 |
| Η πυραυλάκατος «Βλαχάκος» εισέρχεται στη δύναμη Ταχέων Σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού με δεκαετή καθυστέρηση, πολλές παρατηρήσεις κι ένα «καπέλο» επιβάρυνσης για το ελληνικό δημόσιο, σχεδόν 100 εκατομμυρίων. Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό |
«Χαιρετίστε το, δεν θα ξανάρθει», ακούγεται στο βίντεο που αναρτήθηκε στο twitter και απαθανατίζει τον απόπλου της πυραυλάκατος «Βλαχάκος» από το ναυπηγείο της Ελευσίνας.
Από: hellasjournal.com / Του Γιώργου Σιδέρη
Οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων αρκετά χρόνια έζησαν με το πρόγραμμα ναυπήγησης των Super Vita του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο πέρασε από χίλια κύματα και το γεγονός πως το τελευταίο σκαρί αποπλέει από την Ελευσίνα, γι’ αυτούς σημαίνει πολλά την στιγμή μάλιστα που εμπορικά πλοία εισέρχονται για επισκευές.
Και που φυσικά οι ίδιοι ελπίζουν ότι το δικό τους ναυπηγείο θα είναι αυτό που θα χει μέλλον και στον τομέα της άμυνας αν κι εφόσον υπάρξει πρόγραμμα ναυπήγησης κορβετών για την ενίσχυση του πολεμικού στόλου της χώρας.
Η πυραυλάκατος «Βλαχάκος» εισέρχεται στη δύναμη Ταχέων Σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού με δεκαετή καθυστέρηση, πολλές παρατηρήσεις κι ένα «καπέλο» επιβάρυνσης για το ελληνικό δημόσιο, σχεδόν 100 εκατομμυρίων.
Το πρόγραμμα των πυραυλακάτων Super Vita, κλάσης Ρουσσέν είχε χτυπήσει πολλά χρόνια πριν στα βράχια και την στιγμή που ο «Βλαχάκος» αποδίδεται στο Πολεμικό Ναυτικό, το επιτελείο του ήδη σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο τα πρώτα πλοία της κλάσης αυτής, θ’ αφήσουν την εν πλω υπηρεσία και να περάσουν στο στάδιο της αναβάθμισης συστημάτων και εργοστασιακής συντήρησης των μηχανών ώστε να υπάρξει ουσιαστική επέκταση- στην ώρα που πρέπει- της επιχειρησιακής τους ζωής και να μην ακολουθήσουν κι αυτά την τύχη των φρεγατών ΜΕΚΟ που αντί για εκσυγχρονισμό μέσης ζωής πρέπει να γίνει «αναπαλαίωση»…
Για το παραπάνω σαφώς και υπάρχει προβληματισμός διότι το μεγάλο ερώτημα για το ναυτικό επιτελείο είναι αν η κατασκευή- παράδοση μιας πυραυλακάτου είχε τοποθετηθεί στους 52 μήνες, η άνοδος ενός πλοίου στη δεξαμενή, για να εκσυγχρονιστεί, σε πόσους μήνες μεταφράζεται;
Και μάλιστα για σκαριά άκρως απαραίτητα, που δεν σταματούν να πλέουν στην καρδιά των γεγονότων και της αποτροπής στο Αν. Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Η πυραυλάκατος «Βλαχάκος» έχει δέσει προσωρινά στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας όπου εκεί θα συμπληρωθεί ο κύκλος δοκιμών εν όρμο στα ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα που διαθέτει το ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων.
Εντός του μήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ενταχθεί στη δύναμη των «Αθανάτων» και μέσα στην άνοιξη θα πάρει μέρος στις πρώτες ασκήσεις του στόλου, με το πλήρωμά ν’ αγκιστρώνει το σκαρί στις νησίδες του Αρχιπελάγους, αναζητώντας παράλληλα και νέες «φωλιές».
Από: hellasjournal.com / Του Γιώργου Σιδέρη
Οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων αρκετά χρόνια έζησαν με το πρόγραμμα ναυπήγησης των Super Vita του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο πέρασε από χίλια κύματα και το γεγονός πως το τελευταίο σκαρί αποπλέει από την Ελευσίνα, γι’ αυτούς σημαίνει πολλά την στιγμή μάλιστα που εμπορικά πλοία εισέρχονται για επισκευές.
Και που φυσικά οι ίδιοι ελπίζουν ότι το δικό τους ναυπηγείο θα είναι αυτό που θα χει μέλλον και στον τομέα της άμυνας αν κι εφόσον υπάρξει πρόγραμμα ναυπήγησης κορβετών για την ενίσχυση του πολεμικού στόλου της χώρας.
