M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο πόλεμος στο Ιράκ προκάλεσε ατελείωτη βία και τεράστια επίπεδα θανάτων. Κατά ειρωνικό τρόπο, ήταν ο Seymour Hersh που αποκάλυψε αυτό το φρικτό χρονικό των βασανιστηρίων στο Abu Ghraib από τα αμερικανικά στρατεύματα που συγκλόνισε τον κόσμο.
Ο Χάρις ανέδειξε ένα συζητήσιμο σημείο λέγοντας ότι ο πόλεμος στο Ιράκ είχε «βαθιές επιπτώσεις» στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ανέφερε, μεταξύ αυτών, «μια αίσθηση πως η πολιτική και η εξουσία είχαν απομακρυνθεί από το κοινό και άφησαν ένα τεράστιο και πολύ ανήσυχο κενό». Ίσως έχει δίκιο, αλλά για λάθος λόγους. Καθώς περνούσε ο καιρός, ο πόλεμος στο Ιράκ έκανε την κομματική πολιτική της Βρετανίας να μοιάζει φαρσική.
Η Βρετανία έχει σήμερα ένα UniParty — το κυβερνητικό κόμμα, το οποίο φαίνεται να αποτελείται από τους ίδιους ανθρώπους με το κόμμα της αντιπολίτευσης. Η Βρετανία έχει φτάσει εκεί που ήταν οι ΗΠΑ εδώ και αρκετό καιρό - μια κλίκα πολιτικών ελίτ που καταλαμβάνουν τη χώρα, εφαρμόζουν τη δική τους ατζέντα, ανεξάρτητα από το ποιο πολιτικό κόμμα είναι επίσημα στην εξουσία - και ο λαός γενικά έχει χάσει τον έλεγχο της κυβέρνησής του. Γι' αυτό εγκλήματα όπως το Abu Ghraib και το Nord Stream μένουν ατιμώρητα.
Στις 3 Μαρτίου, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς είχε μια άκρως απόρρητη συνάντηση με τον Μπάιντεν στο Οβάλ Γραφείο σε κάτι που φαίνεται να ήταν μια προσπάθεια, μεταξύ άλλων, να επιτευχθεί συναίνεση σχετικά με τον τρόπο χειρισμού της εκρηκτικής αναφοράς του Χερς για το σαμποτάζ του Nord Stream.
Κοιτάξτε τη σειρά των γεγονότων: Τέσσερις ημέρες αφότου ο Scholz συνάντησε τον Μπάιντεν, οι New York Times έκαναν μια συγκλονιστική διαρροή μέσων ενημέρωσης σχετικά με το Nord Stream, αποδίδοντας το σαμποτάζ σε μια «φιλοουκρανική ομάδα» που αποτελείται από πέντε άνδρες και μια γυναίκα που χρησιμοποίησαν ένα γιοτ που νοικιάστηκε στο Πολωνία.
Το σκάφος βρέθηκε αργότερα από Γερμανούς ερευνητές - επίσης μια διαρροή μέσων ενημέρωσης στο Βερολίνο - και αποδείχθηκε ότι ήταν το Andromeda, ένα ιστιοφόρο C50 της Βαυαρίας. Η ομάδα φέρεται να ξεκίνησε την αποστολή της από το Ρόστοκ στις 6 Σεπτεμβρίου 2022. Ο εξοπλισμός για τη μυστική επιχείρηση φέρεται να μεταφέρθηκε στο λιμάνι με φορτηγό.
Η γερμανική Die Zeit υποστήριξε την αφήγηση των Times σε πραγματικό χρόνο. Αλλά η ίδια η αφήγηση είναι γεμάτη αποκλίσεις. Τα ερωτήματα είναι άφθονα: Πώς θα μπορούσε ένα ναυλωμένο γιοτ 15 μέτρων να μετέφερε πιθανώς 1.500-2.000 κιλά εκρηκτικών που απαιτούνται για το σαμποτάζ; Πώς θα μπορούσε το Andromeda, που δεν έχει γερανό, να ανυψώσει με ασφάλεια στο νερό τόσες τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών;
Μια ρωσική ανάλυση επισημαίνει πως «το σημείο της έκρηξης, η Βαλτική Θάλασσα, είναι περίπου 80 μέτρα βάθος, κάτι που απαιτεί ειδικό καταδυτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων δεξαμενών αέρα με μείγμα ηλίου-οξυγόνου και καθαρού οξυγόνου. Συνολικά, κάποιος θα χρειαζόταν 30 λίτρα ενός ειδικού μείγματος αερίων μόνο για μία βουτιά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπήρχαν δεκάδες μπουκάλες στο πλοίο. Επιπλέον, θα έπρεπε να υπάρχει θάλαμος αποσυμπίεσης για τους δύτες, κάτι για το οποίο δεν είναι κατάλληλο το γιοτ. Επιπλέον, θα χρειάζονταν αρκετές καταδύσεις και λίγες μέρες για να τοποθετηθούν τα εκρηκτικά στους αγωγούς. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτές οι δραστηριότητες θα είχαν περάσει εντελώς απαρατήρητες».
Το γραφείο ειδήσεων των Times προφανώς δεν έκανε κανένα έλεγχο στοιχείων. Όμως, στις 10 Μαρτίου, ο πρόεδρος της επιτροπής εποπτείας πληροφοριών της Bundestag, Konstantin von Notz από το Πράσινο Κόμμα, είπε στην Die Zeit ότι αυτό που συνέβη ήταν πιθανόν μια «τρομοκρατική πράξη που υποστηρίζεται από το κράτος» και πιθανότατα διεξήχθη από ένα «κράτος ή οιονεί κρατικό παράγοντα».
