Παρουσίαση Freepen.gr
Το μέλλον της ανθρωπότητας θα κριθεί σε ένα πεδίο μάχης στην Ουκρανία. Δεν είναι υπερβολή. Η σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας θα καθορίσει εάν η παγκόσμια οικονομική ολοκλήρωση θα επεκταθεί μέσα σε ένα εξελισσόμενο πολυπολικό σύστημα ή εάν η «τάξη που βασίζεται σε κανόνες» θα καταφέρει να συντρίψει οποιονδήποτε αντίπαλο στο δυτικοκεντρικό της μοντέλο. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία, στην πραγματικότητα, όλα τα πρόσφατα έγγραφα που ετοίμασε η κυβέρνηση σχετικά με την εθνική ασφάλεια προσδιορίζουν τη Ρωσία και την Κίνα ως τις μεγαλύτερες απειλές για την ηγεμονία των ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ρίξτε μια ματιά σε αυτό το σύντομο απόσπασμα από την Έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου του 2021 με τίτλο Renewed Great Power Competition: Implications for Defense—Issues για το Κογκρέσο:
Ο στόχος των ΗΠΑ να αποτρέψουν την εμφάνιση περιφερειακών ηγεμονών στην Ευρασία… είναι μια επιλογή πολιτικής που αντικατοπτρίζει δύο κρίσεις: (1) ότι δεδομένου του αριθμού των ανθρώπων, των πόρων και της οικονομικής δραστηριότητας στην Ευρασία, ένας περιφερειακός ηγεμόνας στην Ευρασία θα αντιπροσώπευε συγκέντρωση ισχύος αρκετά μεγάλης ώστε να μπορεί να απειλήσει ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ….
Από την προοπτική των ΗΠΑ για τη μεγάλη στρατηγική και τη γεωπολιτική, μπορεί να σημειωθεί πως οι περισσότεροι από τους ανθρώπους, τους πόρους και την οικονομική δραστηριότητα του κόσμου δεν βρίσκονται στο δυτικό ημισφαίριο, αλλά στο άλλο ημισφαίριο, ιδιαίτερα στην Ευρασία. Ως απάντηση σε αυτό το βασικό χαρακτηριστικό της παγκόσμιας γεωγραφίας, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες επέλεξαν να επιδιώξουν, ως βασικό στοιχείο της εθνικής στρατηγικής των ΗΠΑ, έναν στόχο να αποτρέψουν την εμφάνιση περιφερειακών ηγεμονών στην Ευρασία». («Renewed Great Power Competition: Implications for Defense—Issues για το Κογκρέσο», Κογκρέσο των ΗΠΑ)
Αυτό συνοψίζει με λίγα λόγια την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. «να αποτρέψουμε την ανάδυση ενός περιφερειακού ηγεμόνα» με κάθε κόστος. Δείτε τώρα αυτήν τη σύνοψη της Στρατηγικής Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ για το 2022 από τον Andre Damon στον ιστότοπο του Παγκόσμιου Σοσιαλιστικού Ιστότοπου:
Αυτά τα έγγραφα, τα οποία δε συζητήθηκαν σοβαρά στα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, καθιστούν σαφές το θεμελιώδες ψέμα ότι η μαζική στρατιωτική συγκέντρωση των ΗΠΑ φέτος είναι μια απάντηση στη «ρωσική επιθετικότητα». Στην πραγματικότητα, κατά τη σκέψη του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου, οι τεράστιες αυξήσεις στις στρατιωτικές δαπάνες και τα σχέδια για πόλεμο με την Κίνα δημιουργούνται από «δραματικές αλλαγές στη γεωπολιτική, την τεχνολογία, την οικονομία και το περιβάλλον μας».
