Για πρώτη φορά μετά από οκτώ μήνες, οι Ρώσοι βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάκτησης μιας ουκρανικής πόλης, μικρής ούτως ή άλλως, που έχει ήδη εγκαταλειφθεί από πάνω από το 90% του προπολεμικού πληθυσμού, γράφει η σερβική Blic.
Από: echedoros-a.gr
Η άμυνα της Ουκρανίας μέσα και γύρω από την ανατολική πόλη Μπαχμούτ έχει πιεστεί από έναν συνδυασμό έντονων επιδρομών πυροβολικού, όλμων και αέρος και σημαντικής ανάπτυξης χερσαίων δυνάμεων, τόσο τακτικών ρωσικών όσο και μαχητών της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Wagner.
Εάν και όταν πέσει ο Μπαχμούτ, μπορεί να είναι απαραίτητο να αναρωτηθούμε εάν οι δυνάμεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν βελτιώνονται, μαθαίνοντας από τη σειρά λαθών που έχουν κάνει μέχρι τώρα σε αυτή τη σύγκρουση και τελικά αξιοποιώντας την υπεροχή τους σε αριθμούς και δύναμη πυρός. Η απάντηση είναι μάλλον όχι, γράφει το CNN.
Ο Μικ Ράιαν, Αυστραλός πρώην στρατηγός, λέει ότι «οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας μπορεί να αποφασίσουν ότι έχουν πετύχει ό,τι μπόρεσαν και ότι η διατήρηση των δυνάμεων για τις μάχες που έρχονται είναι πιο σημαντική».
Αλλά μια ουκρανική απόσυρση δεν ισοδυναμεί με καταστροφή, εάν πραγματοποιηθεί με τακτοποιημένο τρόπο.
«Θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τακτική ρουτίνας, όχι ως προάγγελος καταστροφής» - λέει ο Ράιαν.
Αναλογία δυνάμεων 7:1
Οι Ουκρανοί χρησιμοποίησαν το Μπαχμούτ για να προκαλέσουν
τεράστιες απώλειες στις επιτιθέμενες δυνάμεις: σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις,
η αναλογία ήταν 7:1.
Έρχεται μια στιγμή που είναι πιο συνετό να αποσυρθείς, παρά να υποστείς αυξανόμενες απώλειες και ένα καταστροφικό πλήγμα στο ηθικό βλέποντας την παράδοση εκατοντάδων και ίσως χιλιάδων πολιορκημένων Ουκρανών στρατιωτών.
Αλλά για τους Ρώσους, η κατάληψη του Μπαχμούτ δεν θα άλλαζε τα θεμελιώδη ελαττώματα στην εκστρατεία τους.
Η Μάχη του Μπαχμούτ δείχνει σε κάποιο βαθμό ότι οι Ρώσοι αλλάζουν τον τρόπο του πολέμου τους, ή τουλάχιστον προσπαθούν να το κάνουν.
Εξακολουθούν να βασίζονται σε μαζικά μπαράζ έμμεσων πυρών (πυροβολικό και οβίδες, ρουκέτες, εναέριοι βομβαρδισμοί) για να σπάσουν τις αμυντικές θέσεις. Αυτή ήταν η τακτική στις πόλεις Μαριούπολη, Σεβεροντονέσκ και Λυσυχάνσκ.
Αλλά μια τέτοια επίμονη πυρπόληση απαιτεί μια αποτελεσματική αλυσίδα εφοδιαστικής. Οι ρωσικές δυνάμεις αγωνίζονται για αυτό το θέμα.
Σίγουρα, το τέλος των μαχών στη Μαριούπολη και σε άλλες πόλεις πέρυσι κατέληξε να εμπλέκονται άνδρες που προχωρούν δρόμο προς δρόμο.
Αλλά σπάνια επρόκειτο για τακτικές ρωσικές δυνάμεις, πιο συχνά για μονάδες της Τσετσενίας, πολιτοφυλακές από τις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ και για έναν μικρό αριθμό επαγγελματιών της Ομάδας Βάγκνερ.
Η εκστρατεία για την κατάληψη του Σόλενταρ τον Ιανουάριο, και τώρα του κοντινού Μπαχμούτ, ήταν παρόμοια, αλλά με μια αξιοσημείωτη και φρικιαστική εξαίρεση – υπήρχαν τα κύματα πεζικού που στρατολογήθηκαν από την ομάδα Wagner του Γιεβγκένι Πριγκόζιν.
Οι μαχητές της ομάδας Βάγκνερ που συνελήφθησαν από τους Ουκρανούς είπαν στο CNN ότι δεν είχαν σχεδόν κανένα συντονισμό με τις τακτικές ρωσικές δυνάμεις, εκτός από την υποστήριξη πυροβολικού, αφού είχαν σταλεί στη γραμμή πυρός της Ουκρανίας.
Ο Πριγκόζιν καυχήθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι το μέτωπο θα έπεφτε αν οι Βάγκνερ άφηναν το Μπαχμούτ.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν περισσότερο πεζικό στις ανεπιτυχείς προσπάθειές τους να προχωρήσουν στο Βουχλένταρ, και πάλι με μεγάλες απώλειες.
Ανταγωνισμός δυνάμεων Πριγκόζιν με το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας
Η τακτική της Ρωσίας είναι να πλημμυρίζει τις άμυνες της Ουκρανίας με κυματοειδή τροφή πυροβόλων - και να δέχεται έως και 80 τοις εκατό ποσοστό απωλειών στη διαδικασία.
