 |
| mil.ru |
Rolo Slavski - theoccidentalobserver.net / Παρουσίαση Freepen.gr
Όμως η αφήγηση έχει πλέον αλλάξει και η συζήτηση πλαισιώνεται σε τακτικό επίπεδο. Δηλαδή τα γεγονότα γύρω από το Μπαχμούτ είναι αυτά για τα οποία μιλάνε τώρα οι ρωσικές ειδήσεις και οι σχολιαστές. Αλλά η δράση γύρω από το Μπαχμούτ είναι τακτική. Υπάρχουν τρία επίπεδα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, τουλάχιστον στο ρωσικό σχολείο.
Τακτική
Επιχειρησιακή
Στρατηγική
Και αν ελπίζατε σε ένα γρήγορο συμπέρασμα στην επίθεση του Μπαχμούτ, έχε καλώς. Έχω περισσότερα άσχημα, αλλά εντελώς προβλέψιμα, νέα για εσάς.
URA:
Ο ιδρυτής της Wagner PMC, Yevgeny Prigozhin διέψευσε τις πληροφορίες για την περικύκλωση 1,5 χιλιάδων Ουκρανών στρατιωτών κοντά στο Bakhmut (Artemovsk). Το σχόλιό του δημοσιεύεται από την υπηρεσία Τύπου του Prigozhin στο επίσημο κανάλι στο Τέλεγκραμ. Σημείωσε πως οι Ουκρανοί προβάλλουν ισχυρή αντίσταση και το Μπαχμούτ (Αρτεμόφσκ) δε θα καταληφθεί στο εγγύς μέλλον.
«Προς όλες τις κατευθύνσεις, ο εχθρός γίνεται πιο ενεργός, αντλώντας όλο και περισσότερες νέες εφεδρείες. Κάθε μέρα, από 300 έως 500 νέοι μαχητές πλησιάζουν το Bakhmut προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα πυρά του πυροβολικού εντείνονται κάθε μέρα», είπε ο Γιεβγκένι Πριγκόζιν. Επέστησε την προσοχή στο ακατάλληλο των θετικών υποσχέσεων που δε θα πραγματοποιηθούν στο εγγύς μέλλον.
Αυτή την στιγμή διεξάγονται σκληρές μάχες κοντά στο Bakhmut (Artemovsk). Σοβαρές απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας κοντά στο Μπαχμούτ αναφέρθηκαν από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, αναφέρει το τηλεοπτικό κανάλι 360. Ο Yevgeny Prigozhin είπε ότι η κατάληψη του Bakhmut θα ήταν το κλειδί για τη νίκη της Ρωσίας στην ουκρανική σύγκρουση, αναφέρει η Εθνική Υπηρεσία Ειδήσεων . Ο αναπληρωτής επικεφαλής της DPR Ντένις Πουσίλιν είπε πως ο ρωσικός στρατός περικύκλωσε 1,5 χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες κοντά στο Μπαχμούτ.
Σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του πολέμου, όπου ολόκληρες περιοχές της Ουκρανίας χρωματίζονταν στους χάρτες και μοιράζονταν από Ρώσους ειδικούς και μπλόγκερ, τώρα χρωματίζονται σε χωράφια, εργοστάσια και μικρά αγροκτήματα. Και προσπαθούν να διατηρήσουν το ίδιο επίπεδο διαφημιστικής εκστρατείας όπως όταν μιλούσαν για ολόκληρες επαρχίες που καταλαμβάνονταν. Ή, ίσως θα δείξουν βίντεο από ανατίναξη ενός τανκ. Ή μια διμοιρία στρατιωτών που έπαιρνε μια χειροβομβίδα που έπεσε πάνω τους από ένα drone. Πολύ ενδιαφέρον στιγμιότυπο, μην με παρεξηγείτε. Βλέπουμε ένα διαφορετικό είδος πολέμου - ένα μείγμα πολέμου χαρακωμάτων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και μίνι-Στάλινγκραντ.
Αλλά είναι αναμφισβήτητο πως έχει συμβεί ένα συγκεκριμένο "zoom-in". Στην καλύτερη περίπτωση, μιλάμε ατελείωτα για πόλεις που βρίσκονται σε μάχη εδώ και μήνες.