Αυτά τα έγγραφα καθιστούν σαφές πως οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν την οικονομική άνοδο της Κίνας ως υπαρξιακή απειλή, η οποία πρέπει να απαντηθεί με την απειλή της στρατιωτικής δύναμης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν την υποταγή της Ρωσίας ως ένα κρίσιμο σκαλοπάτι προς τη σύγκρουση με την Κίνα». (“Έγγραφο εθνικής στρατηγικής του Πενταγώνου στοχεύει την Κίνα”, Andre Damon, Παγκόσμιος Σοσιαλιστικός Ιστότοπος)
Αυτά τα δύο αποσπάσματα δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μια περιεκτική περίληψη των στόχων εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, αλλά είναι ένα αρκετά αποτελεσματικό σκίτσο μικρογραφιών. Συμπέρασμα: Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αφορά την Ουκρανία. Οι ξεκάθαρα διατυπωμένοι στρατηγικοί στόχοι της Αμερικής είναι οι εξής: Να αποδυναμώσει τη Ρωσία, να ανατρέψει τον ηγέτη της, να πάρει τον έλεγχο των τεράστιων φυσικών της πόρων και να προχωρήσει στον περιορισμό της Κίνας. Με απλά λόγια, η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία είναι ένα πέρασμα Hail Mary που στοχεύει στον περιορισμό των αναδυόμενων κέντρων οικονομικής δύναμης προκειμένου να διατηρήσει τη φθίνουσα θέση της στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Αυτός είναι ο γεωπολιτικός αγώνας σκακιού που παίζεται πίσω από το εξώφυλλο ενός «πολέμου ενάντια στην απρόκλητη επιθετικότητα της Ρωσίας». Οι άνθρωποι δεν πρέπει να κουκουλώνονται από αυτή την παράλογη εξαπάτηση. Αυτός ο πόλεμος επινοήθηκε ως μια απέλπιδα προσπάθεια για τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπερασπιστούν την παγκόσμια ηγεμονία τους που τρεμοπαίζει. Αυτό είναι πραγματικά το θέμα της Ουκρανίας. Είναι μια σύγκρουση μεταξύ των πολεμοκάπηλων δυτικών ολιγαρχών που ελέγχουν ασφυκτικά τα μέσα ενημέρωσης και του πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ και των αναδυόμενων οικονομιών που χρησιμοποιούν το σύστημα της αγοράς για να συνδέσουν τους πόρους και τα βιομηχανικά προϊόντα τους με χώρες σε όλο τον κόσμο μέσω υποδομών «υψηλής ταχύτητας» και συνεταιρισμών ανάπτυξης.
Έτσι, το ερώτημα που πρέπει να κάνει ο καθένας είναι το εξής: Θέλετε να δείτε περισσότερη οικονομική ολοκλήρωση, χαμηλότερες τιμές, περισσότερη κοινή ευημερία και λιγότερο πόλεμο ή άλλα 80 χρόνια επαχθών και αυθαίρετων κυρώσεων, έγχρωμες επαναστάσεις, επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος, γενοκτονικές παρεμβάσεις και πόλεμος με βιοόπλα (Covid-19); Τι θέλετε;
Ίσως, είστε ένας από τα εκατομμύρια των Αμερικανών που πιστεύουν πως η Κίνα είναι εχθρός των Ηνωμένων Πολιτειών. Ίσως, επίσης, αγνοείτε το ρόλο που έπαιξαν οι ΗΠΑ στη δημιουργία της σύγχρονης Κίνας. Ακολουθεί μια ερώτηση για εσάς: Οι ΗΠΑ και οι δυτικές εταιρείες μετέφεραν μαζικά τις δραστηριότητές τους στην Κίνα για να ξεφύγουν από το υψηλό κόστος παραγωγής στις ΗΠΑ;
απάντηση – Ναι, το έκαναν.
Και, μήπως πρόδωσαν τους αμερικανούς εργάτες επειδή δεν ήθελαν ένας δίκαιος μισθός να παρεμποδίσει το υπερβολικό τους κέρδος;
απάντηση – Ναι.
Και, μήπως έκαναν τις επιχειρήσεις τους υπεράκτιες, ανέθεσαν σε εξωτερικούς συνεργάτες την παραγωγή των προϊόντων τους και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να βγουν νικητές, ενώ έκλεψαν από τους Αμερικανούς εργάτες την ευκαιρία να βγάλουν έναν αξιοπρεπή μισθό, ώστε να μπορούν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι;
απάντηση – Σίγουρα το έκαναν.
Τότε ποιος είναι πραγματικά υπεύθυνος για την άνοδο της Κίνας;
απάντηση – Οι δυτικές εταιρείες είναι υπεύθυνες. Αν οι Αμερικανοί θέλουν να κατηγορήσουν κάποιον, κατηγορήστε τις!
Αλλά τώρα οι εταιρικοί μανδαρίνοι και οι άλλες ελίτ είναι δυσαρεστημένοι με την Κίνα επειδή η Κίνα δεν θα τους επιτρέψει να πάρουν τον έλεγχο των αγορών, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του νομίσματός τους όπως στην Αμερική. Λοιπόν τώρα αυτές οι ίδιες άκαρπες εταιρείες θέλουν να κάνουμε πόλεμο με το τέρας που δημιούργησαν;
Μπορείτε να το δείτε αυτό; Μπορείτε να δείτε ότι οι ανελέητες προκλήσεις κατά της Κίνας δεν έχουν καμία σχέση με την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Μας τραβούν από τη μύτη να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε για τα στελέχη των αδηφάγων δυτικών ολιγαρχών που έχουν εγκατασταθεί στην Κίνα ως τον επόμενο στόχο της μεγάλης λεηλασίας τους.
