Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι ρωσικές VKS κυριαρχούν στον ουρανό πάνω από την Ουκρανία με το υπερσύγχρονο Su-35S και το υπεργρήγορο MiG-31 που πετά ψηλά. Ωστόσο, αυτό που τράβηξε την προσοχή του ΝΑΤΟ είναι η χρήση του Su-57 επόμενης γενιάς της Μόσχας, μιας πλατφόρμας που ουσιαστικά έχει ξεπεράσει την έννοια των λεγόμενων αεροσκαφών «πέμπτης γενιάς». Όντας στην πρώτη γραμμή των επενδύσεων της Ρωσίας στην αεροπορική τεχνολογία, το τζετ είναι ένα από τα πιο προηγμένα αεροσκάφη στον κόσμο. Γεμάτο με αισθητήρες, νέες προηγμένες τεχνολογίες και χρησιμοποιώντας τους πιο πρόσφατους πυραύλους και βόμβες, το Su-57 μπορεί πραγματικά να οριστεί ως «υπερβολή» ενάντια στην αεροπορία του καθεστώτος του Κιέβου που είναι πολύ ξεπερασμένη. Η πιο σημαντική αποστολή του μέχρι στιγμής ήταν το SEAD (καταστολή της εχθρικής αεράμυνας), πιθανότατα χρησιμοποιώντας πυραύλους κρουζ Kh-59MK2 και Kh-31, εκτός από τη χρήση των προηγμένων δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου που διαθέτει.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι αεροσκάφη όπως το Su-25 attack/CAS (στενή αεροπορική υποστήριξη), τα αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων Su-30 και Su-34 είναι το «ψωμί και το βούτυρο» των ρωσικών επιχειρήσεων των VKS στην Ουκρανία, πραγματοποιώντας την τεράστια την πλειοψηφία των αποστολών. Αυτά βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας στοχευμένης καμπάνιας της κυρίαρχης μηχανής προπαγάνδας, με στόχο να υποτιμηθεί η απόδοση και οι δυνατότητές τους. Κι όμως, το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είναι πεπεισμένο, καθώς έχει «εκφράσει ανησυχία» για τις δυνατότητες της Μόσχας. Πίσω στις αρχές Ιανουαρίου, το Υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου επιβεβαίωσε τις αναφορές πως τα ρωσικά αεροσκάφη κατάφεραν να καταρρίψουν αεροσκάφη του καθεστώτος του Κιέβου από βεληνεκές άνω των 200 χιλιομέτρων, μεταξύ άλλων με πλατφόρμες όπως το Su-57.
Η σουίτα αισθητήρων "Felon's" (όνομα αναφοράς του ΝΑΤΟ για το Su-57) με έξι ραντάρ AESA (ενεργή ηλεκτρονικά σαρωμένη συστοιχία) και τα προηγμένα συστήματα IRST (αναζήτηση και παρακολούθηση υπερύθρων) του επιτρέπουν να παρακολουθεί ταυτόχρονα περισσότερους στόχους σε ακραίες εμβέλειες από οποιοδήποτε άλλο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο. Και ενώ οι VKS χρησιμοποιούν μόνο δώδεκα σειριακά Su-57, αυτά ήταν ένας σημαντικός πολλαπλασιαστής δύναμης. Ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου ανησυχεί μάλλον ότι οι αριθμοί του "Felon" έχουν υπερτριπλασιαστεί από το 2021 και αναμένεται περαιτέρω να αυξηθούν στα 24 αεροσκάφη φέτος. Σε συνδυασμό με τα Su-35S και MiG-31, το Su-57 είναι μια θανατηφόρα πρόκληση για το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την προαναφερθείσα αξιολόγηση του Ιανουαρίου 2023 από το Υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου που ανέφερε ότι τα μαχητικά «εκτόξευαν πυραύλους αέρος - εδάφους και αέρος - αέρος μεγάλης εμβέλειας στην Ουκρανία τουλάχιστον από τον Ιούνιο του 2022».