Η συζήτηση για το τακτικό επίπεδο των πραγμάτων είναι μια άξια επιδίωξη από μόνη της. Όχι όμως όταν παρουσιάζεται στα πλαίσια ενός δολώματος και διακόπτη. Δηλαδή, μας υποσχέθηκαν επιθέσεις μεγάλης κλίμακας. Όσο σκληρές κι αν είναι οι μάχες στο Μπαχμούτ, δεν αφαιρεί το γεγονός ότι παντού αλλού στην πρώτη γραμμή, βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Επιπλέον, οι άνθρωποι εξάγουν συμπεράσματα για την κατάσταση του πολέμου σε στρατηγικό επίπεδο με βάση δεδομένα τακτικού επιπέδου.
Κάνουν επίσης λάθη σχετικά με τις εξελίξεις σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Θα σας δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αυτού που εννοώ. Το Bakhmut, ακόμη και αν καταληφθεί, δε θα αξιοποιηθεί σε επιχειρησιακό επίπεδο. Δηλαδή, δεν προβλέπεται συνέχεια. Το λέω εδώ και μήνες. Δεν υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις τανκς και εφεδρικών στρατευμάτων για να ρίξουν στον εχθρό όταν το Μπαχμούτ, ένα βασικό σημείο στην αμυντική γραμμή της Ουκρανίας (ή έτσι μας λένε), πέσει τελικά στην Ουκρανία. Και τώρα έχουμε επιβεβαίωση πως το Μπαχμούτ δεν πέφτει σύντομα από τον άνθρωπο που οδηγεί τις μάχες εκεί. Έτσι, εδώ έχουμε επιβεβαίωση ότι, η Βάγκνερ, δουλεύοντας σε μεγάλο βαθμό μόνος της, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει ούτε τακτικά ούτε επιχειρησιακά μια νίκη σε αυτό το μέτωπο.
Εάν το Bakhmut ήταν πραγματικά ένα σημαντικό σημείο στην αμυντική γραμμή και έπρεπε να κατακτηθεί ανεξάρτητα από το κόστος, τότε θα βλέπατε περισσότερους πόρους να δεσμεύονται στην περιοχή. Και πάλι, δεν υπάρχουν σημαντικοί πόροι που δεσμεύονται από τη Ρωσία για την επίτευξη είτε τακτικής είτε επιχειρησιακής νίκης στην περιοχή. Αλλά αν λάβουμε υπόψη πως το Μπαχμούτ είναι ένας πολιτικός στόχος που επιδιώκει η Βάγκνερ για να βελτιώσει τη θέση του στην πολιτική τάξη στο εσωτερικό, τότε η κατάσταση γίνεται ξαφνικά πιο ξεκάθαρη. Αυτό μπορεί επίσης να ρίξει φως στο γιατί τα στρατεύματα της Βάγκνερ επιτίθενται δυνατά στον Πρώτο Αναπληρωτή Υπουργό Άμυνας Gerasimov επειδή δεν τους προμήθευσαν τα πυρομαχικά που χρειάζονται. Ο Προγκόζιν τσακώνεται με τον Υπουργό Άμυνας Σόιγκου και μπορεί να επιχείρησε ακόμη και ένα ήπιο πραξικόπημα εναντίον του.
Το Μπαχμούτ τότε, υποτίθεται ότι ήταν ένα φτερό στο καπέλο της Βάγκνερ, όχι ένα σημείο καμπής για τον πόλεμο.
Αυτό συνδέεται καθαρά με τη συζήτησή μας για την στρατηγική διάσταση της πολεμικής προσπάθειας. Στις πρώτες μέρες, είδαμε μια ξεκάθαρη στρατηγική που αντικατοπτρίζεται από μεγάλες μετακινήσεις στρατευμάτων, γρήγορες προωθήσεις και εδραίωση εδάφους και ούτω καθεξής. Από τότε, έχουμε δει πολύ λίγο από το ίδιο είδος πολέμου. Υπήρξε μια επιτυχημένη προέλαση στο Ντόνετσκ, αλλά τελείωσε και τα κέρδη ανατράπηκαν από τις αντεπιθέσεις του ουκρανικού στρατού το φθινόπωρο.
Και μετά από αυτό, καλά και πραγματικά δεν είδαμε τίποτα που να μοιάζει με μια συνεκτική στρατηγική από τη Ρωσία. Μόνο διαμάχη μεταξύ των φεουδαρχών διοικητών του και μια προσπάθεια να κρατήσει μια αμυντική γραμμή. Αυτή την στιγμή, δεν υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις νέων ρωσικών δυνάμεων πουθενά, εκτός ίσως από τη Λευκορωσία.
Δεν έχουμε ιδέα ποια είναι τα σχέδια της Ρωσίας σε στρατηγικό επίπεδο.
