 |
| Social media |
Erkin Öncan - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ήταν αξιοσημείωτο ότι οι ακτιβιστές τραγούδησαν αντιρωσικά συνθήματα μαζί με αντικυβερνητικά συνθήματα και φορούσαν τις σημαίες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας.
Το έναυσμα για όλες αυτές τις ενέργειες ήταν το νομοσχέδιο «Για τη διαφάνεια της ξένης επιρροής» που εγκρίθηκε από το γεωργιανό κοινοβούλιο. Ο νόμος ορίζει πως οι οργανισμοί που λαμβάνουν περισσότερο από το 20 τοις εκατό των κεφαλαίων τους στο εξωτερικό θα εγγραφούν ως «ξένοι πράκτορες» ή θα αντιμετωπίσουν μεγάλα πρόστιμα.
Όταν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος, η Πρόεδρος Salome Zurabishvili βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες και ανακοίνωσε πως ήταν ενάντια στον νόμο, είναι στο πλευρό των ακτιβιστών και θα ασκούσε βέτο.
Καθώς οι ακτιβιστές βάδιζαν κατά του νόμου υπό τα συνθήματα «Όχι στο ρωσικό δίκαιο», η Συλλογική Δύση αντέδρασε γρήγορα στον εν λόγω νόμο. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ δήλωσε πως ο νόμος είναι "ασύμβατος με τις αξίες της ΕΕ και τον στόχο της Γεωργίας στην ΕΕ".
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, Νεντ Πράις, από την άλλη, είπε ότι η κυβέρνηση της Ουάσιγκτον δεν αγνόησε την πιθανότητα επιβολής κυρώσεων κατά της κυβέρνησης της Γεωργίας ως αποτέλεσμα του νόμου. Επιπλέον, οι Αμερικανοί και Γερμανοί πρεσβευτές στην Τιφλίδα έκαναν επίσης δηλώσεις κατά του νόμου.
Η πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Τιφλίδα είπε πως πιστεύει ότι το νομοσχέδιο «θα στιγματίσει την κοινωνία των πολιτών, όπως έκανε στη Ρωσία, και θα φιμώσει τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και τις φωνές που διαφωνούν». Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τιφλίδα είπε επίσης πως ο νόμος «επηρεάζεται από το Κρεμλίνο». Επιπλέον ο Γερμανός διπλωμάτης Πίτερ Φίσερ δήλωσε ότι ο νόμος «δε συνάδει με τις ευρωπαϊκές αξίες».
Ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Τζον Χέρμπστ, δήλωσε πως βλέπει το νόμο για τις «ξένες υπηρεσίες» ως «το τελευταίο σε μια σειρά βημάτων που ξεκάθαρα έχουν απομακρύνει τη Γεωργία από μια δημοκρατική τροχιά»:
«Είναι ακριβώς όπως η ρωσική νομοθεσία. Μοιάζει ακριβώς με τη ρωσική νομοθεσία. Προσπάθησαν να το καλύψουν λίγο, αλλά όχι με τρόπο που να κρύβει τον πραγματικό του σκοπό. Η Γεωργία ήταν στην πρωτοπορία των πρώην σοβιετικών χωρών που κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση μαζί με τα κράτη της Βαλτικής. Έχει κάνει σαφώς πίσω. Αρκετά πράγματα έχουν πλέον τεθεί στη θέση τους ότι η Γεωργία έχει κάτι περισσότερο από μια αυταρχική χροιά. Αλλά η χώρα και η κοινωνία διστάζουν».
Συνοψίζοντας, οι υποστηριζόμενοι από τη Δύση ακτιβιστές, που βγήκαν στους δρόμους με σημαίες της ΕΕ ενάντια στο νομοσχέδιο για τους «ξένους πράκτορες», στην πραγματικότητα διαδήλωναν ενάντια στη γεωργιανή εκδοχή ενός νόμου που θεσπίστηκε από τις ΗΠΑ το 1939, παρόλο που φώναζαν συνθήματα κατά της Ρωσίας. Επιπλέον, η αμερικανική έκδοση του νομοσχεδίου δεν ισχύει μόνο για νομικά πρόσωπα, αλλά και για φυσικά πρόσωπα.
Οι διαμαρτυρίες κατά του νομοσχεδίου είχαν πτυχές πολύ παρόμοιες με εκείνες του πραξικοπήματος του Μαϊντάν στην Ουκρανία το 2014. Η συχνή χρήση της ουκρανικής σημαίας στις διαδηλώσεις στην Τιφλίδα και η αναπαραγωγή των ύμνων της Ουκρανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενισχύουν επίσης αυτήν την ομοιότητα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης των Ρόδων που έλαβε χώρα στη Γεωργία το 2003, ο Πρόεδρος Eduard Shevardnadze «απομακρύνθηκε» από την υποστηριζόμενη από τη Δύση αντιπολίτευση υπό την ηγεσία του Saakashvili. Ο Saakashvili και οι υποστηρικτές του μπήκαν στο κτίριο του κοινοβουλίου με κόκκινα τριαντάφυλλα στα χέρια τους κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Shevardnadze ως σύμβολο της αλλαγής πορείας της Γεωργίας.