Το βεληνεκές των πυραύλων που χρησιμοποιούνται από τα προαναφερθέντα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη θεωρείται επικίνδυνη πρόκληση για τους αντιπάλους τους στο ΝΑΤΟ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τον ασυναγώνιστο υπερηχητικό πύραυλο αέρος-αέρος R-37M με το εκπληκτικό μέγιστο βεληνεκές εμπλοκής των 400 km. Αυτός ακριβώς ο πύραυλος είναι που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε στην κατάρριψη των 217 χιλιομέτρων που έσπασε το ρεκόρ, που εκτοξεύτηκε είτε από το Su-35S είτε από το Su-57. Άλλα βρετανικά μέσα, όπως το The Conversation, ανέφεραν επίσης ότι ο βρετανικός στρατός το επιβεβαίωσε στα μέσα Φεβρουαρίου, δηλώνοντας πως «τα ρωσικά MiG-31 και Su-57 που χρησιμοποιούν τον υπερηχητικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς R-37M έχουν εμπλακεί με ουκρανικά αεροσκάφη σε εμβέλεια άνω των 200 χιλιομέτρων από την ασφάλεια του ρωσικού εναέριου χώρου», παραδέχοντας απρόθυμα πόσο απελπιστικά ξεπερασμένες είναι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου.
Οι επιδόσεις του Su-57 προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία για το ΝΑΤΟ. Η χρήση του στην Ουκρανία το έκανε ήδη το πρώτο και μοναδικό μαχητικό αεροσκάφος επόμενης γενιάς που συμμετείχε σε επιχειρήσεις υψηλής έντασης. Εκτός και αν υπολογίσουμε την αποφασιστική νίκη του F-22 «Raptor» της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ έναντι ενός κινεζικού μετεωρολογικού αερόστατου. Ωστόσο, με κάθε σοβαρότητα, η USAF χειρίζεται αεροσκάφη πέμπτης γενιάς για σχεδόν 18 χρόνια, αλλά δεν τα έχει χρησιμοποιήσει ποτέ ενάντια σε προηγμένους αντιπάλους, καθώς η επιθετικότητά της εναντίον του κόσμου διεξάγεται σχεδόν πάντα εναντίον κυρίως ανήμπορων αντιπάλων. Αν και το Su-57 καθυστέρησε επίσης για αρκετά χρόνια πριν τεθεί σε υπηρεσία, ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε αυτότο χρόνο για να διασφαλίσει ότι το αεροσκάφος θα είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε πλήρη ετοιμότητα, κάτι που ενισχύεται περαιτέρω από τη μαχητική χρήση του στη Συρία χρόνια πριν εισαχθεί επίσημα.
Η εμπλοκή και η εύκολη εξουδετέρωση τρομερών στόχων όπως το Su-27, το οποίο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες των αμερικανικών μαχητικών F-16, είναι σαφής ένδειξη του πόσο επικίνδυνα είναι τα ρωσικά αεροσκάφη. Στην περίπτωση του Su-57, δείχνει επίσης πως το τζετ δεν περιορίζεται σε μια αρχική επιχειρησιακή ικανότητα (IOC), παρά τον μικρό αριθμό του και το ότι έχει τεθεί σε υπηρεσία μόλις πριν από 2 χρόνια. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα καλύτερα αεροσκάφη των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, όπως το F-22, το οποίο χρειάστηκε χρόνια για να φτάσει στην αρχική επιχειρησιακή ικανότητα. Αυτό κράτησε για σχεδόν πέντε χρόνια πριν το "Raptor" φτάσει στο FOC (πλήρης επιχειρησιακή ικανότητα). Η περίπτωση του F-35 είναι ακόμη χειρότερη, καθώς το προβληματικό αεροσκάφος δεν έχει φτάσει ακόμη στο FOC, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε υπηρεσία για σχεδόν οκτώ χρόνια τώρα και περίπου ένα τέταρτο του αιώνα από τότε που έκανε την πρώτη του πτήση.
Ακόμη και πριν από την έναρξη της αντεπίθεσης της Μόσχας κατά της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η Ρωσία και ο στρατός της συχνά υποτιμήθηκαν από την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας. Αυτή η πρακτική δεκαετιών (ή ας πούμε αιώνων) έχει κλιμακωθεί δραματικά από τις 24 Φεβρουαρίου πέρυσι. Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) στοχοποιούνται ιδιαίτερα, οι οποίες παρουσιάζονται ως υποτιθέμενη «αποτυχία» παρά το γεγονός ότι εξάλειψαν το μεγαλύτερο μέρος της αεροπορικής δύναμης του καθεστώτος του Κιέβου μέσα σε λίγες εβδομάδες. Αυτό φαίνεται επίσης από τις απελπισμένες εκκλήσεις της Ουκρανίας και τη λεγόμενη «παρακλητικότητα» να πάρει μαχητικά αεροσκάφη από το ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού F-16, παρόλο που ακόμη και οι ίδιοι οι Ουκρανοί πιλότοι γνωρίζουν πως είναι πολύ κατώτερο από το δικό τους σοβιετικό Su-27 της εποχής.