 |
| pixabay / ds_30 |
Σύμφωνα με τον ίδιο, αναμεταδίδει το πρακτορείο TASS, αν προχωρήσουμε από τους τρέχοντες όγκους, λαμβάνοντας υπόψη τη μέγιστη εκτίμηση, ο όγκος των εξαγωγών φυσικού αερίου αγωγών στην Ευρώπη το 2023 μπορεί να ανέλθει σε 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα λόγω της άντλησης μέσω του ουκρανικού διαδρόμου και κατά μήκος της χερσαίας επέκτασης του δεύτερου κλάδου του αγωγού Turk Stream. Αυτό σημαίνει πως οι εξαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, εξαιρουμένης της Τουρκίας, θα μειωθούν αρκετές φορές φέτος, σημειώνει ο ειδικός.
"Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εάν η Ρωσία θέλει πραγματικά να αυξήσει τις εξαγωγές προς την Ευρώπη, τότε αυτό πρέπει να γίνει τα επόμενα δύο χρόνια. Υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία να αυξηθεί η κλίμακα των παραδόσεων έως ότου ληφθεί ένας μεγάλος αριθμός επενδυτικών αποφάσεων για νέες εγκαταστάσεις LNG που αντισταθμίζουν τις ρωσικές εξαγωγές. Είναι ήδη σαφές ότι δε θα υπάρξει 100% επιστροφή στους προηγούμενους όγκους, τόσο επειδή το μερίδιο του ρωσικού φυσικού αερίου στο ευρωπαϊκό ισοζύγιο ήταν πολύ μεγάλο ακόμη και στο πλαίσιο των σχέσεων καλής γειτονίας (περίπου το ένα τρίτο της κατανάλωσης και ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο στις εισαγωγές), και γιατί αυτές οι σχέσεις δεν θα είναι ίδιες ό,τι και να συμβεί», σχολιάζει.
Ο Sobko σημείωσε πως ένας ορισμένος αριθμός δυναμικότητας υγροποίησης φυσικού αερίου που θα αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο, πέραν της προγραμματισμένης αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης, θα εξακολουθήσει να δημιουργείται, κυρίως στη Βόρεια Αμερική, και ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με τον ίδιο, για να αντικαταστήσει πλήρως τις ρωσικές προμήθειες και να μην «αφαιρέσει» το υγροποιημένο αέριο από τους άλλους καταναλωτές της σε όλο τον κόσμο, η Ευρώπη χρειάζεται περίπου 100 εκατομμύρια τόνους «νέου» LNG ετησίως. Αυτό αντιστοιχεί σε 136 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, που είναι σχεδόν ο ίδιος όγκος με τον οποίο μειώθηκαν οι εισαγωγές από τη Ρωσία σε σύγκριση με τους όγκους πριν από την κρίση, πρόσθεσε.
Για να αυξήσει τις προμήθειες, η Ρωσία έχει διάφορες διαδρομές: τον διατηρημένο κλάδο του Nord Stream (27,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα), τον αγωγό φυσικού αερίου Yamal-Ευρώπη (33 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως), τη διέλευση μέσω της Ουκρανίας.
Από πού προμηθεύεται το φυσικό αέριο η ΕΕ;
Ο αναλυτής σημείωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υπόσχονται να δημιουργήσουν ικανότητες συγκρίσιμες με τις ανάγκες της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια, αλλά αυτό απαιτεί χρόνο.
"Τι είναι 100 εκατομμύρια τόνοι LNG; Αφενός, αυτό είναι το ένα τέταρτο της τρέχουσας παραγωγής, που έχει δημιουργηθεί για περισσότερα από 50 χρόνια. Από την άλλη, φαίνεται ότι υπόσχονται να δημιουργήσουν τις ίδιες δυναμικότητες γισ 100 εκατομμύρια τόνους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, τουλάχιστον πέντε χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, θα δούμε διπλασιασμό της τρέχουσας ικανότητας υγροποίησης στις Ηνωμένες Πολιτείες», τόνισε ο ειδικός.
Ωστόσο, το 2022 λήφθηκαν επενδυτικές αποφάσεις για την κατασκευή νέων μονάδων LNG συνολικής χωρητικότητας μόλις 25 εκατομμυρίων τόνων, λίγο περισσότερο από ό,τι αρκεί για την κάλυψη της προγραμματισμένης αύξησης της ζήτησης, είπε.
«Σε τελική ανάλυση, αν προχωρήσουμε σε ετήσια αύξηση της ζήτησης για LNG 4 τοις εκατό, τότε είναι απαραίτητο να ληφθούν επενδυτικές αποφάσεις για 16 εκατομμύρια τόνους ετησίως για να καλυφθεί αυτή η ζήτηση και περίπου 5 εκατομμύρια τόνοι επιπλέον για να αντισταθμιστεί η μείωση της παραγωγής σε κάποιες παλιές επιχειρήσεις λόγω της εξάντλησης των καταθέσεων που συνδέονται με αυτές. Προς το παρόν, η Ευρώπη λύνει τα προβλήματά της σε βάρος άλλων χωρών», σημείωσε ο ειδικός.