pixabay / DanaTentis |
Μία δυο τρεις, και ο καταναλωτής λειτουργεί σαν τον Μέγα Αλέξανδρο, κόβει με το μαχαίρι το γόρδιο δεσμό της κατανάλωσης. Και το χαβιάρι είναι εξαιρετικό προϊόν, αλλά το αγοράζουν λίγοι. Και με τα διαμάντια θα ήταν χαρούμενες οι σύζυγοί μας άμα τους τα φέρναμε για δώρα, αλλά προς το παρόν ας βολευτούν με κανα κιλό σαρδέλες. Και τα μαργαριτάρια και αυτά έχουν υψηλή τιμή, αλλά τα αγοράζουν μόνο εκείνοι που τα έχουν.
Πού καταλήγω; Ότι επειδή κάνανε τιμές κοσμηματοπωλείου τις τιμές του μπακάλικου, δε σημαίνει ότι θα τρέξουμε άπαντες να αγοράσουμε. Οι περικοπές θα είναι τεράστιες και πολύ φυσιολογικές ανάλογες με αυτά που έχουμε στην τσέπη μας, ανάλογα με τους μισθούς μας.
Θέλεις μισό μεροκάματό μου για ένα κιλό φέτα; Φάτην μόνος σου! Θέλεις δύο ευρώ για ένα γιαουρτάκι; Άμα ανέβεις στο μπαλκόνι για ομιλία, θα σου το έχω έτοιμο για βολή. Αλλά γιατί στεναχωριόμαστε; Θα έρθει το εικοσάρικο το επίδομα το μήνα, και θα πάρεις ένα κιλό τυρί και 2 κιλά ψωμί, να πας κάτω από τη γέφυρα σαν άστεγος, να φας, να ανάψεις και φωτιά στο βαρέλι, και θα περάσεις ζωή χαρισάμενη.
Γιατί αν λογαριάζεις 400 ευρώ για ενοίκιο, κάνα κατοστάρικο για ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και θέρμανση αυτό που σου μένει να φας είναι τα αρχ…α σου… Ή, να δαγκώσεις κανένα πολιτικό, έτσι αφράτος που έγινε καθήμενος τόσα χρόνια στα έδρανα της Βουλής; Α, ρε παιδιά, που είναι εκείνα τα ψυγεία με τους μείον 70 βαθμούς Κελσίου, που θα διατηρούσαν τα εμβόλια για να μη χαλάσουν… Τώρα πρέπει να παγώνουν μέσα οι προεκλογικές τους υποσχέσεις.. Όξω ρε!!!
Θόδωρος Γαλανόπουλος