Τουρκμέν Τερζί - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το AKP του Ερντογάν σχημάτισε τη Λαϊκή Συμμαχία με το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) για τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές του 2018 και επέτρεψε στον Ντόγκου Περιντσέκ, τον ηγέτη του υπερεθνικιστικού Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας της Τουρκίας που ασκεί σημαντική επιρροή στο Υπουργείο Άμυνας, να έχει λόγο και στη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ η πολιτική συμμαχία του Ερντογάν με εθνικιστές προσωπικότητες είναι κατανοητή, δεδομένης της φθίνουσας υποστήριξης από τους Κούρδους, η πρόσφατη προεκλογική του συμμαχία με το Κόμμα Ελεύθερου Αιτήματος (HÜDA-PAR), ένα ριζοσπαστικό ισλαμιστικό κόμμα που ορισμένοι αναφέρουν ως «ΙΚ της Τουρκίας [Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε]», υποδηλώνει τον αυξανόμενο ισλαμικό ριζοσπαστισμό του Ερντογάν.
Ο πρώην συμπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), Selahattin Demirtaş, που είναι φυλακισμένος από το Νοέμβριο του 2016, προειδοποίησε ότι ο Ερντογάν και οι συμμαχίες του θα χειραγωγήσουν τα εκλογικά αποτελέσματα. «AKP + MHP + BBP + Vatan Partisi + HÜDA-PAR… Τι τους ενώνει; Σοβαρή εγκληματική συνενοχή ή προετοιμασίες για νέο πόλεμο; Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Δεν είναι αγάπη για την πατρίδα», έγραψε ο Ντεμιρτάς στο Twitter στις 28 Ιανουαρίου. Ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ενγκίν Αλτάι, σχολίασε επίσης πως η προσέγγιση του Ερντογάν στα ισλαμικά κόμματα «σηματοδοτεί την αναβίωση του αληθινού του προσώπου και του αντιρεπουμπλικανικού συναισθήματος». Ο Muharrem İnce, πρόεδρος του κόμματος Memleket (Πατρίδα) και υποψήφιος για την προεδρία, αντέδρασε στη συμμαχία του Ερντογάν με το HÜDA-PAR υπενθυμίζοντας ότι το HÜDA-PAR είναι η πολιτική πτέρυγα της τουρκικής Χεζμπολάχ.
Είναι ενδιαφέρον πως ο γιος του Νετζμετίν Ερμπακάν, Φατίχ Ερμπακάν, και το Νέο Κόμμα Πρόνοιας του, μαζί με εθνικιστικά κόμματα, προσχώρησαν στη Λαϊκή Συμμαχία του Ερντογάν για τις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία που είναι προγραμματισμένες για τις 14 Μαΐου. Από την άλλη πλευρά, η συμμαχία του Ερντογάν με το HÜDA-PAR έχει συγκλονίσει πολλούς στη χώρα. Ο Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως επικεφαλής ενός τοπικού κλάδου νεολαίας του Ισλαμιστικού Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας (MSP) του Ερμπακάν το 1976 και αργότερα υπηρέτησε ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης υπό το Κόμμα Ευημερίας του Ερμπακάν (RP) μεταξύ 1994 και 1998. Το 2001 ο Ερντογάν, μαζί με τον Abdullah Gül και τον Bülent Arinç, μεταρρυθμιστές από το κίνημα Milli Görüş, σχημάτισαν το AKP. Τόσο ο νεαρός Φατίχ Ερμπακάν όσο και ο Ερντογάν μοιράζονται μια νοοτροπία που έχει τις ρίζες του στον Milli Görüş, ο οποίος έχει διασυνδέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, τη διεθνική σουνιτική ισλαμιστική οργάνωση που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο από τον ισλαμιστή λόγιο Hassan al-Banna το 1928. Από τότε που ο Ερντογάν ανέστειλε μια ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους τον Ιούλιο του 2015, έχει βάλει στο στόχαστρο τις εθνικιστικές ψήφους. Οι εταίροι της εκλογικής συμμαχίας του Ερντογάν, το MHP και το ακροδεξιό Κόμμα Μεγάλης Ενότητας (BBP), θεωρούν τα κουρδικά πολιτικά κόμματα ως πολιτικό μέτωπο για το παράνομο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), τη μαχητική ομάδα που πολεμά το τουρκικό κράτος τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Η προεκλογική συμμαχία του Ερντογάν με το HÜDA-PAR υποδηλώνει ότι ο Τούρκος πρόεδρος στοχεύει να τιμωρήσει τους Κούρδους ψηφοφόρους που δεν τον υποστηρίζουν πλέον. Το HÜDA-PAR μπορεί να θεωρηθεί ως η πολιτική πτέρυγα της ισλαμικής φονταμενταλιστικής μαχητικής ομάδας Χεζμπολάχ, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα της Λιβανέζικης Χεζμπολάχ. Αυτή η οργάνωση σκότωσε εκατοντάδες Κούρδους κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Πολλές αναφορές δείχνουν πως το τουρκικό κράτος χρησιμοποίησε τη Χεζμπολάχ εναντίον του PKK και των κουρδικών πολιτικών κομμάτων. Τόσο το HÜDA-PAR όσο και το PKK επιθυμούν μεγαλύτερη κουρδική ανεξαρτησία στη νοτιοανατολική περιοχή της Τουρκίας με την πλειοψηφία των Κούρδων, είτε μέσω μιας φεντεραλιστικής είτε μέσω μιας αυτονομιστικής προσέγγισης. Ωστόσο, παρότι έχουν παρόμοιους στόχους, παραμένουν σε σύγκρουση μεταξύ τους, καθώς το PKK είναι ένα μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα, ενώ το HÜDA-PAR οραματίζεται το νόμο της Σαρία στις κουρδικές περιοχές.
