Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Θα μπορούσε μάλιστα να υποστηριχθεί ότι οι περιοχές που διεκδικούν και οι δύο το Πεκίνο και το Νέο Δελχί έχουν αμελητέα οικονομική και (γεω)πολιτική αξία και για τις δύο, ειδικά δεδομένου του γεγονότος πως είναι από τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές και στις δύο χώρες, με ελάχιστες έως καθόλου προοπτικές. Απεναντίας οι βασικές πόλεις και οι επαρχίες των παγκόσμιων δυνάμεων βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, στην καλύτερη περίπτωση.
Πολλές αμερικανικές ειδησεογραφικές πηγές ανέφεραν πρόσφατα ότι οι ΗΠΑ φέρεται να «παρείχαν στην Ινδία άνευ προηγουμένου ανταλλαγή πληροφοριών κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης μεταξύ ινδικών και κινεζικών στρατευμάτων τον Δεκέμβριο του 2022 κατά μήκος των αμφισβητούμενων συνόρων ψηλά στα Ιμαλάια, γνωστή ως Γραμμή Πραγματικού Ελέγχου [LAC]». Η αναφορά των US News ανέφεραν πολλούς πρώην και νυν αξιωματούχους της Ουάσιγκτον, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι οι πληροφορίες που μοιράστηκαν με το Νέο Δελχί ήταν μέρος της συμφωνίας του 2020 μεταξύ των ΗΠΑ και της Ινδίας, γνωστή ως BECA (Βασική Συμφωνία Ανταλλαγής και Συνεργασίας).
Σύμφωνα με τα US News, το Πεντάγωνο «παρείχε στην Ινδία λεπτομέρειες σε πραγματικό χρόνο για τις θέσεις της Κίνας και τη δύναμή της πριν από τις [συνοριακές] συγκρούσεις, οι οποίες οι πηγές λένε ότι πυροδοτήθηκαν από μια κινεζική στρατιωτική εισβολή και τα ινδικά στρατεύματα έκαναν ελιγμούς για να αναχαιτίσουν τις κινέζικες δυνάμεις». Οι πληροφορίες που παρείχαν οι ΗΠΑ προφανώς περιελάμβαναν δορυφορικές εικόνες και ήταν "πιο λεπτομερείς και παραδόθηκαν ταχύτερα από οτιδήποτε παρείχαν οι ΗΠΑ στο παρελθόν".
Η ξαφνική αλλαγή του ρυθμού στην ανταλλαγή αμερικανικών πληροφοριών με το Νέο Δελχί μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τα πρόσφατα βήματα που έχουν κάνει η Ινδία και η Κίνα προς την πλήρη συμφιλίωση και την εξεύρεση της τελικής λύσης στις εδαφικές διαμάχες δεκαετιών, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι απομεινάρια της βρετανικής αποικιακής και ιμπεριαλιστικής πολιτική. Ευτυχώς, τα κινεζικά και τα ινδικά στρατεύματα στις αμφισβητούμενες περιοχές είναι οπλισμένα μόνο με όπλα σώμα με σώμα, μέρος των αμοιβαία συμφωνημένων μέτρων για την αποτροπή της κλιμάκωσης.
Η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε την κλιμάκωση του 2020-αρχές του 2021 των συγκρούσεων Σινο-Ινδικών συνόρων για να δημιουργήσει περαιτέρω μια σφήνα μεταξύ τους, όλα υπό το πρόσχημα ότι υποτίθεται πως «ενδιαφέρεται για την ασφάλεια της Ινδίας». Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ΗΠΑ (ιδιαίτερα το Πεντάγωνο) προσπαθούν να οικοδομήσουν στενότερους δεσμούς με το Νέο Δελχί σε μια προσπάθεια να διευρύνουν τη ζώνη στρατηγικού περιορισμού της Κίνας. Ένας από τους τρόπους για να επιτευχθεί αυτό ήταν ο Τετραμερής Διάλογος για την Ασφάλεια, κοινώς γνωστό ως Quad, ένα σε μεγάλο βαθμό άτυπο φόρουμ ασφαλείας του οποίου τα μέλη είναι η Αυστραλία, η Ινδία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ. Ξεκίνησε από το Τόκιο το 2007, με προφανή στόχο την στρατηγική αντιμετώπιση της ανόδου της Κίνας. Ωστόσο, ενώ το Νέο Δελχί το θεωρεί απλώς ένα άλλο μέρος του πολυδιανυσματικού πλαισίου εξωτερικής πολιτικής του, το Quad χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ και τους δορυφόρους τους για να εκτροχιάσουν τις προσπάθειες της Κίνας και της Ινδίας να βελτιώσουν τις σχέσεις τους.
