 |
| Alexei Filippov, RIA Novosti |
Πολ Κρεγκ Ρόμπερτς - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ουκρανία δεν υπήρχε ως ανεξάρτητη χώρα μέχρι πριν από περίπου 30 χρόνια, όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ. Έτσι, ο ισχυρισμός πως το Donbass και η Κριμαία είναι μέρος της Ουκρανίας ισχύει εδώ και περίπου 30 χρόνια, ενώ ήταν μέρος της Ρωσίας μαζί με την Ουκρανία για αιώνες.
Ο Πούτιν δεν είχε άλλη επιλογή. Η Συμφωνία του Μινσκ που είχε επινοήσει, στην οποία η Ουκρανία συμφώνησε και η Γερμανία και η Γαλλία συμφώνησαν να επιβάλουν, κράτησε το Ντονμπάς στην Ουκρανία και έδωσε στο λαό ημι-αυτονομία για να τον προστατεύσει από την κατάχρηση της Ουκρανίας. Τόσο οι Γερμανοί όσο και οι Γάλλοι ηγέτες που υπέγραψαν τη συμφωνία παραδέχτηκαν πρόσφατα πως χρησιμοποίησαν τη Συμφωνία του Μινσκ για να εξαπατήσουν τον Πούτιν, ενώ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχτισαν και εξόπλισαν ένα μεγάλο ουκρανικό στρατό ικανό να κατακτήσει τις δύο αυτόνομες ανεξάρτητες δημοκρατίες στο Ντονμπάς. Όταν ο Πούτιν είδε τη μεγάλη ουκρανική ένοπλη δύναμη έτοιμη να εισβάλει στο Ντονμπάς, μέρος της οποίας ήταν ήδη κατειλημμένο από ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και νεοναζί πολιτοφυλακές, συνειδητοποίησε ότι είχε εξαπατηθεί από τη Δύση και δεν είχε άλλη επιλογή παρά να προστατεύσει τους Ρώσους του Ντονμπάς.
Ο μόνος στόχος του ήταν η έξωση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ουκρανίας από το Ντονμπάς.
Αυτή η έξωση δεν εξαρτήθηκε από τον ρωσικό στρατό αλλά από μια ιδιωτική παραστρατιωτική δύναμη γνωστή ως Ομάδα Βάγκνερ και από τις πολιτοφυλακές των δύο ανεξάρτητων δημοκρατιών του Ντονμπάς. Καθυστερημένα, ο Πούτιν κινητοποίησε ορισμένες δυνάμεις του ρωσικού στρατού, αλλά δεν τις έχει δεσμεύσει στη σύγκρουση. Αντίθετα, συνεχίζει να βασίζεται στην ομάδα Wagner και στις πολιτοφυλακές του Donbass για να εκδιώξουν τις εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες δυνάμεις των Ουκρανών από τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.
Όπως έχω ξεκαθαρίσει σε πολλές στήλες, η προσέγγιση του Πούτιν ήταν μια στρατιωτική γκάφα. Έπαιξε εντελώς στα χέρια της Ουάσιγκτον. Καθώς οι μάχες διεξάγονται σε εδάφη που κατέχονται από ρωσικό λαό, ο Πούτιν έδωσε μειονέκτημα στις περιορισμένες δυνάμεις του με αυστηρούς κανόνες κατά της χρήσης εξαιρετικά καταστροφικών όπλων σε περιοχές αμάχων. Η συνέπεια ήταν ένας πόλεμος που είναι μια αργή διαδικασία βήμα προς βήμα. Όχι Blitzkrieg. Η ρωσική αυτοσυγκράτηση έχει παρερμηνευτεί από τη Δύση ως ρωσική ανικανότητα.
Η συνέπεια αυτού και του αργού πολέμου του Πούτιν είναι ότι αυτός έδωσε εμπιστοσύνη στην Ουάσιγκτον/ΝΑΤΟ και τεράστιο χρόνο για να εμπλακούν στη σύγκρουση εις βάρος της Ρωσίας. Οι Ουκρανοί διαθέτουν πλέον πιο αποτελεσματικά όπλα μεγαλύτερης εμβέλειας, πληροφορίες για ρωσικές θέσεις και πληροφορίες στόχευσης για ρωσικές θέσεις. Λαμβάνοντας υπόψη τους σταδιακούς τρόπους με τους οποίους η Ουάσιγκτον μπαίνει σε πολέμους, τελικά θα προκύψουν μπότες στο έδαφος.
Πρόσφατα, η δύναμη πίσω από τη σκηνή του πολέμου της Ουάσιγκτον, η νεοσυντηρητική που μισεί με κάθε κόστος τη Ρωσία, Victoria Nuland, υφυπουργός Εξωτερικών, έχει δεσμεύσει την Ουάσιγκτον για την απελευθέρωση της Κριμαίας. Αυτό φαίνεται αδύνατο. Οι Ουκρανοί θα έπρεπε να διαπεράσουν τις ρωσικές δυνάμεις στη νότια Ουκρανία για να φτάσουν στην Κριμαία, τη θέση της ρωσικής ναυτικής βάσης της Μαύρης Θάλασσας. Το Κρεμλίνο δε θα δεχόταν ποτέ την απώλεια του λιμανιού του, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε πυρηνικό πόλεμο.
Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον είναι τρελή. Τα λόγια της Nuland καταδεικνύουν την παραφροσύνη — «Θα υποστηρίξουμε την Ουκρανία για όσο χρόνο χρειαστεί. Η Ουκρανία αγωνίζεται για την επιστροφή όλης της γης της εντός των διεθνών της συνόρων. Τους υποστηρίζουμε, συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας μιας επόμενης σκληρής ώθησης για την ανάκτηση του εδάφους τους… Η Κριμαία πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθεί —τουλάχιστον».
Το αποστρατιωτικοποιημένο είναι συντόμευση για το για καμία ρωσική ναυτική βάση στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι απερίσκεπτοι Αμερικανοί πολιτικοί και σαφώς η εκτός λογικής Νούλαντ δεν αναγνωρίζουν ότι η αλαζονική ύβρις τους είναι μια κήρυξη πυρηνικού πολέμου.
Οι Asian Times πιστεύουν πως η Nuland κέρδισε το επιχείρημα. Το καθεστώς Μπάιντεν ανακοίνωσε ένα νέο πρόγραμμα όπλων μεγάλης εμβέλειας για την Ουκρανία, στέλνει κινητό εξοπλισμό γεφύρωσης που είναι χρήσιμος μόνο για μια ουκρανική επίθεση κατά των ρωσικών δυνάμεων στην Κριμαία και επανεξετάζει την απαγόρευση των F-16 για την Ουκρανία. Έτσι η σύγκρουση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. https://asiatimes.com/2023/03/a-coming-wider-war-with-crimea-in-us-sights/
Ακόμα ο Πούτιν στρογγυλοκάθεται, χωρίς να κάνει τίποτα. Θα περιμένει μέχρι ολόκληρος ο εξοπλισμός της Δύσης να βρεθεί στην Ουκρανία για να χρησιμοποιηθεί για να σκοτώσει Ρώσους;
Τι εμποδίζει τον Πούτιν να χρησιμοποιήσει επαρκή δύναμη για να τερματίσει αυτή τη σύγκρουση προτού εξελιχθεί σε πυρηνικό πόλεμο; Θέλει ο Πούτιν τον πυρηνικό πόλεμο που θα προκύψει από τη συνέχιση της σύγκρουσης; Γιατί αρνείται να χρησιμοποιήσει τη συμβατική δύναμη που θα τερμάτιζε γρήγορα τη σύγκρουση;