τουρκική προεδρία |
Γράφει ο Damir Nazarov - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο πρώτος λόγος για το σεισμό στην Τουρκία βρίσκεται στον αγώνα των ριζοσπαστών της πράσινης ενέργειας (Μπάιντεν και μέρος της βρετανικής κυβέρνησης) ενάντια στην πολιτική κυριαρχίας των υδρογονανθράκων. Ο Ερντογάν ήταν περήφανος που είχε καταρτίσει ένα σχέδιο για να μετατρέψει την Τουρκία σε κόμβο φυσικού αερίου, αλλά τώρα μπορείτε να ξεχάσετε για λίγο τέτοιες ιδέες. Μάλιστα, η Τουρκία βρέθηκε σε μια κατάσταση ανάλογης δολιοφθοράς κατά του Nord Stream. Μπορεί επίσης να προστεθεί εδώ πως οι ίδιοι οι Τούρκοι προσπάθησαν να εξάγουν ενεργά το πετρέλαιο τους, κάτι που φυσικά δεν είναι επωφελές για τους υποστηρικτές της εισαγωγής της πράσινης ενέργειας. Δεδομένων των προσπαθειών των Τούρκων να εξάγουν τον «μαύρο χρυσό τους», οι «σχεδιαστές του μελλοντικού κόσμου» θα μπορούσαν εύκολα να οργανώσουν μια καταστροφή δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι οι τοπικές εταιρείες πετρελαίου έφταιγαν για τον σεισμό.
Ο δεύτερος λόγος για το χτύπημα του Ερντογάν είναι το φλερτ με το Κρεμλίνο. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει δηλώσει επανειλημμένα πως «ο Πούτιν είναι φίλος του» και αυτά τα λόγια υποστηρίχθηκαν από γεγονότα με τη μορφή στενής συνεργασίας στη Συρία, ακόμη και στην ουκρανική σύγκρουση. Στην πραγματικότητα, το έργο του Ερντογάν είναι ένας κόμβος φυσικού αερίου αλλά θα ήταν πιθανότατα εξ ολοκλήρου εις βάρος του ρωσικού μπλε καυσίμου. Στη συνέχεια, υπήρχε μια ιστορία με τουρκικές προμήθειες ανταλλακτικών για όπλα του ρωσικού στρατού. Έτσι, αυτοί οι λόγοι είναι ήδη αρκετοί για να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα στο σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας.
Η γνώμη μου είναι ότι ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο οι δυνάμεις του κακού αποφάσισαν να καταστρέψουν τον Ερντογάν είναι η ήπια θέση του απέναντι στις μουσουλμανικές περιοχές εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Ερντογάν ανέφερε πρόσφατα πως «τα αιτήματά του για το Ταταρστάν και το Νταγκεστάν απαντώνται». Φυσικά, η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο θα ήθελαν η Τουρκία να διαδραματίσει ριζοσπαστικό ρόλο κατά του Κρεμλίνου σε αυτές τις περιοχές στις συνθήκες του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, αλλά ο Ερντογάν προφανώς αρνείται στους Αγγλοσάξονες σε αυτό το θέμα, επομένως είναι πιθανό αυτή η κατάσταση να έγινε επίσης ένας από τους λόγους για τον τεχνητό σεισμό. Επιπλέον, οι πληροφορίες για τις προμήθειες όπλων της Τουρκίας στη Ρωσία δε θα μπορούσαν να μείνουν εκτός εστίασης ούτε από την Ουάσιγκτον.
Είναι προφανές πως ο Ερντογάν έπαιξε το ρόλο του. Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι (η συλλογική Δύση) που κάποτε χαίρονταν για την κυριαρχία του θέλουν να τον ξεφορτωθούν. Η δήλωση του επικεφαλής της Τουρκικής Διαστημικής Υπηρεσίας δείχνει ότι η δημοκρατία έχει υποστεί επιθετικότητα «νέου τύπου» όταν χρησιμοποιούνται όπλα έκτης τεχνολογικής τάξης. Το πιο αηδιαστικό είναι πως, γνωρίζοντας για την επίθεση από το εξωτερικό, δεν μπορείτε πρακτικά να αποδείξετε το γεγονός της επιθετικότητας, καθώς χρησιμοποιήθηκε ένα εντελώς νέο είδος όπλου, το οποίο ήταν μέρος ενός ολόκληρου συνδυασμού σε συνδυασμό με την εσωτερική πολιτική συνιστώσα ( η ιστορία της αναβολής των εκλογών) και τα οικονομικά προβλήματα (η διείσδυση στην Τουρκία). Μπορεί να ειπωθεί ότι «οργανωτικά όπλα»* χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της Τουρκίας.
Στο εγγύς μέλλον, θα δούμε τον σκοπό της τερατώδους πρόκλησης που έχει συμβεί και δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν η νέα κυβέρνηση στην Τουρκία ή ο «ανανεωμένος» Ερντογάν πάρουν ακριβώς αντίθετες θέσεις σε σχέση με την τρέχουσα εξωτερική και εσωτερική πολιτική.
* – ένα οργανωτικό όπλο είναι ένα σύστημα διαδικασιών που σας επιτρέπει να επαναπροσανατολίσετε την πολιτική ενός εχθρικού κράτους προς την απαιτούμενη κατεύθυνση χωρίς τη χρήση βίας.