Ο Scholz κάνει πατινάζ σε λεπτό πάγο. Είναι επικεφαλής ενός συνασπισμού ατλαντιστών. Αλλά η Γερμανία δεν είναι ακόμη μια χώρα του Uniparty. Εξάλλου, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ ή το Ηνωμένο Βασίλειο, στο γερμανικό πολιτικό σύστημα, ο εισαγγελέας που ερευνά το σαμποτάζ στο Nord Stream είναι μια αυτόνομη οντότητα που δεν μπορεί να διαταχθεί από πολιτικούς στην εξουσία.
Η αντίδραση του Γερμανού υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους στη δημοσίευση των Times το δείχνει — ότι οι Γερμανοί δεν γνωρίζουν ακόμη αν επρόκειτο για Ουκρανό κομάντο που έδρασε εν γνώσει της ουκρανικής κυβέρνησης, μια φιλοουκρανική ομάδα που έδρασε εν αγνοία τους ή αν επρόκειτο για επιχείρηση προβοκάτσιας. Το Βερολίνο προφανώς δεν αποκλείει την επίσημη ουκρανική εμπλοκή.
Το Scapegoating είναι χρήσιμο για την Ουάσιγκτον σε τέτοιες καταστάσεις όπως μια στρατηγική εξόδου. Μια αναφορά στο Politico την Κυριακή απομάκρυνε την κυβέρνηση Μπάιντεν από το ουκρανικό καθεστώς Ζελένσκι και η δολιοφθορά του Nord Stream αναφέρεται εκεί ως ένας από τους τρεις λόγους για τις «αυξανόμενες διαφορές στα παρασκήνια» μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου.
Προς το παρόν, ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει μια σιωπηρή κατανόηση μεταξύ του Μπάιντεν και του Σολτς ότι δεν θα αποχωριστούν ο ένας τον άλλον για αυτό το θέμα. Όσο για τον Ζελένσκι, μάλλον δεν έχει άλλη επιλογή από το να παίξει το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου όταν χρειάζεται.
Αναφέροντας το Nord Stream ως θέμα διαφωνίας μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου, η δημοσίευση του Politico φαίνεται να υπαινίσσεται για τον Ζελένσκι ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι υψηλού στοιχήματος που επηρεάζει τη διατλαντική ενότητα και ο αποδιοπομπαίος τράγος μπορεί να καταστεί απαραίτητος.
Εν τω μεταξύ, αντί να κουνήσει το δάχτυλο στην Ουάσιγκτον, ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Νικολάι Πατρούσεφ ήταν αδέσμευτος την Κυριακή, λέγοντας: «Τονίζω πως δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε οποιεσδήποτε κατηγορίες που δεν υποστηρίζονται από τα αποτελέσματα μιας αμερόληπτης έρευνας. Ως εκ τούτου, η Μόσχα επιμένει σε μια αντικειμενική έρευνα με τη συμμετοχή της Ρωσίας και άλλων ενδιαφερόμενων χωρών. Χωρίς αυτό, η έκφραση μονόπλευρων υποκειμενικών εκδοχών της τρομοκρατικής επίθεσης δεν εξηγεί τίποτα».
Ο Patrushev ουσιαστικά αμφισβήτησε τους Biden-Scholz. Σίγουρα, μια αμερόληπτη έρευνα θα έχει πολιτικές συνέπειες. Πρώτον, η γερμανική κοινή γνώμη είναι σχετικά άστατη στο θέμα των παραδόσεων όπλων. Δεύτερον, ο Scholz δεν μπορεί να αντέξει την αντίληψη ότι βρίσκεται σε συμπαιγνία με τον Μπάιντεν.
Φυσικά, εάν διαπιστωθεί πως για τη δολιοφθορά ευθύνεται μονάδα Ουκρανών καταδρομέων ή αμερικανική ομάδα, οι πολιτικές συνέπειες θα είναι τεράστιες. Το γερμανικό κοινό ενδέχεται να απαιτήσει τη διακοπή των προμηθειών όπλων στην Ουκρανία. Από την άλλη, εάν ευθύνονται οι ΗΠΑ, η σημερινή αναγέννηση των γερμανοαμερικανικών δεσμών απλώς θα μαραζώσει.
Ο Scholz δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι ο υπερατλαντισμός δε είναι το καθοριστικό χαρακτηριστικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Η μοίρα του μπορεί να είναι ίδια με του Τόνι Μπλερ. Ο Χάρις έγραψε πως τα αποτελέσματα των εξαπατήσεων του Μπλερ κυματίστηκαν σε όλη τη διαδρομή προς το Brexit.
Για να τον αναφέρω, «Το Ιράκ κατέστρεψε φρικτά το εγχώριο ρεκόρ του Μπλερ και του [Γκόρντον] Μπράουν και σήμανε το τέλος του οράματος των Νέων Εργατικών για τη Βρετανία ως μια νέα χώρα με αυτοπεποίθηση. Έκανε στάχτη τις φαντασιώσεις του «φιλελεύθερου παρεμβατισμού» και βάθυνε τη δυσαρέσκεια και την ανησυχία που θα οδηγούσαν στην έξοδό μας από την Ευρώπη».
Η εφημερίδα Handelsblatt σε δημοσίευμά της την περασμένη Πέμπτη επεσήμανε πως η έρευνα για το Nord Stream μπορεί να παίξει πολιτικά στα χέρια της ακροαριστεράς και της ακροδεξιάς στη γερμανική πολιτική σκηνή. Μπορεί ο Scholz να επιβιώσει από την εξαπάτηση για το σαμποτάζ του Nord Stream; Εάν εμπλέκεται η Ουκρανία, δεν υπάρχει επιστροφή για τη Γερμανία.