Μερικοί έχουν διατυπώσει την ιδέα του πολέμου φθοράς - δηλαδή ότι οι Ρώσοι επικεντρώνονται απλώς στο να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους εχθρικούς στρατιώτες και όχι στην εξασφάλιση βασικών στόχων ή εδαφών. Αφήνοντας στην άκρη, για λίγο, ότι πρόκειται για μια φρικτή στρατηγική, υπάρχουν λίγα στοιχεία που δείχνουν πως αυτή είναι, πράγματι, η στρατηγική που ακολουθεί η Ρωσία. Και πάλι, το Bakhmut, όπου η Ρωσία εμπλέκεται σε μια βίαιη δράση λείανσης που μάχεται για κτίρια και εργοστάσια ανά μπλοκ-τετράγωνο, είναι κυριολεκτικά το αντίθετο της υποτιθέμενης στρατηγικής πολέμου φθοράς. Η Βάγκνερ έστελνε άντρες να πάρουν κατά μέτωπο οχυρές εχθρικές θέσεις. Σε οποιονδήποτε πόλεμο, η κατάληψη μιας οχυρωμένης αμυντικής θέσης είναι ένας πολλαπλασιαστής δυνάμεων ή ένα απόθεμα για τους αμυνόμενους. Εάν ο στόχος είναι ο πόλεμος φθοράς, γιατί να προχωρήσουμε στην επίθεση εναντίον οχυρών θέσεων;
Δε βγάζει νόημα.
Επιπλέον, για να έχει νόημα αυτή η στρατηγική πολέμου φθοράς, η Ρωσία θα έπρεπε να σκοτώνει πολύ περισσότερους άνδρες από αυτούς που χάνει. Όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε τώρα, η Ρωσία έχασε περισσότερους άνδρες τις πρώτες μέρες του πολέμου λόγω των επικίνδυνων επιχειρήσεων που διεξήγαγαν. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το ανώτερο πυροβολικό τους, οι Ρώσοι άρχισαν να σκοτώνουν περισσότερους Ουκρανούς από αυτούς που έχασαν, αλήθεια. Ωστόσο, η επίθεση εναντίον οχυρών θέσεων θα έπρεπε να είχε εξισορροπήσει ξανά την ισορροπία προς την άλλη κατεύθυνση.
Πιστεύω ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ουκρανία πλησίαζε γρήγορα τους 100.000 στρατιωτικούς θανάτους μέχρι την επέτειο της έναρξης του SMO και η Ρωσία υστερεί, αλλά όχι τόσο πολύ. Και θα επανέλθω στο θέμα στην επέτειο ενός έτους από την έναρξη του Μη Πολέμου.
Εάν η στρατηγική είναι να συμμετάσχετε σε πόλεμο φθοράς, τότε απλά κάντε μόνοι σας τα μαθηματικά. Πόσα χρόνια μάχης θα χρειαστούν με αυτόν τον ρυθμό για να καταστραφεί ο ουκρανικός στρατός, ο οποίος ανέρχεται σε 700 χιλιάδες τώρα, τουλάχιστον, και του οποίου ο αριθμός συνεχίζει να αυξάνεται και ο οποίος, ούτως ή άλλως, θεωρητικά θα μπορούσε εύκολα να στρατολογήσει άλλα εκατομμύρια άνδρες; Και, φυσικά, οι τάξεις τους συμπληρώνονται από δυτικούς μισθοφόρους όλη την ώρα. Η Πολωνία παραδέχεται ανοιχτά πως εκπαιδεύει πληρώματα αρμάτων μάχης και στέλνει αξιωματικούς στην Ουκρανία, όπως και το ΝΑΤΟ.
Οπότε, ναι, υπήρξαν κάποιες νίκες τακτικής στο Μπαχμούτ. Δεν υπήρξαν επιτυχημένες ρωσικές επιχειρήσεις μετά την ομαλή υποχώρηση από τη Χερσώνα (αν θέλετε να το μετρήσετε αυτό) και κανείς δεν μπορεί πραγματικά να υποδείξει μια συνεκτική στρατηγική που ακολουθείται είτε από τους υπεύθυνους του πεδίου μάχης είτε από το εσωτερικό μέτωπο.
Όλα αυτά δείχνουν το γεγονός ότι οι ελίτ της Ρωσίας δεν έχουν στομάχι για αυτόν τον αγώνα και μια συμφωνία επεξεργάζεται μέσω παρασκηνιακών καναλιών.
