Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Σύμφωνα με το The War Zone, ο στρατηγός της USAF James Hecker, επικεφαλής της USAFE, καθώς και η Συμμαχική Αεροπορική Διοίκηση του ΝΑΤΟ και οι Πολεμικές Αεροπορίες των ΗΠΑ στην Αφρική (AFAFRICA), το επιβεβαίωσαν κατά τη διάρκεια της στρογγυλής τραπέζης μέσων ενημέρωσης της περασμένης εβδομάδας.
«Πρόσφατα, μόλις πήραμε μερικά πυρομαχικά ακριβείας [στην Ουκρανία] που είχαν κάποιο εκτεταμένο βεληνεκές και πήγαιναν λίγο πιο μακριά από τη βόμβα ρίψης βαρύτητας και έχουν ακριβή [καθοδήγηση]», είπε ο Χέκερ, προσθέτοντας: «Αυτή είναι μια πρόσφατη ικανότητα που μπορέσαμε να τους δώσουμε πιθανώς τις τελευταίες τρεις εβδομάδες».
Ο ακριβής τύπος του JDAM-ER που παρέχεται στο καθεστώς του Κιέβου δεν είναι απολύτως σαφής, αν και ο ίδιος ο στρατηγός Χέκερ χρησιμοποίησε την ονομασία GBU-62. Το αρχικό όπλο χρησιμοποιείται αποκλειστικά στο ναυτικό πόλεμο, αλλά αυτό φαίνεται να έχει τροποποιηθεί για χρήση εναντίον επίγειων στόχων. Και ενώ δεν είναι απολύτως σαφές ποια πλατφόρμα χρησιμοποιούν οι ουκρανικές δυνάμεις για να αναπτύξουν αυτά τα όπλα, ο στρατηγός Hecker άφησε να εννοηθεί πως πιθανότατα ήταν ενσωματωμένα σε υπάρχοντα αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής με τον ίδιο τρόπο όπως το αμερικανικής κατασκευής AGM-88 HARM (πύραυλοι υψηλής ταχύτητας κατά της ακτινοβολίας). Από πέρυσι, τα HARM χρησιμοποιούνται από τα μαχητικά αεροσκάφη MiG-29 και Su-27 των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου για να στοχεύσουν τις ρωσικές αεράμυνες. Είναι πολύ πιθανό να ισχύει κάτι τέτοιο, αν και δεν είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν τα αεροσκάφη Su-24 και ακόμη και τα Su-25 για αυτόν τον σκοπό.
Τοπικές πηγές ανέφεραν τη χρήση JDAM στις 10 Μαρτίου , συγκεκριμένα στην περιοχή του Bakhmut (Artyomovsk). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τέτοια όπλα απαιτούν εκτεταμένα μέσα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης), τα οποία απλά δε διαθέτει το καθεστώς του Κιέβου. Αυτό αφήνει μόνο το ΝΑΤΟ ως την πλευρά που παρέχει άμεσα δεδομένα στόχευσης. Και ενώ αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους στο ΝΑΤΟ το κάνουν αυτό για περισσότερο από ένα χρόνο τώρα, αντιπροσωπεύει ένα νέο επίπεδο κλιμάκωσης, προκαλώντας τη ρωσική απάντηση. Σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές στο πεδίο της μάχης, η Μόσχα απάντησε με τα δικά της PGM, συγκεκριμένα έξυπνες βόμβες που χρησιμοποιούνται από το θρυλικό πλέον Su-57, καθώς και με μαζική χρήση υπερηχητικών όπλων που εκτοξεύονται από αέρα.