Αλλά ας ξεχάσουμε το παρελθόν για ένα λεπτό και ας εστιάσουμε στο μέλλον, τελικά, αυτό είναι που πραγματικά έχει σημασία, σωστά;
Λοιπόν, ποια χώρα έχει πιο «θετικό όραμα» για το μέλλον: η Κίνα ή οι Ηνωμένες Πολιτείες;
Έχετε ακούσει ποτέ για την Πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας, το τεράστιο σχέδιο υποδομής πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων που αποτελεί το κεντρικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας; Είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα υποδομής στην ιστορία και περισσότερες από 150 χώρες έχουν ήδη επενδύσει στο σχέδιο. Είναι ένα έργο προσανατολισμένο στην ανάπτυξη που στοχεύει στην αύξηση της συνδεσιμότητας μέσω σιδηροδρομικών γραμμών υψηλής ταχύτητας, ναυτιλιακών λωρίδων και λιμανιών, ουρανοξυστών, σιδηροδρομικών γραμμών, δρόμων, γεφυρών, αεροδρομίων, φραγμάτων, σταθμών παραγωγής ενέργειας και σιδηροδρομικών σηράγγων. Αυξάνοντας την ταχύτητα του ταξιδιού, τα προϊόντα και τα εμπορεύματα της Κίνας θα φτάνουν στις αγορές γρηγορότερα, δημιουργώντας μεγαλύτερη ευημερία για την ίδια και για τις άλλες εμπλεκόμενες χώρες. Και, να έχετε κατά νου, το BRI θα συνδέσει χώρες σε όλο τον κόσμο σε ένα σύστημα υψηλής ταχύτητας που δε θα απαιτεί από τους συμμετέχοντες να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο που υπαγορεύει το Πεκίνο . Με άλλα λόγια, η Πρωτοβουλία Belt and Road είναι μια οικονομία της ελεύθερης αγοράς χωρίς την πολιτική. Είναι μια κατάσταση «win-win» για όλους, μια εγγύηση αμοιβαίας ευημερίας χωρίς πολιτική χειραγώγηση, εξαναγκασμό ή εκμετάλλευση.
Οι ολιγάρχες που διοικούν τις ΗΠΑ δεν μπορούν καν να φανταστούν ένα έργο τέτοιας κλίμακας ή δυναμικού. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούν καν να μαζέψουν αρκετά χρήματα για να κρατήσουν τα τρένα στις ράγες στην Αμερική. Τα κέρδη που αποκομίζουν αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι παράσιτα από τις δραστηριότητές τους προέρχονται πάντα από εξαγορές μετοχών, φοροδιαφυγή και άλλες πονηρές απάτες τύπου πόνζι που ξεπερνούν τα χρέη που δεν ωφελούν κανέναν και απλώς μεταφέρουν περισσότερο από τον πλούτο του έθνους στους δικούς τους διογκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς. Φυσικά, η απομάκρυνση της χώρας θα ήταν αρκετά κακή, αλλά τώρα βλέπουμε πώς αυτή η ίδια τάξη άτακτων έχει εγκατασταθεί στη δημόσια υγεία ως μέσο για την ενίσχυση της πολιτικής τους εξουσίας, ώστε να μπορούν να επιβάλλουν κατασταλτικά, αστυνομικά-κρατικά μέτρα που περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία ολόκληρου του πληθυσμού. Εν ολίγοις, θέλουν απόλυτο κοινωνικό έλεγχο και δεν πρόκειται να τα παρατήσουν μέχρι να τον αποκτήσουν.
Πού είναι το «θετικό όραμα» σε αυτή τη συμπεριφορά;
Δεν υπάρχει. Η Αμερική ήταν κάποτε μια χώρα ιδεών, ιδανικών και οραμάτων. Τώρα είναι ένα κέντρο κράτησης που διοικείται από ολιγάρχες, στο οποίο κάθε ελπίδα για το μέλλον έχει σβήσει ανελέητα από μια χούφτα μισθοφόρων δισεκατομμυριούχων.
