Gavin O'Reilly - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η «απρόκλητη εισβολή» και η «ρωσική επιθετικότητα» θα αντικαταστήσουν τις μάσκες και τα εμβόλια ως τα νέα εταιρικά μέσα ενημέρωσης που ακολούθησαν εκείνο το πρωί του Φεβρουαρίου, καθώς και η απεικόνιση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ως κακοποιού σχεδόν χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων, ενός τρελού που έπρεπε να να αντιμετωπιστεί μήπως η υπόλοιπη Ευρώπη πέσει σύντομα στη ρωσική στρατιωτική κατοχή.
Σε απάντηση θα πραγματοποιηθούν εκτεταμένες κυρώσεις που στοχεύουν τη Μόσχα και μαζικές απελάσεις Ρώσων διπλωματών από τη Δύση, καθώς και η απαγόρευση ρωσικών μέσων ενημέρωσης όπως το RT και το Sputnik. Οι Ρώσοι αθλητές θα απαγορευθούν επίσης από μεγάλα αθλητικά γεγονότα όπως το περσινό Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA και οι διακρίσεις κατά του Ρώσικου λαού θα νομιμοποιηθούν ουσιαστικά στη Δύση μέσω της απαγόρευσης κάθε μορφής ρωσικής πολιτιστικής έκφρασης.
Ακραία μέτρα και αυτά που δεν έλαβαν ποτέ κατά των ΗΠΑ για τον πόλεμο στο Ιράκ, το Ισραήλ για τον πόλεμο με τους Παλαιστίνιους ή τη Σαουδική Αραβία για τον πόλεμο στην Υεμένη, αλλά η εξαίρεση έγινε για την «απρόκλητη» εισβολή του Πούτιν.
Εκτός από το ότι η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση τελικά δεν ήταν ποτέ απρόκλητη και ο πόλεμος δεν ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο, αλλά στην πραγματικότητα είχε ξεκινήσει οκτώ χρόνια νωρίτερα.
Το Νοέμβριο του 2013, η απόρριψη από τον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς μιας συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ υπέρ των στενότερων δεσμών με τη γειτονική Ρωσία, θα είχε ως αποτέλεσμα βίαιες διαδηλώσεις που σάρωναν γρήγορα το πρώην σοβιετικό κράτος.
Υπό την αιγίδα της Victoria Nuland, τότε Βοηθού Υπουργού Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, θα κορυφωθεί το National Endowment for Democracy and Open Society Foundations, «Euromaidan» – το όνομά του από την πλατεία του Κιέβου όπου ο νεοσυντηρητικός γερουσιαστής των ΗΠΑ, John McCain απευθυνόταν περιβόητα στους διαδηλωτές σε έναν υποστηριζόμενο από τη Δύση συνασπισμό αντιρωσικών νεοναζιστικών στοιχείων που ήρθε στην εξουσία το Φεβρουάριο του 2014.
Ως αποτέλεσμα, η κατ' εξοχήν ρωσική περιοχή Ντονμπάς στα ανατολικά της χώρας θα διασπαστεί για να σχηματίσει τις Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ τον Απρίλιο του ίδιου έτους, μετά την επανένωση της ιστορικής ρωσικής χερσονήσου της Κριμαίας τον προηγούμενο μήνα με τη Μόσχα, οι κάτοικοι και στις δύο περιοχές έχουν ελάχιστη εναλλακτική για να αντιμετωπίσουν εθνοκάθαρση και γενοκτονία στα χέρια του νέου καθεστώτος του Κιέβου.
Θα ακολουθούσε πόλεμος στις Δημοκρατίες του Ντονμπάς, με αποτέλεσμα 14.000 θανάτους, με ελάχιστη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση. Αν και μια λύση ομοσπονδιοποίησης προσφέρθηκε από τις Συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες θα παρείχαν στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ έναν βαθμό αυτονομίας ενώ εξακολουθούσαν να παραμένουν υπό ουκρανική κυριαρχία, ο συνεχιζόμενος βομβαρδισμός των Ρώσων στο Ντονμπάς και η σαφής πιθανότητα η Ουκρανία να φιλοξενήσει πυρηνικούς πυραύλους των ΗΠΑ σε κοντινή απόσταση από τη Μόσχα, αν το Κίεβο είχε καταλήξει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, είχε ως αποτέλεσμα την στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, προκειμένου να υπερασπιστεί τους κατοίκους του Ντονμπάς και να καταστρέψει κάθε στρατιωτική υποδομή που προοριζόταν για χρήση εναντίον της Ρωσίας.
Παρά το κυρίαρχο αφήγημα ότι αυτή η στρατιωτική επιχείρηση ήταν απρόκλητη, μια πρόσφατη συνέντευξη με την πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, μεσολαβήτρια κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στο Μινσκ, όπου παραδέχτηκε πως σκοπός των συμφωνιών ήταν να δοθεί στην Ουκρανία περισσότερος χρόνος για να αναπτυχθεί στρατιωτικά, δείχνει ότι υπήρχε ένα σχέδιο για να σύρει τη Ρωσία σε μια παρατεταμένη σύγκρουση με τη δυτική γειτονική χώρα, τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα στην Ευρώπη.
Πράγματι αυτό θα ήταν μια τακτική με ιστορική χρήση κατά του Κρεμλίνου.
Το 1979, στο αποκορύφωμα των εντάσεων του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η διοίκηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ θα ξεκινήσει το Operation Cyclone, ένα κρυφό πρόγραμμα που προέβλεπε τον εξοπλισμό, τη χρηματοδότηση και την εκπαίδευση μαχητών Ουαχάμπι γνωστών ως Μουτζαχεντίν, οι οποίοι στη συνέχεια θα πήγαιναν να διεξάγουν πόλεμο ενάντια στην προηγουμένως φιλική προς τη Δύση κυβέρνηση του Αφγανιστάν, η οποία είχε περιέλθει σε σοβιετική επιρροή μετά την επανάσταση του Saur του 1978.
Η επακόλουθη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, κατόπιν αιτήματος της Καμπούλ, θα διαρκέσει μια δεκαετία και θεωρείται από πολλούς ως παράγοντας που συμβάλλει στη διάλυση του Μπλοκ το 1991. Πράγματι, ο Zbigniew Brzezinski, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στον Τζίμι Κάρτερ και καθοριστικός παράγοντας για την υλοποίηση της Επιχείρησης Κυκλώνας, θα εξιστορούσε αργότερα σε μια συνέντευξη του 1998 πώς η παρακίνηση της Σοβιετικής Ένωσης σε μια δαπανηρή στρατιωτική περιπέτεια ήταν ένας κινητήριος παράγοντας στη σύλληψη της επιχείρησης.
Μια στρατηγική που, με παρόμοια εκπαίδευση ανταρτών στο στρατιωτικό προσωπικό του Κιέβου, φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται στην Ουκρανία και με τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Volodymyr Zelenskyy για αύξηση του ήδη εκτεταμένου εξοπλισμού που παρέχεται στις δυνάμεις του, μπορεί τελικά να κλιμακωθεί πέρα από τα ουκρανικά σύνορα.