Ένα τέτοιο καταστροφικό ποσοστό απωλειών δεν είναι βιώσιμο κατά μήκος της πρώτης γραμμής που εκτείνεται για χιλιάδες χιλιόμετρα. Για ορισμένους αναλυτές, τέτοιες απώλειες σημαίνουν ότι «οι συνθήκες έχουν ήδη δημιουργηθεί για μια μεγάλης κλίμακας ρωσική στρατιωτική εξέγερση».
Το Μπαχμούτ έχει γίνει εμμονή για τους Ρώσους ελλείψει προόδου αλλού, παρόλο που η πόλη έχει μικρή στρατηγική σημασία.
Φοβούμενος ότι ο Πριγκόζιν θα έπαιρνε όλα τα εύσημα, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας άρχισε να στέλνει περισσότερες δυνάμεις στην περιοχή.
Αλλά η εστίαση στο Μπαχμούτ μπορεί να κόστισε τη Ρωσία επιτυχία σε επιχειρήσεις αλλού. Η εξαντλητική εκστρατεία για την κατάληψη του Μπαχμούτ, η οποία δέχθηκε για πρώτη φορά επίθεση πριν από περίπου 10 μήνες, δείχνει την απελπισμένη ανάγκη για οποιαδήποτε νίκη – ανεξάρτητα από το ευρύτερο πεδίο μάχης.
Πάση θυσία η κατάληψη του Μπαχμούτ
Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι ουκρανικές δυνάμεις έλαβαν εντολή να κρατήσουν τη γραμμή.
Ο Βολοντίμιρ Ναζρένκο, αναπληρωτής διοικητής της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι Ρώσοι «δεν λαμβάνουν υπόψη τις απώλειές τους στην προσπάθεια να καταλάβουν την πόλη».
«Το καθήκον των δυνάμεών μας στο Μπαχμούτ είναι να προκαλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες απώλειες στον εχθρό. Κάθε μέτρο ουκρανικής γης κοστίζει στον εχθρό εκατοντάδες ζωές», είπε.
Οι Ουκρανοί διοικητές γνώριζαν ότι σύντομα θα αντιμετωπίσουν άλλη μια επίθεση
Αλλά, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Modern Warfare στο West Point, η Ρωσία δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι μπορεί να ενσωματώσει αποτελεσματικά νέες δυνάμεις σε κατεστραμμένους σχηματισμούς ή να δημιουργήσει συνεκτικές ομάδες από διάσπαρτα απομεινάρια μονάδων.
Η Ρωσία τώρα «προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια δαπανηρή, παρατεταμένη σύγκρουση με μια ομάδα υποκατάστατων, ενώ υφίσταται σοβαρή πτώση στην ηγεσία του πεδίου της μάχης», ανέφερε το Ινστιτούτο.
Όμως εξακολουθούν να υπάρχουν συστημικά προβλήματα
Στη σύγκρουση στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθούν σταδιακά να απομακρυνθούν από την εξάρτηση από τακτικές ομάδες τάγματος (BTG), συνδυασμένους σχηματισμούς όπλων που, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι καλά εξοπλισμένοι για την ουκρανική σύγκρουση.
Η αχίλλειος πτέρνα τους είναι η έλλειψη πεζικού και προσκοπισμού. Καθιστά τις ρωσικές δυνάμεις ευάλωτες σε ενέδρες και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους απέτυχε η επίθεση στο Κίεβο.
Αυτή η ευπάθεια επιδεινώνεται από μια εδραιωμένη κουλτούρα που εκτιμά την υπακοή έναντι της πρωτοβουλίας.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, λόγω «ανεπαρκούς εκπαίδευσης και ανικανότητας του ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού -σε συνδυασμό με μια αυστηρή ιεραρχία που καθιστά τους αξιωματικούς ανίκανους να ενεργήσουν με δική τους πρωτοβουλία- δεν μπόρεσαν να συντονίσουν γρήγορα μια εισχώρηση βαθιά στο εχθρικό έδαφος.
Η Ρωσία «απάντησε στις μάχες στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία στρεφόμενη στο προηγούμενο μοντέλο της ανάπτυξης μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων», λέει το Ινστιτούτο Σύγχρονου Πολέμου.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτό αντανακλά την ένταση μεταξύ της επιδίωξης της Ρωσίας για έναν τεχνολογικά εξελιγμένο τρόπο πολέμου και της μακροχρόνιας προκατάληψης της προς την απλή, ισχυρή μάζα.
Αυτή η ωμή μάζα έχει σίγουρα προκαλέσει μεγάλες απώλειες σε ουκρανικές μονάδες τους τελευταίους μήνες και ορισμένοι Ουκρανοί διοικητές αμφισβήτησαν την απόφαση να υπερασπιστούν τόσο τον Σόλενταρ όσο και το Μπαχμούτ.
Αλλά ακόμα κι αν η ρωσική σημαία υψωθεί πάνω από τα ερείπια του Μπαχμούτ, μπορεί να αποδειχθεί μια Πύρρειος νίκη.
Σύμφωνα με το CNN, αν οι Ρώσοι πάρουν τον Μπαχμούτ, θα κρατήσουν τα ερείπια. Είναι μια πόλη ελάχιστης στρατηγικής σημασίας, χωρίς σχεδόν καμία υποδομή που να υποστηρίζει τις δυνάμεις κατοχής.
Το ότι οι Ρώσοι επένδυσαν τόσα πολλά για να το καταλάβουν λέει πολλά για την κακή στρατηγική τους σε αυτόν τον πόλεμο.
Επιπλέον, έχουν εξαντλήσει τους άνδρες και το υλικό που θα μπορούσαν να χρειαστούν πολύ τους επόμενους μήνες, όταν οι Ουκρανοί θα ξεκινήσουν μια αναμενόμενη αντεπίθεση.
--