Τουλάχιστον, στην περίπτωση της Κίνας, μπορούμε να φανταστούμε έναν καλύτερο, πιο ευημερούντα κόσμο που να είναι διασυνδεδεμένος και πιο προσβάσιμος σε όλους. Τι γίνεται όμως με τις Ηνωμένες Πολιτείες; Υποτίθεται ότι πιστεύουμε πως η μάχη σε έναν πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη θα βελτιώσει τη ζωή μας; Υποτίθεται ότι πρέπει να πιστεύουμε πως ο μόνος τρόπος που «μπορούμε να παραμείνουμε στην κορυφή» είναι να σπρώχνουμε όλους τους άλλους προς τα κάτω; Αναμένεται να μισούμε την Κίνα και τη Ρωσία, ακόμη και όταν η δική μας κυβέρνηση δαιμονοποιεί 80 εκατομμύρια από εμάς επειδή ψήφισαν λάθος προεδρικό υποψήφιο ή επειδή δεν υποστηρίζουμε τους τρομοκράτες που καίνε και λεηλατούν τις πόλεις μας ή επειδή πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι στην Ανατολική Παλαιστίνη αξίζουν περισσότερο την υποστήριξή μας και τη βοήθειά μας από τους Ναζί στρατιώτες στο Κίεβο;
Το γεγονός είναι πως οι ηγέτες μας δεν μπορούν να φανταστούν να αφιερώνουν δημόσιους πόρους σε ένα γιγάντιο διασυνδεδεμένο έργο υποδομής όπως το BRI, γιατί αυτό θα σήμαινε λιγότερη πρόσοδο για τους ίδιους. Έτσι, αποφάσισαν να το καταστρέψουν όπως κατέστρεψαν το Nord Stream. Απλώς διαβάστε τις κριτικές του Τύπου για αυτό το πρωτοποριακό έργο. Οι δυτικοί δημοσιογράφοι δεν μπορούν να βρουν μια «καλή λέξη» να πουν για αυτό. Μια τεράστια περιοχή στο κέντρο της Αμερικής πυρηνώθηκε διαβολικά με χλωριούχο βινύλιο, ακρυλικό βουτυλεστέρα και ισοβουτυλένιο, αλλά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προτιμούν να επικρίνουν το φιλόδοξο σχέδιο BRI της Κίνας παρά να ζητούν την ευθύνη αυτών που τους πληρώνουν.
Ο ίδιος κανόνας ισχύει και για τη Ρωσία. Η ομάδα Μπάιντεν και οι πλούσιοι σύμμαχοί τους δε θέλουν στενότερες σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, επειδή οι στενότερες σχέσεις σημαίνουν περισσότερη ευημερία και για τις δύο χώρες, και η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να το έχει, γι' αυτό ανατίναξαν τον αγωγό που ήταν η σωτηρία της Γερμανίας για φθηνά καύσιμα. Έτσι έλυσε το πρόβλημα η Ουάσιγκτον. Έσπρωξε τη Γερμανία και τη Ρωσία προς τα κάτω, ώστε οι ΗΠΑ να παραμείνουν στην κορυφή. Ποιος δεν το βλέπει αυτό;
Αντίθετα, η Πρωτοβουλία Belt and Road παρέχει ένα θετικό όραμα για το μέλλον, μια ιδέα που υποστηρίζει η πλειοψηφία του κόσμου. Μας βάζει σε μια πορεία προς έναν αλληλένδετο κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο, να συνεισφέρουν ουσιαστικά στις κοινότητές τους και να απολαμβάνουν τη δική τους κουλτούρα και παραδόσεις χωρίς να φοβούνται κυρώσεις, φυλακίσεις ή βομβαρδισμούς μέχρι θανάτου. Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τους Global Times της Κίνας:
Η πρωτοβουλία Belt and Road Initiative (BRI) που προτείνει η Κίνα έχει ήδη γίνει ένα διεθνές δημόσιο αγαθό με καλή αποδοχή και μια σημαντική πλατφόρμα για διεθνή συνεργασία…
«Το BRI ξεπερνά την ξεπερασμένη νοοτροπία των γεωπολιτικών παιχνιδιών και δημιούργησε ένα νέο μοντέλο διεθνούς συνεργασίας. Δεν είναι μια αποκλειστική ομάδα που αποκλείει άλλους συμμετέχοντες αλλά μια ανοιχτή και χωρίς αποκλεισμούς πλατφόρμα συνεργασίας . Δεν είναι μόνο η σόλο προσπάθεια της Κίνας, αλλά μια συμφωνία που ερμηνεύεται από όλες τις συμμετέχουσες χώρες….
Από τότε που προτάθηκε η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) το 2013, η πρωτοβουλία ήταν πάντα προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και έχουν γίνει συνεπείς προσπάθειες για να διασφαλιστεί πως είναι υψηλών προδιαγραφών, βιώσιμη και ανθρωποκεντρική….
