Μετά το τραγικό δυστύχημα που μας συγκλόνισε όλους και αποκάλυψε τις τεράστιες παθογένειες στο διοικητικό σύστημα ολόκληρης της χώρας, παραιτήθηκε ο πρώην Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α., προέδρου Κοινωνίας Αξιών
ΟΛΟΙ είχαμε αναρωτηθεί τότε για τα κριτήρια με τα οποία τοποθετήθηκε στην θέση αυτή ο ανιψιός του Καραμανλή.
Και εάν τον έλεγαν με άλλο όνομα εάν θα του είχαν ανατεθεί αυτές οι ευθύνες.
Όπως αποδείχθηκε με οδυνηρότατο τρόπο δεν είχε τις ικανότητες να ηγηθεί ενός τόσο απαιτητικού έργου τόσο καίριου για την κοινωνία και την κοινωνική προστασία.
Σήμερα, μετά από το τραγικό συμβάν τοποθετείται ένας νομικός/συνταγματολόγος που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τεχνικά θέματα υποδομών/μεταφορών/οργάνωσης κλπ ούτε έχει ενασκήσει ποτέ του διοίκηση με τι αλήθεια κριτήρια;
Να διενεργήσει λένε με αδέκαστο τρόπο την έρευνα και την απονομή ευθυνών.
Μα αυτό είναι έργο της Δικαιοσύνης και όχι της εκτελεστικές εξουσίας.
Και τι υπονοείται:
Ότι εάν αναλάμβανε καθήκοντα Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών κάποιος με ανάλογες ικανότητες θα παρακώλυε το έργο της δικαιοσύνης; Μα είναι πολύ πιθανότερο λόγω γνώσεων ότι θα το διευκόλυνε πολύ περισσότερο, παρά ότι θα το παρακώλυε.
Το άμεσο ζήτημα που προκύπτει ως προς τους σιδηροδρόμους (όχι ως προς το νομικό έργο που ούτως ή άλλως είναι ευθύνη της Δικαιοσύνης και όχι του Υπουργού) είναι να μπουν σε προτεραιότητα οι άμεσες βελτιώσεις υποδομών ασφαλείας, διαδικασιών και ελέγχου καθώς και οι διοικητικές ρυθμίσεις που χρειάζονται στον οργανισμό σιδηροδρόμων και στις εταιρείες που παρέχουν τις συναφείς υπηρεσίες.
Και ένα συνταγματολόγος, όσο ικανός και να είναι δεν μπορεί να αντιληφθεί άμεσα και να ενεργήσει ταχύτατα για να εγκαθιδρύσει αυτές τις αλλαγές, ελέγχους και διασφαλίσεις που απαιτούνται.
Εκτός και αν η προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να ελέγξει την νομική προανακριτική διαδικασία εντοπισμού των ενόχων και παραπομπής τους, ώστε να αποσείσει τις πολιτικές ευθύνες που της αναλογούν.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α., προέδρου Κοινωνίας Αξιών
ΟΛΟΙ είχαμε αναρωτηθεί τότε για τα κριτήρια με τα οποία τοποθετήθηκε στην θέση αυτή ο ανιψιός του Καραμανλή.
Και εάν τον έλεγαν με άλλο όνομα εάν θα του είχαν ανατεθεί αυτές οι ευθύνες.
Όπως αποδείχθηκε με οδυνηρότατο τρόπο δεν είχε τις ικανότητες να ηγηθεί ενός τόσο απαιτητικού έργου τόσο καίριου για την κοινωνία και την κοινωνική προστασία.
Σήμερα, μετά από το τραγικό συμβάν τοποθετείται ένας νομικός/συνταγματολόγος που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τεχνικά θέματα υποδομών/μεταφορών/οργάνωσης κλπ ούτε έχει ενασκήσει ποτέ του διοίκηση με τι αλήθεια κριτήρια;
Να διενεργήσει λένε με αδέκαστο τρόπο την έρευνα και την απονομή ευθυνών.
Μα αυτό είναι έργο της Δικαιοσύνης και όχι της εκτελεστικές εξουσίας.
Και τι υπονοείται:
Ότι εάν αναλάμβανε καθήκοντα Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών κάποιος με ανάλογες ικανότητες θα παρακώλυε το έργο της δικαιοσύνης; Μα είναι πολύ πιθανότερο λόγω γνώσεων ότι θα το διευκόλυνε πολύ περισσότερο, παρά ότι θα το παρακώλυε.
Το άμεσο ζήτημα που προκύπτει ως προς τους σιδηροδρόμους (όχι ως προς το νομικό έργο που ούτως ή άλλως είναι ευθύνη της Δικαιοσύνης και όχι του Υπουργού) είναι να μπουν σε προτεραιότητα οι άμεσες βελτιώσεις υποδομών ασφαλείας, διαδικασιών και ελέγχου καθώς και οι διοικητικές ρυθμίσεις που χρειάζονται στον οργανισμό σιδηροδρόμων και στις εταιρείες που παρέχουν τις συναφείς υπηρεσίες.
Και ένα συνταγματολόγος, όσο ικανός και να είναι δεν μπορεί να αντιληφθεί άμεσα και να ενεργήσει ταχύτατα για να εγκαθιδρύσει αυτές τις αλλαγές, ελέγχους και διασφαλίσεις που απαιτούνται.
Εκτός και αν η προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να ελέγξει την νομική προανακριτική διαδικασία εντοπισμού των ενόχων και παραπομπής τους, ώστε να αποσείσει τις πολιτικές ευθύνες που της αναλογούν.