Η πυραυλάκατος «Βλαχάκος» εισέρχεται στη δύναμη Ταχέων Σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού με δεκαετή καθυστέρηση, πολλές παρατηρήσεις κι ένα «καπέλο» επιβάρυνσης για το ελληνικό δημόσιο, σχεδόν 100 εκατομμυρίων.
Το πρόγραμμα των πυραυλακάτων Super Vita, κλάσης Ρουσσέν είχε χτυπήσει πολλά χρόνια πριν στα βράχια και την στιγμή που ο «Βλαχάκος» αποδίδεται στο Πολεμικό Ναυτικό, το επιτελείο του ήδη σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο τα πρώτα πλοία της κλάσης αυτής, θ’ αφήσουν την εν πλω υπηρεσία και να περάσουν στο στάδιο της αναβάθμισης συστημάτων και εργοστασιακής συντήρησης των μηχανών ώστε να υπάρξει ουσιαστική επέκταση- στην ώρα που πρέπει- της επιχειρησιακής τους ζωής και να μην ακολουθήσουν κι αυτά την τύχη των φρεγατών ΜΕΚΟ που αντί για εκσυγχρονισμό μέσης ζωής πρέπει να γίνει «αναπαλαίωση»…
Για το παραπάνω σαφώς και υπάρχει προβληματισμός διότι το μεγάλο ερώτημα για το ναυτικό επιτελείο είναι αν η κατασκευή- παράδοση μιας πυραυλακάτου είχε τοποθετηθεί στους 52 μήνες, η άνοδος ενός πλοίου στη δεξαμενή, για να εκσυγχρονιστεί, σε πόσους μήνες μεταφράζεται;
Και μάλιστα για σκαριά άκρως απαραίτητα, που δεν σταματούν να πλέουν στην καρδιά των γεγονότων και της αποτροπής στο Αν. Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Η πυραυλάκατος «Βλαχάκος» έχει δέσει προσωρινά στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας όπου εκεί θα συμπληρωθεί ο κύκλος δοκιμών εν όρμο στα ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα που διαθέτει το ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων.
Εντός του μήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ενταχθεί στη δύναμη των «Αθανάτων» και μέσα στην άνοιξη θα πάρει μέρος στις πρώτες ασκήσεις του στόλου, με το πλήρωμά ν’ αγκιστρώνει το σκαρί στις νησίδες του Αρχιπελάγους, αναζητώντας παράλληλα και νέες «φωλιές».
Τα 56 «κεντριά» των «Ρουσσέν» και το Anadolu…
Η ένταξη του «Βλαχάκου», της πυραυλακάτου που φέρει το όνομα ενός εκ των Ηρώων της κρίσης των Ιμίων, σημαίνει και αύξηση των «κεντριών» που πάντοτε βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, έτοιμα να σπείρουν τον πανικό σε οποιονδήποτε επιβουλέα.
Οι πύραυλοι Exocet Block III, με το βεληνεκές των περίπου 200 χιλιομέτρων, δεν είναι το μυστικό της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών αλλά ο άσσος που διατηρούν, σε συνδυασμό με τον τρόπο δράσης και την απόκρυψη των πλοίων στους βράχους του Αρχιπελάγους.
Οι επτά πυραυλάκατοι κλάσης «Ρουσσέν» , όπως ο «Βλαχάκος» δηλαδή, αθροίζουν 56 τέτοιους πυραύλους, block II & block III και σε συνδυασμό με τις παλαιότερες Combattante (σ.σ. αυτές κι αν θέλουν αναβάθμιση…) των πυραύλων Harpoon, δημιουργούν το ξεχωριστό δόρυ ασφαλείας στο Αρχιπέλαγος για οποιαδήποτε εν πλω κι όχι μόνο απειλή.
Και την στιγμή που το Πολεμικό Ναυτικό πήρε στα χέρια του την πυραυλάκατο «Βλαχάκος», σχεδόν τις ίδιες ημέρες το τουρκικό ναυτικό αθόρυβα και δίχως τις γνωστές αυτοκρατορικού τύπου εκδηλώσεις, παρέλαβε το TGG Anadolu, το αεροπλανοφόρο που αντί για F-35 B η τύχη το μετέτρεψε σε ελικοπτεροφόρο και φορέα μεταφοράς Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών.
Το Anadolu δεν ξεκινά τον επιχειρησιακό κύκλο της ζωής του διότι κι εκεί πρέπει να γίνουν πολλές δοκιμές σε αμφιβόλου «copy-paste» made in Turkey συστήματα που έχουν τοποθετηθεί.
Και σαφώς στο ναυτικό επιτελείο στην Αθήνα σημειώνουν ότι ουδέποτε τους έχει απασχολήσει η «απειλή» με το όνομα Anadolu.
Διότι ο στόλος έχει και τον τρόπο και την απαραίτητη αποτρεπτική ισχύ, με μια εξ αυτών να είναι το πλοίο που φέρει το όνομα του Ήρωα των Ιμίων…