Μέχρι τον Αύγουστο, το εμπόριο αγαθών της Κίνας με τις χώρες που συμμετείχαν στο BRI είχε φτάσει περίπου τα 12 τρισεκατομμύρια δολάρια και οι μη χρηματοοικονομικές άμεσες επενδύσεις της χώρας σε αυτές τις χώρες ξεπέρασαν τα 140 δισεκατομμύρια δολάρια. … Μέχρι το τέλος του 2021, οι κινεζικές επιχειρήσεις είχαν επενδύσει 43 δισεκατομμύρια δολάρια στην κατασκευή ζωνών οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας στις χώρες BRI, δημιουργώντας περισσότερες από 340.000 τοπικές θέσεις εργασίας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία…
Η Κίνα είναι ανοιχτή στη συμμετοχή άλλων χωρών και περιφερειών στο BRI και εξετάζει το ενδεχόμενο σύνδεσης με πρωτοβουλίες υποδομής που προτείνονται από άλλα έθνη για την παροχή περισσότερων δημόσιων αγαθών καλής ποιότητας για τον κόσμο…. Η Κίνα ελπίζει να ενώσει τα χέρια με όλους τους εταίρους για να προωθήσει την ανάπτυξη υψηλής ποιότητας… τονίζοντας πως η Κίνα στοχεύει να αγωνιστεί για παγκόσμια σύνδεση αντί για κατακερματισμό, για αμοιβαίο άνοιγμα αντί για κλείσιμο των θυρών, για αμοιβαία ολοκλήρωση αντί για παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος. («Το BRI παραμένει ανοιχτό, χωρίς αποκλεισμούς για όλους, ξεπερνά την ξεπερασμένη νοοτροπία των γεωπολιτικών παιχνιδιών», Global Times)
Ποιο είναι το έργο της Αμερικής που ανταγωνίζεται την Πρωτοβουλία Belt and Road;
Δεν υπάρχει ένα. Οι ΗΠΑ διαθέτουν πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για θανατηφόρα όπλα και για πολεμική, και τρισεκατομμύρια περισσότερα για τη διάσωση των τραπεζιτών της Wall Street και τρισεκατομμύρια περισσότερα για να κλείσουν όλες τις επιχειρήσεις σε ολόκληρη τη χώρα που αναγκάστηκαν να συμμορφωθούν με τις επιταγές των δισεκατομμυριούχων ελίτ που ήθελαν να εγχύσουν στον πληθυσμό την τοξική τους ύλη, αλλά μηδενική για οποιοδήποτε παγκόσμιο έργο υποδομής που θα έφερνε ειρηνικά τους ανθρώπους του κόσμου πιο κοντά μέσω του εμπορίου και της αναψυχής.
Κανείς δε λέει πως η Κίνα είναι τέλεια, τουλάχιστον εγώ δεν είμαι. Ούτε θέλω να ζήσω στην Κίνα. Δεν το κάνω. Είμαι Αμερικανός και σκοπεύω να πεθάνω εδώ.
Αλλά δεν είμαι τυφλός. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι αυτός ο πόλεμος με τη Ρωσία δεν έχει καμία σχέση με «απρόκλητη επιθετικότητα». Αυτό είναι απλώς ένα προπέτασμα καπνού που χρησιμοποιείται για να κρύψει τον πραγματικό στόχο, που είναι η διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας της Αμερικής. Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα, είναι να αναλύσουμε με ειλικρίνεια «τι συμβαίνει». Προσπαθήστε να καταλάβετε «γιατί συμβαίνει» και, στη συνέχεια, να καταλάβετε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα εάν επικρατήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Με άλλα λόγια, θέλουμε να διαιωνίσουμε ένα σύστημα ελεγχόμενο από ολιγάρχες που συντρίβει τη Ρωσία, περιέχει την Κίνα, λιμοκτονεί την Ευρώπη για την ενέργεια που χρειάζεται, σαμποτάρει το σχέδιο υποδομής Belt and Road και ενισχύει τις ίδιες αποτυχημένες πολιτικές που μας έφεραν το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, τη Συρία; και το Ιράκ;
Το θέλουμε αυτό; Το θέλεις αυτό;
Ο αμερικανικός λαός θέλει η κυβέρνησή του να συνεργαστεί με άλλα έθνη προκειμένου να δημιουργήσει έναν πιο ευημερούν και ειρηνικό κόσμο. Δε θέλουν μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και σίγουρα δε θέλουν έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.