Η σύγκρουση μεταξύ της Χεζμπολάχ και του PKK αναζωπυρώθηκε τον Οκτώβριο του 2014 όταν οι Κούρδοι διαμαρτυρήθηκαν για την επίθεση του ISIL στο Κομπάνι. Μετά τη θανατηφόρα σύγκρουση μεταξύ των κουρδικών ομάδων, ο τότε αναπληρωτής πρωθυπουργός Arinç επισκέφθηκε το HÜDA-PAR και μοιράστηκε την άποψή του ότι «το HDP δεν είναι ο μόνος εκπρόσωπος των Κούρδων. Το HÜDA-PAR έχει ένα όραμα για έναν νέο πολιτισμό με επίκεντρο την ανθρωπότητα». Ο Ερντογάν κατηγόρησε επανειλημμένα τα μέλη του HDP για τη δολοφονία του Yasin Börü, ενός 16χρονου αγοριού και σύμφωνα με πληροφορίες υποστηρικτή του HÜDA-PAR, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στο Κομπάνι τον Οκτώβριο του 2014. Η ανησυχία του Ερντογάν για έναν 16χρονο Κούρδο νεαρό δεν είναι αληθινή καθώς δεν έχει εκφράσει ποτέ τη συμπάθειά του για τους πολλούς Κούρδους που έχασαν τη ζωή τους κατά τις συγκρούσεις μεταξύ του PKK και των τουρκικών δυνάμεων και διέταξε την καταστροφή κουρδικών πόλεων το 2015 μετά τον τερματισμό της κουρδικής ειρηνευτικής διαδικασίας.
Ο Ερντογάν έχει εγκαταλείψει τους δημοκρατικούς τρόπους και η Τουρκία δεν λειτουργεί πλέον ως πρότυπο για τις ισλαμικές χώρες, καθώς υποστηρίζει ριζοσπαστικές ομάδες στη Συρία και σε άλλα μέρη του κόσμου. Στις εκλογές του Ιουνίου 2015, ο Ερντογάν έχασε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, με το HDP να λαμβάνει σχεδόν το 13% των ψήφων. Επιπλέον, ο Ερντογάν έχασε τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης τον Ιούνιο του 2019, όταν περίπου 2 εκατομμύρια Κούρδοι στην Κωνσταντινούπολη ψήφισαν για τον υποψήφιο του CHP Ekrem İmamoğlu.
Η συμμαχία του Ερντογάν με το HÜDA-PAR αποτελεί σοβαρή απειλή για τους Κούρδους ψηφοφόρους που δεν υποστηρίζουν το κυβερνών AKP. Όχι μόνο ο Ερντογάν φόρεσε ξανά τη φανέλα Milli Görüş, αλλά είναι και σύμμαχος με το HÜDA-PAR. Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλυψε τα αληθινά του χρώματα, καθώς υπήρξε δημοκράτης μόνο για μια σύντομη περίοδο κατά τη διάρκεια της 20ετούς διακυβέρνησής του.
Από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2003, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε δημόσια ότι «έχει βγάλει τη φανέλα Milli Görüş [Εθνικό Όραμα]», αναφερόμενος στο θρησκευτικό-πολιτικό κίνημα που εμπνέεται από τον επί χρόνια μέντορά του, τον πρώην πρωθυπουργό Νετζμετίν Ερμπακάν. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν πέτυχε βασικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις μέσω πολλών πακέτων εναρμόνισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2000. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το AKP του Ερντογάν έλαβε ουσιαστική υποστήριξη για τις προσπάθειες εκδημοκρατισμού του από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τις μειονότητες στην Τουρκία, τους φιλελεύθερους και το κίνημα Γκιουλέν. Ωστόσο, από το 2011, το AKP έχει υποχωρήσει από τον εκδημοκρατισμό, γεμίζοντας βασικούς κρατικούς θεσμούς με τον πυρήνα του ισλαμικού κύκλου του κόμματος και διαθέτοντας κρατικούς πόρους σε διεφθαρμένα μέλη του κόμματος.