι στιγμής αποδυνάμωσε την εσωτερική της συνοχή, ενώ η έλλειψη εσωτερικής συνοχής την καταδίκασε σε δευτερεύοντα ρόλο.
Έτσι, η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία έχει καταντήσει άσκοπη συζήτηση. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είπε την περασμένη εβδομάδα ότι η πιο σημαντική συνειδητοποίηση του πολέμου είναι πως «η Ευρώπη έχει αποσυρθεί από τη συζήτηση».
«Στις αποφάσεις που εγκρίθηκαν στις Βρυξέλλες, αναγνωρίζω τα αμερικανικά συμφέροντα πιο συχνά από τα ευρωπαϊκά», πρόσθεσε, επισημαίνοντας επίσης ότι σήμερα σε έναν πόλεμο που γίνεται στην Ευρώπη, «οι Αμερικανοί έχουν τον τελικό λόγο».
Ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία
Στην επικρατούσα περίπλοκη κατάσταση, δεν υπάρχει καλύτερος από τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου, Σουνάκ, να το πράξει. Η Βρετανία έχει άψογα διαπιστευτήρια ως έμπιστος φίλος του Ουκρανού προέδρου Βλαντιμίρ Ζελένσκι και ο Σουνάκ κληρονομεί την κληρονομιά που άφησαν πίσω οι απαξιωμένοι προκάτοχοί του Μπόρις Τζόνσον και Λις Τρους.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτός ο πολυμαθής, νεανικός πρωθυπουργός είναι πιο μετρημένος. Ο Σουνάκ δεν ήταν ποτέ ένθερμος οπαδός του Brexit – ούτε είναι ανόητος Ρωσοφοβικός. Έχει βάλει την πυξίδα του να πλοηγεί τη Βρετανία προς πιο ήρεμα νερά, κάτι που απαιτεί συμβιβασμό με την ΕΕ που βοηθά την οικονομική ανάκαμψη του Ηνωμένου Βασιλείου, και ελπίζει να ηγηθεί των Συντηρητικών στις γενικές εκλογές του επόμενου έτους με ένα ισχυρό ρεκόρ στην εξουσία. Δεν μπορεί να διακινδυνεύσει. μια υπέρβαση στην Ουκρανία. Τελεία.
Έτσι, ο Σουνάκ παρουσίασε τη δελεαστική ιδέα τον περασμένο μήνα να βάλει την Ουκρανία στην ατζέντα της συνόδου του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο στη Μαδρίτη, μια προσφορά στον Ζελένσκι να συζητήσει ένα πακέτο κινήτρων που θα έδινε στο Κίεβο πολύ ευρύτερη πρόσβαση σε προηγμένο στρατιωτικό εξοπλισμό και θα έπειθε τον Ουκρανό ηγέτη να συνεχίσει ρεαλιστικά τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Μόσχα, δεδομένων των αυξανόμενων ιδιωτικών αμφιβολιών μεταξύ των πολιτικών στο Λονδίνο, το Παρίσι και το Βερολίνο σχετικά με την τροχιά του πολέμου και την πεποίθηση ότι η Δύση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της πολεμικής προσπάθειας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο καγκελάριος Σολτς βρίσκονται στην ίδια σελίδα με τον Σουνάκ. Η Κυβέρνηση Μπάιντεν βρίσκεται στο κύμα, αλλά ο Ζελένσκι μπορεί να χρειαστεί ένα σύμφωνο ασφαλείας του ΝΑΤΟ, εκτός από το να ενσωματωθούν οι φλογεροί «Νέοι Ευρωπαίοι» της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής.
Το καλό είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία βρίσκονται σε αυτό μαζί. Ωστόσο, ο δρόμος μπροστά είναι μακρύς και ελικοειδής. Για τον Πούτιν, η ουσία θα είναι ότι δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη καμία ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η επίγεια πραγματικότητα. Αλλά, ουσιαστικά, οι ειρηνευτικές συνομιλίες θα δικαιώσουν τον λόγο ύπαρξης της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, η οποία είχε στόχο να αναγκάσει τη Δύση να διαπραγματευτεί σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ.
Το AP ανέφερε ότι όταν τελείωσε η κατ' ιδίαν συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, ο Μπάιντεν και ο Σολτς περπάτησαν στην αίθουσα προς την αίθουσα του Ρούσβελτ, όπου οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί αξιωματούχοι συναναστράφηκαν. Ο Μπάιντεν προφανώς αστειεύτηκε ότι οι δύο ηγέτες είχαν λύσει όλα τα προβλήματα του κόσμου μόνοι τους. Αυτό δίνει μια θετική στροφή.