Austrian colonel Markus Reisner shares a scheme on sending NATO soldiers to Ukraine without sending NATO soldiers to Ukraine. Is this how the tanks will be manned? 🤔 pic.twitter.com/1RmkOIrbWT
— GraphicW (@GraphicW5) February 6, 2023
Πολλοί απαισιόδοξοι φιλορώσοι αναλυτές έχουν ήδη καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα και επισημαίνουν πως είναι απαραίτητη μια νέα στρατηγική. Ότι η Ρωσία πρέπει να πολεμήσει αυτόν τον πόλεμο όπως γίνονται συνήθως οι πόλεμοι. Η Ρωσία πρέπει να επικεντρωθεί στην κατάληψη εδαφών και στρατηγικών στόχων, στη διάρρηξη των εχθρικών γραμμών και στη συνέχεια να τυλίξει τις θέσεις τους. Απαιτούνται περισσότεροι άνδρες και εξοπλισμός για να επιτευχθούν αποφασιστικές νίκες, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να συνεχιστούν και ο πόλεμος να ολοκληρωθεί πιο γρήγορα, χωρίς να ξεσπάσει, με τον αριθμό των νεκρών να αυξάνεται σταθερά και σταδιακά όλο και περισσότερη από την Ουκρανία να μετατρέπεται σε ερείπια που σιγοκαίνε.
Περιορίζοντας την εστίασή μας στο τακτικό επίπεδο που μάχεται πάνω από έναν αχυρώνα στο Bakhmut ή το Ugledar, χάνουμε τα μάτια μας τους στρατηγικούς στόχους του πολέμου.
Ο αρχικός στόχος του SMO ήταν να πάρει γρήγορα πίσω την Ουκρανία χωρίς αδικαιολόγητη αιματοχυσία. Τώρα όμως, το εφιαλτικό σενάριο έχει πραγματοποιηθεί. Τα νεοσυντηρητικά κεφάλια πήραν τον παρατεταμένο πόλεμο τους και αιμορραγούν τους σλαβικούς λαούς. Η Δύση χρειάστηκε να ξοδέψει πολλά χρήματα για να συνεχίσει, αλήθεια, αλλά πολλά από αυτά τα χρήματα κλέβονται για να γεμίσουν τις τσέπες των ίδιων πολιτικών που ήθελαν τον πόλεμο εξαρχής. Ναι, ο μέσος Βρετανός ή Γερμανός έχει γίνει φτωχότερος ως αποτέλεσμα αυτής της ιερής Σταυροφορίας για τη Φιλελεύθερη Δημοκρατία και την ιερότητα των ουκρανικών συνόρων, αλλά οι πολιτικοί έχουν μόνο όφελος. Και σε μια Φιλελεύθερη Δημοκρατία, αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία, πραγματικά.
Οι επικρίσεις για τη συνολική στρατηγική της Ρωσίας μπορούν να επεκταθούν στο ρωσικό εσωτερικό μέτωπο, το οποίο δεν ήταν έτοιμο για πόλεμο. Εάν ο στόχος είναι να σκοτωθούν 1 εκατομμύριο Ουκρανοί στρατιώτες μέσα σε 10 χρόνια, θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές οβίδες, τουλάχιστον, που κατασκευάζονται στη Ρωσία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν. Τα προβλήματα ανεφοδιασμού έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν ανοίγουν νέα εργοστάσια στη Ρωσία για την προμήθεια του μετώπου. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία δεν έχει κάνει παιχνίδι για να δημιουργήσει έναν κόσμο χωρίς δολάρια. Η Ρωσία δεν έχει καν αποχωρήσει από παγκοσμιοποιητικές οργανώσεις όπως ο ΠΟΕ ή το WEF. Επιπλέον, πολλές από τις ίδιες φιλ-παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις στη ρωσική κυβέρνηση, που είχαμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε πως θα απολυθούν, τουλάχιστον, παραμένουν στις θέσεις τους.
Οπότε, ναι, υπήρξαν κάποιες νίκες τακτικής στο Μπαχμούτ. Δεν υπήρξαν επιτυχημένες ρωσικές επιχειρήσεις μετά την ομαλή υποχώρηση από τη Χερσώνα (αν θέλετε να το υπολογίσετε αυτό), και κανείς δεν μπορεί να υποδείξει μια συνεκτική στρατηγική που ακολουθείται είτε από τους υπεύθυνους του πεδίου μάχης είτε από το εσωτερικό μέτωπο.
Όλα αυτά δείχνουν το γεγονός ότι οι ελίτ της Ρωσίας δεν έχουν στομάχι για αυτόν τον αγώνα και μια συμφωνία επεξεργάζεται μέσω παρασκηνιακών καναλιών.