Τα στρατεύματα του καθεστώτος του Κιέβου επιφορτισμένα με την αεράμυνα ανέφεραν πρόσφατα πως οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) χρησιμοποίησαν ταυτόχρονα τουλάχιστον έξι αεροεκτοξευόμενους υπερηχητικούς πυραύλους 9-A-7660 "Kinzhal", διαμαρτυρόμενοι ότι δεν έχουν μέσα να αναχαιτίσουν τέτοια όπλα. Έχοντας αναπτυχθεί τουλάχιστον από το 2017 και χρησιμοποιούμενα από τροποποιημένους υπερταχείς αναχαιτιστές MiG-31K/I και βομβαρδιστικά / πυραυλοφορείς μεγάλου βεληνεκούς Tu-22M3, τα "Kinzhals" είναι μερικά από τα πιο προηγμένα όπλα στην ιστορία του πολέμου, με δυνατότητα όχι μόνο να χρησιμοποιούν τυπικές και θερμοπυρηνικές κεφαλές, αλλά και την απόλυτη ταχύτητά τους και την προκύπτουσα κινητική ενέργεια για την εξουδετέρωση στόχων τόσο τακτικής όσο και στρατηγικής σημασίας. Ούτε το ίδιο το ΝΑΤΟ δεν έχει κανένα μέσο για να αναχαιτίσει τέτοια όπλα, ενώ δεν έχει ακόμη αναπτύξει κάτι παρόμοιο από απόσταση.
Ο ρωσικός στρατός είχε ανακοινώσει προηγουμένως ότι η κλίμακα παραγωγής του υπερηχητικού πυραύλου εκσυγχρονίζεται και επεκτείνεται σημαντικά, πιθανότατα χρησιμοποιώντας τις ίδιες γραμμές παραγωγής για τον εκτοξευόμενο από το έδαφος υπερηχητικό πύραυλο "Iskander" με τον οποίο έχει υψηλή σχέση σχεδιασμού. Το όπλο έχει χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον από τις 18 Μαρτίου 2022, όταν κατέστρεψε εγκαταστάσεις της Ουκρανίας κοντά στα πολωνικά σύνορα. Και ενώ μπορεί ασφαλώς να θεωρηθεί ως «υπερβολή» κατά των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου, η εκτόξευση έως και έξι «Kinzhals» ταυτόχρονα είναι πιθανότατα ένα σαφές μήνυμα προς την ολοένα και πιο επιθετική υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση. Αυτή η πιθανότητα ενισχύεται περαιτέρω από αναφορές από ορισμένες πηγές της DPR που υποστηρίζουν ότι κέντρο διοίκησης γεμάτο με προσωπικό του ΝΑΤΟ ήταν ένας από τους στόχους για το υπερηχητικό όπλο.
Επιπλέον, το Su-57 επιβεβαιώθηκε επίσης πως χρησιμοποιεί νέους τύπους PGM που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το stealth jet. Το εν λόγω όπλο είναι παράγωγο του πυραύλου αέρος-εδάφους Kh-38M. Στις 12 Μαρτίου, διάφορες τοπικές ουκρανικές πηγές μοιράστηκαν πλάνα που δείχνει τα υπολείμματα αυτού που φαίνεται να είναι το "Grom" ("Thunder" στα ρωσικά) PGM. Η Tactical Missiles Corporation (KTRV) ανέπτυξε δύο εκδόσεις του όπλου. Ο πρώτος ("Grom-1") είναι ένας πύραυλος τακτικής κρουζ με βεληνεκές 120 km. Στη δεύτερη έκδοση, που ονομάστηκε "Grom-2", αφαιρέθηκε ο κινητήρας του και προστέθηκε επιπλέον εκρηκτικό ωφέλιμο φορτίο, μετατρέποντάς το σε βόμβα ολίσθησης υψηλής ακρίβειας. Η αυτονομία του φτάνει τα 50 χιλιόμετρα. Εκτός από τα βασικά πλεονεκτήματα στο πεδίο της μάχης, και τα δύο όπλα μπορούν επίσης να θεωρηθούν ένα σαφές μήνυμα προς το ΝΑΤΟ, του οποίου η μαζική κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας επιμένει για περισσότερο από ένα χρόνο ότι η Ρωσία τελειώνει από όπλα και δεν μπορεί να παράγει προηγμένα PGM.