Η Γεωργία και η Ουκρανία έχουν μια ιδιαίτερη σχέση, στο επίπεδο των έγχρωμων επαναστάσεων. Ένα από τα κυριότερα σημεία αυτής της ειδικής σύνδεσης είναι ότι ο John Tefft, ο οποίος ήταν ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τιφλίδα κατά τη διάρκεια της «Επανάστασης των Ρόδων», διορίστηκε γρήγορα στο Κίεβο πριν από το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014.
Ως ηγέτης της Επανάστασης των Ρόδων, η πολυτάραχη πολιτική ζωή του Σαακασβίλι -που έχει ένα περιπετειώδες χρονοδιάγραμμα- είχε τελικά καταλήξει σε μια φυλακή στη χώρα του:
Παραίτηση από το αξίωμα της Γεωργίας, έρευνες, καταφύγιο στην Ουκρανία του Ποροσένκο και απόκτηση υπηκοότητας, «κυβερνήσεις» ημερών στην Οδησσό, εξέγερση κατά του παλιού του φίλου Ποροσένκο, στέρηση ιθαγένειας, επανεγκατάσταση στην ουκρανική πολιτική μέσω του Ζελένσκι…
Φυσικά, δεν είναι τυχαίο πως η Γεωργία και η Ουκρανία, δύο πρώην σοβιετικές χώρες, έχουν ομοιότητες σε τομείς όπως οι έγχρωμες επαναστάσεις και ο πόλεμος με τη Ρωσία. Και οι δύο αυτές χώρες βρίσκονται στη «ζώνη των έγχρωμων επαναστάσεων». 2003 Επανάσταση των Ρόδων, 2004 Ουκρανική Πορτοκαλί Επανάσταση, 2008 Πόλεμος της Νότιας Οσετίας μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας, 2014 Μαϊντάν, 9 χρόνια συγκρούσεων στο Ντονμπάς…
Ως «φυσικό» αποτέλεσμα αυτού, ο Ουκρανός ηγέτης Ζελένσκι αγκάλιασε αμέσως τις διαδηλώσεις στη Γεωργία.
Εξαιτίας όλων αυτών, οι τελευταίες διαμαρτυρίες κατά του νομοσχεδίου συνδέονται άμεσα με αυτήν την «πολύχρωμη συσσώρευση», ιδεολογικά.
Από την άλλη πλευρά, υπήρξε ένα είδος επιχειρημάτων που επαναλαμβάνεται αμέτρητα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για τον επιχειρηματία Bidzina Ivanishvili, έναν από τους πρώην πρωθυπουργούς της χώρας και ιδρυτή του Γεωργιανού Ονείρου, ο οποίος έδιωξε τον Σαακασβίλι από την έδρα του: Υποστήριξη του Κρεμλίνου.
Τελικά, το γεωργιανό κοινοβούλιο αποφάσισε να αποσύρει το νομοσχέδιο για τη «διαφάνεια της ξένης επιρροής». Αυτό σημαίνει πως οι έγχρωμες επαναστατικές δυνάμεις κέρδισαν έναν ακόμη γύρο του μακροχρόνιου αγώνα.
Η επαναθέρμανση των υδάτων στη Γεωργία, αναμφίβολα, μπορεί να λογιστεί ως «κατάσταση αιτίας και αποτελέσματος», λόγω της ανεξάρτητης στάσης της κυβέρνησης για την Ουκρανία. Παρά το γεγονός ότι είχε μια μακροπρόθεσμη εχθρική πολιτική με τη Ρωσία για πολλά χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του πενθήμερου πολέμου το 2008, η Γεωργία δεν στάθηκε ανοιχτά στο πλευρό της Ουκρανίας για το SMO της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Αν θυμηθούμε τις δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σχετικά με τη θέση της Γεωργίας για το SMO, το σενάριο γίνεται πιο ξεκάθαρο:
«Η Γεωργία δέχεται πιέσεις από τη Δύση να ενταχθεί σε κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά η κυβέρνηση έχει το θάρρος να πει πως θα ενεργήσει προς το συμφέρον της, κάτι που είναι αξιέπαινο».
Ανεξάρτητα από το πόσο δυτικοκεντρική πολιτική ακολουθείτε, εντυπωσιακά επανεμφανίστηκε ότι όταν κάνετε ένα μεγάλο ή μικρό βήμα προς τα δικά σας εθνικά συμφέροντα, θα βρείτε τους δυτικούς «φίλους» σας να στέκονται εναντίον σας.
Η στάση της Γεωργίας στην κρίση της Ουκρανίας και τελικά τα νομικά μέτρα κατά του πράκτορα επιρροής ήταν «δύο μεγάλα εγκλήματα» για τη Συλλογική Δύση. Φυσικά αυτό το έγκλημα δεν θα έμενε ατιμώρητο.
Οι ακτιβιστές, από την άλλη πλευρά, δήλωσαν πως οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν και είπαν ότι οι διαδικασίες δεν θα σταματήσουν έως ότου βεβαιωθούν πως η Γεωργία προχωρά σε μια φιλοδυτική πορεία.
Αυτό δείχνει ότι η νέα πολιτική παγίδα που περνά η Γεωργία δεν θα αποτελείται μόνο από το νομοσχέδιο, αλλά πως έχουν γίνει όλες οι προετοιμασίες για να μετατραπεί σε εφιάλτη το Γεωργιανό Όνειρο, το οποίο πλέον θεωρείται ότι έχει βγει «εκτός γραμμής».