Ως αποτέλεσμα, οι δεσμοί μεταξύ των ΗΠΑ και της Ινδίας διαρρηγνύονται σιγά σιγά, ιδιαίτερα καθώς το Νέο Δελχί δέχεται αυξημένες πιέσεις λόγω της στρατηγικής του εταιρικής σχέσης με τη Ρωσία. Οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον να μετατρέψει το Quad σε ένα είδος οιονεί ΝΑΤΟ που θα περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος του Ινδο-Ειρηνικού απέτυχαν πολλές φορές, καθώς η Ινδία απέτρεψε επανειλημμένα κοινές δηλώσεις Quad που καταδίκαζαν την αντεπίθεση της Ρωσίας κατά της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Αυτό ανάγκασε τις ΗΠΑ να στραφούν στο πολύ πιο σφιχτά δεμένο AUKUS που περιλαμβάνει τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, και στοχεύει στη διατήρηση της ισχύος της πολιτικής Δύσης στην Ασία-Ειρηνικό στοχεύοντας την Κίνα, αν και τον τελευταίο καιρό αυτό περιλαμβάνει επίσης τα συμφέροντα της Βόρειας Κορέας και της Ρωσίας της Άπω Ανατολής. Η Ινδία θέλει απλώς να μείνει μακριά από αυτές τις διαμάχες διατηρώντας παράλληλα τη δική της ανεξάρτητη γεωπολιτική πορεία.
Από την πλευρά της, η Ρωσία το υποστηρίζει ολόψυχα, καθώς αυτές ακριβώς οι πολιτικές αποτελούν τη βάση του νέου πολυπολικού κόσμου, όπου κάθε μεμονωμένη χώρα ενθαρρύνεται να ασκεί το κυρίαρχο δικαίωμα να επιλέξει το δικό της δρόμο, σεβόμενη ταυτόχρονα τις αρχές της αδιαίρετης ασφάλειας. Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση βρίσκει καθεμία από αυτές τις πολιτικές εντελώς απαράδεκτη και θέλει απόλυτη υποτέλεια, την οποία είναι εξαιρετικά απίθανο να αποκτήσει ποτέ από την Ινδία.
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον χρειάζεται ακόμα το Νέο Δελχί με καλούς όρους, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί ο σχηματισμός ενός γιγαντιαίου ευρασιατικού μονόλιθου, τον οποίο οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν ποτέ να ελπίζουν να παρακάμψουν ή να αγνοήσουν, πόσο μάλλον να νικήσουν. Αντίθετα, η Μόσχα μεσολαβεί και εργάζεται για να φέρει πιο κοντά την Κίνα και την Ινδία, μια προσπάθεια που μόνο μια διπλωματία παγκόσμιας κλάσης όπως η Ρωσία μπορεί να πετύχει, κάτι που η Ουάσιγκτον δεν μπορεί παρά να ονειρεύεται λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η εξωτερική της πολιτική έχει εκφυλιστεί εδώ και πολύ καιρό σε στρίψιμο χεριών, εκβιασμός και επιθετικότητα.
Οι αμερικανικές δυνατότητες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) είναι αναμφισβήτητες. Η υποτίμηση της πολεμικής θαλασσοκρατίας από αυτή την άποψη δεν μπορεί παρά να είναι αυτοκαταστροφική και να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα για τον πολυπολικό κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χρησιμοποιήσει τις προαναφερθείσες δυνατότητες για να ενισχύσουν τις κρυφές τακτικές τους, ιδιαίτερα όσον αφορά την πυροδότηση εντάσεων μεταξύ παγκόσμιων δυνάμεων όπως η Κίνα και η Ινδία. Με τους ασιατικούς γίγαντες να είναι οι πυλώνες τόσο της Μεγάλης Ευρασίας όσο και του πολυπολικού κόσμου με επικεφαλής τα έθνη των BRICS, είναι ανένδοτο για την Αμερική να διασφαλίσει πως το Πεκίνο και το Νέο Δελχί θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι σε αέναες συνοριακές διαφορές που δε βοηθούν ούτε την Κίνα ούτε την Ινδία με κανέναν τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Από την άλλη πλευρά, οι προοπτικές εμβάθυνσης της συνεργασίας τους σε όλους σχεδόν τους τομείς είναι ουσιαστικά ατελείωτες και προς το συμφέρον και των δύο.